เมียครับ กูรักมาก

   มีอะไรบางอย่างกำลังคลอเคลียอยู่ที่คอผม แถมรัดแน่นด้วย เฮ้ยหรือว่างูว้ะ∗Ο∗ ไม่นะคนหล่อยังไม่อยากตาย ผมรีบลืมตาขึ้นดูก็พบแขนใหญ่ๆ งูมีแขนด้วยหรอว้ะ? มันรัดผมแน่นขึ้นด้วย อ้ากกกกกกกกกก ทำไงดีๆ ผมตัดสินใจหันหันกลับไปเพื่อเผชิญหน้ากับงูยักษ์ แต่ก็ต้องตกใจมากกว่าเดิมเพราะมันไม่ใช่งู แต่ เป็นผีทะเล อ้าก จะอยู่ให้มันกินทำไม ดิ้นสิครับงานนี้ ผมดิ้นแรงเท่าที่ผมจะดิ้นได้ อึ้บๆ ฮ่าเสียงดิ้นครับๆ ยังเล่นอีกเนอะ เหมือนผมดิ้นแรงไป คนตรงหน้าเลยลืมตาขึ้นมอง 
 
หล่อ 
 
เอ้ย ไม่ใช่ มันมองผมอย่างจะกินเลือดผม ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ แต่ว่ามันคือใครว้ะ แล้วผมมานอนให้มันกอดได้ไง?
 
"มอนิ่งครับ∧∧" น้านมีหน้ามามอนงมอนิ่ง มึงไม่ได้ดูสถานการณ์เลยใช่ไหมฮะ
 
"มึงเป็นใคร แล้วไมกูถึงมาอยู่ที่นี่" ผมพูดออกไป และเริ่มดิ้นอีกครั้งหลังจากที่เคลิ้มเพราะหน้าตาของคนตรงหน้า -////////- เหมือนกูแรด ฮ่าๆ
 
"อ่ะๆ พูดไม่เพราะเลยนะครับ ปะลุกขึ้นไปอาบน้ำก่่อนนะครับ" พูดซะเสียงหวานเลยนะ แล้วทำไมไม่ตอบคำถามกูเนี่ย เดี๋ยวแม่ก็กินหัวให้ขาดเลยหนิ แล้วมันก็ลุกจากเตียงเดินไปตรงประตูเอี้ยวหลังมาส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะพูดประโยคเสียวสันหลัง
"พี่ให้เวลาครึ่งชั่วโมงนะครับ ถ้าไม่ออกไปกินข้าวเดี๋ยวพี่จะเป็นคนล้างทุกซอก.....ทุก....มุม เองนะครับ∧∧" แหมสายตาที่ส่งมานี่ไม่ค่อยปกปิดเลยนะ สายตาหื่นได้อีก แล้วทำไมต้องเว้นคำด้วยฮะ แม่งฆ่าให้ตายซะดีไหมเนี่ย  ไอ้โรคจิตปริริต
 
   อยู่บ้านใครก็ไม่รู้ ตื่นมาเจอเทพบุตร โอ้ย ช่างแม่ง ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวโดนแม่งอาบให้ ผมลุกจากเตียง แต่ทำไมมันรุ้สึกหวิวๆว้ะ ผมมองลงข้างล่างก็เห็นตัวเองไม่ได้ใส่เสื้อแล้วยังมีรอยแดงแถวอกด้วย
"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้โรคจิต กูเกลียดมึง" ผมตะโกนออกไปอย่างไม่คิดชีวิตเลยครับท่าน แม่ง มึงเล่นทำวะเป้นรอยแดงครึ่งบนหมดเลย แน่จริงมึงมาทำข้างล่างด้วยดิ? ฮือๆ ผมเดินตรงไปหยิบผ้าขนหนู และก็เห้นเพื่อนผ้าวางอยู่ ผมให้เวลาอายน้ำแปปเดียวเราะกลัวไป้โรคจิตนั่นแหละ โห่หื่นได้อีกเนอะ
 
