สัมพันธ์สวาท

"อย่า...นะ "ฟางถอยหลังไปเรื่อยๆจนเซล้มลงบนเตียงอย่างไม่ได้ตั้งใจ

"ไม่ต้องกลัวนะ ฉันไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก"เขาเดินยิ้มกริ่มเข้ามา

"อย่านะ  ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกพี่กวินแล้ว"ฟางรีบพูด

"ฉันจะเชื่อเธอได้สักแค่ไหน"ป๊อปปี้มองหน้าเธอ

"นะ...อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันขอร้อง"ฟางอ้อนวอน

"แล้วถ้าเธอผิดคำพูดล่ะ "เขาถาม ฟางนิ่งด้วยความกลัว

"ปล่อยฉันเถอะนะ  ฉันจะไม่บอกใครจริงๆ"

"หึ ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน"ป๊อปปี้บอกก่อนจะเดินออกไป

ฟางมองตามสักพักเสียงมือถือเธอก็ดังขึ้น

"พี่กวิน..."ฟางดีใจมาก รีบรับสายพี่เขยทันที

"พี่กวิน "ป๊อปปี้หยุดชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินเธอเรียกชื่อกวิน

(ว่าไงครับ น้องฟาง โทษนะ พอดีเมื่อกี้นี้พี่ติดประชุม)

"พี่กวิน ฮึก..ช่วยฟางด้วย"

(น้องฟาง ใครทำอะไรฟาง แล้วจินนี่ล่ะ จินเป็นไงบ้าง)

"ฟาง...."ฟางอยากจะบอกเหลือเกินแต่เธอก็กลัวว่าชายเมื่อกี้จะมาทำอะไร

เธออีก .... จริงสิ...ถ้าแอบบอกก็คงไม่มีใครรู้

(ว่าไง บอกมาสิ ฟาง )

"คือว่าพี่จินนี่เขา...."ฟางกำลังจะบอกแต่จู่ๆก็มีมือใหญ่มาปัดมือถือเธอ

ออกไป  หญิงสาวตกใจมากเมื่อเห็นว่าเขากลับมาอีก

"ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมห๊ะ"ป๊อปปี้เขย่าตัวเธออย่างแรงด้วยความโกรธ

"ฮึก....บอกอะไร ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ"

"ในเมื่อเธอผิดคำพูด ฉันก็จำเป็นที่จะต้องทำเพื่อปิดปากเธอ"

"ทะ..ทำอะไร ไม่นะ"ฟางร้องลั่น ร่างสูงขึ้นคร่อมเธอก่อนจะเอามืออุดปาก

เธอไว้ไม่ให้ส่งเสียงดัง

"ไม่ต้องกลัว บางทีเธออาจจะติดใจจนถึงขั้นจ้างฉัน เมื่ออย่างที่พี่สาว

เธอทำก็ได้ หึๆ"ป๊อปปี้พูด ฟางดิ้นสุดแรง รวบรวมแรงทั้งหมดถีบเขา

จนมารใหญ่ตกเตียงลงมานอนจุกที่พื้น

"สมน้ำหน้า ไอ้โรคจิต"ฟางรีบวิ่งไปที่ประตูก่อนจะกรี๊ดดังลั่น เมื่อถูก

ดึงกลับมาแล้วโยนลงบนเตียงอีกครั้ง

"ฤทธิ์เยอะนักใช่ไหมวะ"ป๊อปปี้ชกเข้าที่ท้องน้อยของเธอจนนอนจุก

ตัวงอ แรงไม่มีขัดขืนอีกต่อไป

"ฮึก...ฮือ...."ฟางนอนน้ำตาอาบแก้ม เตรียมยอมรับชะตากรรม....

ด้านจินนี่ที่นอนฟังเสียงน้องสาวอยู่บนเตียงก็ยิ้มสะใจ เพราะตลอดมา

ฟางมักจะแย่งทุกอย่างไปตลอด แม้แต่ความรักพ่อกะแม่ ก็ยังมีให้ฟาง

มากกว่า มันก็สมควรแล้ว ที่ฟางจะต้องชดใช้บ้าง...

ฟางน่าสงสาร  ใครเกลียดป๊อป ยกมือขึ้น ฮ่าๆ