รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

 
 
 
 
 
 
 
                    2 เดือนต่อมา
 
 
 
"แม่ครับ! ฟางเป็นยังไงบ้างครับ จะคลอดหรือยัง! " ร่างสูงที่วิ่งมาอย่างรีบร้อนเอ่ยถามขึ้น เมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากคุณแม่ว่าฟางเจ็บท้องใกล้จะคลอดแล้ว  เขาจึงทิ้งงานทุกอย่างและรีบตรงมาที่     โรงพยาบาลทันที
 
"ใจเย็นๆสิตาป๊อบ หนูฟางเพิ่งเข้าห้องคลอดไปเมื่อกี๊เองนะ"
 
 
                             
                     แอ๊ดดดดดด
 
 
"หมอครับๆ ภรรยาของผมจะคลอดหรือยังครับ " ร่างสูงรีบถลาเข้าไปถามหมอที่เดินออกมาทันที
"ยังครับๆ คุณเป็นสามีใช่ไหมครับ คือหมอจะชวนคุณเข้าไปในห้องคลอดด้วยกันหน่ะครับ  ไปเป็นกำลังใจให้คุณแม่และก็ไปตัดสายสะดือลูกด้วยครับ "
"ไปสิครับๆ ไปกันเลยครับ" ป๊อบปี้พูดก่อนจะรีบเดินตามคุณหมอไป  ทิ้งให้คุณแม่  โทโมะ  แก้ว  เขื่อน  เฟย์  ยืนอมยิ้มขำกับความเห่อลูก (อีกแล้ว) ของป๊อบปี้  คงจะมีแต่ตะวันที่ยืนมองคนเป็นพ่อเร่งรีบเดินเข้าไปในห้องคลอดด้วยความไม่เข้าใจ
 
 
"คุณย่าครับ ป๋ะป๊าจะรีบไปไหนครับ"
"ก็จะรีบเข้าไปหาน้องไงครับ  คุณแม่จะคลอดน้องแล้วนะ" ผู้เป็นย่าตอบ
"จริงหรอครับ! จะคลอดน้องแล้วหรอครับ! " ตะวันถามออกมาอย่างตื่นเต้น
"จริงสิครับตะวัน " โทโมะตอบ
"และถ้าคลอดน้องออกมา คุณพ่อก็จะมีอีกคนเลยสิครับ"
 
"เฮ้ยยยย! ตะวันทำไมเราพูดแบบนี้หล่ะ คลอดแล้วจะมีอีกเลยหรอจะไม่ให้คุณแม่พักผ่อนบ้างหรอไงครับ   ฮ่าๆๆ " เขื่อนพูดก่อนจะหัวเราะออกมา
"ก็ตะวันเคยถามคุณพ่อว่าถ้าคลอดน้องออกมาแล้วจะมีได้อีกไหม  คุณพ่อก็บอกว่าถ้าคลอดปุ๊บก็จะมีปั๊บเลยครับ" ตะวันพูดออกมาอย่างใสซื่อ
"ฮ่าๆๆ" ทุกคนต่างหัวเราะจนท้องแข็งเมื่อตะวันพูดจบ
"ลูกหนอลูก  ตาป๊อบนี่ก็จริงๆเล้ยยยยย สอนลูกแบบนี้ได้ยังไง ฮ่าๆๆ" 
"แก้วว่าคุณแม่คงมีหลานให้เลี้ยงอีกเยอะแน่เลยคะ"
"เฟย์ก็ว่าแบบนั้น พี่ป๊อบคงไม่หยุดอยู่แค่ 2 คนหรอกเนอะ ฮ่าๆๆๆ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ๊ยยยยยยยยยยยย! ฟางเจ็บท้อง " เสียงหวานร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
"ฟางใจเย็นๆนะ" ป๊อบปี้พูดปลอบ
"พี่ป๊อบฟางเจ็บ" ฟางพูดและร้องไห้ออกมา
"คุณแม่ครับ กลั้นใจและเบ่งออกมาให้สุดแรงเลยนะครับ" หมอบอก
"หนึ่ง  สอง  ซั่ม!"
 
