ใจดวงนี้..ฉันให้เธอ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์ แก้วกลับบ้าน อะ เอ่อ"ป๊อปปี้ที่เดินมาก็พูดขึ้น เเต่เมื่อเห็ฯฟางก็ต้องชะงัก
 
 
 
"โห่พี่ป๊อปเดี๋ยวสิค่ะ ขอคุยกับฟางก่อน"แก้วพูดขึ้น
 
 
 
"ไม่เป็ฯไรหรอกแก้วกลับเถอะเดี๋ยวฟางไปห้องสมุดก่อนนะ"ฟางพูดเเล้วลุงขึ้น
 
 
 
"เดี๋ยวสิ"ป๊อปปี้รั้งมือฟางเอาไว้
 
 
 
"พี่ป๊อปค่ะ ถ้ามีอะไีก็คุยเลยนะค่ะ เฟย์กับเเล้วไปรอที่รถน้าาา"เฟย์พูดเเล้วกำลังจะเดินไป แต่แก้วชนกับใครคนนึง
 
 
 
"โอ้ย"แก้วร้องออกมา
 
 
 
"ขโทษครับ"ชายคนนั้นขอโทษ
 
 
 
"ไอ่ตุ๊ด"แก้วเรียก
 
 
 
"ยัยทอม"โทโมะพูด
 
 
 
"โฮ้ย ไม่อยากจะทะเลาะหรอกนะ ไปละ"แก้วพูด
 
 
 
"เดี๋ยว เดี๋ยวไปส่ง"โทโมะพูด
 
 
 
"ก็ดีนะพี่แก้วจะได้ปล่อยให้ฟางกับพี่ป๊อปคุยกันนานๆ"เฟย์พูด
 
 
 
"จะว่าไปมันก็ดีนะ ไปดิเร็ว"แก้วพูด
 
 
 
"พี่ป๊อปค่ะ ตามสบายน้าไม่ต้องห่วงเฟย์กับแก้วน้า เดี๋ยวกลับกับพี่โมะ"เฟย์ตะโกน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ปล่อยค่ะ"ฟางพูดเเล้วพายายามแกะมือป๊อปปี้ออก
 
 
 
"ไม่ปล่อย"ป๊อปปี้ดื้อไม่ยอมปล่อย
 
 
 
"ปล่อยฟางนะ ฟางเจ็บ"ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้เริ่มบีบแรงขึ้น
 
 
 
"ไม่ปล่อย ถ้าเธอไม่ยอมคุยกันชั้นดีๆ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"ฟางไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ค่ะ"ฟางพูด
 
 
 
"แต่ชั้นมี"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"แต่ฟางไม่มีกรุณาปล่อยค่ะ"ฟางพูด
 
 
 
"ไม่ยอมฟังดีๆใช่ไหม ได้"ป๊อปปี้พูดจบก็อุ้มฟางพาดบ่า
 
 
 
"โอ้ย ปล่อยฟางนะ ปล่อย คนบ้าปล่อยฟางเดี๋ยวนี้นะ"ฟางทั้งพูดทั้งทุบตีหลังป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้ยังไม่ยอมวางฟางลงจนถึงรถป๊อปปี้ก็จับฟางเข้าไปนะรถ (ยัดเลยดีกว่า)
 
 
 
คึก คึก คึก
 
 
 
"เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะค่ะ"ฟางพายายามเปิดประตูแต่เปิดไม่ได้เพราะถูกล็อกไว้
 
 
 
"................"ป๊อปปี้ไม่ตอบอะไรได้เเต่ขับรถไปยังบ้านหลังหนึ่งสวยทำด้วยไม้ ก่อนที่จะลงมาเปิดประตูให้ฟางเเล้วอุ้มพาดบ่าเข้าบ้านไป
 
 
 
 
"ปล่อยนะ ปล่อยฟาง"ฟางพูดเเล้วทุบตีป๊อปปี้ เมื่อถึงห้องป๊อปปี้กูวางฟางลงบนเตียงกว้า
 
 
 
 
"พาฟางมาที่นี่ทำไม"ฟางถาม
 
 
 
