บังเอิญเจอรัก...

"อ้าว?ก็แม่บอกให้ผมรีบๆหาเมียหนิครับ
ผมไม่รู้จะไปหาที่ไหนก็เลยเอามามั่วๆนี่แหละครับ"
รอยยิ้มกวนประสาทบนใบหน้าหล่อปานเทพบุตร
ของเจ้าลูกชายนั่นทำให้ผู้เป็นแม่โกธรแทบบ้า
อยากจะร่างเป็นปีศาจฆ่าลูกชายให้ตายคามือ
แต่เมื่อเห็นว่าทำแบบนั่นไม่ได้จึงพูดคำที่ทำเอา
โทโมะแทบจะลงไปนอนดิ้นบนพื้นอย่างอยากจะบ้าตาย
"ไอ้โมะ!!!ไม่รู้แหละยังไงๆถ้าแกหาเมียไม่ได้แกก็ต้องแต่งงาน
กับผู้หญิงที่ฉันหาให้!!!"
"ไม่เอานะแม่!!!"
"ไม่เอาก็ต้องเอาว่ะ!!"
เสียงเฉียบขาดของผู้เป็นแม่นั่นทำให้เขาต้องหุบปาก
ลงโดยไว้ได้แต่เก็บอาการไม่พอใจเอาไว้ก็เท่านั้น
"ก็เฮียมัวแต่บ้างานเลยไม่มีเวลาไปหาเมีย ม๊าเลยต้องหาให้ไง
เข้าใจม่ะ งั้นเลิกทำหน้าไม่พอใจสักที"
เสียงใสๆของน้องสาวของเขาดังขึ้นพร้อมรอยิ้มกวนประสาท
ประดับบนใบหน้าหวานนั่นทำให้เขาอารมณ์เสียเข้าไปอีก
"ช่าย~พี่ฟางพูดถูกเฮียโมะไม่มีปัญญาหาเมีย"
อีกหนึ่งเสียงดังขึ้นพร้อมกับเจ้าตัวที่เดินมาเกาไหล่ฟาง
พร้อมยักคิ้วกวนประสาทให้เขาอีกที
โอ้ย!!อยากจะบ้าตายไปที่อื่นดีกว่า เหอะ!!!
"ถ้าไม่อยากให้ม๊าหาเมียให้เฮียก็หาพี่สะใภ้'ตัวจริง'มาให้เฟย์ ฟาง
เร็วๆนะเฮีย คิกๆ"
ไอ้น้องบ้าาาาาา!!!!