รักนะ เด็กบ้า(Yaoi)

    

 

บทความเรื่องนี้สาววาย บีแอลเป็นผู้แต่งเองนะคะอย่าเข้าใจผิดเพราะลงหลายเว็บทั้งเด็กดีขีดเขียนและอีกหลายๆเว็บค่ะมีข้อสงสัยติดต่อได้ที่ Facebook: บีแอล วาย ชาย ชาย

 

 

รักนะ เด็กบ้า 1: เรื่องมันเริ่มจาก....

 

 

 

 

 เช้า.....................

"อื้มมมม..." ผมตื่นพร้อมกับเสียงงัวเงีย  "โอ๊ยยยย......เจ็บ"

 

"ก็โดนมาทั้งคืน แค่มึงลุกไหวก็เป็นเรื่องแปลกแล้ว"

"อะ...ไอ้...อะ....ไอ้.." "ไอ้อะไร มึงพูดจาให้มันดีๆ หรือจำที่กูพูดเมื่อคืนไม่ได้" "ทำไมคุณทำแบบนี้ผมไม่เคยคิดว่าคุณจะทำได้ถึงขนาดนี้ คุณมันเลวที่สุด" ผมพูดด้วยความเสียใจและรู้สึกทั้งเกลียดทั้งขยะแขยงคนตรงหน้า โลกที่เคยสดใสของผมมันมืดมนก็วันนี้วันที่สิ่งดีดี สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตผมหายไปเพราะผู้ชายสารเลวคนนึง

คนที่ต้องการแต่ผลประโยชน์ของตัวเองคนที่เห็นความทุกข์ของคนอื่นเป็นเรื่องสนุก

มันน่าขำที่ผมเคยคิดว่าภายใต้ความป่าเถื่อนของเค้าก็มีความดีอยู่บ้าง แต่เปล่าเลยมันมีแต่ความโสมมน่ารังเกียจ"ก็ ถ้ามึงไม่ทำตัวร่านจนหน้าหมั่นไส้กูก็ไม่ทำเรื่องเลวๆแบบนี้หรอก ถ้ามึงไม่อยากให้พี่กูรู้เรื่องนี้ ก็ทำตามที่กูบอก เพราะถ้ามึงขัดใจกูแม้แต่นิดเดียว อะไรจะเกิดขึ้นมึงก็รู้ หึหึ" "แล้วจะเอายังไง  คุณจะให้ผมคบกับพี่ชายคุณพร้อมกับทำเรื่องบ้าๆแบบนี้กับคุณงั้นเหรอ" "อืม...จะว่ายังไงดีล่ะ  ก็คงต้องตามนั้นเพราะถ้ามึงไปบอกเลิกไอ้อาเธอร์แล้วคบกับกูคนเดียว มันก็คงไม่สนุกเท่าไร" "อะ อะไรนะ...ไอ้ชั่ว" "ลืมตัวแล้วเหรอ มึงถึงได้กล้าด่ากูออกมา" ผม บีบคางมันด้วยความโมโห มันด่าผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งๆที่เคยตกลงกันเเล้วว่าถ้ามันขัดใจผมมันจะต้อง เจ็บตัว อีกทั้งมันยังพูดชื่อไอ้เหี้ยอาเธอร์ขึ้นมาทำให้ผมยิ่งมีอารมณ์โกรธเข้าไปใหญ่

"ก็มึงมันเลว มึงกล้าทำกับพี่ชายตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ พี่อาเธอร์ไปทำอะไรให้มึงไอ้...ไอ้"

"โอ๊ย...เจ็บ" "งั้นมึงก็หัดทำตัวดีๆซะบ้าง สถานะมึงตอนนี้ไม่มีสิทธิ์มาด่ากู"

 

ผมพูดพร้อมจับคางมันสะบัด มันกัดริมฝีปากจนบวมแดงพร้อมน้ำตาแห่งความอัปยศที่ไหลออกมา "ไปแต่งตัวแล้วหาข้าวกินในห้องครัวซะเดี๋ยวจะมาตายในคอนโดกู" . . . ขณะที่มันกำลังลุกลงจากเตียงอยู่นั้น ตุ๊บ.....โอ๊ยยยยยย "หึ สำออยจริงๆเลยนะมึง อย่าหวังว่ากูจะช่วยมึง ถ้ากูกลับเข้ามามึงยังอาบน้ำกินข้าวไม่เสร็จนะ มึงเจอชุดใหญ่รอบเช้าแน่ ทีนี้ไม่อักเสบมึงก็ตายคาเตียงนั่นเเหละ" มันฟังอย่างอึ้งๆสักพัก แล้วก็ลนลานเข้าห้องน้ำด้วยความกลัว

<Condee's Talk>

หลังจากที่ผมตื่นเช้าขึ้นมาพร้อมความเหนื่อยล้าและความทรมานจากบทรักอันร้อนแรงของมัน

ผมก็โดนมันไล่ไปอาบน้ำ ระหว่างที่ผมอาบน้ำอยู่ ผมก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคาโลกลับมาคราวนี้

มันพยายามจะทำอะไรแล้วทำเพื่ออะไรกันแน่ ความสนุกอย่างที่มันบอกหรือต้องการแก้แค้นที่เห็นผม

กับพี่ชายมันคบกัน ผมจะสำคัญตัวผิดเกินไปหรือเปล่านะ

"ไอ้คนนิสัยไม่ดี แย่จริงๆ"

 

ผมเสียใจไม่น้อยกับเรื่องเมื่อคืนตลอดเวลาที่ผมเฝ้าคอยมองหาและรอคอยคาโล

ผมไม่เคยท้อ แม้แต่ยอมคบกับพี่มันเพื่อสืบเรื่องมัน ผมก็ทำแต่มันกลับย่ำยีผมซะไม่เหลือชิ้นดี

สัมผัสอันป่าเถื่อนมันเหมือนกับว่าไม่มีความรักอยู่เลย มีแต่ความรุนแรงและเร่าร้อนมีทั้งถ้อยคำหยาบ

คายและจาบจ้วงดูถูก  คิดแล้วปวดใจจัง

 

ขอบตาผมร้อนผ่าวแล้วน้ำตาแห่งความเสียใจก็ค่อยๆไหลออกมา

"เฮ้อออออออ ไอ้คนบ้า"

 

                ผมถูสบู่ไปตามผิวขาวๆที่มีรอยแดงเป็นจ้ำๆตามซอกคอและต้นแขนและตามตัวผมอยาก

ล้างเอาความโสมมของคาโลออกไป ผมอยากได้ความรักความเอาใจใส่ ความห่วงใยจากมันคืน

ตรงที่ผมเจ็บและปวดสุดๆเป็นตรงช่องทางด้านหลังจะขยับตัวทีนี่ทรมานสุดๆทั้งๆที่เป็นครั้งแรกของ

ผมแต่คาโลก็ไม่ปราณีผมเลยมันยัดเยียดความต้องการให้ผม มันไม่ถามผมสักคำว่าต้องการหรือ

เปล่า

 

                ผมนั่งแช่น้ำสักพักปลดปล่อยอารมณ์ไปตามอาการเหม่อลอย

 

“เข้มแข็งสิคนดี เราจะต้องเข้มแข็ง”

ผมได้แต่บอกตัวเอง โวยวายต่อไปก็รังแต่จะนำมาซึ่งความเสียใจและอาจจะเจ็บตัวได้ ดังนั้นผมควรจะทำตัวดีๆแล้วแอบเอาคลิปมาจะดีกว่ารีบอาบน้ำแล้วรีบหาข้าวเช้ากินเดี๋ยวมันกลับมาเห็นผมกินข้าวไม่เสร็จก่อนตายกันพอดี

 

                บ๊ะ ตู้เย็นที่นี่เจ้าของมันซื้อของกินใส่ไว้เต็มเลย^^               คอยดูเถอะมึงกูจะฟาดให้เรียบเลย ผมยกพายบลูเบอร์รี่ เค้กช็อกโกเเลต สปาเก็ตตี้

 

สำเร็จรูป ทั้งยังมีผลไม้อีกมากมาย สตรอว์เบอร์รี่ เชอร์รี่ ส้ม และที่ผมปลื้มอกปลื้มใจสุดๆเห็นจะเป็น

 

องุ่นไร้เมล็ด ของโปรดผม มันไม่ได้มีแค่โลสองโลแต่ไอ้บ้านั่นมันซื้อมาเป็นลัง เสร็จกู! หึ หึ หึ    ผมนั่งกินอยู่แป๊ปเดียวไม่นานก็อิ่ม ของกินหายไปเยอะเหมือนกันนะ แต่ยังไม่ค่อยอิ่มเลยว่ะ โอ๊ะช่างเหอะ เดี๋ยวมันมาแล้วค่อยกินกับมันอีกรอบก็ได้วะ แอ๊ดดดมันมาแล้วววววววววผมรีบชักสีหน้าแล้วกระโดดไปนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อบนเตียง

 

"กินข้าวแล้วกินยาซะ"มันพูดพร้อมโยนถุงยาให้ผม"ไม่""เรื่องของมึง""กูจะกลับบ้าน""มึงไม่มีสิทธิ์กลับ""แต่กูจะกลับ""ก็ลองดูถ้ามึงก้าวออกจากห้องกูแม้แต่ก้าวเดียวคลิปมึงถูกส่งไปที่โทรศัพท์ไอ้อาเธอร์แน่""อะ ไอ้เลว""เหรอ...แต่คนที่มึงกำลังด่าว่าไอ้เลวมันก็ผัวมึงนั่นแหละ คนแรกซะด้วย หึหึ""ไอ้...ไอ้"

 

   เวลาต่อมา

ผมแอบเปิดประตูดูคาโลทำอาหารมันหยิบเบคอนออกมาหั่นแล้วทอดบนกะทะน้ำมันร้อนๆ

นอกจากนั้นยังนำ ไก่ป๊อป ปีกไก่ นักเก็ต แฮมมาทอดมันยังทำผักขมอบชีสอีกด้วย

น้ำลายผมเริ่มหกแล้วครับ

 

..

 

ในที่สุดผมก็ตัดสินใจเปิดประตูห้องครัว เพราะทนกลิ่นหอมๆไม่ไหว ผมมันเดินเข้ามานั่งบนโต๊ะ คาโลหันมามองหน้าผม"มึงเข้ามาทำไม""กูอยากเข้า""อย่ากวนตีนกู""กูหิว""แต่มึงฟาดของกินในตู้เย็นกูเกือบหมดเลย ยังจะแดกอะไรอีก""กูอยากกินนักเก็ต ปีกไก่ เฟร้นซ์ฟรายด์ ไก่ป๊อป  แฮม เบคอน ผักขมอบชีส"ผมพูดพร้อมเหล่มองอาหารที่มันทำ"กูไม่ให้มึงกิน"

 

มันบอกเสียงแข็ง"กูจะกิน""มึงไม่มีสิทธิ์""มี"

"อะไร""กูเป็นเมียมึงนะ"

มันหันมามองหน้าผมอย่างอึ้งๆ

เมื่ออาหารทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย มันจัดใส่จานวางบนโต๊ะ "มึงไม่กินเหรอ"

 

ผมเอ่ยชวนมันเพราะเห็นว่ามันเป็นคนทำอาหาร จะกินคนเดียวก็ดูจะกระไรอยู่

"ไม่ กูไม่อยากกินกับมึง""รังเกียจกูขนาดนั้นเลย""เออยังไม่รู้ตัวอีกหรือไง"

"ดีกูจะได้กินให้หมด"

เหอะ คุณคงคิดว่าเคะอย่างผมจะเศร้ากับสิ่งที่มันพูดแล้วกินทั้งน้ำตาใช่มั๊ยครับ คุณคิดผิด

เพราะยิ่งมันเกลียดผมมากเท่าไรผมก็จะยิ่งยั่วมันมากขึ้นเท่านั้น

.

.

.

.

ที่ผมบอกว่าจะกินให้หมดผมไม่ได้พูดเล่นนะครับ ผมพูดจริง อาหารทุกอย่างถูกผมเขมือบภายใน30นาทีผมกินน้ำอัดลมแล้วเรอดัง เอ่อออร์กกก

"หยี ไอ้ซกมก""รสชาติแย่แต่กูหิว ก็เลยกินหมด"

 

"คายออกมาเลยมึง""ฝันไปเหอะ" "บาย กูจะไปนอนดูทีวีแล้ว""อะไอ้อะไ้อ้...โอ๊ยยกูไม่รู้จะด่ามึงว่าอะไร"จานผมก็ไม่ล้าง ส้มน้ำหน้า เอากูแล้ววก็เลี้ยงกูด้วยแล้วกัน งานกูก็ขาดเพราะมึงไอ้คาโล

 

 

ทุกคนคงอยากรู้ใช่มั๊ยครับว่าเรื่องของเราน่ะทันเกิดอะไรขึ้นที่จริงก่อนหน้านั้นเรื่องมันมีอยู่ว่า….

 

Station :งานปาร์ตี้ที่บ้านวินเซ้นท์

"คนดี เดินออกมามีอะไรจะคุยกับพี่"

ผมพาพี่อาเธอร์ออกมาที่สวนหลังบ้านเพื่อมาคุยเรื่องขอคบกับพี่เค้า เป็นหนทางในการ

ตามหาคาโลน้องชายของพี่อาเธอร์ ผมเคยใกล้ชิดกันมามากในช่วงม.ปลายคาโลมันคบกับผมช่วงนึง

เวลานั้นผมมีความสุขมากมันคอยดูแลและตามใจผม มันทำให้ผมรักมันจนหมดหัวใจเราคบกันเป็น

คนรักกันแบบธรรมดาเหมือนคู่อื่นๆ  และแล้วเวลาแห่งความสุขนั้นก็หายไปเมื่อผมสอบมหาลัยติด

แล้วก็ไม่เจอคาโลอีกเลยมันหายไปจากชีวิตของผม

           

          "เอ่ออออ...คือ"

 

