รักวุ่นวายของนายหน้าหวาน

8.9

เขียนโดย กุ๊กกิ๊กกก

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.52 น.

  22 ตอน
  196 วิจารณ์
  39.93K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ร่านนักใช่ไหม!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หลายอาทิตย์มานี้โทโมะไปรับไปส่งเเก้วทุกวัน
 
 
ครืนน ครืนน เสียงโทรศัพท์โทโมะดังขึ้น
 
 
 
"ฮัโหลครับ"โทโมะรับสายเเล้วเบี่ยงตัวเองมา
 
 
 
(โทโมะค่ะ วันนี้มาอยู่เป็นเพื่อนพิมหน่อยสิค่ะนะค่ะ)ปลายสายพูด
 
 
 
"เอ่อ เเต่พิม"โทโมะอึกอัก
 
 
 
(นะค่ะๆ คอนโดพิมมันมีขโมยอ่าค่ะ พิมกลัวนะค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนพิมน้า)ปลายสายพูด
 
 
 
"ก็ได้ครับ"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มีอะไรรึป่าวค่ะ"แก้วถามเมื่อโทโมะเดินมา
 
 
 
 
"ไม่มีอะไรวันนี้ชั้นคงไม่ส่งเธอไม่ได้นะ ชั้นติดธุระน่ะ"โทโมะพูด
 
 
 
"ไม่เป็นไร แก้วไปเองได้ค่ะ ดีซะอีก ไม่ได้ขับรถนานล่ะ"แก้วพูด
 
 
 
 
"งั้นก็ขับรถดีๆนะ เดี๋ยวตอนเย็นจะไปรับ"โทโมะพูด
 
 
 
 
"ไม่ต้อง"แก้วพูดเสียงดัง
 
 
 
 
"ทำไมต้องเสียงดัง"โทโมะถาม
 
 
 
 
"เอ่อ เปล่า อยากกลับเอง ไม่ต้องไปรับหรอก"แก้วพูด
 
 
 
 
"เอางั้นก็ได้ ตามใจเธอ"โทโมะพูดเเล้วเดินออกไป
 
 
 
ทำไมวันนี้มาแปลกแฮะ ปกติจะไม่ยอม เเต่ชั่งเถอะดีละ << แก้วคิดในใจเเล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
คอนโดพิม
 
 
 
"โทโมะค่ะ เรามาทำอะไรสนุกๆดีไหมค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลย พิมคิดถึงโทโมะจังค่ะ"พิมพูดเเล้วเข้ามานัวเนียโทโมะ
 
 
"อย่าเลยพิม ผมว่ามันไม่ดีนะ"โทโมะพูดเเล้วพายายามห้ามพิม
 
 
 
"ทำไมจะไม่ดีละค่ะ เมื่อก่อนเราก็ทำบ่อย"พิมพูดเเล้วนัวเนียต่อ
 
 
 
"ผมแต่งานเเล้วนะพิม"โทโมะพูด
 
 
 
"ไม่เห็ฯสนเลยหนิค่ะ"พิมพูดอย่างไม่แคร์เเละนัวเนียต่อ ผู้ชายยังไงก็ทนไม่ไหวโทโมะจึงยอมเล่นด้วยกันพิม  พิมจึงหยิบโทรศัพท์โทโมะขึ้นมาส่งข้อความไปหาแก้าว่า 
 
มาหาผมที่คอนโด XXX ชั้น XXX ห้อง XXX ผมมีอะไรจะให้คุณดู
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ร้านกาแฟ มิตรภาพ
 
 
ครืน ครืน เสียงข้อความจากโทรศัพท์แก้วดังขึ้น
 
 
 
"อะไรเนี่น หือ มาทำไมวันนี้มาแปลกจังเรียกคุณ ขนลุกชมะมัด"แก้วพูดเมื่ออ่านข้อความที่โทโมะส่งมา
 
 
 
"มีอะไรยัยแก้ว"เฟย์ถามขึ้น
 
 
 
"ไม่มีอะไร งั้นเดี๋ยวชั้นมานะ จะออกไปข้างนอกอะ ดูเเลร้านด้วยนะ"แก้วพูด
 
 
 
"โอเคๆ ได้ๆ "เฟย์พูดแก้วจึงเดินออกไป เเละไปยังคอนโดที่โทโมะบอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
คอนโด พิม
 
 
 
"จะมาทำไมนะ"แก้วบ่นพรึบพรำคนเดียวจนถึงห้อง
 
 
 
ต่งต่อง ติ่งต่อง  เสียงออดหน้าห้องพิมดังขึ้น พิมจึงออกมาเปิดประตู
 
 
 
"เธอมาอยู่นี่ได้ไง"แก้วถามด้วยความตกใจเมื่อเห็นพิมออกมามีแค่ผ้าขุนหนูพันอยู
 
 
 
"เข้ามาข้างในสิ"พิมพูดเเล้วจึงเดินเข้ามา
 
 
 
