ความลับของซุปตาร์ pf

9.9

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.20 น.

  34 ตอน
  75 วิจารณ์
  57.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) คำตอบสุดท้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา

 

"ฟางตักข้าวให้ฉันกับหวายสิ"ป๊อปปี้บอกแต่ฟางยืนเหม่อ

"ฟาง!"ป๊อปปี้ตะโกน

"ค้ะ ค่ะ คุณป๊อปว่าไงนะค่ะ"ฟางตกใจสะดุ้งแล้วถามป๊อปปี้

"ฉันบอกว่าตักข้าวให้ฉันกับหวาย"

"ค่ะ"ฟางได้ยินอย่างนั้นก็เดิยไปตักข้าวให้หวายและป๊อปปี้แต่ฟางยังคงเสียใจกับเหตุการณืเมื่อวานจึงไม่ค่อยพูดกับป๊อปปี้และไม่ยอมสบตาเขา

 

 

 

 

 

กริ้งๆๆๆ  (เสียงกริ่งหน้าบ้าน)

 

 

 

 

 

"ใครมาแต่เช้า ฟางเธอไปดูสิ"ป๊อปปี้บอกฟางจึงเดินออกไปดูหน้าบ้าน

 

 

 

 

 

"เอ้า ธาม!"ฟางตกใจเมื่อเจอผู้ชายตรงหน้ารีบกระโดกอดธามไทอย่างดีใจ ธามไทเขิน

"นี่มาได้ไงเนี่ย!"

"อ๋อ คือ ฉันซื้อของขวัญมาให้น่ะ"ธามไทบอกแล้วยื่นของขวัญให้ฟาง

"นี่ ธามจำได้ด้วยหรอว่าวันนี้วันเกิดฟาง"ฟางถาม

"อื้ม ฉันจำได้ดีเลยล่ะ เพราะอย่างนี้ไงฉันถึงยอมกลับมาจากพัทยาแล้วมาหาฟาง"ธามไทเป็นเพื่อนสนิทฟางสัมมัธยมก็มีธามไทคนเดียวที่ไม่ดูถูกว่าฟางจนและยังคอยช่วยเหลือฟางมาตลอด และเขาก็แอบชอบฟาง

 

"ขอบใจนะ"ฟางยิ้มหวานให้ธามไททำเอาธามไทหน้าแดง

 

 

 

 

"ตายจิง นั่นฟางกำลังคุยกับผู้ชายแปลกหน้านิค่ะ"หวายบอกป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงรีบหันไปดู

"เอ้ เค้าเป็นใครน้า สวสัยต้องเป็นอะไรกับยัยนั่นแหง่ๆเลย ถึงได้สนิทสนมขนาดนั้น"หวายพูดอย่างสะใจทำให้ป๊อปปี้เกิดอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมา

"มันจะมากไปมั๊ยห่ะ"ป๊อปปี้พูดพึมพำแล้วอารมณ์เสียลุกจากโต๊ะทานข้าว เดินไปหาฟางหน้าบ้าน

"หึ"หวายยิ้มอย่างสะใจรีบลุกตามป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

"ฟาง!"ป๊อปปี้เรียกฟาง

"คุณป๊อป"ฟางเห็นป๊อปปี้จึงตกใจ

"เธอคุยกับใคร"ป๊อปปี้ถามแล้วเดินไปดูหน้าของผู้ชายตนนั้น

"นายเป็นใคร"ป๊อปปี้ถามธามไท

"ผมชื่อธามไทหรือเรียกสั้นๆว่าธาม ผมเป็นเพื่อนของฟาง ผมสนิทกับฟางตั้งแต่มัธยม แล้วคุณไปใคร"ธามไทแนะนำตัว แล้วถามป๊อปปี้กลับ

"ฉันเป็นเจ้านายของฟางฉันชื่อป๊อปปี้ แล้วนายมาที่นี่ทำไม"ป๊อปปี้ถามธามไทกลับ

 

"ก็จะมาทำอะไรล่ะค่ะ นอกจากจะมาหาเมีย! เธอคงเป็นเมียเค้าแล้วสินะถึงได้สนิทชิดเชื้อกันแบบนั้นน่ะ"หวายเดินมาแล้วควงแขนป๊อปปี้ เธอใส่ร้ายฟางต่างๆนาๆ

"ไม่ใช่นะค่ะ! ธามเป็นแค่เพื่อนของฟาง ฟางคิดกับเค้าแค่เพื่อน"ฟางรีบปฏิเสธเมื่อธามไทได้ยินก็เจ็บขึ้นมาทันที แต่เขาก็รู้ว่าฟางไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย

"ใช่! ผมกับฟางเราเป็นแค่...เพื่อน...กัน ที่ผมมาวันนี้ก็เพราะวันนี้เป็นวัน..."

"ธาม!"ฟางรีบแทรก เพราะไม่อยากให้ธามไทบอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของฟาง

"ไม่มีธุระแล้ว ธามกลับไปเถอะ"ฟางรีบขับไสไล่ส่งธามไททันที

"ฟางทำไม..."ธามไทพยายามถาม

"กลับไป!"ฟางพยายามบอก แต่เหมือนธามไทจะไม่ค่อยเข้าใจแต่เขาก็ทำตามคำสั่งฟาง ธามไทจึงเดินออกจากบ้านไป  ป๊อปปี้มองฟางอย่างสงสัย

"เอ่อ ฟางขอตัวค่ะ"ฟางไม่ยอมสบตาป๊อปปี้แล้วรีบเดินเข้าบ้านไป

"หึ ไปทานข้าวต่อเถอะค่ะ พี่ป๊อป" หวายเดินควงป๊อปปี้เข้าบ้าน

 

 

 

 

"ฉันจะไปทำงานกับหวาย เธอไม่ต้องรอ ฉันคงกลับดึกๆ"ป๊อปปี้บอกฟาง

"เพราะว่าคืนนี้ ฉันกับพี่ป๊อปคงต้องสนุกกันทั้งคืน"หวายพูดเยาะเย้ยฟาง

"หวาย"ป๊อปปี้รีบปรามหวาย

"ค่ะ ฟางทราบ คุณป๊อปกับคุณหวายจะไปทำอะไร ที่ไหน ก็ไม่ใช่เรื่องของฟางหรอกค่ะ"ฟางแอบเศร้า

"ดี! รู้แล้วก็ดี จะได้หัดเจียมตัว!"หวายด่าฟาง ฟางสะดุ้งเงายหน้ามองหวาย

"หวาย พอได้แล้ว"ป๊อปปี้รีบห้ามแล้วหันมองหน้าฟางที่ป๊อปปี้เข้าใจความรู้สึก ป๊อปปี้กับหวยจึงขึ้นรถแล้วขับออกไป  ฟางนิ่ง ค้าง อย่างโศกเศร้าเสียใจ และยอมรับความจริง

 

 

 

 

 

 

 

กริ้งๆๆๆ (เสียงกริ่งหน้าบ้าน)

 

 

 

 

 

 

"ใครมา"ฟางเดินออกไปเปิดประตู

 

"คุณเป็นใคร"ฟางถามผู้ชายที่ยืนตรงหน้าเมื่อเขาหันหน้ามาให้ฟางเห็นฟางก็ตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

จบอีกแล้วนะอีกตอน....อย่าลืมเม้นนะ ตอนหน้าสนุกแน่นอน......

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา