Can't tell ไม่บอกเธอ

ตอนที่11 (ใช้วิจารณ์ในการอ่านด้วยนะ T^T)
นั้นมัน……………………………!!
 
          "เธอ……" ฟางที่ตอนนี้กำลังง กับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอคนนี้เป็น คนที่ผมสลวยเงางามเหมือนเจ้าหญิงเทพนิยายที่เทียบไม่ติดสายตาอันคมแหลมที่สามารถทำให้ใครหลงใหลเอาง่ายๆ กลิ่นหอมไอวี่ ดอกไม้ที่สวยสง่า ผิวพรรณที่เพอร์เฟคเกินห้ามใจ เป็นชายคนไหนก็อยากใกล้ชิดเธอ…หุ่นเซ็กซี่ใช่ร้าย และไม่พอ ยังมีเป็นกลุ่ม มาสงสัยคงร้ายใช่เล่นเพราะดูเหมือน
 
                 …จะมีคำว่า 'PP' หมายความว่าไง ……
 
 
แต่กลุ่มนี้แปลกอย่างหนึ่งจะใส่เสื้อที่สลักด้วย 'PP' พีพี…? ทำไมมันคุ้นๆ เหมือนเคยที่ไหนทีีหนึ่ง
 
 
'อย่าบอกนะว่า แฟนคลับ พิมป็อปปี้ (PP)'
 
 
 
 
"เธอคือใคร………?!" ฟางถามงง ก่อนจ้อง ตอนนี้เธอแทบจะเซ
 
"ยังไม่รู้อีกหรอว่าพวกฉันเป็นใคร…!" หญิงสาวที่สวยสง่า ผมเงาดำ ตะโกนออกมาพร้อมเผชิญหน้า ฟาง ก็ได้แต่ทำหน้างง มายุ่ง ทำติ่งอะไรฟร่ะ…!?
 
 
"……………"
 
"เงียบทำไม หน้าด้าน…!"
 
 
"……………"
"ฮึฮึ อีพวกหน้าด้าน<<แรงนะ…!"
 
 
"พวกเธอเป็น แฟนคลับ ป็อปพิมงั้นหรอ" ฟางได้แต่งง
 
 
"เฮอะๆ อี เซ่อ เพิ่งมารู้หรือไง…! "
 
 
 
"ทำไมกันทำไมเธอต้องมายุ่งกับฟางด้วย"
           "ไม่ใช่เธอหรอ ที่ทำให้พี่พิมต้องเสัยใจ ต้องเศร้าใจ เพราะเธอหลายครั้งแค่ไหน ไม่ใช่เธอหรอ…! ที่ไปอ่อยป็อปปี้…! เค้า! ทั้งที่ไม่น่่าจะรู้จักป็อปปี้…เฮอะๆ กล้าแกล้งพี่พิมงั้นหรอ ได้…! พวกเราหรอ จะเป็นตัวร้ายเอง…!"
        "นี้พิมสั่งมาจัดการหรอ…!" ฟางพูดก่อนอย่างเหลือเชื่อ…ถึงพิมและเธอจะชอบคนเดียวกันก็ไม่ควรมาสั่งเล่นวิธีสกปรกแบบนี้…!
เพี้ยะ…!
 
 
เสียงตบหน้ากองกังวาล ทั่ว โรงบาส แฟนคลับพิม ตบหน้าฟางทันที ตอนนี้ฟางได้แต่หน้าชาเธอทำอะไรไม่ถูกเธอไม่เคยโดนตบหน้าจัง…! มันชา ไปหมดเลย เบลอหมดด้วย…!
 
      "อย่ามา…พูดชื่อพิม คนอย่างเธออย่ามาพูดชื่อพิม รู้จักที่ต่ำที่สูงบ้างก็ดี นะ ยัยฟาง คนแบบเธอไม่เข้าใจ เลย เหมือนเป็นคนดี แต่ โคตรหน้าเกลียด…! เหมือนจะดี แต่โคตร เลวเลย!"
 
 
"เธอเป็นใคร…!"
 
 
       "ถามแบบนี้เหมือนนางเอกไปมั้ย…?! เหอะบอกคำเดียวเลยว่าถามแบบนี้คิดว่า จะบอกหรือไง…! บอกไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอก ชื่ออ่า ไม่จำเป็นต้องรู้จักหรอก" คนนั้นพูดตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับเต้ย(ฮอร์โมน โดนตบในห้องน้ำ) แต่แค่เปลี่ยน สถานที่==^ ตอนนี้คนที่ตบฟาง อยู่ใกล้ฟางมากเหมือนหาเรื่อง…!
 
 
"นี้…! แคทๆ พอก่อนมั้ย! สงสารฟางเค้า!" เพื่อนคนหนึ่งเดินขึ้นมาพร้อมทำหน้าสำนึกผิด
 
 
"นี้หล่อนมาสำนึกตอนไหนเนี้ย…! เมื่อก่อนเห็นเกลียดนังนี้เข้าไส้ไม่ใช่หรอ ไหนกลับตัวเป็นคนดีซะงั้น…!"
 
 
 
"แพทรู้…! แต่นี้มันจะเรียนแล้ว ถ้า ใครมารู้เข้า มีหวังความแตก…!" แพทพูดเตือนน้องสาว
 
 
         "ก็ให้เค้ารู้กันทั้งโรงเรียนสิ ให้มันประจารไปเลย! ว่านังนี้ แย่งแฟนชาวบ้าน…! เค้า…! เราต้องจัดการ คนพวกแบบนี้สังคม มันเลวแค่ไหน…!" อยู่ๆจินนี่ก็เดินเข้ามา นั้นมันจินนี้นิ…!! ไหนอยู่โรงอาหารไม่ใช่หรอ…!
 
"จินนี่?…" ฟางได้แต่เงิบทันที
 
 
       "ทำไมหรอ ฟาง …ตามคนอื่นไม่ทันหรือไง…! เหอะๆ จริง ฟางมันก็ตามทันอยู่นะ แต่ตอนนี้มันเสเเสร้งอยู่ อย่าไปหลงกลมันล่ะ แพท แคท…!" จินนี่พูดทำหน้าเยาะเย้ย
 
 
"ค่ะ พี่จินนี่…!" เสียงแววร้ายประสาร กัน ตอนนัืนฟางรู้สึกแย่มากเลย ไม่ต่างอะไรกันกับโดนรุมสกรรม
 
"จิน…อย่าเลยนะ …ฟางขอร้อง"
 
 
"ขอรัอง…? ทำไมเธอต้องทำหน้างสงสารด้วย…!"
 
 
"ก็ฟางไม่ได้ทำ…!"
       "ไม่ได้ทำให้คนอื่นเจ็บงั้นหรอ.! รู้ไว้ด้วยยัยพิมเมื่อคืนต้องร้องไห้นหักแค่ไหนกับเรื่องที้เธอพาป็อป เที่ยว พาป็อปไปเล่น รู้มั้ยพิมเค้าเจ็บมากแค่ไหน ต้องทนทุกข์ทรมาน เห็นคนที่เธอรักอยู่คนอื่น…"
 
"แต่พิมไม่ใช่เจ้าของของป็อปนะ…!"
 
 
เพี้ยะ…!"
 
 
จินนี่ที่ตบฟาง ทำให้ฟางล้มลงไปอย่างไม่คิด จินนี่มองอย่างสมเพช
 
 
"คนเรานะ…! ความรักแปลว่าการเเย่งชิง การครอบครอง…!"
 
 
     "ไม่ใช่…! ความรักคือการให้ไม่ใช่การรับ คือการให้ สิ่งดีๆ กับคนพิเศษ ไม่ใช่หวังจะได้ตัวเขา…!" ฟางตะโกนออกไป น้ำใสๆ เริ่มออกมา
 
 
เพี้ยะ…!เเคทที่ตบฟาง
 
 
      "มันจะมากไปแล้ว เลิกทำเป็นนางเอกในละครน้ำเน่าเสียที มันเน่าจนไม่รู้จะพูดอย่างไงแล้ว…! รู้มั้ย คะแนนสงสารเธอ แคทให้เต็มร้อยจริงๆ เธอแสดงเก่งมา…! เก่งจน ไม่มีคำบรรยาย :)" แคทพูดยิ้มแสยะ ตอนนี้ ฟางได้แต่มองพื้นอย่างเจ็บใจทำไมกัน…!
 
 
"พอที พี่แคท เลิกตบยัยฟางซะเดี่ยวออกกล้องไม่สวย…!" แพทพูดอย่างสะใจ ทำให้จินนี่หัวเราะ
 
 
"ตามสบาย…! ฮึฮึ งั้น ครั้งนี้แคทขอ…!"
 
 
เพี้ยะ…!!!!!!!!!!!!! เพี้ยะ…!
 
 
 
เพี้ยะ…!          ตอนนี้ฟางที่โดนหงายหลังไม่ต่างอะไรเลย…เธอต่างเหลือเกิน เเคทที่รุมตบเธอ ส่วนน้องแพทงั้นหรอ. ก็พูดว่า' ตบเลย…' 'ตบ…!!' ส่วนจินนี่รอ กำลังถ่ายวิดีโออยู่
 
 
"ไม่คิดะพูดอะไรเลยหรอ…! ยัยฟาง 5555" จินนี่พูดสะใจ
 
 
ฟางที่ตอนนี้เธอโดนมามากพอแล้วไหนจะเกมที่เธอพนันไปแล้ว ในจะสิ่งที่ในคอมเม้นแล้วเธอไม่มีเเรงจะเอาคืนจริงๆ จะเจ็บแค่ไหน ก็ขอให้จบเป็นครั้งสุดท้ายเถอะ ฟางไม่ไหวแล้วจริงๆ ฟางจำได้ครั้งสุดท้าย.…คัพเค้กที่ฟางซื้อมาก็เลอะไม่มีชิ้นดี. แคทที่เริ่มเห็นฟางหลับสนิท ก็ได้แต่ลุกขึ้น
 
"พี่จินนี่…! ไม่คิด จะช่วยแคทเลยเหรอค่ะ…!" แคทพูดเหนื่อยก่อนไม่สะใจ
 
 
 
"เธอมองในถุงที่ยัยฟางถือมาสิ…!" จินนี่ได้แต่เบ้ปาก แคทที่เปิดออก มา ก่อนพบเป็นคัพเค้ก
 
 
'HBD NAA ถึงน้องไอดอล น่ารักของฟาง ขอให้ได้เกรดดีๆ นะ
'ขอให้ใครๆก็รัก …เพิ่งรู้นะเนี้ยว่ามีแฟนคลับที่น่ารักแบบนี้' 'จากฟางนะ…ถึง น้อง…(นิรนาม)
      แคทได้แต่สะอึกลงทันที ก่อนเงียบ แพทได้แต่งง ก่อนหุบยิ้ม ก่อนหันไปมองคัพเค้กที่เขัยนอย่างตั้งใจ แพทได้แต่คิดในใจว่า …
 
                   'หรือว่าพี่ฟางไม่ได้ร้าย…?!' "นี้ ยัยแคทแกนิ่งทำไม ตบมันต่อดิ…!" จินนี่ที่หัวเซ็งๆ
 
 
"……………" แคทได้แต่นิ่งทำให้จินนี่อารม เสียก่อน ให้แพทมาถือก้องที่เธออัดแทน
 
 
"นี้ยัยแคทนิ่งทำไม ตบมันต่อดิ … นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ…! ที่ฟางทำให้พิมเสัยใจนะ…!"
 
 
".…………" แคทก็ยังคงนิ่งต่อไป ทำให้จินรี่หมดความอดทน ก่อนจับคัพเค้ก
 
 
      "นี้นะหรอ คัพเค้ก สตอ…เบอรรี่ ของหล่อนย่ะ ยัยฟาง…" จินนี่พูดก่อนใส่อารมก่อนบี้ด้วยน้ำมือ ฟางที่เปิดตาตอนนี้ …น้ำตาเธอไหล เธออยากเรียกชื่อป็อปปี้เหลือเกิน แต่เธอไม่มีสิทธิ์ มากกว่า เธอไม่กล้าพูดเธอไม่อยากพูดออกมา…
 
 
      "คนแบบเธอ…! ทำไมกันถึงเลวขนาดนี้." จินนี่ตวาดตอนนี้ฟางที่มองก่อนน้ำตาไหลยังคงเรื่อยๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเอาซะ
 
 
"ทำไมกันอิจฉาหรอ.!"ฟางพูดออกไปไม่คิด ทำให้เธอ ถึงคิดพูดแบบนี้
 
 
เพี้ยะ…!"นี้คือสิ่งที่เธอแย่งป็อปปี้ไปจากพิม'
 
 
เพี้ยะ!"นี้คือการเสเเสร้ง ที่เธอก่อไว้…!"
 
 
 
เพี้ยะ…!!!!
"นี้คือการหมั่นไส้…!!!! ที่เธอทำกับฉันไว้…"
 
 
~ถามไม่คิดสินะ~ตอนนี้ฟางได้แต่กลั่นน้ำตาที่ไหลออกมาเสัยงสะใจ เสียงความเจ็บแค้นข้างในตอนนี้เธอไม่เข้าใจตัว. เอง ' พอที แค่พนันว่าป็อปไม่ชอบเรา…มันยังไม่มากพอหรอ…? พอที จะมีอีกหรอ"ฟางได้แต่หลับตาลง พร้อมกับเวียงอึ่มครึ่ม …พรุ่งนี้ ก็คงเหมือนเดิมสินะ… "คนเรานะ…! ความรักแปลว่าการเเย่งชิง การครอบครอง…!"by:Jinny~❤
 
 
ดร่ามา~ ต่อไป -3-
ที่อัพนิดหนึ่งห้ามโทดไรเตอร์นะ! ต้องโทด สอบ Final T^T เอาแบบนี้หลังสอบเสร็จลงทุกวันเลย >\\\\\\< คนใจดี ก็งี้แหละ ฮุฮุ …ถ้าอยากให้ อัพบ่อยๆ ก็เม้นบ่อยๆ 555