ผมพยายามติดต่อมันแต่ก็ติดต่อไม่ได้ไปคอนโดมันก็ไม่มีมันอยู่ ผมเสียใจร้องไห้ฟูมฟาย

เหมือนคนบ้าอยู่ทุกคืน เมาไม่เป็นผู้เป็น คนดีที่แสนสดใสก็กลายเป็นคนดีคนที่ขี้โมโหหมองเศร้า

จนผมจบมหาลัยเวลาก็ช่วยทำให้ผมเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง ผมได้เจอพี่อาเธอร์และรู้ว่าเขาเป็นพี่ชาย

ของคาโลมันเป็นหนทางหนึ่งที่ผมจะได้พบกับคาโลอีกครั้งถ้าผมได้ใกล้ชิดกับพี่วิน

 

“พี่ครับ พี่ชอบผมหรือเปล่าครับ ชอบแบบคนรักน่ะครับ”

“เพิ่งรู้ตัวเหรอ เอ๊ะหรือว่านายจะขอคบกับพี่”

 

 ผมแปลกใจที่พี่เค้ารู้ว่าผมกำลังจะพูดอะไร

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า นายไม่ต้องขอคบกับพี่หรอกพี่ต่างหากที่เป็นคนต้องขอนาย   คบกับพี่นะคนดี”

“ครับ ผมตกลง^^”

“พี่ดีใจที่สุดเลยครับคนดี”

            พี่วินกอดผมจนแน่นอย่างดีอกดีใจ ผมรู้สึกผิดที่ต้องหลอกใช้พี่เค้าแต่ผมจำเป็น

 “ขอโทษนะครับพี่อาเธอร์”   ผมได้แต่พูดในใจ

 

หลังจากที่ผมเดินเข้ามาหาอะไรดื่มก็มีสาวเสิร์ฟคนหนึ่งทำน้ำหกใส่ผมผมจึงต้องไปเปลี่ยน

เสื้อผ้าในห้องน้ำโชคดีที่ผมพอมีเสื้อผ้าที่รถ

 

ผม เดินเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำผมพาดเสื้อผ้าจนเต็ม แต่ไม่มีที่พาดกางเกงในที่ใส่แล้วผมจึงพาดไว้ที่ผนังห้องน้ำ พอผมใส่เสื้อผ้าเสร็จผมก็หยิบกางเกงในจะไปเก็บที่รถ

 

 

 

เอ๊ะแต่ว่ากางเกงในใหญ่ผิดปกตินะ

 

 

ผมมองดูไซส์มันใหญ่กว่าของผมไซส์นึงอ่ะ

 

 

 

งั้นก็แปลว่าO๐O

 

 

 

มีคนหยิบกางเกงในผมไป

 

 

“เฮ้ยนี่มันไม่ใช่กางเกงในกู”

ไอ้คนห้องข้างๆมันโวยวายเสียงดังแล้วมันก็เปิดประตูออกไปข้างนอก

เอาแล้วไง

ผมเลยรีบออกไปเจรจากับมัน

“นี่ ของมึงใช่มั๊ย”

มันชี้ไปที่กางเกงในของผมที่มันใส่อยู่ครับแล้วผมก็ต้องอึ้ง

O๐O

ก็น้องชายมันสิครับใหญ่จนกางเกงในผมปลิ้นเลย

 

“อะ เออ......ขะ ของกูเอง…..เอาของมึงคืนไป แล้วกางเกงในกูไม่ต้องคืนทิ้งเลย”

ผมรีบคืนกางเกงในมันแล้วเดินออกจากห้องน้ำอย่างรีบร้อน

คนอะไรไม่รู้ หน้าตานี่หล่อบรรลัยแต่ ดันโรคจิตชอบโชว์ ว่าแต่หน้าตามันคุ้นๆนะ

 

 

 

หลัง จากที่ผมเจอเรื่องประหลาดๆที่ห้องน้ำผมก็เดินมายังบาร์เหล้าเพื่อมานั่ง ข้างๆพี่วิน พี่วินสั่งน้ำผลไม้มาให้ผมเพราะผมไม่ดื่มแอลกอฮอล์

“คนดีพี่มีคนอยากแนะนำให้รู้จัก”

“ใครหรือครับ?”

 ผมถามอย่างสงสัย

“คาโลน้องชายพี่ เพิ่งจบการแสดงจากอังกฤษ”

หัวใจผมเต้นไม่เป็นระส่ำเมื่อพี่วินพูดอย่างนั้น นี่ผมจะได้เห็นหน้าคาโลแล้วเหรอทำไมเร็วจัง ที่มันหายไปเพราะไปเรียนที่อังกฤษ จริงสินะ เป็นใครก็คงต้องเลือกอนาคตตัวเอง ผมมันเป็นรักที่ไม่สำคัญมากสำหรับมัน

 ผมควรจะดีใจที่จะได้เจอมัน แต่ทำไมผมถึงอยากจะวิ่งหนีไปซะเดี๋ยวนี้ ถ้าผมย้อนเวลาได้ผมจะไม่มาที่นี่ให้เจอมัน

 

“โล มานี่สิ” พี่วินเรียกคาโลมาจากโต๊ะที่ดื่มเหล้าอีกด้าน

ผมพยายามมองหาแต่ทำไมไม่เห็นกลับเห็นไอ้คนที่สลับกางเกงในกับผมเดินมาแทน

 ระหรือว่ามันคือคาโลเพราะที่ผมบอกว่าหน้าคุ้นๆ

 

ผมนึกออกแล้วครับว่าหน้ามันคล้ายใคร.....คาโลนั่นเอง

 แล้วมันก็ใช่คาโลเสียด้วยสิ

“นี่แฟนพี่ คนดี”พี่วินนำผมให้คาโลรู้จัก ผมมองหน้ามันอยากรู้ว่ามันจะพูดอะไร

มันหันมามองผมแล้วยิ้มอย่างเชือดเฉือนใส่ในจังหวะที่พี่วินหันไปดื่มไวน์

พอ พี่วินหันมามันก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มอย่างอ่อนโยน หึ ช่างเสแสร้งตอแหลจริงๆ มันเหมือนไม่ใช่คาโลคนเดิมของผม ใช่สินะเวลาเปลี่ยนมันก็ทำให้คนเปลี่ยน

“ยีนดีที่ได้รู้จักนะครับ น้องคนดี”

มันอายุมากกว่าผมปีนึงครับ แต่ผมไม่เรียกมันว่าพี่หรอกฝันไปเหอะ

“ครับ” ผมตอบอย่างห้วนๆ

เบื่อ ผมไม่ได้เสแสร้งเก่งอย่างมัน

มันเดินกลับไปที่โต๊ะมันแล้วหันมายักคิ้วให้ผมแล้วดื่มเหล้าอย่างกวนๆ ผมรีบหันหน้ากลับมาทันที

 

 

 

 

ผมนั่งดื่มกับพี่วินสักพักก็มีเพื่อนพี่วินเรียก

 

“เฮ้ย วินมึงไปส่งกูที่บ้านหน่อยสิ รถกูเสีย”

“เออเออ แป๊ปนึง มึงไปรอที่รถกูไป”

 

“คนดีเดี๋ยวพี่มานะครับ พี่ไปส่งไอ้เพื่อนตัวดีแป๊ปเดียว”

 

“ครับ ผมจะรอ^^”

 

ผมบอกพี่วินพร้อมยิ้มให้

 

   ระหว่างที่ผมนั่งอยู่คนเดียวผมก็นั่งดื่มไวน์ย้อมใจตัวเองไปเรื่อยๆพร้อมกับคิดเรื่องพี่วิน บางทีเรื่องระหว่างผมกับพี่เค้าอาจจะต้องคบกันจริงๆไม่ใช่การหลอกใช้อย่างที่ผมเคยคิด เพราะเรื่องระหว่างผมกับคา โลมันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้วมันคงหมดรักผมแล้ว ผมควรจะคิดได้ตั้งแต่ตอนมันไปจากชีวิตผมแล้วไม่น่าสำคัญตัวผิด มานาน แต่ผมจะต้องรู้สึกเจ็บเอามากๆเพราะผมเองก็รักคาโลอยู่เต็มหัวใจในขณะที่ผมคบกับพี่วิน

ผมคงเลี่ยงไม่เจอคาโลไม่ได้ ผมรู้สึกสับสนเหลือเกินมันทั้งเจ็บปวดทั้งรู้สึกแย่

 

ผมกระดกไวน์เป็นแก้วที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้

 

มันทั้งแสบคอแต่ก็หวามหอมในเวลาเดียวกันมันมีกลิ่นแอลกอฮอล์ซึ่งผมไม่ชอบเลย

 

“เล็กก็เล็ก เป้าก็คับ คนดีใส่ไม่อึดอัดเหรอครับ ผมนี่ทั้งอึดอัดทั้งแน่น”

คาโลมันเดินมากระซิบข้างหูผม ลมหายใจมันโดนใบหูและซอกคอผม ผมรู้สึกโมโหมาก

“เรื่องของกู”ผมตอบพร้อมแววตาแข็งกร้าวใส่มัน

“มันก็จะเป็นเรื่องของมึงแค่คนเดียวนะ ถ้ามึงไม่หยิบกางเกงในกูไปจนกูเข้าใจผิดหยิบกางเกงในมึงมาใส่”