"เรามีเรื่องต้องคุยกัน"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"แต่ฟางไม่มี"ฟางพูดเเล้วจะวิ่งออกจากห้องไป แต่ป๊อปปี้รั้งตัวเธอเอาไว้ เเล้วโยนฟางไปนอนลงที่เตียงโดยที่ป๊อปปี้โถมตัวลงไปทัทันที
 
 
 
"ถ้าเราคุยกันดีๆไม่ได้ ก็คุยัมนแบบนี้ละ"ป๊อปปี้พูดทั้งที่คร่อมฟางอยู่
 
 
 
 
"ออกไปนะคนบ้า คนใจร้าย ออกไป"ฟางพูดเเล้วทุบตีป๊อปปี้
 
 
 
"นี่ฟังพี่ก่อนได้ไหม"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางทั้งสองข้างไว้เหนือหัว
 
 
 
"......."ฟางเงียบ
 
 
 
 
"พี่ขอโทษ"ป๊อปปี้พูดขึ้น
 
 
 
 
"............."ฟางยังเงียบ
 
 
 
 
"พี่รักฟางนะ"ป๊อปปี้พูดคำนี้ออกมาทำเอาฟางถึงกับร้องไห้
 
 
 
"พี่รักฟางเเล้วทำแบบนั้นทำไม ฮึก"ฟางพูดทั้งที่ยังร้องไห้
 
 
 
"พี่ไม่อยากให้คนอื่นมายุ่งกับฟาง ไม่อยากให้ฟางไปยุ่งกับคนอื่น"ป๊อปปี้พูดเเล้วคลายมือที่จับฟางไว้ออก
 
 
 
"ทำไมไม่บอกฟางดีๆ ฮึก ทำแบบนี้ฟางเสียหายนะ ฮึก"ฟางพูดเเล้วร้องไห้
 
 
 
"พี่พร้อมจะรับผิดชอบฟางทุกอย่าง"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"พี่ก็พูดง่าย ฟางยังเรียน อยู่เลย ฮึก"ฟางพูด
 
 
 
"รอให้เรียนจบก็เเต่งเลยเป็นไง"ป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบฟางอย่างอ่อนโยน
 
 
 
"อือออ ออกไปนะหนัก"ฟางพูดเเล้วปาดน้ำตา
 
 
 
"ตอนนี้เราเป็ฯเเฟนกันเเล้วนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วหอมแก้มฟาง
 
 
 
"ฟางยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ ฟางจะกลับบ้าน"ฟางพูด
 
 
 
"ถ้าไม่เป็นแฟน ไม่บอกรักพี่ก่อน พี่จะไม่พาฟางกลับบ้าน นอนมันที่นี่แหละคืนนี้"ป๊อปปี้พูดเเล้วนอนลงที่เตียงเเล้วจับมือฟางไว้
 
 
 
"คนป้า ป่าเถื่อน ฟางจะกลับบ้าน พี่เขื่อนเป็นห่วงแย่เเล้ว"ฟางพูด
 
 
 
"บอกมาก่อนสิว่่ารักพี่"ป๊อปปี้พูดเเล้วลุกขึ้นมาทำหน้าเจ้าเล่ห์
 
 
 
"รัก"ฟางพุด
 
 
 
"รักใคร"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"รักพี่ป๊อป"ฟางพูด
 
 
 
"อะไรนะไม่ได้ยินเลย"ป๊อปปี้แกล้ง
 
 
 
"ฟางรักพี่ป๊อปค่ะ"ฟางตะโกน
 
 
 
"ฮ่าๆ พี่ก็รักฟางนะตัวแสบ"ป๊อปปี้พูดเเล้วขยี้หัวฟาง
 
 
 
"คนบ้า ฟางจะกลับบ้าน พาฟางกลับเดี๋ยวนี้นะ"ฟางพูด
 
 
 
"ครับๆๆๆๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางก่อนจะเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
__________________________________________________________________
 
มาอัพเเ้ล้วค้าาาาา เม้นกันเยอะๆนะค้าาาา รักรีดเดอร์ค้าาาา