ความลับของซุปตาร์ pf

9.9

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.20 น.

  34 ตอน
  75 วิจารณ์
  58.37K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) พรุ่งนี้...ไม่สาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ลืม!!"

"คุณป๊อป ฮือๆ ฟางเจ็บค่ะ ฮือๆๆ"ฟางโดนป๊อปปี้บีบแขนด้วยความโกรธ

"เธอรู้มั๊ย ว่าเสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่! แค่เงินเดือนเธฮยังเเทือบไม่ได้ด้วยซ้ำ!"ป๊อปปี้กระชากแขนฟางจนแดงช้ำ

"ฮือๆ ฟางไปซื้อไอติมให้คุณป๊อปนะค่ะ ฟางขอโทษ "ฟางเสียใจหนักด้วยความรู็สึกผิด

"ฉันไล่เธอออก!"ป๊อปปี้ยื่นคำขาดแล้วผลักฟางจนล้มลงกับพื้้น

"โอ้ย "ฟางโดนผลักจนนั่งลงกับพื้น ฟางเงยหน้ามองป๊อปปี้ที่พยายามจะขอโทษแต่เขาก็ไม่ฟังเธอเลย ฟางเสียใจกับการกระทำของป๊อปปี้ แล้วเธอก็รีบวิ่งออกจากบ้านไป

 

"โถ่เว้ย!!"ป๊อปปี้โมโหตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"ปากเก่งนักนะ!"เควินเขวี้ยงหวายลงบนเตียง

"ไอ้บ้า แก จา ทาม อาไร ฉัน ห่ะ!! " หวายสะลึมสะลือด้วยความเมา

"ผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าผมไม่ได้ด้อยกว่าไอป๊อปปี้นั่น"เควินนอนค่อมตัวหวายแล้วเริ่มการจูบลูบไหล้ซอกคอของหวาย

"หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้ โอ้ะ "หวายเริ่มรับรู้ถึงความเสียว

"โอ๊ะ อ๊าา ฮึก "หวายเริ่มเคลิบเคลิ้ม แล้วเริ่มเพลินกับการโชว์ของเควิน ที่ค่อยๆเอาหน้ามาซุกกับหน้าอกของหวาย แล้วเริ่มเกมส์ไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

"ฟางเคยอ่านนิตยสารของคุณป๊อป คุณป๊อปเคยบอกว่าถ้าอารมณ์ไม่ดีจะชอบกินไอติมแล้วอารมณ์จะดีขึ้น ตอนนี้ยังชอบอบู่รึเปล่าค่ะ"

"ก็ ชอบอยู่ถามทำไม"

"อ๋อ เปล่าค่ะ"

 

 

"ฟางไปซื้อไอติมให้คุณป๊อปนะค่ะ ฟางขอโทษ"

 

 

 

"หรือที่เธอทำไปก็เพราะ....ฟาง!!"ป๊อปปี้ทบทวนเหตุการณ์ต่างๆแล้วก็รู้ว่าฟางทำไปเพราะอะไร

ป๊อปปี้จึงรีบวิ่งออกจากบ้านแล้วออกรถทันที

 

 

"ฮือๆๆๆ "ฟางเดินร้องไห้ออกมาได้ระยะหนึ่ง

 

 

 

ปี๊ดดดดดดด

 

 

 

 

"คุณป๊อป!"ฟางตกใจเมื่อมีเสียงรถบีบแตรใส่เธอ แมื่อพบว่าเป็นป๊อปปี้ฟางจึงวิ่งต่อไป

"ขึ้นรถ!! "ป๊อปปี้ตะโกนบอก

"ไม่ค่ะ! คุณป๊อปไล่ฟางออกแล้วนิค่ะ" ฟางแอบน้อยใจ ไม่สนใจป๊อปปี้รีบวิ่งต่อไป

"แล้วเธอรู้หรอว่าจะไปไหน" ป๊อปปี้ตะโกนบอก

"ไม่รู้ค่ะ! แต่ฟางจะไม่ไปเหยียบที่บ้านคุณอีก!!"ฟางเสียใจ วิ่งเร็วขึ้นจนรถป๊อปปี้ต้องรีบเร่งเครื่อง

 

 

"โอ้ย!"

"ฟาง!!"ป๊อปปี้ตกใจเมื่อฟางวิ่งเร็วจนสะดุดขาตัวเองล้มป๊อปปี้รีบวิ่งไปดู

"เป็นอะไรมั๊ย" ป๊อปปี้ถาม

"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางไม่เป็นไร"ฟางรีบปิดหัวเข่าตัวเอง

"ไหนเอสมาดูหน่อย"ป๊อปปี้ดึงขาฟางมาดูแล้วก็เจอแผลที่หัวเข่า

"โอ้ย"

"ไหนบอกไม่เป็นไร เลือดออกขนาดนี้อ่ะ"ป๊อปปี้แอบโกรธ

"อย่าสนฟางเลยค่ะ" ฟางเมินหน้าหนีไม่สบตาป๊อปปี้

"มานี่"ป๊อปปี้พยุงฟางขึ้นแล้งจับแขนฟางแล้วลากขึ้นรถ

 