“ไอ้คนโกหก มึงหยิบของกูไปทำให้กูต้องหยิบของมึงมา” ผมด่ากลับอย่างฉุนเฉียว

“เอ้าเหรอ อืมจะว่าไปแล้วมันก็แย่หน่อยนะที่เจอเรื่องแบบนี้ แต่มันก็ดีอย่างนึงที่มันทำให้กูรู้ว่าของมึงถึงจะใหญ่หน่อยแต่ก็เล็กกว่ากูไม่เคยเปลี่ยน”มันพูดพร้อมมองตาผมมันจ้องลึกเข้ามาข้างในนัยน์ตาผม เหมือนต้องการจะย้ำเตือนถึงเรื่องในอดีตของเราว่าเราเคยมีความสัมพันธ์แบบไหนกันมา

 ผมมองตามันกลับไปเราจ้องตากันสักพักผมอยากรู้จริงว่ามันมองตาผมเพื่ออะไรจะต้องการอะไรอีก ผมสะดุ้งเหมือนนึกได้ว่าผมควรจะทำตัวอย่างไร

 

แล้ว ผมก็ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ สักพักหลังจากเข้าห้องน้ำด้วยฤทธิ์ของเหล้าทำให้ผมเดินออกจากห้องน้ำแล้ว เข้าห้องของใครก็ไม่รู้ดูเป็นห้องที่หรูหราเหมือนห้องนอน ภาพเลือนรางของเจ้าของห้องที่นอนอยู่บนเตียง

ผมค่อยเซและล้มลงแล้วผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

 

[Calo’s Talk]

 

 

แอ๊ดดดดดดดด

มีร่างเล็กร่างหนึ่งเดินเข้ามาในห้องของผม ร่างนั้นค่อยๆเซแล้วล้มลงฟุบลงพื้นผมรีบเดินไปดูทันที

ผมพลิกร่างนั้นขึ้นแล้วก็ต้องอึ้งเมื่อร่างนั้นคือร่างของคนดี คนที่ทำให้ผมคิดมากปั่นป่วนและหลงรักจนหมดหัวใจ

 

ผม กอดร่างนั้นอย่างหวงแหนและคิดถึงไม่มีสักวินาทีเดียวที่ในหัวใจของผมไม่มี มัน ผมรีบพามันขึ้นรถและไปที่คอนโดของผมทันที เพราะถ้าพี่อาเธอร์กลับมาเวลาของผมกับมันก็จะหมดลง

 

ผมตื่นมาพร้อมความงัวเงียและงุนงง

แล้วผมก็มองไปที่ห้องน้ำ มีคนอยู่ในนั้น

ประตูห้องน้ำเปิดพร้อมชายร่างเปลือยท่อนบน มันน่ะเปลือยแค่ท่อนบนแต่พอผมมองดูตัวเองก็ต้องตกใจเพราะผมเปลือยทั่งบนทั้งล่าง  ผมรีบกระโดดขึ้นเตียงเอาผ้าคลุมทั้งตัวทันที

ชายคนนั้นเดินมาตรงหน้าผม เดาสิว่าเค้าคือใคร ใช่คุณเดาถูกเค้าคือคาโล ผมมองหน้ามันพร้อมความเดือดดาลมันต้องการอะไรจากผมหัวใจผมมันก็ได้ไปแล้ว

“มึงพากูมาที่นี่เพื่อจะเอากูใช่มั๊ย มึงมันเลว ไอ้ชั่วทั้งๆที่มึงรู้ว่ากูเป็นแฟนพี่มึงมึงก็ยังทำเรื่องชั่วๆแบบนี้ เอาเสื้อผ้ากูมาคืน กูจะกลับไปหาพี่อาเธอร์มึงได้ยินมั๊ยว่ากูจะไปหาพี่อาเธอร์”

มันขบกรามแน่น สายตาทื่มันมองผมเหมือนไฟที่ลุกโชดช่วง นัยน์ตามันเหมือนคนที่พร้อมจะฆ่าผมตายได้ทุกเมื่อ

“โอดครวญหามันนักนะ ไอ้อาเธอร์มันก็เป็นแค่แฟน กูต่างหากที่กำลังจะเป็นผัวมึง มึงควรจะจดจำหน้ากูไว้ ดีนี่ทำเป็นไม่รู้จักกูถ้าไอ้อาเธอร์มันรู้ว่ามึงกับกูเคยคบกันกูก็อยากรู้เหมือนว่ามันจะอยากกินเดนกูอยู่มั๊ย มึงมันร่านคิดจะเอาทั้งพี่ทั้งน้อง คบกับกับกูแล้วกูคบกับมึงไม่ได้ก็เลยไปเอาพี่กูแทน เก่งนี่ที่ล่อหลอกให้พี่กูหลงได้สำเร็จ ถ้ามึงจะร่านขนาดนี้กูก็จะจัดให้ทั้งกูทั้งพี่กูคราวนี้แหละมึง กูอยากจะรู้นักว่ามึงจะทนไหวมั๊ย”