"อึ๊บบบบบบบบบบบบ"
 
"ฮือๆๆๆ ฟางเจ็บบบบบบบ! "
 
"ฟางอีกนิดเดียวนะครับ  อีกนิดเดียว  กลั้นใจหน่อยนะ"
"อื้อออออออออออออออ" ร่างบางกลั้นใจก่อนจะเบ่งลูกออกมาจนสุดแรง
 
 
                             อุแว้   อุแว้
          เสียงเล็กๆใสๆของร่างน้อยร้องออกมา เรียกรอยยิ้มจากผู้เป็นม่และพ่อได้เป็นอย่างดี
 
 
"คุณพ่อได้ลูกสาวนะครับ  จะตัดสายสะดือด้วยตัวเองเลยหรือเปล่าครับ"
"ครับ " ชายหนุ่มตอบก่อนจะเดินไปหาคุณหมอและตัดสายสะดือลูกน้อยด้วยตัวเอง  ก่อนจะอุ้มลูกน้อยไว้ในอ้อมกอดและเดินมาหาภรรยาที่นอนอยู่
"ฟาง ดูลูกเราสิ หน้าหวานเหมือนฟางเลยนะ"
"จริงด้วยคะ" ฟางพูดและยิ้มออกมา
"เดี๋ยวยังไงหมอขอตัวเด็กไปทำความสะอาดก่อนนะครับ" หมอพูดก่อนป๊อบปี้จะส่งลูกน้อยในอ้อมกอดให้
"เดี๋ยวหมอจะย้ายคุณแม่ไปที่ห้องพักนะครับ เชิญคุณพ่อไปรอเลยครับ" หมอพูดจบป๊อบปี้จึงเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หลานย่าๆ หน้าหวานเหมือนแม่ไม่มีผิดเลยลูก" แม่ของป๊อบปี้พูดขณะที่มองหน้าหลานที่อยู่ในอ้อมกอดของตนเอง
"น้องน่ารักจังเลยครับคุณพ่อ"
"น้องเพิ่งเกิดมาต้องพูดว่าน่าเกลียดน่าชังครับ"
"ครับผม น้องน่าเกลียดน่าชังจังเลย" เด็กน้อยพูดก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มของน้องเบาๆ
"ขอผมอุ้มหลานหน่อยสิครับคุณแม่" เขื่อนพูดก่อนจะรับเจ้าตัวเล็กมาอุ้ม
"ตัวนุ่มนิ่มมากเลย"
"ไหนๆเอามาให้ฉันอุ้มมั่งดิ๊" โทโมะพูดก่อนจะเอาเด็กน้อยมาอุ้มแทน
"ตัวนุ่มจริงๆแถมแก้มก็น่าฟัดมากๆด้วย" โทโมะพูดจบก็ก้มลงไปหอมแก้มเด็กน้อยซ้ำไปซ้ำมาหลายๆรอบ
"พอเลยๆไอ้โมะ เดี๋ยวลูกฉันก็ช้ำพอดี" ป๊อบปี้พูดก่อนจะเอาลูกน้อยมาไว้ในอ้อมกอดตัวเอง
 
"ว่าแต่พี่ป๊อบเห่อลูก  พี่เขื่อนกับพี่โมะก็เห่อหลานไม่แพ้กันเลยนะคะ" เฟย์พูดยิ้มๆ
"นั่นสิๆ เห่อทั้งลูกทั้งหลานเลย" แก้วพูดพลางส่งสายตาล้อเลียนไปให้ทั้งสองหนุ่ม
 
"แล้วแกจะตั้งชื่อเจ้าตัวเล็กว่าอะไรวะไอ้ป๊อบ"
"นั่นดิๆ"
"อืมมมม"
"..."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                             "น้องปลายฟ้า  เด็กหญิงธนัสภา   จิระคุณ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
มาอัพแล้วน๊าาา ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมากๆเลย เม้นๆ โหวตๆ ให้ด้วยนะ
วันนี้พี่ฟางถ่าย MV เพลงใหม่น่ารักมากๆเลย
และวันนี้พี่กี้ไปเยี่ยมพี่ป๊อบที่กรมเอารูปลง IG ด้วย พ่อหมีดำขึ้นเยอะ 55555555
ยังไงก็สู้ๆนะพ่อหมี อย่าลืมส่งกำลังใจไปให้กันเยอะๆนะ
เจอกันตอนหน้าจ้า