Can't tell ไม่บอกเธอ
เขียนโดย PROUD_PF_PLI
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 12.36 น.
แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 12.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) 4)คำถาม? นายคิดยังไงกับฉัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
คำถาม? นายคิดยังไงกับฉัน
[แก้วโหมด…]
"ฟาง...ไหวป่ะนี้ ตั้งแต่แก้วยุให้บอกรัก…? ฟางก็เอาแต่หลับรู้สึกจะเงียบๆนะ…?" แก้วพูดก่อน หันไปตีไหล่เพื่อนซี้ ฟางที่กำลังยิ้ม<<ฟิน ตั้งสามซม…เหมือนจะบ้าเนาะเพื่อนเรา=^=
ฟางที่ยิ้มไป ฟังเพลงไปในหูฟังพร้อมนอนหลับ…ฟาง ยิ่งเห็นยิ่งน่ารัก<<อยากน่ารักเหมือนฟางจัง
เฮ้ออออออ ไม่เข้าใจป็อปปี้เลยทำไมไม่รักฟางซักที เคยเห็นฟางในสายตามั้ยก็ไม่รู้(?)
เราว่านะ จะว่าไป ฟางก็พยายามมากในการแอบรักป็อปปี้.
'ดูซิ…ฟางหลับสิอย่างกับเจ้าหญิงเลย'
"น้ารักนะเรา…ป็อปปี้นะป็อป รีบบอกรักฟางล่ะ…ถ้ากวินมา…ไม่อยากจะคิด" แก้วที่พูดพร้อม นั่งข้างฟางๆ ตอนนี่เป็นเวลาคลาส เลิกพอดีถูกแคนเซิล เพราะครูป่วย และพวก ผู้ชายวันนี้ดัน ไปเล่นบาส แก้วเลยมานั่งที่ป็อปปี้ ก่อนมอง ฟาง
"เฮ้อ~ เหนื่อยใจ…" แก้วพูดก่อนยิ้มกรุบกริบ
"นี้ยัยแก้ว…!!!! เลี้ยงข้าวหน่อยวันนี้เหนื่อย…!!" เสียงดัง ทางประตู … แก้วที่หันมา เห็นโทโมะที่เดินมาก่อนปัดผมไปมา เหมือนคนหล่อ=^= \\ แต่โทโมะก็หล่อจริงๆ แหละในสายตาแก้ว
ยิ่ง…ลูกครึ่งอีก…. โทโมะที่ตะโกนดังๆ เสียงกรี้ดดด ของ กลุ่มแก๊งเฟอร์บี้ ที่ค่อนข้าง คลั่งไคลโทโมะ อีก
"เลี้ยงข้าว…?O_O" แก้วได้แต่ตาโต ก่อน หันมาทำเสัยวดุ พร้อมบอกให้เบาเสียง
"เออ หน่าาา เลี้ยงหน่อย นร้า*0*" โทโมะที่ทำหน้า ยิ้ม ๆก่อนเหมือนลูกหมา ก่อนทำเสียงดัง ทำให้แก้วต้องหันมาดุ จะเสียงดังทำไม…?
"นี้โทโมะเงียบๆ หน่อย ฟางหลับอยู่ " =_____=" แก้วพูดพร้อมตีเเขนโทโมะ ทำให้โทโมะ ถึงกับเบ้ปาก กับอาการเพือนซี้อย่างแก้วห่วงฟาง
"เออ หน่าาาา ฟางไม่ตืนมาหรอก ฟางหลับยาก ตายยาก จะตาย=3=" นี้โทโมะเเช่งเพื่อนแก้วหรือไง=_=" เดี่ยวเตะปากเลย
"นี้โทโมะแช่งยัยฟางหรือไง=_="
"เปล่าแค่พูดความเป็นจริง…สรุปวันนี้แก้ว เลี้ยงข้าวหน่อยนะ…?"
