บังเอิญเจอรัก...

"อ้าว?ก็แม่บอกให้ผมรีบๆหาเมียหนิครับ

ผมไม่รู้จะไปหาที่ไหนก็เลยเอามามั่วๆนี่แหละครับ"

รอยยิ้มกวนประสาทบนใบหน้าหล่อปานเทพบุตร

ของเจ้าลูกชายนั่นทำให้ผู้เป็นแม่โกธรแทบบ้า

อยากจะร่างเป็นปีศาจฆ่าลูกชายให้ตายคามือ

แต่เมื่อเห็นว่าทำแบบนั่นไม่ได้จึงพูดคำที่ทำเอา

โทโมะแทบจะลงไปนอนดิ้นบนพื้นอย่างอยากจะบ้าตาย

"ไอ้โมะ!!!ไม่รู้แหละยังไงๆถ้าแกหาเมียไม่ได้แกก็ต้องแต่งงาน

กับผู้หญิงที่ฉันหาให้!!!"

"ไม่เอานะแม่!!!"

"ไม่เอาก็ต้องเอาว่ะ!!"

เสียงเฉียบขาดของผู้เป็นแม่นั่นทำให้เขาต้องหุบปาก

ลงโดยไว้ได้แต่เก็บอาการไม่พอใจเอาไว้ก็เท่านั้น

"ก็เฮียมัวแต่บ้างานเลยไม่มีเวลาไปหาเมีย ม๊าเลยต้องหาให้ไง

เข้าใจม่ะ งั้นเลิกทำหน้าไม่พอใจสักที"

เสียงใสๆของน้องสาวของเขาดังขึ้นพร้อมรอยิ้มกวนประสาท

ประดับบนใบหน้าหวานนั่นทำให้เขาอารมณ์เสียเข้าไปอีก

"ช่าย~พี่ฟางพูดถูกเฮียโมะไม่มีปัญญาหาเมีย"

อีกหนึ่งเสียงดังขึ้นพร้อมกับเจ้าตัวที่เดินมาเกาไหล่ฟาง

พร้อมยักคิ้วกวนประสาทให้เขาอีกที

โอ้ย!!อยากจะบ้าตายไปที่อื่นดีกว่า เหอะ!!!

"ถ้าไม่อยากให้ม๊าหาเมียให้เฮียก็หาพี่สะใภ้'ตัวจริง'มาให้เฟย์ ฟาง

เร็วๆนะเฮีย คิกๆ"

ไอ้น้องบ้าาาาาา!!!!