 

ผมรีบก้าวขาลงจากเตียงแล้วคิดจะหนี แต่มันก็ยืนดักหน้าเตียงไว้ทำให้ผมลงจากเตียงไม่ได้

“มึงยังคิดว่ามึงจะออกจากห้องนี้ได้อีกเหรอ”

“มะมึงคิดจะทำอะไร”

“ก็อย่างทีมึงพูดไง กูพามึงมาเอา”

ไวกว่าความคิด พอจบคำที่มันพูดมันก็รีบขึ้นเตียงมาตะครุบผม ผมรีบกระโดดลงจากเตียงแต่ก็ไม่ทันมันมันนั่งแล้วจับข้อเท้าผมลากมากลางเตียง

มือหนึ่งมันรวบข้อเท้าทั้งสองของผมไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งมันถอดผ้าเช็ดตัวของมันออก ท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์นั่นมันประจักษ์แก่ตาผม ผมตาลุกวาวทั้งกลัวทั้งหวั่นว่ามันจะเอามาสอดใส่ช่องทางด้านหลังของผม ผมพยายามจะหนีแต่มันกระชากขาผมแหกออก

 ผมเอามือปิดท่อนเนื้อของผมไม่อยากให้มันเห็น มันเอาขามันกดขาผมไว้แล้วมันก็เอามือของมันจับมือผมออกจากท่อนเนื้อและรวบไว้ด้วยมือข้างเดียว มันจับท่อนเนื้อผมแล้วเอาลิ้นเลียส่วนหัวอย่างจงใจยั่ว

“อะ...อ๊ะ ยะหยุดนะมึง หยุดทำเรื่องบ้าๆนี่สักที”

“ทำไมไม่ด่ากูต่อล่ะคนดี ”

มันจับขาผมทั้งสองข้างพาดบ่ามือที่ถูกปล่อยเป็นอิสระของผมพยายามดันหน้าอกมันออกไปแต่แรงอันน้อยนิดของผมก็สู้แรงร่างใหญ่กำยำตรงหน้าไม่ได้

“อย่ามาทำเป็นสะดีดสะดิ้งอยู่เลย ขนาดกูยังไม่ทำอะไรมากมึงยังร้อนแรงขนาดนี้”

ผมหันไปมองมันด้วยสายตาเคียดแค้น ทั้งดิ้นทั้งขัดขืนจนเนื้อตัวเป็นรอยแดงเต็มไปหมด

มันไม่สนใจผมเลยมัวแต่วุ่นอยู่กับการรูดขึ้นลงและตวัดลิ้นอยู่กับท่อนเนื้อที่สั่นระริกของผม

“อ่า...หยุดนะมึง”

“หึๆ”

มันไม่สนใจผมแม้แต่นิดเดียว ยิ่งพูดมันก็ยิ่งรูดขึ้นทั้งแรงทั้งเร็ว ผมกระสับกระส่ายไปมาจนหันมาเห็นกระเป๋าตังค์มันซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ใกล้มือผมมากที่สุด

ผมรีบหยิบกระเป๋าตังค์มันแล้วออกแรงเหวี่ยงปาใส่หัวมันทันที

 

ผลัวะ..............

“โอ๊ยยย....................เหี้ยเอ๊ยยย”

จังหวะที่มันเผลออยู่นั้น ผมก็รีบลงจากเตียงแล้วเดินไปที่ประตูทันที

“ฤทธิ์เยอะนักนะมึง  ชอบให้ใช้กำลังใช่มั๊ย ได้มึงได้สิทธิ์เดี๋ยวนี้”

“ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ ไอ้ชั่ว อย่ามาแตะต้องกู”

“ไม่ต้องห่วงกูทำมากกว่าแตะแน่”

มันจับมือผมไว้ทั้งสองข้างแล้วเอาผ้าปูที่นอนสีแดงเพลิงเงามาฉีกเป็นสองชิ้นชิ้นหนึ่งมัดข้อมือข้างหนึ่งขึงไว้กับมุมห้องด้านหนึ่งส่วนผ้าอีกชิ้นก็ทำแบบเดียวกันแต่เป็นกับข้อมืออีกข้างและขึงไว้กับมุมห้องอีกด้านหนึ่ง

 

ตอนนี้ผมถูกขึงไว้ทั้งแขนทั้งขา

 

            มันมองผมด้วยสายตาสมเพช น้ำตาผมไหลลงราวกับลูกกวางที่หมดทางสู้ทำได้เพียงนั่งเฉยๆรอให้เสือร้ายมาขย้ำ

 