"เพื่อ…?" แก้วงง ก่อนลูบผมฟางที่นอนหลับไหล่อย่างกับเจ้าหญิงนิทรา
"วันนี้อยากให้แก้วเลี้ยงอ่าาา นะ*[]*" ปากหวานๆ ของโทโมะพูดทำให้แก้วถึงขมวดคิ้ว…
"เพื่ออะไรเหล่า -*-"
"อยากให้เลี้ยงเนื่องจาก…" โทโมะพูดพร้อมยิ้มมุมปาก
"เนื่องอะไรย่ะ นายตุ๊ด =*="
"เนื่องจากโทโมะได้ผ่านเข้ารอบ เกมสุดท้าย ไง และบาสเชี่ยวนะ…!!! แก้วคงรู้ว่ามันยากแค่ไหน นะๆๆๆๆ เลี้ยงหน้อยนะ พี่สาว >_____<" พี่สาว=^= ตืิ่งอะไรฟ่ะ โทโมะแก่กว่าเราอีก=_="
"พี่สาว=_=" ใครกันแน่ แก้วหรือไง รู้ทั้งรู้ว่าแก้วอายุน้อยกว่าโทโมะ อีก:P ไม่เลี้ยงหรอก เงินจะหมดแล้วไปให้ แฟนคลับเลี้ยงดิ!!!!!"
"เอ้า…?! แก้วใจสุดสวย น่ารัก สุดฟิน ที่น่ารักสุดสามโลกเจ้าหญิงของโทโมะช่วยเลี้ยงหน่อยนะ *0*" เอิ่ม<< ตอนมันด่าแก้ว ด่าซะทุเรศ แม้~~ ที่อยากได้อะไร ทำมาเป็นพูดเพราะ =^= เชอะ…!
"ไม่เลี้ยงหรอก ไปให้แฟนคลับเลี้ยงไป๊…!!! "แก้วพูด…!!! พร้อมเริ่ม ทนไม่ไหว ทำให้โทโมะยิ้มมุมปาก ก่อน วิ่งเข้าไปซบก่อน คุกเข่าลงพื้น
"นะๆๆๆ คุณหญิง ที่………" พร้อมจับมือแก้ว เอิ่ม คือ ทุกคนคงคิดว่าโรเเมนติกแต่แก้วมองว่ามีลูกหมาตัวหนึ่งที่ หิวข้าวมาขอกุศลไม่ให้หรอกย่ะ!!!
"ถ้าจะบอกที่รัก ไม่ต้องหรอก รู้อยู่มีมุกในนี้ ใน กะโหลก …" แก้วพูดพร้อมทำหน้าเชิ่ดก่อนหันไป หาฟาง โทโมะที่ดูเหมือนแกวมันรู้หมดเลย
"โอ้ๆๆๆ แก้วนะ โทโมะขอร้อง นะๆๆ อุตส่าพูดแล้วไง แก้วน่ารักที่สุด ขาวที่สุดนะๆๆ เพื่อนซี้ TT^TT เลี้ยงหน่อยเถอะ โทโมะอุตส่า คุกเข่าแล้วนะ เสีย ความเป็นชายชะมัด…!!!" ถ้าจะเสียและมาบ่นกับแก้วทำติ่งอะไร…!!??? ก็เสียไปดิ แก้วไม่แคร์
"อุตส่า…? ไปให้แก๊งเฟอร์บี้เลี้ยงให้ดิ …" แก้วพูดเบี่ยงไปมองพร้อมชี้ไปทางกลุ่มที่ดูท่าจะหมั่นไส้ ยัยแก้ว ทำให้จินนี่พูดออกมาเสียงดัง
"ฮืม…!! จินนี่หมั้นไส้แทน ทำมาเป็นเล่นตัว … !! เชอะ ร้ายซะไม่มี ยัยเเบน" แต่ประโยคนี้แก้วไม่ได้ ยินก่อนหันไปยิ้ม แสยะ ยิ้มใส่ แก๊งนั้นทำให้พวกนั้นได้แต่ หมั้นไส้…!!