"นาย"แก้วตะโกนจนโทโมะตื่นขึ้นมา
 
 
 
"แก้ว เอ่อ คือ.."โทโมะพูดอะไรไม่ถูดกเพรมะตัวเองเปลื่อยท่อนบน เเละท่อนล่างก็ถูกผ้าปิดไว้
 
 
 
 
"ไม่ต้องพูดอะไร นี่นะหรอที่ให้ชั้นมาดู หึ ทุเลศสิ้นดี"แก้วพูดเเล้วเดินออกไป
 
 
 
"แก้วเดี๋ยวสิแก้ว ฟังชั้นก่อน"โทโมะพูดเเล้วรีบเเต่งตัวเเล้วตามแก้วไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้ย สะดุดบ้าอะไรเนี่ย"แก้วที่เดินมาก็สดุดส้นสูง
 
 
 
"อ้าวแก้ว มาทำอะไรคอนโดนี้เนี่ย"กวินที่เดินมาก็ถาม
 
 
 
"อ๋อไม่มีอะไรค่ะ"แก้วพูด
 
 
 
"มาก็ดีละ ไปห้องพี่ก่อนไหม ดื่มน้ำก่อนปะ"กวินพูด
 
 
 
"ไปสิค่ะ"แก้วพูด
 
 
 
"เอ้าเเล้วนั่น คอไปโดนอะไรติดมา มาเดี๋ยวพี่เอาออกให้"กวินพูดเเล้วพายายามจะหยิบอะไรที่ติดคอแก้วอยู โทโมะที่เดินตามมาก็เห็นเหมือนทั้งคู่กำลังนัวเนี่ยกันอยู่
 
 
 
 
"นี่ พึ่งจะว่าชั้นมาหยกๆ ก็มาทำเองซะเเล้วหรอไง"โทโมะว่า
 
 
 
"อะไรของ นายนี่ปล่อยชั้นนะ"แก้วพูดเเล้วพายายามแกะมือโทโมะออก
 
 
 
"อย่ามาร่านเเถวนี้"โทโมะว่า
 
 
 
"ทำไม ถ้าชั้นร่านเเล้วจะทำไม พี่กวินค่ะแก้วเข้าห้องได้รึยังค่ะ"แก้วพูดกันโทโมะเเล้วหันมาพูดกับกวิน
 
 
 
"อ๋อไปสิ"กวินพูด
 
 
 
"ร่านนักหรอ หึ ขอดูหน่อย"โทโมะพูดเเล้วอุ้มแก้วพาดบ่า
 
 
 
"โอ้ย ปล่อยชั้นนะ ปล่อย ไอ้บ้าปล่อย"แก้วพายายามทุบตีโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้าน ไทยานนท์ (หลังที่2)
 
 
 
"อ้าวคุณโทโมะทำไมอุ้มน้องแก้วเเบบนั้นละค่ะ"พี่สาวเห็นจึงถาม
 
 
 
"ไม่มีไรหรอก"โทโมะตอบเเล้วเดินขึ้นห้องไป
 
 
 
"พี่สาวๆ ช่วยเเก้วด้วย"แก้วตะโกนตลอดทาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ห้องนอน
 
 
 
ตุ๊บ โทโมะโยนแก้วลงบนเตียง
 
 
 
"โอ้ย"แก้วร้อง
 
 
 
"ร่านนักใช่ไหม"โทโมะพูดเเล้วก็โถมตัวเข้ามาหาแก้ว
 
 
 
"นี่ปล่อยนะ จะทำอะไร ออกไปเดี๋ยวนี้นะ"แก้วพูดเเล้วดิ้นอย่าสุดเเรง
 
 
 
"กลัวอะไรละหืออ"โทโมะพูดเเล้วซุกไซร้ซอกคอขาวของแก้ว
 
 
 
"ปล่อยนะ ไอ้บ้าปล่อยเดี๋ยวนี้นะ คิดจะทำอะไรของนายปล่อยชั้นนะ"แกเ้วพูดทั้งดิ้นทั้งทุบตีโทโมะเเต่ก็สูงเเรงโทโมะไม่ได้
 
 
 
"ก็ทำในสิ่งที่ สามี ภรรยาเค้าทำกันไง"โทโมะพูดเเล้วซุกไซร้ซอกคอขาวของเเก้วต่อ
 
 
 
"ปล่อยนะ ฮึก ปล่อย"แก้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
"จะกลัวอะไรละ ถึงชั้นไม่ทำเธอวันนี้ เธอก็ต้องเป็นของชั้นอยู่ดี แก้วใจ"โทโมะไม่สนใจเเละพายายามกระชากเสื้อแก้วออก เเล้วทั้งคู่ก็เริ่มบรรเลงบทรัก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
______________________________________________________________
 
 
อัพเเล้วน้าาาา ที่อัพเร็วเพราะวันนี้ว่าง ^^ เม้นกันเยอะๆน้าาา
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา