รักนะ เด็กบ้า(Yaoi)
เขียนโดย 
สาววายBL
วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.26 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 16.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) รักนะ เด็กบ้า 5: ง้อสุดตัว....100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
บทความเรื่องนี้สาววาย บีแอลเป็นผู้แต่งเองนะคะอย่าเข้าใจผิดเพราะลงหลายเว็บทั้งเด็กดีขีดเขียนและอีกหลายๆเว็บค่ะมีข้อสงสัยติดต่อได้ที่ Facebook: บีแอล วาย ชาย ชาย
รักนะ เด็กบ้า 5: ง้อสุดตัว....100%
“นายกลับไปซะแล้วอย่ามาให้ชั้นเห็นหน้านายอีก”
“ไม่มีทาง”
“ชั้นบอกให้กลับไปหาแฟนนายซะ”
“ใคร”
“คนที่จูบกับนาย”
“เขาไม่ใช่แฟน”
“งั้นคู่ขาสินะ”
คาโลก้มลงมากระซิบข้างหูผม
“บอกให้ไอ้หน้าโง่นี่ไปซะไม่งั้นโลจะเอาคลิปที่ดีๆกับโลร่วมรักกันให้มันดู”
“เลว”
“พูดสิไม่งั้นคลิปนั่นจะถูกเปิดเดี๋ยวนี้”
“ต้นน้ำกลับไปก่อนนะ”
“แต่พี่ครับพี่จะอยู่กับมันตามลำพังไม่ได้นะ”
“ไปเถอะเดี๋ยวพี่โทรหา”
ข้อมือผมถูกกำไว้แน่นเหมือนโลจะโกรธที่ผมบอกว่าจะโทรหาต้นน้ำแต่มันผิดอะไรล่ะครับในเมื่อโลก็จูบกับผู้หญิงคนอื่นเหมือนกันนี่
หลังจากที่ต้นน้ำไปแล้วโลก็กระชากแขนผมขึ้นรถแล้วพามายังโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง
“ไม่ชั้นไม่เข้าไปในนั้นแน่ๆ”
“อย่าเรื่องมาก”
“มีอะไรก็คุยกันให้จบครงนี้”
“ทำไมได้ของใหม่แล้วลืมของเก่าอย่างนั้นเหรอ”
“ทีนายยังนอกใจชั้นได้เลย”
ขณะที่เราเถียงกันผมถูกกระชากไปยังห้องพักของโลมันไม่ฟังผมโวยวายอะไรทั้งนั้น เปิดประตูแล้วทุ่มร่างผมลงที่เตียงใหญ่
“พูดมา”
“อะไร”
“เรื่องดีดีกับมัน”
“..........”
“พูดมาสิ”
“เราคบกัน”
ความเงียบปกคลุมเราทั้งสองคาโลจ้องหน้าผมไม่นานกรามของเขาก็เริ่มขบดวงตาวาวโรจน์ที่แผ่รังสีอำมหิตนั่นทำให้ผมต้องถอยหลังกรูไปหยุดที่หัวเตียง แต่ผมก็หนีไม่พ้นมันคว้วที่ข้อมือผมแล้วลากไปยังห้องน้ำทันทีผมไม่รู้เลยว่ามันคิดอะไรอยู่
มันใช้เชือกมัดที่ข้อมือของผมแล้วผูกกับที่จับราวสูงมันทำให้ผมอยู่ในท่ายืนที่มือไม่สามารถทำอะไรได้เพราะถูกผูกเชือกอยู่
“หยุดทำแบบนี้เดี๋ยวนี้นะ นายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับชั้น”
“สิทธิ์ของความเป็นผัวไง”
“ในเมื่อชั้นแปดเปื้อนแล้วนายจะมายุ่งกับชั้นอีกทำไมปล่อยชั้นไปตามทางของชั้นเถอะ”
“ดีดีเป็นของคาโลแล้วและจะเป็นตลอดไปไม่มีไอ้หน้าไหนมาแย่งไปได้”
ซ่า
น้ำจากฝักบัวถูกเปิดออกแรงฉีดน้ำจากฝักบัวทำให้ผมรู้สึกเจ็บที่ผิว
“หยุดเดี๋ยวนี้นะฮึก อย่าทำแบบนี้กับชั้น”
“ไม่ต้องร้องหรอกนะน้ำตาไม่ได้ช่วยอะไรเลย”
คาโลพูดพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของผมออก
“อย่าทำอย่างนี้เลยนะคาโล แล้วชั้นจะให้อภัยนาย”
“โลไม่ต้องการการให้อภัยโลต้องการร่างกายของดีดีเท่านั้น”
“นายได้มันไปแล้ว”
“มันต้องเป็นของโลตลอดไปไม่ใช่ชั่วคราว”
“คนเห็นแก่ตัว”
“ใช่โลเห็นแก่ตัวตั้งแต่ดีดีเข้ามาในหัวใจโล โลอยากได้ทุกอย่างของดีดี”
“หยุดพูดจาโกหกสักทีเถอะ”
“มาพิสูจน์กันว่าที่โลพูดออกมาคือเรื่องโกหกหรือเปล่า”
“ไม่อย่า.........”
ผมถูกถอดปราการท่อนล่างชิ้นสุดท้ายออกแล้วคาโลก็จับผมหันหลังแล้วสอดใส่ท่อนเนื้อตรงช่องทางด้านหลังของผมทันทียัดเข้ามาแบบทีเดียวตั้งแต่ปลายจนสุดโคน ผมได้แต่น้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บปวดตั้งแต่ผมกับเขาร่วมรักกันครั้งสุดท้ายไม่มีใครล่วงล้ำเข้ามาอีกเลยทำให้มันตึงขึ้นมากเขาสอดใส่มันพร้อมกับความรุนแรงและรวดเร็วมันค่อยๆฉีกออกจนเลือดไหลออกมา
“อ๊าาาาาากกกกกก........หยุดเดี๋ยวนี้ชั้นเจ็บนะ”
“แน่นขนาดนี้ยังโกหกว่ามีอะไรกับคนอื่นแล้วอีกนะคนดี”
“อึก...เจ็บ”
“ดีดีเป็นของผมคนเดียวจะตอนไหนก็ม่มีทางเป็นของใครนอกจากผม”
“ชั้นรักเขาไม่ใช่นาย”
ผมโกหกคำโตออกไปเพื่อหวังให้โลเลิกกระแทกกระทั้นผมสักที
“เรามาพิสูจน์กันดีกว่า”
คาโลปลดเชือกจากที่สูงออกแล้วมันมือผมเอาไว้ทำให้ผมขัดขืนอะไรไม่ได้เขาอุ้มผมย้ายไปยังเตียงทั้งๆที่ตรงนั้นของเขากับช่องทางด้านหลังของผมไม่ได้หลุดออกจากกัน
โลคร่อมผมจากทางด้านหลังแล้วสอดใส่อย่างช้าๆใช้จังหวะเน้นๆทำให้ผมรู้สึกกระสัน หน้าผมเริ่มมีเหงื่อพร้อมกับมือของเขาที่ปรนเปรอท่อนเนื้อของผม ผมอยากจะขัดขืนแต่ทำไม่ได้เพราะมือถูกมัดอยู่ตอนนี้คาโลเริ่มเร่งจังหวะจะตัวผมเริ่มสั่นคลอน
“พูดออกมาสิว่าดีดีรักคาโลมากแค่ไหน”
“ไม่ ไม่มีทาง”
“ไม่พูดใช่มั๊ย”
มันกระแทกผมอย่างรุนแรงและรวดเร็วแล้วยกขาและสะโพกผมลอยขึ้นจากพื้นน้ำหนักของผมถูกกดทับไปที่ช่องทางด้านหลังที่คาโลกับลังสอดใส่อยู่ทำให้ผมรู้สึกว่ามันแน่นขึ้นไม่นานคาโลก็กระแทกผมอย่างรุนแรงมันถี่รัวจนผมทนแทบไม่ไหว
“พูดออกมาสิ”
“ชั้น...รักนาย”
“อ๊า...”
“โอ้วววว..”
เราทั้งสองสุขสมพร้อมกันผมนอนซบที่อกแกร่งนั่นด้วยความเหนื่อยไม่นานก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาคาโลเดินไปหยิบมาดูนั่นโทรศัพท์ของผมแต่ผมไม่มีแรงที่จะทำอะไรแล้วผมเห็นคาโลวางโทรศัพท์ไว้ที่หมอนสงสัยเขาจะตัดสายทิ้ง
คาโลเดินกลับมาหาผมพร้อมกับพลิกตัวผมให้นอนหงายเขาจับทั้งสองผมพาดบ่าแล้วสอดใส่อีกรอบ ผมหมดแรงแล้วไม่มีแรงต่อต้านอะไรทั้งสิ้น
“พูดสิว่าดีดีรักคาโลพูดอีก”
“ชั้น.....รักนาย”
“พูดว่าดีดีจะเป็นของโลคนเดียว”
“ชั้น....จะเป็นของนายคนเดียว”
“พูดว่าผัวสิ”
“ไม่...”
“พูดออกมา”
คาโลใส่อารมณ์ออกมาพร้อมคำพูดนั่นเขากระแทกผมอย่างจงใจ
“อ๊ะ...ผัว.....ผัว...”
“ได้ยินแล้วใช่มั๊ย เลิกโทรหาเมียกูได้แล้ว”
แล้วผมก็เข้าใจทุกอย่างโลไม่ได้ตัดสายทิ้งอย่างที่ผมคิดแต่เขากลับให้คนที่โทรมาได้ยินเราร่วมรักกันผมคาดว่าน่าจะเป็นต้นน้ำ
“นายทำอย่างนั้นทำไม”
“ทำให้มันรู้ไงว่าดีดีเป็นของใคร”
“ชั้นไม่ใช่สิ่งของ”
“ดีดียังงอนผมเรื่องจูบกับแพรรี่อยู่”
“ชั้นไม่ได้งอน”
“ถ้าอยากรู้โลจะเล่าให้ฟัง”
“ไม่ต้องเล่าไม่อยากฟัง”
“แพรรี่เขาเป็นนางแบบเขามาจูบโลเพราะเขาไม่รู้ว่าโลมีดีดีแล้ว”
“ไม่เชื่อ”
“มาพิสูจน์กันอีกรอบมั๊ยครับ”
“ไม่เอานะ”
“งั้นก็แปลว่าเชื่อแล้ว”
“ไม่มีหลักฐาน”
“เวลาจะพิสูจน์ทุกอย่างเอง”
เช้า
คุณมีคลิปเสียงจากต้นน้ำ
ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงข้อความดัง เปิดดูก็พบว่ามีข้อความจากต้นน้ำส่งมาแต่แล้วก็มีมือปริศนาแย่งโทรศัพท์ผมไป
“เอามานี่นะ”
“มันส่งอะไรมา”
“ชั้นอยากฟัง”
“ไม่ต้องฟังลบทิ้งซะ”
“คาโล ชั้นอุตส่าห์หายโกรธนายแล้วนะ”
“งั้นฟังพร้อมผม”
โลจับตัวผมขึ้นมานั่งตักบนตักมันแล้วมันก็เอาคางซบไหล่ผม
พี่คนดีครับ ผมมีอะไรหลายอย่างจะพูดกับพี่ผมไม่รู้จะเริ่มจากอะไรดีเอาเป็นว่าเริ่มจากความรักของผมก็แล้วกัน ผมรู้ครับว่าพี่กับนายแบบคนนั้นรักกันมากแล้วผมก็เห็นแก่ตัวที่คิดจะแทรกกลางระหว่างพี่กับคาโล ผมคิดจะใช้เวลาที่พี่กับเขาทะเลาะกัน ใช้จังหวะที่พี่อ่อนแอเข้ามาดูแลแผลใจและเข้าไปแทนที่คาโล แต่ผมคิดผิดตั้งแต่ที่เห็นแววตาพี่ตอนที่ร้องไห้เสียใจแววตานั้นมีแต่ผู้ชายคนนั้นเต็มไปหมดผมรู้ว่าพี่ไม่มีทางลืมเขาได้ และมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้วินาทีแรกที่พี่เจอกับเขาพี่กอดเขาทั้งๆที่พี่เจ็บมามาก
โทรศัพท์ของพี่ผมเป็นคนเอาไปเอง ผมไม่อยากให้พี่ติดต่อกับคาโล ผมเปิดดูเห็นเบอร์ที่ไม่ได้รับสาย395สาย ข้อความอีกสองร้อยกว่าข้อความถ้าไม่บ้าจริงทำไม่ได้หรอกครับ
“อ้าวไอ้นี่ด่าตูอีก”
ผมฝากโทรศัพท์พี่ไว้ที่ผู้จัดการนะครับ สุดท้ายนี้ผมขอให้พี่กับคาโลรักกันตลอดไปและผมกำลังจะไปออดิชั่นที่อเมริกาอย่าลืมเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับพี่คนดี
น้ำตาผมไหลพรากด้วยความสงสารผมรูรู้ว่าต้นน้ำรักผม เขาเป็นคนเสียสละ คาโลจูบซับน้ำตาของผม และกอดผมอย่างอบอุ่น
“โลจะไม่มีวันไปไหนจะอยู่ที่ตรงนี้ข้างๆดีดี”
ประเทศไทย
“ดีดีไปกินข้าวกัน”
ตอนนี้ผมอยู่คอนโดกับคาโลและนั่งทำงานอยู่
“งานยังไม่เสร็จ แล้วยังมีงานบ้านอีกตั้งหลายอย่าง”
“ไม่เอาอ่ะจะออกไปกินข้าวข้างนอก”
คาโลทำหน้าบูดแล้วทำแก้มป่องๆเหมือนเด็กน้อย
“เลิกทำหน้าแบบนั้นเถอะมันไม่เข้ากับนายเลยจริงๆ”
“งานบ้านทุกอย่างผมก็ทำให้หมดแล้วทั้ง กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ดูดฝุ่นอีก”
“จริงอ่ะ ชั้นได้ยินแต่เสียงดูดฝุ่น”
“จริง เหลือแต่อาบน้ำให้ดีดีนี่แหละ”
“ทะลึ่ง”
^______^
ขณะที่อยู่บนรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา
“สวัสดีครับ.........ผมยังให้คำตอบไม่ได้ครับ.........ครับ.....ครับ”
“ใครอ่ะ”
“พี่ผู้จัดการโทรมาบอกว่า มีเรียลลิตี้คู่กับแพรรี่มันเป็นกระแสอ่ะ ดีดีว่าไง”
“ทำไมต้องถาม แล้วแต่นายสิ”
“ดีดีเป็นเจ้าของโล โลจะทำอะไรดีดีว่าไงโลก็ว่างั้น น่านะคิดให้โลหน่อยนะ”
“ไปสิ ไม่ได้ว่าอะไรนี่”
“จริงอ่ะ”
“อื้อ แค่เรียลลิตี้ นายก็ระวังไว้แล้วกันถ้าชั้นเห็นอะไรไม่ชอบมาพากลแล้วล่ะก็ น่าดู”
“รับทราบครับ”
เช้าวันต่อมา
“ไปแล้วนะครับ”
“อื้อๆ รู้แล้ว”
“ดีดีจะไปด้วยกันก็ได้นะ”
“ไม่ล่ะ”
หลังจากที่เรากินอาหารเช้ากันเสร็จ คาโลก็ออกถ่ายแบบเขามีถ่ายเรียลลิตี้ตอนบ่ายกับยัยแพรรี่ขี้เหลืองนั่น อุ๊บส์นี่ผมเป็นเคะช่างแซะตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ผมนั่งทำงานแล้วก็ทำความสะอาดบ้านจนถึงบ่ายๆ
สวัสดีค่ะนี่คือเรียลลิตี้ขนมหวานแห่งรัก วันนี้เรามีแขกรับเชิญคือ....
แล้วเรียลลิตี้นั่นก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนจบเป็นรายการที่แข่งทำจขนมกันแน่นอนว่าคู่ของคาโลกับยัยแพรรี่เป็นฝ่ายชนะการแข่งขัน ซึ่งยัยนั่นก็ดี๊ด๊าเป็นพิเศษส่วนคาโลก็ทำหน้านิ่งๆอารมณ์แบบรำคาญ555สะใจ เอิบมารร้ายสิงคนดีแล้ว
ผมคิดว่าเย็นนี้จะทำกับข้าวให้คาโลกินกลับมาเหนื่อยๆจะได้กินข้าวเลย
ทำอะไรดีนะ มัสมั่น ต้มยำ แสร้งว่า พะแนงคิดได้อย่างนั้นผมก็ออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์ทันที ผมเดินชอปปิ้งอย่างอารมณ์ดีและขับรถกลับคอนโด
ห้าชั่วโมงต่อมา
ผมปาดเหงื่อด้วยความเหน็ดเหนื่อยบนโต๊ะมีอาหารน่าทานเตรียมไว้ผมเดินไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำไม่นานก็ออกมามองนาฬิกานี่สามทุ่มแล้วทำไมคาโลยังไม่กลับ ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเขา
ไม่มีสัญญาณจากหมายเลขที่ท่านเรียก....
ปิดเครื่องนี่นา
ผมรอแล้วรอเล่าจนตอนนี้ห้าทุ่มแล้ว ผมหิวก็เลยกินข้าวแล้วนอน ผมคิดไปต่างๆนาๆทั้งคืนว่าคาโลจะไปทำอะไรที่ไหนกับใคร จนผล็อยหลับไป
เช้า
ติ๊ด ติ๊ด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นปลุกผม
“ถ้าอยากรู้ว่าแฟนนายอยู่ไหน ก็รีบมาดูที่คอนโดXXXแถวอโศก ชั้นXX ห้องXX “
หลังจากสิ้นเสียงหญิงสาวคนนึงพูดจบเขาก็ตัดสายไปซึ่งผมก็รีบขับรถออกไปดูทันที
ไม่นานผมก็อยู่ที่หน้าประ๖คอนโดที่ว่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ผมเคาะประตูไปด้วยใจสั่นด้วยกลัวจะเป็นคาโลจริงๆ
“มาเร็วดีนี่”
ภาพแรกที่ผมเห็นคือหญิงสาวห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัว แล้วเธอก็เดินนำผมเข้าไปในห้องนอน ภาพต่อมาที่ผมเห็นคือภาพของคาโลที่เปลือยกายนอนอยู่ใต้ผ้าห่มและหลับสนิทอยู่
“คะ....คาโล”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