"นะๆๆๆๆ แก้ว โทโมะขอร้อง"
"แก้วไม่มีเงินเเล้ว สงสารแก้วหน่อยเหอะ"
"แก้วใจร้าย นั้นไงเงิน …!! ตั้งห้าพันเรียงกันอยู่ในนั้น…!!"โทโมะพูดพร้อมดึงออกมาจากกระเป๋า ตังค์ เงิบ<<< ตอนนี้แก้วไม่รู้จะพูดอะไรแลเว Y^Y คือแก้วไม่อยาก เลี้ยงเลย คือแก้วจะเก็บตงค์ง่าาา
"ไม่ใช่เงินแก้ว…น…นั้น…ม…มัน…งะ…เงิน พี่กิ่ง"แก้วคงยังจะโกหก ทำให้โทโมะถึงกับเงิบ=_=" คือแก้วเราเป็นเพื่อนกันมานาน ตั้งแต่อนุบาล ยัน ม.5 คิดว่าโกหกแบบนี้แล้วคนอย่าง โมะจะเชื่อหรอ…? โทโมะไม่โง่หนอก อะโด่วววว
"ถามจริง เราเป็นเพื่อนกันมานานเท่าไรแล้วแก้ว เราเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว ถ้าคิดจะโกหก ก็อย่าเลย…!!" โทโมะพูดก่อนหยิบตังค์
"โทโมะใจร้ายT-T" แก้วพูดพร้อมทำท่างอนๆ
"แก้วแค่เลี้ยงเอง รับประกันได้เลยว่าโทโมะ … จะใช้ไม่เยอะ"
"งั้นบอกแก้วได้มั้ย…ว่าทำไม…?? โทโมะถึงต้องยืมเงินแก้ว…"
"ไม่ได้ยืมอยากให้แก้วเลี้ยงเพราะแก้วเป็นเพื่อนสนิทโทโมะ "
"เอิ่มโทโมะค่ะ…? คือ อย่าไปตื้อยัยแก้วเลย มันคง งกมั้งค่ะ(?) พวกคนเห็นแก่ตัวก็งี้แหละ เดี่ยวให้จินนี้เลี้ยงไม่(ค่ะ) เดี่ยวจินนี้เลี้ยงไม่อั้น แถมอาจจะพาไป f-e-a-t-u-r-i-n-g กันด้วยแบบฟรีๆ คาล่ะ เนื่องจากโทโมะ เพิ่งได้แชมป์มาไม่ใช่หรอ >____________<" จินนี่ที่อยู่ๆ ก็เดินมาพร้อมทำท่า ปัดผม พร้อม ปัดผมไปมาเหมือนเจ้าหญิง โทโมะที่มองพร้อม ทำหน้าจินนี่เป็นประมาณ
'ใครถาม…?'
"ใครถาม…?" โทโมะตอบไปกวน ทำให้จินนี่อึกอัก แก้วที่เห็นก็ได้แต่หัวเราะอย่างสะใจ… เพราะจินนี่วันๆ ก็มีแต่แขวะ แก้ว แต่เธอก็ทนมาโดยตลอด
"นี้นังบ้า…!! มาหัวเราะฉันทำไม ทำไมยัยเห็นแก่ตัว"
"เห็นแก่ตัว…อะไรย่ะ จินนี่…!? ฉันก็แค่เก็บเงิน ก็ยังดีกว่าคนใช้เงิน ไม่ประหยัดพวกนี้มันเรียกว่าขยะ สังคม…!!!"แก้วพูดไปดบ้ปาก จินนี่ที่จะตบ แต่เธอนึกได้ ถ้าทำแบบนี้มีหวังโทโมะเกลียดเธอแน่ๆ
"เฮ้อ…ตามใจ…. ว่าแต่โทโมะสนใจ ไปกับ จินนี่มั้ยจินนี่สัญญา โทดมะอยากได้อะไร อยากกินไร จินนี่เลี้ยงเอง พอดีจินนี่ไม่งก"
"งั้นโทโมะ ไปกับจืนนี่เลย แก้วเฝ้าฟางเอง…" แก้วพูดก่อน เอ็นดูฟาง
"งั้นก็ดี…!!! ป่ะ โทโมะ" จินนี่พูดลากไป แต่โทโมะ ดันไม่ยอม และพูดว่า
"ม่ายยยยยยยยยยยยย แก้วใจ เธอชั่ง ใจร้าย TTT^TT /\TT^TTT. " โทโมะพูดพร้อมทำหน้าเหมือนคนจะร้องไหเ้ แก้วก็ได้แต่เค้นหัวเราะเหมือนผู้ชนะ
"ไปก็ดีแล้วน่ารำคาญ :P" แก้วพูดก่อนบ่นๆ แต่ทันใดนั้นเอง หม่รู้สิ แต่รู้สึกจิตใจห่อเหี่ยวไม่เป็นที่เหมือนไม่มีแรงจะอทำอะไรเหมือนผิดหวัง แกจะบ้าหรือไงยัยแก้ว ทั้งที่รู้ว่าเป็นคนไล่ไปเอง แต่ทำไม. มันดจ็บแปลกๆ
'ทำไม…เรารู้สึกงอนเมื่อนาย อยู่ใกล้จินนี่หรือว่าเราหึง'
ไม่ได้นะ…!! ยัยแก้วแกห้ามไปคิดกับโทโมะ…!!!
