Can't tell ไม่บอกเธอ

8.7

เขียนโดย PROUD_PF_PLI

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 12.36 น.

  31 ตอน
  391 วิจารณ์
  54.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 12.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) 5)แค่ …เจ้าเล่ห์ :)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          
'ได้เดี่ยวแกล้งเลยค่อยดู '

 

 

            ป็อปปี้พูดก่อนมีเลศนัย ก่อนยิ้มแก้มปริ ก่อนหันไปมองฟาง ที่กำลังเคลิ้มในการหลับ…

 

 

       "เปิดมาแกล้งด้วยโทรศัพท์ดีกว่า" ป็อปปี้พูดก่อนไปหยิบ โทรศัพท์ ฟาง ซึ่ง ป็อปปี้พอรู้รหัส ฟางไม่ได้บอกหรอก =\\\= แต่ตัวเองดัน มองเวลาฟางใส่รหัสแบบ.…ว่า 

 

 

                                                     'แอบ…!! มอง:)))'

 

ซึ่งฟางทีกำลังฟังเพลงอยู่นั้นป็อปปี้ เลยทำการเปิดเสียงให้มันดังที่สุดจนจะแตก :P
ก้ากกๆๆๆ อยากเห็นหน้าฟางจริงๆ เวลา ฟาง ตกใจ เอาไว้แบล็กเมย์ดีกว่า ^++++^

 

ป็อปปี้ที่เรียบร้อย ก่อนนั่งข้างๆ ฟาง ป็อปปี้ก็ทำการโทรหาฟางทันที

                        'ยัยฟาง …เอ้ย เธอเสร็จฉันแน่'

 


หายใจก็เหงา…!!!!! ก็เหงา ถอนใจก็เจ็บ เพิ่งเข้าใจวันนี้นี้เอง…!!! เสียงโทรศัพท์ที่ดันสนั่น

 


"กรี้ดดดดดดดดด เจ็บหู…!!!" ฟางที่ตะโกนออกมาพร้อมหูอื้อ อี้บ้า…อี้เพลงไม่รักดี T^T
ทำไมใจร้ายกับฟางเหลือเกิน T_T ฟางยังไม่ได้ทำอะไรให้เลย ใจร้ายยที่สูด…!!!
ปวดหัวมาหัวเลย ง่าาาาเจ็บหูอี้บ้า…!!! ฟางพูดก่อนรีบถอดหูฟังก่อนปวดหัวทันที
ซึ่งเสียงโทรศัพท์นั้นก็ค่อย ก็ดังแต่ตอนนี้ฟางขอพัก หูแปปส์ ไม่อยากได้ยิน เหนื่อย Y_Y

 

 

     "ถ้ายัยแก้ว…โทรมาอีก…!! วันนี้ฟางจะงอนแก้วเลยค่อยดู…!!!!" ฟางพูดก่อน มองโทรศัพท์เสียๆ. ก่อน มองเบอ์ โทรศัพท์ อย่างไม่คุ้นหู ฟายยยยยยยย…!!! โทรมาอะไรเยี้ยงนี้
ไปตายเหอะๆๆๆๆๆๆ…!!\_____\

 

 

 

\เบอร์\. 0998536333<<สมมุดเอา -3-

 

 


          "สวสัดีค่ะ…!!!" ฟางที่เสียงเเข็งไม่สบอารมพร้อมหูอื้อนิดๆๆ ก่อนเสียงเล่นเอาดังซะ 60 เลยอ่ะดิ อย่างกับไปคอนเสริต x10 เท่าไปเลย -_-

 

 

 

       "คุณครับ…ตอนนี้คุณกำลังติดหนี้ยอดแบงค์ธนาคาร โดยอัตราสูง 2000ล้านบาทครับ"ป็อปปี้ที่แกล้งพูดไปก่อนหลบอยู่หลังเกาอี้ ประมาณ ห่าง 2เมตร ซึ่งฟางไม่รู้เรื่อง -3-

 

 

