Best friend!! รักนายนะเพื่อนรัก

     ตลอดการเรียนช่วงบ่ายผมรู้สึกได้ว่ามีสายตาอันน่าสะพรึงกลัวจ้องมองผมอยู่ตลอดเวลา
ขนลุกชะมัด... จะให้ทำไงได้เล่า! เจ้ายองแจดันจับได้ซะนี่ว่าผมแอบสะกดรอยตาม ปากพา
จนจริงๆ เฮ้อ!! เจ้านั่นต้องคิดว่าผมโรคจิตแหง่มๆ
 
เลิกเรียน
     ผมเอื้อมมือไปแตะไหล่ยองแจ
          "กลับทางไหน?"
          "ประตูหน้า"ยองแจตอบขณะที่กำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า
          "งั้นก็ดี เรามาเดินกลับบ้านด้วยกันนะ"ผมปั้นยิ้มใส่คนตรงหน้า
          "ตามใจแล้วกัน"ยองแจตอบอย่างไม่ใส่ใจ หยิบกระเป๋าสะพายแล้วเดินออกจากห้อง
ผมเดินตามไป
     ผมเดินมองซ้ายขวาเพื่อเป็นการสำรวจโรงเรียนใหม่... เอ่อ..ทำไมโรงเรียนนี้ทางมันซับ
ซ้อนจังวะ - -' ทันใดนั้น ยองแจก็โบกมือแล้ววิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
          "อ้าวเห้ยแก จะไปไหน"ผมตะโกนไล่หลังแล้ววิ่งตาม ก็พบยองแจกับคนสูงโปร่งที่อยู่
กับยองแจเมื่อตอนเที่ยง สองคนนั้นคุยกันอย่างสนุกสนานโดยไม่สนใจผม...เห้ย! อย่าเมิน
กันสิเฟ้ยยย !!!
          "อะแฮ่ม!"ผมกอดอก
          "อ้าว นี่ตามมาจริงๆเหรอ"ยองแจหันมามองหน้าผม
          "เออ ตั้งนานแล้ว - -"ผมตอบอย่างไม่สบอารมณ์..ไอ้หมอนี่ ไม่สนใจผมเลย!
          "อะแฮ่ม!"ร่างสูงส่งเสียงกระแอ่ม ผมและยองแจหันไปมอง
          "อ่า..เจโล่ นี่เพื่อนพี่นะ ชื่อแดฮยอน"ยองแจชี้มาที่ผม
          "..." เจโล่ทำหน้าเย็นชาใส่ผม เอ๊ะ! - -' ไอ้เด็กนี่
          "ยินดีที่ได้รู้จักนะ เจโล่ ^_^"ผมปั้นยิ้มสุดฤทธิ์ พลางยื่นมือไปทางเจโล่
          "..."เจโล่มองมือผมแว๊บนึงก่อนจะโอบไหล่ยองแจ "พี่ครับ กลับบ้าน"
     หนอยย!!...ไอ้เด็กเจโล่ - -.เมินผมเต็มที่ แต่สุดท้ายผมก็ต้องเดินตามเจ้าสองคนนี้ไป
แต่เมื่อผมเข้าไปใกล้เจ้าพวกนี้ภายในระยะ 2 เมตร เจโล่ก็จะส่งสายตาพิฆาตมาให้เสมอ... พี่
น้องคู่นี้แม่งยังไงวะ?
15 นาทีผ่านไป
     ผมเดินมาตามทางเรื่อยๆ จู่ๆยองแจกับไอ้เด็กเจโล่ก็หยุดตรงหน้าซอยเล็กๆแล้วหันมา
มองผม
          "แดฮยอน"ยองแจสบตาผม
          "หือ? ถึงบ้านแล้วเหรอ?"มันก็แหงอยู่แล้วเฟ้ย - -!
          "อื้อ เดินทางดีๆละ"ยองแจยิ้ม... ชะ..เชี่ย! น่ารัก .///.
     ผมโบกมือให้ยองแจ แต่เจ้าเด็กเจโล่นั่นกลับมองหน้าผมแล้วพูดขึ้นว่า
          "พี่กลับไปก่อน ผมมีเรื่องจะคุยกับเจ้าหมอนี่" เจโล่ชี้หน้าผม
     ยองแจมองหน้าผมกับเจโล่สลับกันแล้วพยักหน้าก่อนจะเดินเลี้ยวเข้าไปในซอย เด็กเจโล่
เดินเข้ามาใกล้ผม...เห้ย ไอ้นี่สูงจัง - -" เอาซะเงาบังตัวผมมิดเลย
          "ไปเดินเล่นกันหน่อยมั้ย?" เจโล่ทำเสียงหวาน... ห๊ะ!!? เฮ้ย ไหงไอ่ที่มะกี้ยังทำหน้า
เย็นชาอยู่เลย ไหงตอนนี้เป็นแบบนี้ฟ่ะ !!!!?? O_O
          "เออ แล้วแต่.." ผมยักไหล่เพราะไม่มีอะไรต้องเสียอยู่แล้ว อีกอย่างหอที่ผมพักก็อยู่อีก
ไกล มีเพื่อนเดินด้วยก็ดีเหมือนกัน
     ผมกับเจโล่เดินไปเรื่อยๆโดยไม่ได้คุยอะไรกัน..แปลกแฮะ - -. 
          "จะไปส่งฉันถึงหอเลยหรือไง?"ผมแหย่
          "คงงั้น"เจโล่ตอบเสียงเรียบ
          "เหยๆ แต่มันมืดแล้วนะ กว่านายจะได้กลับบ้านอีก ยองแจไม่บ่นหรือไง?"
          "..."
          "...?"
          "ไม่เป็นไร พาผมไปเถอะ ผมโตแล้วกลับเองได้"เจโล่ยิ้มบาง
     หือ? แปลกคนจริงๆ ช่างเหอะ ผมจึงเดินต่อไปเรื่อยๆ แต่เราสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกัน
อีกเลยต่างคนต่างมองบรรยากาศยามเย็นรอบตัว สบายใจชะมัด...และแล้วก็เดินมาถึง
หอพักของผม
          "อยู่คนเดียวงั้นเหรอ?"เจโล่ถามพลางมองไปรอบๆ
          "อ่าหะ เชิญตามสบาย"ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจแล้วเดินไปนั่งบนโซฟา สบายตัวจัง ~
          "แดฮยอน ผมมีคำถาม"เจโล่มีน้ำเสียงหนักแน่น
          "เออ ว่า?"
          "ชอบพี่ยองแจหรือเปล่า?.."เจโล่สบตาผมแน่วแน่
     ....คำถามของเจโล่ทำผมสะอึกเลยทีเดียว