รักวุ่นวายของนายหน้าหวาน

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้าน ไทยานนท์ (หลังที่2)
 
 
"แก้ววันนี้ชั้นต้องไปดูงานต่างจังหวัดไปกับชั้นนะ"โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
"พี่โมะก็ไปเองซิ แก้วมีงานนะ"แก้วพูด
 
 
 
"ที่ร้านะหรอ"โทโมะพูด
 
 
 
"ใช่"แก้วตอบ
 
 
 
"ลาละ"โทโมะพูด
 
 
 
"เห้ยได้ไงเนี่ย ลางานมาเยอะเเล้วนะ ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษาเลย"แก้วบ่น
 
 
 
"พอไม่ต้อง ชั้นอยากให้เธอไป เเละเธอก็ต้องไป"โทโมะพูด
 
 
 
"ไม่ไป"แก้วพูดจะลุกขึ้นเเต่มีมือบหนามาจับไว้
 
 
 
"จะไปไหน"โทโมะจับมือแล้วไว้เเล้วผลักเเก้วลงเตียงเเล้วขึ้นคร่อม
 
 
 
"จะไปทำงาน ออกไปเดี๋ยวนี้นะ"แก้วพูดเเล้วดิ้น
 
 
 
"บอกว่าลาเเล้ว"โทโมะพูด
 
 
 
"ก็จะไป"แก้วยังดื้อ
 
 
 
"ถ้าเธอไม่ไปกับชั้นวันนี้ งั้นวันนี้เธอไม่ต้องนอน"โทโมะพูดจบก็ซุกไซร้ซอกคอขาวของแก้ว
 
 
 
"ไปๆ ไปเเล้ว"แก้วกลัวจนต้องยอม
 
 
 
"หึ ก็แค่เนี่ย"โทโมะพูดเสร็จก็ลุงออกจากตัวแก้วเเล้วเดินออกไปข้างนอก
 
 
 
"ไอ้บ้า หึ้ย จำไว้เลยนะ"แก้วพูดเเล้วเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เสร็งยัง"โทโมะเดินขึ้นมาถาม
 
 
 
"เสร็จเเล้วๆ"
 
 
 

 
 
 
โทโมะมองแก้วตั้งเเต่หัวจรดปลายเท้า
 
 
 
"ไปเปลื่ยนใหม่"โทโมะพูด
 
 
 
"ทำไม"แก้วถามอย่าง งงๆ
 
 
 
"มันโป๊เกิน"โทโมะพูด
 
 
 
"มันโป๊ตรงไหนก็ใส่ปกติ"แก้วพูด
 
 
 
"จะเปื่ยนไม่เปลื่ยน"โทโมะทำหน้าดุ
 
 
 
"เปลื่ยนก็ได้ชิ"แก้วพูดเเล้วเดินเข้าห้องไปเปลื่ยนเสื้อผ้า
 
 
 

 
 
 
 
"กางเกงสั้นไปรึป่าว"โทโมะพูดขึ้นหลังจากมองมานาน
 
 
 
"โอ้ยพี่โมะ แก้วไม่เปลื่ยนเเล้วนะ ขาสั้นเดินสะดวกดี"แก้วหาข้องอ้าง
 
 
 
"อะๆ ก็ได้ งั้นไปได้ละ สายละเนี่ย"โทโมะพูดขึ้นเเล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จังหวัด สระบุรี
 
 
 
"นี่ครับ ที่เรากำลังจะสร้างโรงแรมใหม่ %^%&*^(&(&*)(**)_"ชายคนนึงอธิบายเรื่องเกี่ยวกับการสร้างโรงแรม
 
 
 
"อ๋อครับ เอาตามนี้เลยนะครับ"โทโมะพูดเเล้วเซ็นต์อนุมัติ
 
 
 
"นั่นน้องสาวคุณวิศว หรอครับ เธอน่ารักดีนะครับ"ชายคนนั้นพูดเเล้วชี้ไปที่แก้วที่กำลังเดินตามมา
 
 
 
"ป่าวครับ ภรรยา"โทโมะกัดฟันพูด
 
 
 
"อะ อ๋อครับๆ"ชายคนนั้นรีบหันมายิ้มให้โทโมะทันที
 
 
 