   เพื่อนๆคงแปลกใจว่าทำไมผมถึงไม่โทรขอความช่วยเหลือ ผมบอกเลยนะว่าโทรสัพท์ผมอยู่บ้าน ฮือๆก็ไม่คิดว่ามันจะได้มาค้างบ้านนี้นี่หว่า ไหนบอกว่าไปแปปเดียวไงว้ะ โกหกชัดๆเลยนะไอ้หน้าหล่อ ผมนั่งทบทวนว่าทำไมผมถึงมาอยู่บนนี้ได้พร้อมกันใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมที่เปียกอยู่ สรุปคือมีบุคคลปริศนาไปบอกให้ผมมาที่นี่ แล้วผมง่วงมากเลยหลับ แล้วหลังจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ได้เลย อื้ม... สรุปกูผิดเองแหละที่เผลอหลับไปในถิ่นศัตรู เฮ้อคิดไปก็ไม่เกิดประโยชนื ผมตัดสินใจไปตามที่มันบอกดีกว่า พอเปิดประตุไปเท่านั้นแหละ อื้อหือ บ้านหรือวังเนี่ย ใหญ่ชิบ ดูหรูหราแบบฝรั่งแต่ก็ผสมเข้ากับไทยได้อย่างลงตัว 
 
"นายน้อยรออยู่ด้านล่างแล้วคะ" ผู้หญิงหน้าตาสะสวย เดินมาบอกผม แล้วผายมือออก
 
"อ่ะ ครับ" ตอบอย่างสุภาพสุดๆ ก็เขามีมารยาทกับผมหนิ อิอิ ผู้หญิงตรงหน้านำผมเดินลงบันไดและแนะนำห้องทุกห้องที่เราเดินผ่านมาผมฟัง ผมก็ฟังบ้างไม่ฟังบาง มองบ้านนี้เพลินไปนิด ฮ่า้ๆบ้านมันใหญ่หนิครับ ขอนิดนึง เดินลงมาเรื่อยก็มาถึงห้องครัว โดยมีคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว ไม่ต้องบอกหรอกเนอะว่าใคร ไอ้ดรคจิตเองแหละครับ เชอะ กูงอนมึงแล้ว ผมไม่มองหน้ามันแม้แต่น้อยมองแต่อาหารตรงหน้าเท่านั้น หิวข้าวแล้วครับท่าน∗Ο∗ ผมนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับมัน แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตากินอย่างจริงจัง ผมเป็นคนกินเยอะมาก แต่ผมไม่อ้วน มันก็ดีนะจะได้ไม่ต้องไปฟิตเนตบ่อยๆ ผมขี้เกลียด อิอิ 
 
 
กินเสร็จก้เกือนสิบโมงแล้ว ผมเห็นมันนั่งทำงานอยู่ที่ห้องรับแขกคนเดียวดดยมีเอกสารกองอยู่เต็มไปหมด ผมไม่มีอะไรทำ เลยเดินไปนั่งข้างๆมันแล้วเปิดทีวีดู
 
"อยากกลับบ้าน" ผมพูดลอยๆเผื่อว่ามันจะได้ยิน
 
"ได้ รอก่อนเดี๋ยวไปส่ง" มันตอบแต่ไม่หันมามองหน้าผใเลยแม้แต่นิด ไม่เป็นไรผมไม่ถือยังไงผมก้ได้กลับบ้านแล้ว หุหุ
 
