สัมพันธ์สวาท

"อย่า...นะ "ฟางถอยหลังไปเรื่อยๆจนเซล้มลงบนเตียงอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"ไม่ต้องกลัวนะ ฉันไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก"เขาเดินยิ้มกริ่มเข้ามา
"อย่านะ  ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกพี่กวินแล้ว"ฟางรีบพูด
"ฉันจะเชื่อเธอได้สักแค่ไหน"ป๊อปปี้มองหน้าเธอ
"นะ...อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันขอร้อง"ฟางอ้อนวอน
"แล้วถ้าเธอผิดคำพูดล่ะ "เขาถาม ฟางนิ่งด้วยความกลัว
"ปล่อยฉันเถอะนะ  ฉันจะไม่บอกใครจริงๆ"
"หึ ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน"ป๊อปปี้บอกก่อนจะเดินออกไป
ฟางมองตามสักพักเสียงมือถือเธอก็ดังขึ้น
"พี่กวิน..."ฟางดีใจมาก รีบรับสายพี่เขยทันที
"พี่กวิน "ป๊อปปี้หยุดชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินเธอเรียกชื่อกวิน
(ว่าไงครับ น้องฟาง โทษนะ พอดีเมื่อกี้นี้พี่ติดประชุม)
"พี่กวิน ฮึก..ช่วยฟางด้วย"
(น้องฟาง ใครทำอะไรฟาง แล้วจินนี่ล่ะ จินเป็นไงบ้าง)
"ฟาง...."ฟางอยากจะบอกเหลือเกินแต่เธอก็กลัวว่าชายเมื่อกี้จะมาทำอะไร
เธออีก .... จริงสิ...ถ้าแอบบอกก็คงไม่มีใครรู้
(ว่าไง บอกมาสิ ฟาง )
"คือว่าพี่จินนี่เขา...."ฟางกำลังจะบอกแต่จู่ๆก็มีมือใหญ่มาปัดมือถือเธอ
ออกไป  หญิงสาวตกใจมากเมื่อเห็นว่าเขากลับมาอีก
"ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมห๊ะ"ป๊อปปี้เขย่าตัวเธออย่างแรงด้วยความโกรธ
"ฮึก....บอกอะไร ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ"
"ในเมื่อเธอผิดคำพูด ฉันก็จำเป็นที่จะต้องทำเพื่อปิดปากเธอ"
"ทะ..ทำอะไร ไม่นะ"ฟางร้องลั่น ร่างสูงขึ้นคร่อมเธอก่อนจะเอามืออุดปาก
เธอไว้ไม่ให้ส่งเสียงดัง
"ไม่ต้องกลัว บางทีเธออาจจะติดใจจนถึงขั้นจ้างฉัน เมื่ออย่างที่พี่สาว
เธอทำก็ได้ หึๆ"ป๊อปปี้พูด ฟางดิ้นสุดแรง รวบรวมแรงทั้งหมดถีบเขา
จนมารใหญ่ตกเตียงลงมานอนจุกที่พื้น
"สมน้ำหน้า ไอ้โรคจิต"ฟางรีบวิ่งไปที่ประตูก่อนจะกรี๊ดดังลั่น เมื่อถูก
ดึงกลับมาแล้วโยนลงบนเตียงอีกครั้ง
"ฤทธิ์เยอะนักใช่ไหมวะ"ป๊อปปี้ชกเข้าที่ท้องน้อยของเธอจนนอนจุก
ตัวงอ แรงไม่มีขัดขืนอีกต่อไป
"ฮึก...ฮือ...."ฟางนอนน้ำตาอาบแก้ม เตรียมยอมรับชะตากรรม....
ด้านจินนี่ที่นอนฟังเสียงน้องสาวอยู่บนเตียงก็ยิ้มสะใจ เพราะตลอดมา
ฟางมักจะแย่งทุกอย่างไปตลอด แม้แต่ความรักพ่อกะแม่ ก็ยังมีให้ฟาง
มากกว่า มันก็สมควรแล้ว ที่ฟางจะต้องชดใช้บ้าง...
 
ฟางน่าสงสาร  ใครเกลียดป๊อป ยกมือขึ้น ฮ่าๆ