      "ฮะ…!!O_O"ฟางที่งัวเงียถึงกับชะงักทันทีก่อน มอง อย่างกับ จะตาย เอาใหม่ซิ ชัดๆๆ จะได้ใหม่ 2000ล้านหรอ นี้เราหูอื้อป่ะ…!!! ไม่จริงไม่น่าใช่ ต้องมีอะไรผิดพลาดทางกลไก =_=

 


       "พูดใหม่ได้มั้ยค่ะพอดีเราไม่ได้ยิน…!"ฟางพูดถวนคำถาม อย่าให้เป็นอย่างที่'เคย'ได้ยินเบย Y^Y

 

 


        " คุณ อยู่ในผับหรอครับ…!!!"เสียงผู้ชาย เงิบอี้บ้า…!! ฉันยังเรียนอยู่นะ…!! แกล้งโง่หรือไม่มีสมองเนี้ย…!

 


         "เปล่านะค่ะ ตอนนี้กำลังอยู่ในห้อง เรียน หนังสือ"ฟางพูดตะคอกออกไป พร้อมเจ็บแก้วหู ใครไม่เคยโดนไม่สามารถ สัมผัสความเจ็บหรอก คือหูเหมือนแบบว่าไง มีเลือดออกด้วยแต่ฟางพอไหวค่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ค่อยตายก่อน ค่อยเป็นเรื่องใหญ่-3-

 


        "เฮอะๆ งั้นคุณ ต้องรีบจ่ายด้วยไม่งั้น อีก 5ซม. คุณจะเข้า…คุกทันทีทันใด" เงิบค่ะ ตื่นมา อยู่ดีๆ ก็จะโดนเข้าคุก=_=""""

 


       "เอิ่ม …คุณโทรผิดแล้วค่ะ สวสัดีค่ะ…?!!!" ฟางพูดตะโกนพร้อม จะนอนต่อ ง่วงเป็นบ้าเลย เหอะๆๆ มาปลุกฉัน-3-

 

 

 

           "ไม่เข้าใจเลยทำไมต้องเห็นนาย ในความฝันด้วย…!?" ฟางพูดก่อนทำหน้าจะร้องไห้ เฮ้ออออออ
เหนื่อยใจ แทน =\\\\=

 


"เอ่อ ว่าแต่ป็อปปี้ไปไหนนะ…?" ฟางพูดงงก่อนลุกขึ้น

 

 


"อ้าว ฟางไม่กินข้าวหรอ"ป็อปปี้แกล้งเดินมาก่อน มองฟางประมาณ ผมฟูฟอง เพราะเธอคงหลับลึกไม่ใช่น้อย…<<ป็อปปี้เดินเข้ามาเนียนๆ โดยที่ฟางไม่สามารถ จับผิดเรย==^

 

 


       "กินแล้วค่ะ ^+++^"<< คือวันนี้ฟางขอเป็นเด็กเลี้ยงแกะซักวันนะ >3< พอดีว่า ใครๆคงรู้ว่า ฟางชอบโดนล้อ T_T ฟางไม่ได้อ้วนนะ…!! แค่อวบระยะสุดท้ายเฉยๆๆ ชิส์…!! ฟางเลยต้องไดเอตค่ะ…!!! (จริงๆแล้วก็อยากลงไปกินแต่ว่า…ขี้เกียจเดิน)<<ความขี้เกียจจะช่วยให้เรา ไม่อ้วนได้>0<

 

"หรอ=*=" ดูหน้าป็อป ดิทำท่าไม่เชื่อ โอ่ๆๆๆ ฟางโกหกไม่เนียนหรอ=[]="

 

 


     "จริงนะ…! ก็ป็อป ไปแข่ง บาสอะไรซักอย่างนั้นไง…!! ฟางก็เลยชิ่งไปกินข้าวก่อนไง อะโด่ววววว ฟางหิว เคยได้ยินป่ะ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง-2-"

 

 


    "ไม่เคยได้ยิน …? เคยได้ยินแต่กองทัพต้องเดินด้วย รถถัง" =_=" นั้นมันสนามรบไม่ใช่หรอป็อปปี้…?

 

 


"โฮ~~ไม่เล่นมุกต่อจากฟางเลย เชอะส์…!!" ฟางพูดงอนๆ ก่อนนั่งลง

 

 


"มุกไรว่ะ แป๊กชะมัด=_=" ป็อปปี้ถามงง ทำให้ฟางหน้างอเลยทีเดียว

 

 


"เชอะ…!! ว่าแต่ป็อปปี้.…ไม่ลงไปกินข้าว หนอ เดี่ยวหิวตายพอดีและถ้าตายเมื่อไรอย่ามาหลอกฟางล่ะ"

 

 


"แช่งป็อปรึ"

 

 


"เปล่าาาาาา~" ฟางพูดเสียงสูง ป็อปปที่เดินออกไปด้านนอก ฟางที่อยู่ๆก็ยิ้มเหมือนคนบ้า
ถึงเขาและเธอไม่ได้หวานกันก็ยังดีกว่า…ไม่ได้คุยกัน…

 

 

                                                         'อย่าไปหลงรักใครล่ะป็อปปี้<3'

.
.
.
.
.

       "นี้ยัยฟาง อาทิตหน้าฟางไปทะเลป่ะ…?" ขนมจีน << เอิ่ม คนนี้หรอ=\\\= เรียนเก่งที่สุดในห้อง แถมใจดี หวังดี น่ารัก แต่เสียดายอย่างหนึ่งไม่น่าศัยกรรมเลย ไม่ได้ไม่ชอบแต่ อยากได้ขนมจีนคนเก่า รู้มั้ย คนนี้<< เป็นคนที่ใครๆ ก็รัก เรียนก็โคตรรรรร เก่ง เรียกไดว่า ศาสตร์อาจารย์ฟางเลยก็ว่าได้ =\\\\=

 

 


          "ฮือ …? หนมจีนว่าไงนะ…?" ฟางที่ถอดหูฟังออก ตอนนี้ก็คงเที่ยงอยู่เพราะป็อปปี้ลงไปตั้งสามสิบนาที ฟางที่เบื่อๆ เลยนั่งฟังเพลงโดนๆๆ>,.<

 

 


"อ่อ พอดี ขนมจีนอยากรู้ว่าฟางไปมั้ยเอ่ย…?"

 

 


"ไปไหนหรอ…?"ฟางถามงง ทำให้ขนมจีนเหมือนจะเอาหนังสือปา ด้วยความโก๊ะของฟาง:P

 


      "เอ้า…? นี้ยัยฟางแกไม่ได้ฟังที่ครูพูดหรอ=_=" ขนมจีนพูดก่อนกระตุกยิ้มรู้ทัน ทำให้ฟางได้แต่ยิ้มอย่างเเฮะๆๆ

 

 


"คงงั้นมั้ง…?" ฟางพูดก่อนยิ้มเกาหัวแก้ เขิน<<ที่ไม่รู้อย่างละอายใจ

 

 


     "ช่างเหอะ พอดี น่าจะ อาทิตหน้ามั้ง…!? ไปทะเลเหมือนทำงาน เพื่อเปิดหูเปิดตาไง *0* ขนมจีนว่านะ ว่าโคตร น่าสนใจเลย>\\\< เพราะเราจะได้ไปเที่ยวทะเลฟรีด้วยๆๆ"ขนมจีนพูดพร้อมทำตาประกายเหมือนอยู่ในโลกความฝัน ฟางที่มองก่อนพยักหน้างง (-_-)(_-_)(-_-)(_-_)

 

 

 

"อ่อๆๆ เอ่อ แล้วทุกคนต้องไปมั้ยอ่า หนมจีน…?"