แก้วหันไปมองประตูแบบเซ็งๆ ก่อนตัดสินใจ ไปโรงอาหารไม่ได้ไปตามโทโมะ แต่แก้วแค่หิวข้าว…!!!(หรอ=_=)" แก้วที่มอง ฟางใจก็ห่วงกลัวเพื่อนซี้ หาตามแต่อีกใจก็อยากไป
'ไม่ได้ไปตามหัวใจนะ!!!' <<เสียงสูง
.
.
.
.
.
.
.
[ป็อปปี้โหมด]
"โอ้ว อยากจะบ้าตาย ทิ้งกันง่ายๆ เนาะ …=_=" ป็อปปี้ที่เดินเข้ามาในห้อง ตอนนี้เค้าก็ยังไม่ทันกินข้าวอะไรหรอก ที่เขาบ่น พอดีเค้าเพิ่งได้แชมป์ผ่านเข้ารอบ ปีี้ ทำให้ทีมมีความสุข โทโมะ
ที่รีบมากจริงๆ ไม่รู้ทำไม เพราะคเนื่องจาก ไปหาใจมั้ง (?) เพราะจริงๆ แล้วแข่งอันนี้เสร็จมีเลี้ยง ต่อตอนเย็น… ป็อปปี้ที่ค่อนข้างเหนื่อยๆ ก่อเดินเข้มให้องก็พบว่า …
ฟางที่ตอนนี้ กำลังยิ้มมีความสุขเหมือนคนเพี้ยนคนหนึ่งที่นั่งอยู่ในห้องพร้อมนอน
'น่ารักอ่า'
ป็อปปี้เดินเข้าไปใกล้ๆ ก่อน กะจะปุก แต่ อยู่ก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย
"น่ารักนะ ฟางอย่างนี้ จะไม่ให้หลงได้ไง…" ป็อปปี้ที่พูดพร้อม เอนเข้ามาหาฟาง ตอนนี้หน้าเขากับหน้าเธอก็ไม่ได้ห่างอะไรกันมาก …แถมอยู่ใกล้ๆกัน
"ลืมไปนิ…เราเป็นเพื่อนกัน…" ป็อปปี้พูดเซ็งๆ ก่อนลูบผมฟาง แต่อยู่ๆ เค้าก็นึกถึอดีต
"นี้นายป็อปปี้…!!! อย่าแกล้งฟางสิ T^T"ฟางที่ค่อนข้างงอนๆ เมื่อชายหนุ่มตอน ม.1 ที่แกล้งกันสนั่นห้องจนเธอต้องร้องไห้ เธอโดนล้อแบบนี้ แต่ไหนแต่ไร แต่ตอนนี้เธอของขึ้น…!
"แกลงสนุกดีออก ยัยฟู~~~=0=" ป็อปปี้ที่ทำปากจู๊ ก่อนทำหน้าเขินๆ ใส่ฟาง แต่น้ำเสัยงฟางที่ดูไม่สนุก ทำมห้ป็อปปี้หุบยิ้ม
"ป็อปปี้…!"
"โอ้หน่าาาาาา =_____=" ป็อปปี้ทอยากแกล้งฟาง
"ไม่ต้องมายุ่งกับฟาง งอนแล้ว…!!"
"ก็งอนไปดิ ไม่ง้อ==^"
"เงิบ…-_-^"ฟางพูดก่อนสบัดตัวออกจากป็อปปี้เซ็งๆ
"ยัยฟู…ผมเธอเคยสระผมบ้างมั้ย หัวก็ฟู๊~ฟู ผมเหมือนไม่ได้สระผมเป็นชาติ ไม่รู้ว่าในนั้นมีเห็บหรือเห่ากัยเเย่:P"
"นี้นาย…!!!!! ปากเสีย…! ฉันไม่ใช่หมานะ ที่มีเห็บมีเห่า ก็ยังดีกว่านายหน้าหมี ไม่หล่อ…!!เหมือนกระเทย ด่าผู้หญิงอี้ตุ๊ด…!!!"
"ฟาง…!!!!"
"ปล้วไง…? อย่ามาปากเสียกับฟางฟางไม่ชอบ…!!"
ฮือ…? ป็อปปี้ที่กำลังเคลิ้มเมื่ออยู่ๆ ดีๆ เค้าก็เผลอกับมาได้สติอีกครั้งเมื่อเห็นฟาง ที่กำลังนอนหลับใหลอยู่นั้นเอง…ไม่ต่างกับอะไรเลย…เหมือนเจ้าหญิงที่ตกออกมาจากฟากฟ้า
ทั้งที่เขาไม่เคยเห็นเธอเป็นอบบนี้ บ้าน่าาา…? คงเป็นเฉพาะตอนนอนมั้ง?
"ฟาง ตื่นอ่ะเปล่า…?" ป็อปปี้พูดก่อน มานั่งข้างๆ ในใจก็อยากปลุกนะ แต่ เห็นสายตาที่กำลังนอนแบบหลับใหลก็ไม่กล้า…ปลุกก็ทำไงได้
'มันช่างมีเสน่ห์ชะมัด'
"ทำไมเธอเพิ่งมาในสายตาป็อปเนี้ย ไม่เข้าใจเลย…ไม่ได้นะ…!! เราต้องห้ามลืมสัญญาที่เราทำไป มันอาจจะผิด…เราไม่อยากของใครบางคน(?) หมายความว่าไง <<รีดเดอร์ไม่เข้าใจใช่มั้ย
"โอ้วววว อยากปลุก ปลุกจะดีมั้ยนร้า…?" ป็อปปี้พูดก่อน…เพราะเขาอยากไปกินข้าวกับฟาง เพื่อให้ฟางเลี้ยง>_____<" เอ้า…?!!! ก็ในฐานะ ที่ป็อป ได้ผ่านเข้ารอบเชี่ยวนะ…!!!
"แต่ก็ไม่อยากกวนฟางเลย…" ป็อปปี้พูดก่อนหันไปมองฟางต่อไป เค้าหันไปมองรอบห้องก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลยนอกจากเขาและเธอ ไม่รู้ …
ป็อปปี้ที่เอานิวจิ้มไปที่แขนฟาง ที่โคตรรรรร ขาว=\\\\\= เอิ่มแต่แก้วขาวกว่า^3^ แต่ฟางก็ขาวที่สุดในฐานะป็อป แต่ป็อปไม่ได้ชอบฟางนะ…! ทุกคนอย่าเข้าใจผิด…
ป็อปปี้ที่จิ้มเข้าไป พบว่านุ่มมาก…จะนุ่มไปไหน เดี่ยวขโมยฟางไปเป็นหมอนข้างแทนเลยเนี้ย>0<
"ฟาง…? ตื่นเปล่า…?" ป็อปปี้พูดพร้อท จิ้มๆ ลงไปช้า แต่หญิงสาวไม่มีท่าทีจะตื่น
"……………"
"เออ ป็อปลืมไป…ฟางเป็นคนที่ตื่นยากนิหว่า…?" ป็อปปี้พูดก่อนถอนหายใจ ก่อนจำใจ เซ็งถอนหายใจ…
"ทำไงดีน้าป็อป ใจก็อยากไปกินข้าวแล้ว และไม่อยากปล่อยฟางไว้บนนี้ เพราะเป็นห่วง…"
~อยู่ๆ ก็มีแต่เธอเข้ามาประกฏในหัวใจ… ไม่รู้ทำไม~
"อยากบอกว่าชอบเธอ" เสียงโทรศัพท์ฟางดังขึ้นทำให้ป็อปปี้ สดุง ฟางที่ตื่นขึ้นมางัวเงียก่อนรับโทรศัพท์โดยไม่สนใจป็อปปี้
"ฮือ~…อะไร หรอยัยแก้ว…?" ฟางที่ตอบไปพร้อมจะหลับ
"อ่อๆ ตอนนี้ฟางอยู่บนห้องเดี่ยวลงไปกินข้าวแหละ…~" ฟางพูดพร้อมทำท่า จะนอนต่อ
"เคๆ เดี่ยวเจอกัน" ฟางพูดเสร็จทันที ก่อน นอนต่อ พร้อมวางโทรศัะท์ ไป อ้าว…? นอนงี้ดลยหรอฟาง โอ้~ โกหก ยัยแก้วนิว่า=*=
'หลับไป…อย่างนี้เลยหรอ…?'ป็อปปี้เห็นงง
"ฟางๆ ตื่นๆ" ป็อปปี้พร้อมเขย่าฟาง แต่คิดว่าฟาง จะตื่นง่ายหรอ…?
'ฮึ …ฮึ… ไม่ตื่นงั้นหรอ…? ได้ เดี่ยวแกล้งเลยค่อยดู=^='
เนื่องจากไม่ได้อัพ ขอเม้นหน้อยนะ. ไม่เม้นไม่อัพ>\\\\\\<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