"จริงหรอ? ขอบคุณครับˆΟˆ" หน้าตาระรื่นมากครับกู
 
"เฮียจิวของเบ็นคิดถึงจังคร้าบบบบบบบบบบบบ" เสียงใครบางคนดังขึ้นมาแต่ใกล้ผมเลยหันไปดู เห็นผู้ชายร่างเล็ก ตัวขาวๆ เฮ้ยไอ้เบ็น ผมเบิกตากว้างลุกขึ้นชี้หน้ามัน มันมองหน้าผมแล้วยิ้มแหยๆให้  มึงมาอยู่นี่ได้ไง แล้วเป้นไรกับคนตรงนี้
"เอ่อ โนมาทำไรที่นี้" มันถามขึ้นเดินตรงมาทางผมแล้วนั่งข้างๆ
 
"มึงนั้นแหละมาทำไรที่นี่ แล้วรู้จักไอ้โรคจิตนี่ได้ไง" ประโยคหลังผมพูดเบาๆเพราะกลัวมันได้ยิน
 
"โรคจิต อ๋อ เฮียจิวอะหรอ คือกูเคยบอกมึงใช่ไหมว่ากูมีพี่ชายห่วงๆ คนนั้นอยู่ข้างหลังมึงแล้ว ฮ่า" หัวเราะร่วนไปนะครับรถเบ็นสุดที่รัก คือกูไม่ฮาเลยอะ แล้วไม่มึงไม่บอกกูว้ะ
"เออวันนี้กูจะไปทะเล วันก่อนไม่ได้ไปเพราะแม่งฝนตกหนัก มึงไปด้วยกันป่าว เฮียจิวก้ไปด้วยกันไหมท ผมถามผมก่อนแล้วค่อยหันไปหาไอ้โรคจิตที่ตอนนี้หัวยุ่งไปหมด เห็นแล้วรับไม่ได้เกาวะ เหาขึ้นหรอ ผมหันไปหามันแล้วยกมือขึ้นเกลี่ยผมพี่มันให้เข้าที่ มันมองผมอึ้งๆ ผมมองมัน ก่อนจะหลบสายตามัน โดยไม่รู้สาเหตุ
 
"ไปก็ได้ แต่กูต้องไปเอาของก่อน" ผมบอกออกไปและเลิกสนใจพี่มันให้ความสนใจไอ้เบ้นแทน มันก้ดุเหมือนอึ้งไปเหมือนกัน
 
"อ่อเออเดี๋ยวกุพาไป" มันบอกเสียงระรื่น
 
"ไม่ต้องเดี๋ยวพี่พามันไปเอง" พี่มันบอกก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
"รอกูเดี๋ยว กูไปเอาของก่อน" มันบอกและเดินจากไปขึ้นสรวงสวรรค์ ฮ่าๆ
 
ผมหันไปมองไอ้เบ็นที่ตอนนี้มันมองตามหลังพี่จิวตอนขึ้นบันได
 
"ทำไมมึงไม่บอกกูเรื่องไอ้พี่จิว" ผมมองมันอย่างจับผิด มันมองหน้าผม
 
"ก็ไม่เห็นมึงถามนี่หว่า เออกูได้ยินพวกคนใช้เข้าพุดกันว่า มึงจะมาเป็นนายหญิงที่นี่หรอครับคุณสโนˆΟˆ" พูดด้วยน้ำเสียงระรื่น หน้าตายิ้มแย้ม มึงเหมือนสะใจกูนะเบ็น- -
 
"เฮ้ยพูดห่าไรเนี่ย กูเป็นผู้ชายนะมึง แล้วอีกอย่างยังเรียนอยู่เลย มึงถ้าจะบ้า" มันมองมันิย่างไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่มันพูดวักเท่าไหร่
 
"อ่าวมึงไม่รู้หรอ มาๆเดี๋ยวกูเล่าให้ฟังเอง เรื่องมันมีอยุ่ว่า...." รถเบ็นอธิบายวะละเอียดยิบ แม่เจ้า อย่าบอกนะกูต้องแต่งงานพี่จิวตอนเรรียนจบ กูไม่ได้รักมันแล้วจะแต่งไม่ไงว้ะ
 