 

 


"ก็ต้องไปนะ…? เท่าทีีรู้ใครไม่ไป ปรับตก วิชา สังคม" เงิบคะ =3= ปรับตก…!!! สุดท้ายเราก็ต้องจงใจโดนแดด นับวันยิ่งไม่ชอบอยู่เดี่ยวเวลาเดินเข้าใกล้ยัยแก้วแลเวจะใกล้ร่างเป็น ตัวดำๆๆ T_T

 

 


     ท "ง่าาาาาาา…และถ้าติดธุระด่วนล่ะ…? แบบด่วนจี้เลยล่ะ หนม…?" ฟางพูดทำตาประกาย ในใจหนมจีนก็คงรู้อยู่ฟางคงไม่ชอบ แต่ฟางแกคงต้องทำใจ=3=

 


       "อืม…? เรื่องนั้นหนมจีนไม่รู้ แต่ที่ใครติดธุระ แบบ พ่อแม่เสัยชีวิต. หรือ เสียชีวิตก็ไม่ต้องไป แม้แต่รุ่นน้องม.3 คนหนึ่งอัมพาต ต้องไปเลยยัยฟาง ทำใจเลยแก…?" ขนมจีน พูดก่อนยักไหล่

 

 


"ง่าาาาาาาา"ฟางพูดก่อนทำหน้าร้องไห้

 

 


"สรุปฟางไปมั้ย…?"

 

 


         "ขนมจีน TT^TT ทำไงดี ฟางไม่อยากไป ฟางไม่อยากโดนล้อว่า ดำ อวบระยะสุดท้ายแล้วเตี้ยอ่ะ เจ็บใจ ชะมัด ไม่เอาา ไม่อยากโดนล้อ … หนมจีน…!! ฟางทำไงดีY^Y"

 

 


"ทำใจ-[]-" ขนมจีนพูดก่อนยิ้มแก้มปริ เอิ่มหนมจีนถ้าจะตอบแบบนี้ไม่ต้องก็ได้=0=

 

 


             "เฮ้อ…~ ทำใจสินะ ว่าแต่ขนมจีน ใครเป็นหัวหน้าห้องหรอ…!?" ฟางถามงง ทำให้ขนมจีน นึกคิดก่อนโป๊ะเชะ

 

 


"อ่อ ยัยพิมนะ…? ว่าแต่ทำไมหรอ…?" ขนมจีนเอ่ยงง

 

 


"อ่อๆ เอิ่มว่าแต่เราต้องทำไงบ้างหรอ ที่ต้องไป…?"

 

 


      "เอิ่มก็เซ็นใบนี้ให้ผู้ปกครอง… และให้เบอร์โทรศัพท์กับหัวหน้าห้อง แค่นี้แหละ งั้นสรุปฟางก็ไปเนาะ ดีเลย ขนมจีนจะได้มีเพื่อน>0<" เอิ่มตอนนี้ฟาง งง คือขนมจีนมาถามว่าฟางไปมั้ย คือขนมจีนกับฟางไม่ได้สนิทกันแต่ก็พอรู้จัก เนื่องจากขนมจีนกับป็อปปี้สนิทกัน ฟางเลยสนิทไปด้วย แต่ว่า ขนมจีนออกเพี้ยนๆ <<ถึงจะเรียนเก่งแต่ค่อนข้างร่าเริงไม่เหมือนเด็กเนริดเลยด้วยซ้ำ
ว่าแต่ขนมจีน มาถามว่าจะได้มีเพื่อน …?ขนมจีน เค้าก็มีเพื่อนไม่ใช่หรอ…?

 

 


"ขนมจีน แล้วเพื่อนขนมจีนล่ะ…?"

 

 

    "มิล่า…? หรอ อ่อ เธอ พ่อแม่เธอเพิ่งเสีย เลยบินกลับเมกา …ครูไม่ว่า แถมยังส่งเงินไป มิล่าเธอคงเศร้าอ่ะนะ สรุปฟางไปมั้ย.?"

 

 


"ก็ต้องไปอยู่แล้วไม่ใ่หรอ^^"

 

 


~กริ้ง กริ้ง~~
เพื่อนทุกคนวิ่งเข้ามาในห้องก่อนเสียงดังฟางที่ค่อนข้างเหนื่อยๆเบื่อๆ ฟางที่มอง เพดานก่อนจะค่อยหลับๆไป แต่เหลือบๆก็มองเห็น 'ป็อปปี้'

 

 

      "นี้ฟาง …? แกได้กินข้าวป่ะเนี้ย…?"แก้วที่วิ่งเข้ามา แต่สีหน้าที่'เหมือน…!' จะร่าเริง แต่จริงๆ แล้วไม่ร่าเริง แม้แต่นิดเดียว แต่ฟางไม่ค่อยสน