                “คนดีครับ โลรู้สึกว่าโลลืมบันทึกฉากรักของเรา”

            “อย่านะมึง ฮึก มึงจะทำอะไรกูก็ทำ แต่อย่าถ่ายคลิป”

                “ มึงไม่มีสิทธิ์ขอ ตอนนี้แม้แต่ชีวิตมึงกูยังทำใจยากที่จะไม่เอามึงให้ตายคาเตียงเลย”

                “...........ไอ้เลว”

            มันไม่รอช้าเดินตรงขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับยกตัวผมขึ้น ผมแหกปากลั่นห้องแต่ก็ไม่เป็นผลอะไร ยิ่งผมร้องดังเท่าไรคาโลก็ยิ่งสะใจมากเท่านั้น

                มันจับท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์จ่อช่องทางแล้วถูไปมาแล้วครางอย่างบ้าคลั่ง

                “ไอ้เหี้ย ไอ้เลว ไอ้ชั่ว อึกอุบ................”

เสียงผมขาดลง เพราะไอ้คนป่าเถื่อนตรงหน้ามันใส่เข้ามาทีเดียวทั้งหมดจนช่องทางผมฉีกขาดในทันที

“โอ๊ยยย...กูเจ็บ เอาออกไปเดี๋ยวนี้”

แต่ถึงมันจะกระแทกแรงแค่ไหนก็เข้าได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น เพราะช่องทางผมมันคับแคบเกินไป

“ทำไมไม่ด่ากูอีกล่ะ”

“ไอ้สัด..........โอ๊ยยย”

มันยิ่งกระแทกแรงกว่าเดิมจนเข้าไปได้เกือบทั้งหมด

“พอเถอะ....กูขอร้อง”

“ถ้ามึงพูดกับกูเพราะๆสักหน่อยกูจะทำเบากว่านี้.....มึงไม่มีสิทธ์แม้แต่ใช้สรรพนามพูดกูมึงกับผัวตัวเอง”

 

“ได้กูยอมมึงทุกอย่าง อย่าทำแรงนะ.....กูเจ็บ”

“พูดใหม่”

“อย่าทำแรงนะ ผมเจ็บ”

“ได้สิ เมียขอมาผัวก็จัดให้หึหึ”

“อื้อ.....”

คาโลจับขาผมอ้าออกให้โอบสะโพกเขา แล้วเขาก็นั่งให้ผมนั่งตักเรานั่งหันหน้าเข้าหากัน แววตาของคาโลที่จับจ้องผมเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ความต้องการอย่างมากของเขาส่งผลให้แววตาของคาโลเหมือนราชสีห์ที่พร้อมจะขย้ำลูกแกะอย่างผมได้ตลอดเวลา

ไม่นานคาโลก็สอดใส่ท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์นั่นตรงช่องทางด้านหลังของผม เขาขยับเข้ามาอย่างยากลำบาก

“เจ็บ....พอเถอะ....มันเข้าไม่ได้หรอก”

“ไม่มีทาง.....ไม่ไหวแล้ว”

ไม่ว่าผมจะพูดห้ามยังไงเขาก็ไม่ฟังผมอีกต่อไป เขาพยายามยัดเข้ามาอย่างรุนแรงผมทั้งร้องทั้งห้ามเขาไม่ฟังผม สุดท้ายเขาก็กระแทกจนจมมิดทั้งลำผมทั้งจุกทั้งเจ็บ แล้วเขาก็ปรนเปรอความต้องการของตนเอง

คาโลไม่สนใจเลือดที่ไหลออกมาเขาสนใจเพียงการกระแทกเข้าออกช่องทางสุดฟิตด้านหลังเท่านั้นยิ่งเขารุนแรงรวดเร็วมากเท่าไรก็ยิ่งจะทำให้คนดีตอดรัดเขามากเท่านั้น และพอสุดปลายทางคนดีก็ตอดขมิบรัวใส่คาโลจนเขาต้องร้องครางดังลั่น

 

 

เรามีอะไรกันมากว่าสามชั่วโมงแล้วผมหมดแรงแต่เขา...คาโลไม่เลยไม่พอเลยสำหรับตัวเขาเอง

 

“ถ้ามึงไม่อยากให้คลิปว่อนจนไอ้อาเธอร์รู้มึงก็คบกับกู แต่ต้องคบกับพีกูไปด้วย กูจะปราณีมึงไม่บอกเรื่องระหว่างมึงกับกูให้พี่กูรู้ แต่มึงก็ต้องทำทุกอย่างที่กูต้องการ”

“อ๊าาา.........................”

หลังจากนั้นเสียงครวญครางก็ดังขึ้นทั้งคืน ก็จวบจนพระอาทิตย์ตื่นจากการหลับใหลในช่วงเช้า