"คุณป๊อปจะพาฟางไปหน" ฟางถาม

"ไปบ้านฉันไง"ป๊อปปี้ตอบ

"ไม่ค่ะ! คุณป๊อปฟางไม่ไปนะค่ะ" ป๊อปปี้ไม่ฟังรีบออกรถแล้วพุ่งหน้าไปทันที

 

 

 

 

 

"คุณป๊อปจะทำอะไรค่ะ"ฟางถามเมื่อป๊อปปี้พยุงเธฮมานั่งบนเก้าอี้แล้วหยิบกล่องยามาทำแผลให้

"ก็จะทำแผลให้เธอไง"

"เดี๋ยวฟางทำเองค่ะ "ฟางแย่งกล่องยาจากป๊อปปี้

"ไม่ต้อง!"ป๊อปปี้แย่งกล่องยาจากฟางคืน

"แต่..."

"เงียบ!"ป๊อปปี้ดุ ทำเอาฟางไม่เถียงซักคำ

 

"ใครใช้ให้เธอไปซื้อไอติมให้ฉันห่ะ"ป๊อปปี้ถามแบบนนิ่งๆแต่ยังทำแผลให้ฟางอยู่

"ถามทำไมค่ะ ไม่ว่าฟางจะพูดยังคุณป๊อค่ะไม่เชื่อหรอกค่ะ"

"ทำไม"ป๊อปปี้ถาม

"ก็ในสายตาคุณน่ะ ฟางไม่เคยทำอะไรดีซักอย่างนิค่ะ"ฟางแอบน้อยใจ

"นี่เธองอลฉันหรอ"

"เปล่าค่ะ ทำไมต้องงอลละค่ะ"

"หึ ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอคิดอะไร เอาเป็นว่าเธอไปห้องได้แล้วไป"ป๊อปปี้บอกหลังจากที่ทำแผลให้ฟางเสร็จ

"ห้อง?"ฟาง งง 

"ก็ห้องเธอไง"ป๊อปปี้บอกด้วยสีหน้านิ่งๆ

"แต่คุณป๊อปไล่ฟางออกแล้วนิค่ะ"

"เธอไม่ต้องไปแล้วแหละ"ป๊อปปี้ยังคงกั๊ก

 "ทำไมละค่ะ"

"เธอนี่มันถามมากจริงๆ อยากไปจากฉันนักรึไง"ป๊อปปี้พูด ฟางอึ้งหน้าแดง

"เอ่อ ขอบคุณนะค่ะ ที่ไม่ไล่ฟางออกแล้ว งั้นฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"ฟางรีบวิ่งจนลืมไปว่าหัวเข่าเจ็บอยู่

 

"โอ้ย"ฟางเจ็บเข่าจนนั่งลงกับพื้น

"ฟาง!"ป๊อปปี้เห็นจึงรีบวิ่งมาดู

"เป็นไรมั๊ย ที่นี่มันซุ่มซ่ามจริงๆ"ป๊อปปี้มองเข่าของฟาง

"ฟางขอโทษค่ะ"

"เธอนี่มัน..."เมื่อป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นเพื่อจะดุฟางแต่เพราะความที่ฟางก็ก้มหน้าดูเข่าตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับป๊อปปี้ทำให้หน้าของเขาทั้งสองใกล้กันจนจมูกชนกัน  ทั้งสองมองหน้าจ้องตากัน

 

"เธอ..."ป๊อปปี้ค่อยๆขยับหน้าเพื่อไปจูบกับฟาง ฟางค่อยๆหลับตาลงเพราะความเคลิ้มจนในที่สุดริมฝีปากป๊อปปี้ ก็สัมผัสกับริมฝีปากฟาง ฟางที่นิ่งก็เริ่มจูบป๊อปปี้ตอบอย่างอ่อนโยน เมื่อทั้งสองพอใจแล้วจึงถอนจูบออกจากกัน

 

"เอ่อ....ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ"ฟางค่อยๆลุกขึ้น

"เดี๋ยวฉันพยุงไปส่ง"ป๊อปปี้เสนอตัว

"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเดินเองได้"ฟางบอกแล้วเธอก็ค่อยๆเดินไปเอง

"ยัยบ๋องเอ้ย "ป๊อปปี้ขำกับการกระทำของฟางที่เจ็บขาแต่ก็ยังพยายามเดินไปด้วยอาการหน้าแดงฉ่ำ

 

 

 

ปัง(เสียงปิดประตู)

 

 

 

 เมื่อฟางมาถึงห้องนอนก็สัมผัสปากตัวเองที่ได้จูบกับป๊อปปี้ แล้วฟางก็รู้สึกเขินหน้าแดงขึ้นมา

 

 

 

 

 

จบแล้วนะอีกคอน เม้นกันด้วยนะ ขอบคุณคร้าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา