รักร้ายๆของนายและฉัน

ปั้ง!เสียงปิดประตูรถอย่างแรงด้วยความโมโห เอ๊ะ วันนี้คุณหนูฮวังไปโมโหใครมารึเปล่าน้า เสียงแม่พูดแซว หึ ก็เรื่องของคนที่โรงเรียนนั่นแหละค่ะ นายนั่นเพื่อนของพี่แทคน่ะค่ะ โหลูกสาวแม่มีเรื่องกับรุ่นพี่ผู้ชายเชียวหรอ แม่พูดแล้วทำหน้าตาตกใจ เฮ้อ..อ่ะใช่สิแม่คะทำไมวันนี้แม่ถึงได้มารับหนูเองล่ะคะ ก็ถ้าแม่บอกว่าแม่อยากมารับหนูเองบ้างล่ะ หืม เชื่อมากเลยล่ะค่ะ ทุกทีหนูให้แม่มารับตอนไหนแม่ก็งานยุ่งตลอดมาวันนี้มันผิดสังเกตนะคะ แหม ลูกคนนี้รู้ทันจริงๆก็วันนี้แม่มีนัดกินข้าวกับเพื่อนน่ะจ่ะ

ที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง

ตึก ตึก ตึก เอ่อ คุณโบอาคะทางนี้ค่ะ 

ฉันหันไปพร้อมกับแม่

ผู้หญิงคนนั้นดูไม่ค่อยมีอายุเท่าไหร่ ท่าทางใจดีอีกด้วย

สวัสดีค่ะ แม่และฉันพูดพร้อมโค้งเล็กน้อย

เช่นกันค่ะ เสียงผู้หญิงคนนั้นยืนขึ้นแล้วโค้งตอบ

ฟานี่ คนนี้คือเพื่อนของแม่ ชื่อคุณป้า ซอฮยอน

ฉันยิ้มตอบหร้อมแนะนำตัว หนู ทิฟฟานี่ ฮวัง มิยองค่ะ

คุณป้าคนนั้นยิ้มแล้วมองที่ตาโรงเรียนตรงเสื้อของฉันแล้วถามว่า เอ๊ะ หนูเรียนโรงเรียนxxxรึเปล่าจ๊ะ

อ๋อใช่ค่ะ หนูเรียนที่นั่นว่าแต่ทำไมหรอคะ

อ๋อ คือ..

รับอะไรดีครับ เสียงบริกรพูดแทรกบทสนทนา

อืม เอาเป็น ไก่ทอดซอสเกาหลี %#*\<{

เอิ่มดูเหมือนว่าคุณป้าแกจะสั่งอาหารที่เป็นไก่มาเยอะเลยนะคะ ฉันกระซิบกับแม่

ก็ลูกชายของคุณป้าเค้าชอบกินไก่นี่

เอ๊ะ ลูกชายเค้าจะมาด้วยหรอค่ะ

ใช่จ่ะ

ฉันมองออกไปทางนอกหน้าต่างเห็นรถสปอตสีดำ ขับด้วยความเร็วมาจอดที่ร้าน 

แม่คะดูรถสีดำคันนั้นสิคะ ขับได้ไม่มีมารยาทจริงๆ ฉันพูดพร้อมชี้ให้แม่ดู

อาหารได้แล้วครับ

ขอบคุณค่ะ

ยินดีต้อนรับค่ะ เสียงพนักงานสาวหน้าร้านกล่าวคำทักทายแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร

อูยอง ทางนี้ลูก

หะ อูยองงั้นหรอ คุ้นๆแฮะ 

ฉันเงยหน้าก็ต้องตกใจเมื่อพบกับ..

นี่นาย/นี่เธอ

ฉันพูดพร้อมกับลุกขึ้น ทั้งฉันและนายนั่นต่างชี้หน้ากัน

อ้าว สองคนนี้รู้จักกันมาก่อนแล้วหรอ 

ก็รู้จักค่ะแต่ไม่ค่อยจะอยากรู้จักสักเท่าไหร่ ทิฟฟานี่พูดพร้อมทำหน้าทำตาใส่

ยังกะฉันอยากรู้จักเธองั้นแหละ

นี่นายเป็นผู้ชายภาษาอะไรมาด่าผู้หญิง ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆ

เธอก็เหมือนกันแหละ ยัยผู้หญิงขี้วีน

หยุดได้แล้วๆแม่ว่าเราสองคนไม่ควรทะเลาะกันอย่างนี้นะ เสียงแม่และคุณป้าห้ามฉันและนายนั่นเถียงกัน

ฉันพูดเบาๆให้นายนั่นได้ยินว่า เพราะฉันเกรงใจคุณป้าหรอกนะ 

ฉันก็เหมือนกัน ยัยบ้า

ทิฟฟานี่และอูยองนั่งลงด้วยอาการสงบเงียบ

ระหว่างการสนทนาคงมีแค่แม่และคุณป้าคุยกันเท่านั่นส่วนฉันน่ะหรอ ก็ได้แต่นั่งมองนอกหน้าต่างอย่างเบื่อๆ

หึ โชคร้ายพาฉันมาเจอเธอจริงๆยัยเด็กบ้า ขี้วีน ผมคิดในใจพร้อมกับทำหน้าเบื่อๆใส่ยัยนั่น