 

 


        "กินแล้ว>3< พอดีเค้าไปกินร้านต้มยำกุ้ง อ่านะ >\\\\<" ฟางพูดพร้อม ครอสนิ้วตัวเอง ประมาณว่าโกหก ทำให้แก้วได้แต่ส่ายหน้าก่อนมองมาที่ป็อปปี้

 

 


        "เฮ้อ… ครั้งนี้นายชนะแหละป็อปอ่ะ ชิส์…!! ยัยเพื่อนบ้า…!" แก้วพูดก่อนยื่น ยิสิบบาทให้ ทำให้ฟาง

มองแก้วและป็อปอย่างงง

 

 

"แก พนันอะไรกันไว้…?"

 

 


"เฮอะๆ ก็พนันที่แก ไม่กินข้าวไง =..=" แก้วพูดก่อน

 

 


"เค้ากิน…!!! กินไอ้ร้านนั้นไง ร้านต้มยำกุ้ง นั้นไง ฟางก็บอกแล้วไง T^T ไม่เชื่อฟางกันเลยหรือไง"

 

 

 

"ไม่เชื่อเพราะร้านนั้นปิดย่ะ=3=" แก้วพูดก่อนส่ายหน้า และนั่งหน้าฟาง ฟางที่กำลังเงิบ<<< เอิ่มคือเราโกหก ไม่เก่งเลยชิบิ T_T เศร้าใจ

 

 


~Student stand up plz…!!~ พิมที่เป็นหัวหน้าห้อง <<กลุ่มแก๊งเฟอร์บี้แหละ =3=

 

 


~good morning everyone today i want your permission form. To see if your going to the beach to help the enviroment… will the leader of this classroom must hand me all of your friends telephone number for comtact ok now i will give you free time will you please~ <<ใครอ่านไม่เข้าใจ. เดี่ยวเราเขียนศัพท์แปลให้นะ(เม้นมา ถ้าไม่เข้าใน อ่านะ)

 


     พิมที่บุกขึ้นพร้อมความมั่นใจ มีนและจินนี่ที่ตบมือกัน อย่างดังๆ พิมที่เริ่มเดินไปหาคนอื่น เพื่อ เอาเบอร์โทรศัพท์

 


    "เฮ้อ~ เหนื่อยใจ…".แก้วที่พูดออกมา พร้อมทำหน้าเซ็งๆ ก่อนหันมาคุยกับฟาง ป็อปีป้ที่ยิ้มให้ฟางก่อนเดินไปฝั่งอีกมุมหน้าห้อง สงสัยไปเล่นเกมสิท่า?… ป็อปปี้เดี่ยวนี้นายเงียบกับฉันมากเลยนะ…? ถึงเราคุยกัน แต่น้ำเสียงเราก็ดูห่างเหินนะ… หรือว่าเรางอน.?
ฟางที่มองโดย ฟังแก้วแต่ไม่ได้ใส่ใจแก้วเลย


ฟางที่มองป็อปปี้ที่เล่นเกมก่อนคุยกับกลุ่มอย่างสนุกสนาน โทโมะก็ด้วย และเคนตะ
ส่วนพิมก็มองป็อปปี้ตาเคลิ้มเลยทีเดียว… ฟางเองก็แอบน้อยใจ…

 

 


"ยัยฟาง…!!!" แก้วที่ตะโกนออกมาเต็มเสียงทำให้ฟางหัน

 

 


"อะไร…? ยัยแก้ว…?" ฟางที่หันมา

 

 


"แกไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลยใช่มั้ย=*="

 

 


"ว่า…?"