"นั่นเค้ากำลังจะเป็นลมนะครับ"ชายคนนั้นเห็นแก้วหน้าซีดโทโมะรีบวิ่งไปหาแก้วก็ล้มลงมาพอดี
 
 
 
"แก้วๆ"โทโมะเขย่าตัวแก้ว
 
 
 
"สงสัยจะเป็นลมเเดดนะครับ พาไปพักเถอะครับ"ชายคนนึงพูด โทโมะจึงอุ้มแก้วขึ้นรถไป
 
 
 
"ไปบ้านคุณแม่ก่อนเเล้วกัน หวังว่าพี่จงเบจะอยู่"โทโมะพูดเเล้วเลี้ยวเข้าบ้านแม่ไป เพราะบ้านแม่ของโทโมะอยู่ใกล้กว่าบ้านของโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้าน ไทยานนท์
 
 
 
"อ้าวตาโมะน้องเป็นอะไร"แม่พูดเมื่อให้โทโมะอุ้มน้องมา
 
 
 
"น้องเป็นลมครับแม่ พี่จงเบอยู่รึป่าวครับ"โทโมะพูดเเล้วถามถึงจงเบ
 
 
 
"อยู่ๆจ้ะ เดี๋ยวแม่ไปตามให้ พาน้องไปนอนก่อนเร็ว"แม่โทโมะพูดเเล้วเดินไปตามจงเบ
 
 
 
 
 
 
 
"มีอะไรว่ะไอ่โมะ"จงเบที่เดินมาก็ถาม
 
 
 
"ดูแก้วหน่อยพี่"โทโมะพูดจงเบจึงเดินมาดูอาการเเก้ว
 
 
 
"สวยดีนี่หว่า ไปหามาจากไหนเนี่ย"จงเบถาม
 
 
 
"ไม่ได้หา แม่หา"โทโมะพูด
 
 
 
"งั้นเเสดงว่ามึงก็ไม่ได้รักอ่ะดิ"จงเบพูด
 
 
 
"อืม"โทโมะตอบ
 
 
 
"ตาโมะทำไมพูดแบบนั้นละ ถ้าน้องตื่นขึ้นมาได้ยินจะงว่ายังไง"แม่โทโมะพูดดุ
 
 
 
"ไม่รักงั้น ขอนะเว้ย"จงเบพูดแกล้ง
 
 
 
"ไม่ให้!"โทโมะพูดเสียงดัง
 
 
 
"ไม่รักเเล้วจะหวงทำไมว่ะ"จงเบพูด
 
 
 
"ไม่รักแต่ไม่ให้"โทโมะพูดอย่างหนักแน่น
 
 
 
 
 
 
 
"อืออออ"แก้วงัวเวียตื่นขึ้นมา
 
 
 
"เป็นยังไงบ้าง โอเคขึ้นรึยัง"จงเบถาม
 
 
 
"ดีขึ้นเเล้วค่ะ"แก้วตอบ
 
 
 
"เราไม่ได้กินข้าวเช้าด้วยใช่ไหม"จงเบาม
 
 
 
"เอ่อพี่รู้ได้ไงค้ะ"แก้วถาม
 
 
 
"ก็พี่เป็นหมอ จะไม่รู้ได้ยังไงละ"จงเบพูด
 
 
 
"ค่ะ"แก้วตอบเเล้วยิ้ม
 
 
 
"พี่จะคุยอะไรกับเมียผมนักหนา"โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
"ชั้นก็สอบถามประวัติคนไข้สิว่ะ"จงเบพูด
 
 
 
"ถามผมก็ได้ ผมก็รู้"โทโมะพูด
 
 
 
"แต่โทษที พอดีถามเสร็จเเล้วว่ะ"จงเบพูดเล้วเดินไป
 
 
 
"กลับบ้าน"โทโมะพูดจบก็อุ้มแก้วออกมา
 
 
 
"นี่ปล่อยแก้วได้เเล้ว อุ้มมาแบบนี้เสียมารยาท"แก้วพูด
 
 
 
"อยากอุ้ม"โทโมะตอบแค่นั้นเเล้วก็พาแก้วกลับบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
________________________________________________________________________
 
มาอัพเเล้วน้าาาา เม้นกันเยอะๆน้าาาา