"บ้าไปแล้วป๊าม๊ากู กูเป็นผู้ชายแท้ๆนะมึง แล้วไอ้พี่จิวมันก็น่าจะแท้ด้วย กูว่าแล้วทำไมมันถึงเรียกกูว่านายหญิง โอ้ย สโนเครียด" เครียดครับๆ อยู่ดีไม่ว่าดีไปสัญญายกลุกให้เขาซะงั้นแหละป๊ากู ไมแต่งก้ไม่ได้ด้วยนะเว้ย ไม่งั้นธุรกิจบ้านผมจะล้ม
 
"ฮ่าๆหน้ามึงฮามากโน มึงยอมรับชะตากรรมที่พระเจ้าประทานให้เถอะ ทำใจวะ แล้วไปเที่ยวทะเลกับพวกกูดีกว่า ฮ่าๆ ขำไม่เลิกนะมึง เดี๋ยวกามค้างกูจะถีบมึงเองไอ้เบ็น
"กูไปก่อนนะ มึงกับเฮียก็ตามมาละกัน กูเอาที่อยู่กับเส้นทางส่งให้เฮียแล้ว อย่าดื้นกับเฮียกูนะครับนายหญิงคนใหญ่∧∧" ผมบอกแล้วรีบวิ่งออก ก่อนที่จะโดยตีนงามไของผมแระเคนให้บนใบหน้ามัน
 
"ไอ้เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร" ตะโกนตามหลังมันไป โดยมีสายตาของคนในบ้านมองมาที่ผมเป็นสายตาเดียว ผมเลยส่งยิ้มแหยๆให้แทน แล้วกลับไปนั่งดูหนังเหมือนเดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำใจร่มๆไว้ มันต้องมีทางออกกับเรื่องนี้สิน้า รอวักพักไอ้พี่จิวก็ลงมาพร้อมกระเป๋าสะพายหลังหนึ่งใบที่ไม่ใหญ่ไม่เล้กมาก มันขับรถมาส่งผมที่คอนดด โดยที่ผมไม่ได้บอกทางเลยแม้แต่นิด มันตามผมขึ้นมาบนห้อง และถือวิสาสะไปนั่งบนโซฟาของผม 
 
"รีบเก็บของจะได้รีบไป" มันหันมาบอกผม ผมตั้งหน้าตั้งตาเก็บของดดยไม่ได้สนใจสายตาของคนที่มองอยู่เลยแม้แต่น้อย พอเก็บเสร้จก็เดินไปหยิบไอโฟนใส่กระเป๋า พี่มันขับรถออกจากตัวคอนโดอย่างเร็ว โอ้ยขับช้าๆก็ได้ กูกลัวตายเว้ย ไอ้พี่บ้า แต่ยอมรับครับว่ามันขับได้นิ่มมากๆ ปกติเวลาอยู่บนรถผมจะไม่หลับเพราะผมไม่ค่อยไว้ใจคนขับเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นป๊สขับ ผมจะหลับ แต่วันนี้ผมรู้สึกว่าคนที่ขับมันขับปลอดภัย ผมเคลิ้มๆ ตาจะหลับ แต่ก็ต้องสะดุ้งกับเสียงพี่มัน
"ง่วงหรอ?" มันถาม
 
"อืม ง่วง" ผมตอบออกไปโดยไม่คิดไร
 
"งั้นก็นอนไปเดี๋ยวถึงแล้วพี่เรียก" ผมไม่ตอบแต่อย่างใด ค่อยไหลับตาลงช้าๆเอนหลังพิง แล้วสติผมก็หลุดหายไป
 
 
 
++++++++++++++++++++++++++++++++
 
โอ่ทะเลแสนงาม ท้องฟ้าสดใส มองเห็นใบ อยู่ในท้องทะเล เย้เย้ ทะเล จะมีอะไรรึเปล่าน้า ช่วยเม้นหน่อยสิ อิอิ