ใจดวงนี้..ฉันให้เธอ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ห้องของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"ฟาง ตื่นมาฟังพี่อธิบายก่อนได้มั้ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางเเน่น
 
 
 
 
 
 
"อือออ"ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆ
 
 
 
 
 
"พี่ป๊อป"ฟางพูดเเล้วลุกขึ้นนั่งทันที
 
 
 
 
 
 
"ฟาง ฟางฟื้นเเล้ว ฟางเป็นยังไงบ้าง"ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 
 
"ฟางไม่เป็นไรค่ะ ขอตัวกลับบ้านนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วจะหนี เเต่ป๊อปปี้กอดจากด้านหลัง
 
 
 
 
 
 
"ฟาง ฟังพี่อธิบายก่อนได้มั้ย"ป๊อปปี้กอดฟางจากด้านหลังก็พูด
 
 
 
 
 
 
"อะไรหรอค่ะไม่เห็นต้องอธิบายอะไรเลย ฟางง่วง ฟางอยากนอน ฟางอยากกลับบ้าน ปล่อยฟางค่ะ"ฟางพูดเเล้วพายายามแกะมือป๊อปปี้ออกเเต่ป๊อปปี้ไม่ยอมแถมยังกอดแน่นขึ้น
 
 
 
 
 
 
"พี่จะไไม่ปล่อยให้ฟางไปไหนทั้งนั้น"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
"ปล่อยฟางค่ะ ถ้าแฟนพี่มาเห็นจะไม่ดี"ฟางพูดเเล้วพายายามดิ้น
 
 
 
 
 
 
"ไม่ปล่อยแฟนพี่ก็คือฟาง เเละฟางก็เป็นเมียะพี่"ป๊อปปี้พูดก่อนจะพลิกตัวฟางให้หันหน้ามา
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ ปล่อยฟางนะ ฟางจะกลับบ้าน ฟางง่วง"ฟางตกใจที่ป๊อปปี้พลิกเธอมาเผชิศหน้าเเต่ก็พายายามดิ้นหนี
 
 
 
 
 
 
"พี่ไม่ปล่อยตราบใดที่ฟางยังไม่ฟังพี่ พี่ก็จะไม่ปล่อยเด็ดขาด เเต่ถ้าฟางง่วงก็นอนมันที่นี่แหละ"ป๊อปปี้พูดจบก้นตัวฟางไปนอนที่เตียงโดยที่มีป๊อปปี้คร่อมอยู่
 
 
 
 
 
 
"ปล่อยฟางนพ ทำแบบนี้ไม่เเคร์ความรู้สึกพี่พิมเค้าหรือไวกัน ปล่อยเดี๋ยวนี้ฟางจะไปนอนบ้านฟาง"ฟางพายายามดิ้น
 
 
 
 
 
 
"พี่ไม่เเคร์ใครทั้งนั้น นอกจากฟาง"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟางนิ่ง
 
 
 
 
 
 
"กรุณาปล่อยค่ะ"ฟางกัดฟันพูด
 
 
 
 
 
 
"อืออ"ป๊อปปี้ทนความดื้อฟางไม่ไหวจึงบดจูบฟางอย่างมันเคี้ยว
 
 
 
 
 
 
"อือ!!"ฟางครางออกมาเพราะเธอเริ้มหายใจไม่ออกเเล้ว
 
 
 
 
 
 
"ตอนนี้ฟางลบสัมผัสของผู้หญิงคนนั้นไปจากพี่เเล้ว"ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟาง ฟางหน้าแดง
 
 
 
 
 
 
"ปล่อยฟางค่ะ ฟางอยากกลับบ้าน ฟางบอกฟางอยากนอน"ฟางพายาายมดันอกป๊อปปี้ออก
 
 
 
 
 
 
"นอนบ้านพี่มันจะเป็นอะไรไป ในเมื่อฟางเองก็เป็นของพี่เเล้ว"ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้ม ก่อนจะจูบฟางอย่างอ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
"ปล่อยฟางนะคนบ้า"ฟางร้องท้วงเมื่อป๊อปปี้เลื่อนปากไปครอบครองคอขาว
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ"ฟางร้องด้วยความตกใจเมื่อป๊อปปี้ทำร้อยเเดงเป็นจ้ำๆ ไว้ที่คอขาวของฟาง
 
 
 
 
 
 
"อย่านะพี่ป๊อป"ฟางร้องห้าม
 
 
 
 
 
 
"ทำไมละหืมมม พี่จะพิสูจน์ไงว่าพี่มีฟางคนเดียว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อฟางจนหมด
 
 
 
 
 
 
"คนบ้า วิธีอื่นก็มี"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น
 
 
 
 
 
 
"พี่ชอบวิธีนี้นิครับ"ป๊อปปี้พูดจบก็จูบฟางอีกครั้งก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือไปปลดตะขอบราก่อนจะเลื่อมาปากมาครอบครองอกอวบมึ๋มของฟาง ขบเม้มจนเป็นรอยเเล้ว มืออีกข้างก็บีบเคล้น
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ ฟางเจ็บนะ"ฟางร้องท้วงเมื่อป๊อปปี้บีบเเรงเกินไป
 
 
 
 
 
 
"พี่ขอโทษครับ พี่สัญายาว่าจะทำเบาๆ"ป๊อปปี้เงยหน้ามาพูดก่อนจะจูบไล้ลงไปเรื่อยๆ
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ"ฟางต้องตกใจเมื่อป๊อปปี้ห่อลิ้นเป็นกลวยเเล้วดูดเลียจุดอ่อนไหวของฟาง ป๊อปปี้ปรนเปรอฟางจนน้ำสี่ขาวขึุ้นออกมา
 
 
 
 
 
 
"อืมมม"ฟางครางเบาๆ ป๊อปปี้จึงจูบฟางอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
"พี่รักฟางนะ"ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟาง
 
 
 
 
 
 
"ฟางก็รักพี่ป๊อปค่ะ อ๊ะ"ฟางพูดจบป๊อปปี้ก็สอดความเป็นชายเข้าไปในตัวฟาง
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ อ๊ะ พะ พี่ป๊อป อ๊ะ"ฟางร้องครางเมื่อป๊อปปี้เริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้น
 
 
 
 
 
 
"อืมฟาง"ป๊อปปี้ครางออกมาเเล้วขยับสะโพกตามอารมณ์ของตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้าน เสตสุวรรณ
 
 
 
 
 
"พี่เขื่อนว่าสองคนนั้นเค้าจะเคลียร์กันรู้เรื่องงมั้ยค่ะเนี่ย"เฟย์พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
"พี่ไม่รู้เหมือนกัน"เขื่อนพูดเเล้วยิ้ม เขื่อนนั่งมองเฟย์ไม่กระพริบตา
 
 
 
 
 
 
"พี่ป๊อปนะพี่ป๊อป ไล่ออกมาจากบ้านได้ หึ้ย"เฟย์พูดอารมณ์เสีย
 
 
 
 
 
 
"ว่าเเต่ทำไมเราจะต้องมาอยู่บ้านพี่เขื่อนด้วยเนี่ย"แก้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
"ก็พี่ป๊อปบอกนินา เฮ่อจะเคลียรืกันยังไง ไล่เราออกมาเเบบเนี่ยอ่ะ -3-"เฟย์พูดเเล้วหน้ามุ่ย
 
 
 
 
 
 
"พี่ป๊อปน่ะบอกพวกเราเเล้วนายมาทำบื้ออะไร-_-"แก้วพูดเเล้วมองโทโมะที่นั่งอยู่ข้างเขื่อน
 
 
 
 
 
 
"เอ้าชั้นก็มาหาไอ้เขื่อนไง เเต่เมื่อกี้เธอเรียกชั้นว่าอะไรนะ"โทโมะพูดเเล้วมองแก้ว
 
 
 
 
"พี่ไง"แก้วแก้ตัว
 
 
 
 
 
 
"ว่าเเต่แก้วเนี่ยทำไมอยู่ดีๆ ถึงไปเรียกพี่โทโมะ ว่าพี่ได้ละ มีอะไรกันรึเปล่าสองคนเนี่ยอ่ะ"เฟย์เเซว
 
 
 
 
 
 
"มีอะไรไม่มีหรอก"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
"เเต่ก็ไม่เเน่"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"นี่อย่ามาพูดมั่วๆ ชวนคนอื่นเข้าใจผิดดิ"แก้วพูดเเล้วชี้หน้า
 
 
 
 
 
 
"เอาละ พอๆ ไม่ต้องทะเลาะกันเเล้ว"เขื่อนเเย้ง
 
 
 
 
 
 
"ง่วงเเล้วนะเนี่ย"เฟย์บ่น
 
 
 
 
 
 
"มานอนตักพี่สิ"เขื่อนพูดเเล้วตบตัก
 
 
 
 
 
 
"ก็ดีค่ะ"เฟย์พูดเเล้วยิ้มก่อนจะเอนตัวลงนอนตักเขื่อนเเล้วนอนยาวไป เพราะโซฟามันยาว
 
 
 
 
 
 
"ไม่ง่วงบ้างหรอเธอน่ะ"โทโมะถาม
 
 
 
 
 
 
"ง่วงดิ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
"จะนอนตักชั้นก็ได้นะไม่ได้ว่าอะไร"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
"เป็นพระคุณมาก"แก้วพูดเเล้วล้มตัวลงนอนตักโทโมะโทโมะสะดุ้งนิดนึงเพราะแก้วมาเร็วมาก
 
 
 
 
 
 
"แหมไอ้โมะ"เขื่อนแซว
 
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องเฟย์หลับอยู่เดี๋ยวตื่นขึ้นมาด่ามึงไม่รู้ดด้วยนะเว้ย"โทโมะพูดเขื่อนเอามือผิดปากทันที แก้วที่นอนปุ๊ปหลับปั๊บ โทโมะมองยิ้มๆ ก่อนจะดูทีวีกับเขื่อนต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_________________________________________________________________________________
 
 
 
อาจจะหายไป นานมากกก เเต่กลับมาอัพให้เเล้ว
 
 
 
คือขี้เกียจ เเล้วก็คิดไม่ออก 555555555
 
 
 
มันมีอุหสรรคอยู่ตรงขี้เกัยจเเล้วก็คิดไม่ออกนี่แหละ 5555555