 

 


"แกเหม่ออะไรของแกยัย.…ฟาง…? "แก้วพูดก่อนอ่านหนังสือก่อน มองฟางงอนๆ

 

 


ฟางที่มองป็อปปี้…? ก่อนแอบถอนหายใจ จริงสิ เธอมีไลน์ป็อปปี้แต่ไม่เคยมี เบอร์ป็อปปี้เนื่องจากเบอร์ป็อป เหมือนมีความลับไม่เคยโทรมาหาป็อป มีแค่โทโมะที่มี แต่ฟางก็ไม่กล้าขอโทโมะตรงๆ เดี่ยวโดนล้อ เเละกลัวความแตกอีก…

 


~แค่เพื่อนใจน้อยนะเเอบน้อยใจ… ปล่อยมันเอาไว้ไม่ต้องเป็นห่วง…


                                          ~แค่เเรงโน้มถ่วง ที่ทำให้มีน้ำตา… ~

 


                                                   ~แค่เพื่อนใจน้อยนะ เเอบรักเธอ…แต่เธอไม่เคยรู้~

 

 


  ฟางที่มองป็อปปี้ ป็อปปี้ที่มองเหมือนจะสนใจพิมอยู่ไม่น้อย แต่ฟางก็เชยๆ คงเป็นเพื่อนมั้ง
แต่ครั้งก่อนฟางก็เคยได้ยินข่าวลือนะ…ว่า 'ป็อปชอบพิม' แต่มันสมัยเด็กๆๆ มากๆ

 


"นัง…อุ้ย!ฟาง…! นี้แก ได้ยินฉัน"พิมพูดก่อนทำตัวน่ารักใสซื่อแต่ยังไงฟางก็ไม่ถูกชะตาอ่านะ

 

 


"ฮือ มีไรหรอ …? ยัยพิม" ฟางถามหันมา พิมที่ค่อนข้างมองก่อนยิ้มแก้มปริ

 

 


     "เอ้า…!!??? เซ็นดิ…!" พิมพูดก่อนปากระดาษให้เขียนเบอร์ ฟางเลยกำลังเขียนเบอร์อยู่นั้น

พิมก็ไม่ ลังเลเริ่มยั่วอารม

 

 


       "ดีจัง…! พิมได้เป็นหัวหน้าห้อง ที่อาจารย์ต้องมาเก็บเบอร์ทุกคน…พิมก็จะได้เบอร์ป็อปปี้ด้วย ดีนะ ที่ไม่ได้อยู่ฐานะเพื่อนป็อปปี้น่าจะเจ็บชะมัด…!!" พิมพูดเยาะเย้น ฟางที่ไม่ตอบ มันก็จริงอย่างที่พิมว่าแหละ ไม่ได้เบอร์ ป็อปปี้ไม่เคยให้เบอร์เธอเลย

 

 


"………."

 

 

 


"นี้ ฟาง…? แกไม่กะจะพูดอะไรใช่มั้ย …? เจ็บหรอ…???" พิมพูดก่อน เริ่มมองเบอร์
ฟางที่มองกระดาษที่มันจะมีเบอร์…ทุกคน ฟางจำได้ป็อปปี้เบอร์ 11 ส่วนฟางเบอร์23 ฟางที่ไปมอง เบอร์ 11ก็เห็นว่ากรอก เบอร์แลเวก็ได้แต่ยิ้มแสยะ

 

 

 

       "อ่ะเขียนเสร็จแล้ว…" ฟางพูดให้ยืนก่อนกวาดตามองเบอร์<099-xxx-xxxx> แต่เบอร์ที่เหลือฟางเห็นแต่จำไม่ได้ พิมที่กำลังเดินไปพร้อมยิ้มทำให้ฟางเรียกพิม

 

 


   "เดี่ยว…!! พิมเราเขียนเบอร์ผิดอ่า…" ฟางพูดก่อน ทำตายิ้ม แหย่ๆ ทำให้พิมได้แต่ทำอารมเซ็งๆ

 


     "นี้ขนาด ซุ่มซ่าม แล้วจะสมองนอยอีก เบื่อจริงๆๆ ไม่เหมาะกับเพื่อนกสนิทป็อปปี้เลย"พิมพูดลอยๆ ฟางไดยินแต่ไม่คิดมาก ฟางที่ทำเป็นแก้ เบอร์ ก่อนกวาดตาไปมอง 853?
จะจำไงดีเนี้ย…?!!!! 8 =เลขมงคล. 5=หัวเราะ 3= สองหัว ฟางพูดก่อนทำเป็นจำ ทำให้พิมหันไปด่า

