รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

 
 
          ร่างสูงเดินไปเดินมาหน้าห้องฉุกเฉินที่มีร่างบางนอนให้หมอรักษาตัวอยู่  ก่อนจะมองเข้าไปภายในห้องราวกับช่วยส่งกำลังใจไปให้  เขายกมือทั้งสองข้างที่เปื้อนไปด้วยเลือดของหญิงสาวขึ้นมามอง  ก่อนจะมองไปที่ห้องฉุกเฉินอีกครั้ง
 
"พี่ป๊อบฟางเป็นไงมั่ง" แก้วที่วิ่งมาพร้อมโทโมะเอ่ยถามขึ้น
"หมอยังไม่ออกมาเลย"
"เกิดอะไรขึ้นวะไอ้ป๊อบ?" โทโมะเอ่ยถามออกมา
"มีโจรเข้าไปในบ้าน แล้วทำร้ายฟาง"
"น่าแปลกนะ บ้านนี้ก็สร้างมาตั้งนานแล้ว  ทำไมโจรเพิ่งมีหล่ะ เมื่อก่อนที่บ้านหลังนี้ไม่มีใครอยู่ ทำไมมันไม่มาขโมยนะมันไม่ง่ายกว่าหรอไง" แก้วพูดออกมาด้วยความสงสัย
"นั่นสิๆ แล้วมันเข้ามาตอนไหนอ่ะ"
"ตอนหลังจากที่ฉันขับรถออกไปทำงานได้แปบเดียวเอง"
"แก้วว่าเรื่องนี้มันแปลกๆนะ" แก้วพูดออกมาแต่ก่อนที่คนอื่นจะพูดอะไรต่อประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดขึ้น
"ฟางเป็นยังไงบ้างครับหมอ" ชายหนุ่มร่างสูงถลาเข้าไปถามทันที
"คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ เดี๋ยวหมอจะย้ายไปห้องพิเศษให้"
"แล้วเธอจะฟื้นเมื่อไหร่ครับ?"
"ตอนนี้หมอยังตอบไม่ได้นะครับ เพราะคนไข้เสียเลือดมาก ทำให้ร่างกายเพลียๆคงต้องการพักผ่อนมากกว่านี้"
"ขอบคุณมากๆนะครับ" ป๊อบปี้ยกมือไหว้ก่อนแพทย์ผู้รักษาจะเดินออกไป  ประตูห้องเปิดออกอีกครั้ง  บุรุษพยาบาลเข็นเตียงที่มีร่างบางนอนอยู่ออกมา  ทั้งสามคนจึงเดินตามไปยังห้องพัก
"ฟางหน้าซีดมากเลยเนอะพี่ป๊อบ" แก้วเอ่ยออกมาเมื่ออยู่ในห้องแล้ว
"อืม คงเจ็บมากหล่ะสิ" ป๊อบปี้พูดก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆเตียง  แล้วจัดการห่มผ้าให้ร่างบางแล้วนั่งลงไม่ยอมลุกไปไหน  แก้วกับโทโมะมองหน้ากันก่อนจะลอบยิ้มออกมา
 
"ฮะ!ว่าไงนะมันโดนจับหรอกวิน" จินนี่ตะโกนออกมา
"ใช่ครับคุณหนู  เห็นลูกน้องอีกคนที่อยู่ในรถบอกว่าคุณป๊อบปี้กลับมาพอดีครับ  แล้วเพื่อนคุณป๊อบก็ตามมาทีหลัง  ก่อนคุณป๊อบจะขับรถออกไปโดยเร็ว  แล้วเพื่อนคุณป๊อบก็ลากไอ้เบิ้มที่หมดสติออกมาพาไปส่งโรงพักครับ"
"พวกแกนี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ!"
"แล้วเราจะเอายังไงต่อไปครับคุณหนู" กวินถาม
"ไปประกันตัวมันออกมา แล้วปิดปากมันซะ อย่าให้มันหลุดปากพูดออกไปเด็ดขาด!"
"ได้ครับคุณหนู" กวินรับคำก่อนจะเดินออกไป
"มันไม่จบง่ายๆแค่นี้แน่นังฟาง!" จินนี่พูดออกมาก่อนจะบีบแก้วน้ำในมือแน่น
 
          - โรงพยาบาล -
 
"ฟางเป็นยังไงมั่งคะพี่ป๊อบ" เฟย์ที่เดินเข้ามาเอ่ยถามขึ้น
"ยังไม่ฟื้นเลย" ป๊อบปี้ตอบก่อนจะมองร่างบางอย่างไม่วางตา
"เรื่องคดีเป็นไงบ้างวะเขื่อน"
"มันไม่ยอมเปิดปากพูดว่าใครเป็นคนบงการ มันบอกแค่ว่ามันเข้ามาปล้นเฉยๆ แต่ฉันไม่เชื่อหรอกหว่ะ แววตาแม่งไม่น่าเชื่อถือเลย  แล้วเห็นว่ามีคนประกันตัวมันออกไปแล้วด้วย"
"ฮะ!นี่มันเข้าข่ายฆ่าคนเลยนะ ทำไมตำรวจปล่อยง่ายๆแบบนี้"
"คนมาประกันคงยัดเงินไปเยอะมั้ง" เขื่อนพูดออกมา  ทุกคนในห้องเริ่มรู้สึกเครียด
"อย่าเพิ่งคิดมากกันเลยนะ ต่อจากนี้พวกเราก็คอยดูแลฟางดีๆและกัน" โทโมะพูดออกมา
"แก้วว่าพี่ป๊อบกลับบ้านไปอาบน้ำแล้วพักผ่อนก่อนไหมคะ เดี๋ยวคืนนี้แก้วอยู่เฝ้าฟางให้เอง"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพี่ลงไปเอาเสื้อผ้าสำรองที่รถแล้วจะขึ้นมาเฝ้าฟางเอง" ชายหนุ่มพูดก่อนจะลุกเดินออกไป
"โอ๊ยยยยย ปากบอกเกลียดเค้าแต่การกระทำนี่แม่งสวนทางชัดๆ" เขื่อนพูดเมื่อป๊อบปี้เดินออกไป
"พี่ป๊อบเค้าแค่มีทิฐิ  ตั้งกำแพงไว้สูงเท่านั้นแหละ แต่จริงๆแล้วตอนนี้เค้าอ่อนลงมากๆเลยนะ"
"ดูจากแววตาที่มันมองน้องฟางและคำพูดเมื่อกี๊ของมันนะ เหมือนมันจะบอกอ้อมๆเลยว่าผู้หญิงของมัน มันจะดูแลเอง" โทโมะพูดเสริม ทุกคนในห้องต่างยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
อัพแล้วนะ เม้นๆโหวตๆอ่านๆกันหน่อยน๊าาาาาาาาา
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมากๆเลยยยยยยยยยยยย
อยากรู้ว่าแต่ละตอนเป็นยังไง อยากให้เรื่องเป็นยังไง บอกหน่อยนะ
เจอกันตอนหน้าจ้า