รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

"แกจะหมั้นหรอฟาง!" พิชชี่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจ

"อืม หมั้นกับพี่ป๊อบปี้พี่ชายแก้วหน่ะ" ฟางหันไปมองหน้าพิชชี่แล้วพูดออกมา

"ทำไมกะทันหันแบบนี้ มันต้องมีอะไรแน่ๆใช่ไหม เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ" พิชชี่ถามฟางกลับพร้อมส่งสายตาคาดคั้นมาให้  ฟางยืนมองแล้วตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้พิชชี่ฟัง

"ไม่ยอมนะ! เราไม่ยอมนะฟาง ไอ้พี่ป๊อบนั่นมันไม่ได้รักแก แกหมั้นกับเค้าไปก็ไม่มีความสุขแน่ๆเลยฟาง"

"ฉันรู้ แต่ฉันก็ตกลงจะหมั้นไปแล้วนี่"

"แกรักเค้าใช่ไหม?" พิชชี่ถาม

"อืมใช่ ฉันรักเขา มันอาจจะเร็วเกินไปแต่ฉันว่าฉันรักเค้าแล้วหล่ะพิช" ฟางตอบกลับมาพลางซุกหน้าลงไปที่โต๊ะ พิชชี่มองเพื่อนอย่างอ่อนใจ ฟางเป็นคนที่น่ารัก อ่อนโยน อ่อนหวาน เขามาองไม่เห็นหนทางข้างหน้าเลยว่าฟางจะทำให้ป๊อบปี้รักได้ยังไง พิชชี่เดินเข้าไปใกล้ร่างบางก่อรที่จะเอื้อมมือไปจับไหล่เบาๆ

"ถ้าแกรักพี่เค้าจริง ฉันเชื่อนะว่าพี่เค้าต้องรักฟาง พิชเชื่อว่าฟางต้องทำให้พี่เค้ารักได้" ฟางเงยหน้าขึ้นมาก่อนที่จะส่งยิ้มบางๆให้พิชชี่

          - วันหมั้น -

"ยิ้มหน่อยๆวันนี้แกน่ารักมากๆเลยนะฟาง" แก้วพูดพลางมองร่างบางที่อยู่ในชุดกระโปรงสีขาวมีลูกไม้น่ารักๆ ยิ่งทำให้สาวน้อยร่างบาง ดูหวานมากๆ และยังน่ามองมากๆอีกด้วย

"ยิ้มไม่ออกอ่ะ ดูหน้าพี่ป๊อบสิ ฉันกลัว T^T" ฟางพูด ทำให้แก้วและเฟย์หันไปมองชายหนุ่มร่างสูงที่อยู่ไม่ไกลจากกันนัก ก่อนจะพบว่าหน้าตาของเค้าไม่สบอารมณ์เอาซะเลย

"เอาน่าฟาง อย่าคิดมาก" เฟย์พูดปลอบใจ

"ได้เวลาใส่แหวนหมั้นแล้วนะจ๊ะเด็กๆ" แม่ป๊อบปี้พูดขึ้น ร่างบางค่อยๆเดินออกมา ชายหนุ่มร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะค้างไปนิดนึง ...น่ารัก ใช่วันนี้ร่างบางน่ารักมากๆ ป๊อบปี้คิดในใจ

"สวมแหวนให้น้องสิ" แม่ของป๊อบปี้พูด งานหมั้นวันนี้มีแค่แก้ว เฟย์ โทโมะ เขื่อน และคุณแม่ของป๊อบปี้เท่านั้น เพราะป๊อบปี้บอกไว้ว่าอยากได้แค่นี้ ชายหนุ่มจับมือเรียวของหญิงสาวขึ้นมาก่อนที่จะกระแทกแหวนเข้าไปที่นิ้ว ร่างบางมองด้วยแววตาที่เสียใจ ก่อนจะจับมือชายหนุ่มขึ้นมาสวมแหวนให้อย่างบรรจง

"เอาหล่ะ เราสองคนเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันแล้วนะส่วนเรื่องแต่งงานแม่จะหาฤกษ์ให้เร็วที่สุดเลยจ๊ะ"

"คุณแม่คะ แก้วว่าให้ฟางย้ายมาอยู่ที่บ้านเราดีไหมคะ เพราะฟางต้องอยู่คอนโดคนเดียว" แก้วพูดอย่างมีเลศนัย

"ไม่เอานะคะ ฟางอยู่คนเดียวได้คะ" ร่างบางรีบปฎิเสธ

"แม่ว่ามาอยู่ด้วยกันเลยก็ดีนะลูก"

"ไหนๆก็ต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ผมว่าไปอยู่บ้านอีกหลังนึงก็ได้นะครับ" ป๊อบปี้พูดนิ่งๆ

"หมายถึงบ้านหลังเล็กหรอจ๊ะ ดีเหมือนกันนะไม่ห่างจากหลังนี้มากด้วย"

"ตามนั้นครับ" ชายหนุ่มพูดก่อนจะเดินออกไป

"พี่ป๊อบมีแผนการณ์แน่ๆเลย" เฟย์พูดออกมา

"แก้วอ่ะ ฟางโดนฆ่าตายแน่ๆ" หญิงสาวคร่ำครวญ

"เอาน่า แกจะได้พิชิตใจพี่ชายฉันไง"

          - สวนหลังบ้าน -

"แกคิดจะทำอะไรกันแน่วะป๊อบ" โทโมะถาม

"แล้วแกคิดว่าฉันจะทำอะไรหล่ะ?"

"แกจะทำให้น้องฟางเจ็บใช่ป่ะ แกมีแผนในใจใช่ไหม ไม่งั้นแกคงไม่คิดที่จะไปอยู่กับน้องเขาสองคนหรอก" เขื่อนพูดออกมาอย่างรู้ทันความคิดของเพื่อน

"แกก็รู้ทันฉันดีนี่"

"ฉันเตือนแกไว้นะ ว่ามันไม่ได้เป็นผลดีเลย และฉันก็เชื่อว่าน้องฟางไม่ใช่คนแบบนั้น" เขื่อนพูดต่อ

"มึงคิดดูดีๆนะก่อนที่จะมีใครเสียใจ" โทโมะพูดอีกคน

"ฟางจะต้องเสียใจแบบที่พิมเสียใจ" ป๊อบปี้พูดนิ่งๆ

"สักวันอาจจะเป็นแกก็ได้ที่ต้องเสียใจ"

อัพแล้วๆๆๆๆ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ เม้นๆ โหวตๆกันด้วยนะ

เจอกันตอนหน้าจ้าาา