 

 


      "นี้แก โง่ป่ะ ยัยฟาง ยังเบอ์ตัวเองไม่ได้ ดีนะ ที่ป็อปปี้ไม่ให้เบอร์แก ฮึฮ" พิมพูดเบาๆ ก่อนหัวเราะเยาะ ฟางที่ไม่ค่อยคิดมากเพราะเธอกำลังจำเบอร์อยู่. 6333< หก สามสามสาม เราจะจำไงดีเนี้ย จำไมไ่ด้…!
ฟางที่มองไปที่โต๊ะก่อนเขียนลงไป6333

 

 


      "เสร็จยัง.!!! เราไม่อยากอยู่ใกล้ตรงนี้มาก…!! อีขยะ…" พิมพูดพร้อมทำเป็นไม่สนใจ ก่อนเดินไป ฟางที่จำ 6333 ได้ เพราะเธอเขัยนขอบโต๊ะ. ส่วนอันแรกอะไรหว่า

 

 


"เฮ้ย…!!! พิมเรายังเขียนเบอร์ไม่เสร็จเลย…! "ฟางตะโกนไปทำให้พิมหมดความอดทน

 

 


"ฟาง…! นี้แกตั้งใจจะแกล้งฉันใช่มั้ย…!!! อี…!!" พิมพูดจะตะโกนทำให้ครูหันมาด่า

 

 


~I said quietly pim!!! Can you repect my privacy. I want to be in peace and can youstop yell at other studenrt are you will in detention~
ฟางที่ได้ยิน…ก่อนหัวเราะ ทำให้พิมขอโทดก่อนหันมามองฟางและเดินมา

 

 

         "ร้ายนะแก!! ค่อยดูหลังจากฉันได้เบอร์ป็อปปี้แล้วแกจะเสียใจ "พิมพูดขู่ก่อน มองฟางหมั่นไส้ ฟางที่เหลือบไปมอง 099 โอเคได้แหละ แค่นี้แหละ

 

 


"อ่ะเสร็จ!!!!" ฟางพูดเอาให้ พิมทึ่มองก่อนหันมากระซิบ

 

 



      "คอยดูหลังจากที่ฉันได้เบอรป็อปปี้แกจะโดนแย่ง…!! เพราะฉันนี้แหละ จะไปคู่กับป็อปปี้ เนื้อคู่ย่อมคู่กันเสมอไม่เหมือนแก อย่างกับหมามองเครื่องบิน…!!"พิมพูดอย่างมั้นใจ ก่อนเดินไป

ฟางก็ได้แต่จำใจ. ถึงพิมจะร้ายแต่ฉันเอง ก็ตามเกมเธอทัน!

 

 


เบอร์ป็อปปี้<0938536333>

 

 

      ฟางที่ยิ้ม ก่อนรีบคีย์เบอร์ทันที ดูก็รู้ พิมที่มองอย่างจับทัน ว่าเราคงคิดอะไรซักอย่าง แต่พิมก็เดินไปหาแก๊ง<<เฟอร์บี้ก่อนคุยอย่างหัวเราะ ฟางก็พอได้ยิน=*= พวกเธอไม่คิดจะพูดเบาเลยใช่มั้ย

 

 


"ดีใจด้วยนะ พิม งานนี้ ฉันช่วยเธอเต็มร้อย "จินนี่พูดก่อนมองแขวะ ฟาง

 

 


"เอิ่ม ส่วนเราไม่พูดอะไรนะ เพราะเธอคงรู้นะพิม ว่าเราเองก็ชอบป็อปปี้"

 

 


     "เออ งั้นเอาเบอร์เลย เพราะงานนี้ เราอยากให้ป็อปปี้เลือกเเค่เราสองคน ไม่ใช่ยัยฟางคิดไม่ซื่อ…!!! " พิมพูดแขวะ ทำให้มีนยิ้มก่อนมองฟาง

 

 

 


                                              "ถึงพิมจะร้ายแต่ ฟางก็ตามเกมทัน…"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา