ความลับของซุปตาร์ pf

"ลืม!!"
"คุณป๊อป ฮือๆ ฟางเจ็บค่ะ ฮือๆๆ"ฟางโดนป๊อปปี้บีบแขนด้วยความโกรธ
"เธอรู้มั๊ย ว่าเสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่! แค่เงินเดือนเธฮยังเเทือบไม่ได้ด้วยซ้ำ!"ป๊อปปี้กระชากแขนฟางจนแดงช้ำ
"ฮือๆ ฟางไปซื้อไอติมให้คุณป๊อปนะค่ะ ฟางขอโทษ "ฟางเสียใจหนักด้วยความรู็สึกผิด
"ฉันไล่เธอออก!"ป๊อปปี้ยื่นคำขาดแล้วผลักฟางจนล้มลงกับพื้้น
"โอ้ย "ฟางโดนผลักจนนั่งลงกับพื้น ฟางเงยหน้ามองป๊อปปี้ที่พยายามจะขอโทษแต่เขาก็ไม่ฟังเธอเลย ฟางเสียใจกับการกระทำของป๊อปปี้ แล้วเธอก็รีบวิ่งออกจากบ้านไป
 
"โถ่เว้ย!!"ป๊อปปี้โมโหตัวเอง
 
 
 
 
 
 
"ปากเก่งนักนะ!"เควินเขวี้ยงหวายลงบนเตียง
"ไอ้บ้า แก จา ทาม อาไร ฉัน ห่ะ!! " หวายสะลึมสะลือด้วยความเมา
"ผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าผมไม่ได้ด้อยกว่าไอป๊อปปี้นั่น"เควินนอนค่อมตัวหวายแล้วเริ่มการจูบลูบไหล้ซอกคอของหวาย
"หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้ โอ้ะ "หวายเริ่มรับรู้ถึงความเสียว
"โอ๊ะ อ๊าา ฮึก "หวายเริ่มเคลิบเคลิ้ม แล้วเริ่มเพลินกับการโชว์ของเควิน ที่ค่อยๆเอาหน้ามาซุกกับหน้าอกของหวาย แล้วเริ่มเกมส์ไปด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
"ฟางเคยอ่านนิตยสารของคุณป๊อป คุณป๊อปเคยบอกว่าถ้าอารมณ์ไม่ดีจะชอบกินไอติมแล้วอารมณ์จะดีขึ้น ตอนนี้ยังชอบอบู่รึเปล่าค่ะ"
"ก็ ชอบอยู่ถามทำไม"
"อ๋อ เปล่าค่ะ"
 
 
"ฟางไปซื้อไอติมให้คุณป๊อปนะค่ะ ฟางขอโทษ"
 
 
 
"หรือที่เธอทำไปก็เพราะ....ฟาง!!"ป๊อปปี้ทบทวนเหตุการณ์ต่างๆแล้วก็รู้ว่าฟางทำไปเพราะอะไร
ป๊อปปี้จึงรีบวิ่งออกจากบ้านแล้วออกรถทันที
 
 
"ฮือๆๆๆ "ฟางเดินร้องไห้ออกมาได้ระยะหนึ่ง
 
 
 
ปี๊ดดดดดดด
 
 
 
 
"คุณป๊อป!"ฟางตกใจเมื่อมีเสียงรถบีบแตรใส่เธอ แมื่อพบว่าเป็นป๊อปปี้ฟางจึงวิ่งต่อไป
"ขึ้นรถ!! "ป๊อปปี้ตะโกนบอก
"ไม่ค่ะ! คุณป๊อปไล่ฟางออกแล้วนิค่ะ" ฟางแอบน้อยใจ ไม่สนใจป๊อปปี้รีบวิ่งต่อไป
"แล้วเธอรู้หรอว่าจะไปไหน" ป๊อปปี้ตะโกนบอก
"ไม่รู้ค่ะ! แต่ฟางจะไม่ไปเหยียบที่บ้านคุณอีก!!"ฟางเสียใจ วิ่งเร็วขึ้นจนรถป๊อปปี้ต้องรีบเร่งเครื่อง
 
 
"โอ้ย!"
"ฟาง!!"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อฟางวิ่งเร็วจนสะดุดขาตัวเองล้มป๊อปปี้รีบวิ่งไปดู
"เป็นอะไรมั๊ย" ป๊อปปี้ถาม
"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางไม่เป็นไร"ฟางรีบปิดหัวเข่าตัวเอง
"ไหนเอสมาดูหน่อย"ป๊อปปี้ดึงขาฟางมาดูแล้วก็เจอแผลที่หัวเข่า
"โอ้ย"
"ไหนบอกไม่เป็นไร เลือดออกขนาดนี้อ่ะ"ป๊อปปี้แอบโกรธ
"อย่าสนฟางเลยค่ะ" ฟางเมินหน้าหนีไม่สบตาป๊อปปี้
"มานี่"ป๊อปปี้พยุงฟางขึ้นแล้งจับแขนฟางแล้วลากขึ้นรถ
 
"คุณป๊อปจะพาฟางไปหน" ฟางถาม
"ไปบ้านฉันไง"ป๊อปปี้ตอบ
"ไม่ค่ะ! คุณป๊อปฟางไม่ไปนะค่ะ" ป๊อปปี้ไม่ฟังรีบออกรถแล้วพุ่งหน้าไปทันที
 
 
 
 
 
"คุณป๊อปจะทำอะไรค่ะ"ฟางถามเมื่อป๊อปปี้พยุงเธฮมานั่งบนเก้าอี้แล้วหยิบกล่องยามาทำแผลให้
"ก็จะทำแผลให้เธอไง"
"เดี๋ยวฟางทำเองค่ะ "ฟางแย่งกล่องยาจากป๊อปปี้
"ไม่ต้อง!"ป๊อปปี้แย่งกล่องยาจากฟางคืน
"แต่..."
"เงียบ!"ป๊อปปี้ดุ ทำเอาฟางไม่เถียงซักคำ
 
"ใครใช้ให้เธอไปซื้อไอติมให้ฉันห่ะ"ป๊อปปี้ถามแบบนนิ่งๆแต่ยังทำแผลให้ฟางอยู่
"ถามทำไมค่ะ ไม่ว่าฟางจะพูดยังคุณป๊อค่ะไม่เชื่อหรอกค่ะ"
"ทำไม"ป๊อปปี้ถาม
"ก็ในสายตาคุณน่ะ ฟางไม่เคยทำอะไรดีซักอย่างนิค่ะ"ฟางแอบน้อยใจ
"นี่เธองอลฉันหรอ"
"เปล่าค่ะ ทำไมต้องงอลละค่ะ"
"หึ ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอคิดอะไร เอาเป็นว่าเธอไปห้องได้แล้วไป"ป๊อปปี้บอกหลังจากที่ทำแผลให้ฟางเสร็จ
"ห้อง?"ฟาง งง 
"ก็ห้องเธอไง"ป๊อปปี้บอกด้วยสีหน้านิ่งๆ
"แต่คุณป๊อปไล่ฟางออกแล้วนิค่ะ"
"เธอไม่ต้องไปแล้วแหละ"ป๊อปปี้ยังคงกั๊ก
 "ทำไมละค่ะ"
"เธอนี่มันถามมากจริงๆ อยากไปจากฉันนักรึไง"ป๊อปปี้พูด ฟางอึ้งหน้าแดง
"เอ่อ ขอบคุณนะค่ะ ที่ไม่ไล่ฟางออกแล้ว งั้นฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"ฟางรีบวิ่งจนลืมไปว่าหัวเข่าเจ็บอยู่
 
"โอ้ย"ฟางเจ็บเข่าจนนั่งลงกับพื้น
"ฟาง!"ป๊อปปี้เห็นจึงรีบวิ่งมาดู
"เป็นไรมั๊ย ที่นี่มันซุ่มซ่ามจริงๆ"ป๊อปปี้มองเข่าของฟาง
"ฟางขอโทษค่ะ"
"เธอนี่มัน..."เมื่อป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นเพื่อจะดุฟางแต่เพราะความที่ฟางก็ก้มหน้าดูเข่าตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับป๊อปปี้ทำให้หน้าของเขาทั้งสองใกล้กันจนจมูกชนกัน  ทั้งสองมองหน้าจ้องตากัน
 
"เธอ..."ป๊อปปี้ค่อยๆขยับหน้าเพื่อไปจูบกับฟาง ฟางค่อยๆหลับตาลงเพราะความเคลิ้มจนในที่สุดริมฝีปากป๊อปปี้ ก็สัมผัสกับริมฝีปากฟาง ฟางที่นิ่งก็เริ่มจูบป๊อปปี้ตอบอย่างอ่อนโยน เมื่อทั้งสองพอใจแล้วจึงถอนจูบออกจากกัน
 
"เอ่อ....ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"ฟางค่อยๆลุกขึ้น
"เดี๋ยวฉันพยุงไปส่ง"ป๊อปปี้เสนอตัว
"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเดินเองได้"ฟางบอกแล้วเธอก็ค่อยๆเดินไปเอง
"ยัยบ๋องเอ้ย "ป๊อปปี้ขำกับการกระทำของฟางที่เจ็บขาแต่ก็ยังพยายามเดินไปด้วยอาการหน้าแดงฉ่ำ
 
 
 
ปัง(เสียงปิดประตู)
 
 
 
 เมื่อฟางมาถึงห้องนอนก็สัมผัสปากตัวเองที่ได้จูบกับป๊อปปี้ แล้วฟางก็รู้สึกเขินหน้าแดงขึ้นมา
 
 
 
 
 
จบแล้วนะอีกคอน เม้นกันด้วยนะ ขอบคุณคร้าาาา