รักวุ่นวายของนายหน้าหวาน
8.9
กุ๊กกิ๊กกก
แชร์นิยายฟิคชั่น
8) ขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นะ..เอ่อพี่โมะกลับไปสิ"แก้วพูดเมื่ออกมาจากร้านเเล้ว
"ก็ขึ้นรถสิ"โทโมะพูดเเล้วเปิดประตูให้แก้ว
"ชั้นหมายถึงให้พี่โมะกลับไป แล้วชั้นจะกลับเอง"แก้วบอก
"ขอทีเถอะ แทนตัวเองว่าแก้วๆดีๆสิ มาชั้นๆๆๆ อยากกินขนมชั้นรึไง"โทโมะพูด
"ก็ได้ แต่วันนี้จะกลับเอง"แก้วบอก
"ถ้าชั้นได้ยินเธอแทนตัวเองว่าชั้นอีกละก็ ชั้นจะปล้ำเธอ"โทโมะพูดขู่
อีบ้า อีโรคจิต บ้ากามเอ้ย << แก้วคิดในใจ
"โมะขาาา มาทำอะไรที่นี่ค่ะเนี่ย"พิมถามเเล้วเดินมาหาโทโมะ
"มารับแก้วน่ะครับ'โทโมะตอบ
"ไม่เป็นไร ถ้าเธออยากกลับกับแฟนเก่าเธอก็ไม่เป็นไร วันนี้ชั้นยกให้"แก้วพูดเเล้ววิ่งขึ้นรถก่อนจะขับออกไป
"โทโมะ วันนี้ไปคอนโดพิมไหม"พิมถามโทโมะโมะ
"ไม่ละพิม ผมต้องกลับบ้านน่ะ"โทโมะบอกเเล้วเดินขึ้นรถไป
"อะไรกัน พึ่งจะเเต่งงานก็เปลื่ยนไปขนาดนนี้เลยรึไง"พิมบ่นพึมพำคนเดียว
"ไอป๊อปมึงว่าไอ่โมะมันเปลื่ยนไปปะว่ะ"เขื่อนที่แอบดุอยู่ก็ถาม
"ไม่รู้ว่ะ แต่มันไม่เคยงอแงเเบบนี้เลยนะเว่ย"ป๊อปปี้บอก
"เเล้วปกติโทโมะเค้าเป็นคนยังไงหรอค่ะ"ฟางถาม
"มันก้ไม่เป็นเเบบนี้อะฟาง"เขื่อนตอบได้กวนอวัยวะช่วงล่างมาก
"เขื่อนก็ตอบฟางดีๆสิ"เฟย์บอก
"ขอโทษครับ เขื่อนว่าเราไปกันดีกว่า"เขื่อนรีบเปลื่ยนเรื่อง
"ไปสิเฟย์หิวเเล้ว"เฟย์พูดเเล้วลูบท้อง
"งั้นไปกัน"เขื่อนพูดเเล้วเดินออกไปกับเฟย์
"เเล้วเราจะไปกันได้ยังครับ"ป๊อปปี้ถามฟาง
"ไปได้ละค่ะ"ฟางพูดเเล้วเดินไป
บ้าน ไทยานนท์ (หลังที่2)
"อ้าวน้องแก้วทำไใกลับมาคนเดียวละค่ะ เเล้วคุณโทโมะละค่ะ"พี่สาวถาม
"เค้าไปส่งกิ๊กเค้าค่ะ"แก้วบอก
"ตายเเล้ว คุณโทโมะมีกิ๊กน้องแก้วไม่หึงหรอค่ะ"พี่สาวพูด
"จะหึงได้ไงละค่ะ แก้วไม่ได้รักเค้าสักหน่อย"แก้วพูด
"ไม่รักเเล้วทำไมถึงยอมเเต่งงานละค่ะ"พี่สาวถาม
"มันจำเป็นน่ะค่ะ"แก้วตอบ
"อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองละค่ะ เชื่อพี่สาวสิ"พี่สาวพูด
"คนจะไม่มีวันนั้นหรอค่ะ"แก้วบอกเเล้วเดินขึ้นห้องไป
วันนั้นจะไม่มาถึง ชั้นจะไม่รักนาย << แก้วคิดเเล้วเดินขึ้นห้องไป
"สาวคุณแก้วไปไหน"โทโมะถาม
"น้องแก้วขึ้นห้องไปแล้วค่ะ"พี่สาวบอก โทโมะจึงขึ้นห้องไป
ห้อง นอน
"หลับเเล้วหรอ"โทโมะถามเมื่อเห็นไฟปิด เเล้วเดินมาเตียงข้างที่เเก้วหันหน้า ก็เห็นเปลือกตายุกยิก
แกล้งหลับงั้นหรอได้<<โทโมะคิดในใจ
ฟอด
"เฮ้ย ทำบ้าอะไรเนี่ย คนฉวยโอกาส"แก้วพูดเเล้วกุมแก้มตัวเอง
"ก็ใครใช้ให้แกล้งหลับละ"โทโมะพูด
"ไม่มีใครใช้ ทำเอง"แก้วพูดเเล้วจะลุงไปเข้าห้องน้ำแต่โทโมะกอดจากด้านหลัง
"นี่ปล่อยนะ อย่ามาชีกอ"แก้วพูดเเล้วตีมือโทโมะ
'ไม่ปล่อย"โทโมะพูดเเถมยังกอดเเน่นกว่าเกิมซะอีก
ก็เพราะชั้นหลงทาง หลงอยู่กลางใจของเธอ เสัยงโทรศัท์แก้วดังขึ้น
"ปล่อย จะรับโทรศัพท์"แก้วพูดโทโมะจึงยอมปล่อยแต่โดยดี
"ค่ะพี่กวิน"แก้วพูดกลับปลายสาย
(นึกว่าลืมกันซะเเล้ว)ปลายสายพูด
"จะลืมได้ยังไงละค่ะ เเล้วโทร.มานี่มีอะไรค่ะ"แก้วถามปลายสาย
(พี่คิดถึงเราน่ะ พรุ่งนี้พี่ไปหาเราที่ร้านนะ)ปลายสายพูด
"ได้ค่ะ เเล้วเเก้วจะรอนะค่ะ คิดถึงเหมือนกันนะค่ะ"แก้วพูดเเล้ววางสาย
"ใครโทร.มาหรอ"โทโมะถาม
"ไม่มีอะไร"แก้วบอก
"ชั้นถามว่าใคร"โทโมะตะคอก
"นี่อย่ามาตะคอกใส่แก้วนะ"แก้วพูด
"ขอโทษ"โทโมะพูดเสียงแผ่ว
"ห๊ะอะไรนะ"แก้วถามอีกที
ไม่จริงหน่า นี่เราได้ยินนายนี่พูดคำว่าขอโทษงั้นหรอ << แก้วคิดในใจ
"ป่าว"โทโมะพูดเเล้วเดินลงไปข้างล่าง
"อย่าบอกนะว่าเขินอะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มออกมา
_______________________________________________________
เม้นกันเยอะๆเด้อ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
