ความลับของซุปตาร์ pf

9.9

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.20 น.

  34 ตอน
  75 วิจารณ์
  57.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) แค่คำว่าอภัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เธอไม่เคยจะตายจากไปในใจฉันยังมีเธอ...
 
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ "ขนมจีนรับโทรศัพท์
"พี่ขนมจีน"
"หวาย แกโทรมาหาฉันทำไม "ขนมจีนเริ่มหงุดหงิดเมื่อหวายโทรมา
"พี่ช่วยไปซื้อข้าวให้หวายหน่อยสิ "หวายบอกทางโทรศัพท์
"ห่ะ! ฉํนว่าแแกโทรหาผิดคนแล้วละ ฉันกับแกรับตัดขาดกันแล้ว แกอยากไปซื้อก็ไปซื้อเองสิ! แค่นี้นะ! "ขนมจีนวางสายทัยที
 
 
 
ตู๊ดๆๆๆๆ
 
 
 
 
"ฮัลโหล! ฮัลโหล พี่ขนมจีน! ฮัลโหล !  โถ่เว้ย! "หวายโมโหโยนโทรศัพท์ลงที่นอน 
"เชอะ! ฉันไปซื้อคนเดียวก็ได้! "หวายอารมณ์จึงต้องจำใจไปซื้อข้าวคนเดียว
 
 
แช้ะ  แช่ะ  แช้ะ
 
 
"โอ้ย! ไอนักข่าวนี่ก็จริงๆเลย รำคาญ "หวายที่จะขับรถอออกจากบ้านก็เห็นนักข่าวยืนรอเป็นจำนวนมาก
 
 
 
ปี๊ดดดๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
"นั่นรถหวายนิ  พวกเราๆหวายออกมาแล้ว!" นักข่่าวคนนึงเห็นหวายกำลังขับรถจะออกจากบ้านจึงตะโกนบอกเพื่อนนักข่าวทุกคน
 
แช่ะ แช้ะ แช่ะ 
 
"คุณหวายขอสสัมภาษณ์หน่อนค่ะ" นักข่าววิ่งไล่จามทั้งเค้าหน้าต่างรถ เคาะประตู 
"ฉันไม่ว่าง! หลีก!"จนในที่สุดก็ถึงขีดสุดของหวายเธอลืมตัว ตะคอกใส่นักข่าว  นักข่าวต่างอึ้งไปตามๆกัน
" เอ่อ...ขอโทษค่ะ  หวายคงให้สัมภาษไม่ได้ หวายขอตัวก่อนนะค่ะ "หวายรีบแก้ตัว จากนั้นเธอก็ขับรถออกไปทันที
 
 
 
 
 
"ซวยจริงๆ นี่มันวันอะไรเนี่ย! "เมื่อหวายลงจากรถก็รู้สึกหงิดหงิดเพราะต้องออกมาซื้อข้าวเอง
 
 
"ป้า เอาข้าวผัดถุงนึงกลับบ้าน "หวายสั่ง
"คุณนี่ หน้าคุ้นๆนะ"ป้าที่ขายข้าวถามขึ้น 
"รีบๆทำเถอะค่ะ ร้อน! "หวายเริ่มหงุดหงิดขึ้นอีกครั้งเพราะอากาศตรงนั้นร้อนมาก
"อ๋อ  นึกออกแล้ว นี่มันหวายที่เป็นข่าวฉาวตอนนี้ไง พวกเราๆ มาดูกันเร็ว "ป้าที่ขายของเรียกเพื่อนๆมาดูหน้าหวาย
"อะไรเนี่ย รีบทำสิ!...เอ่อ...ค่ะ รีบทำหน่อยได้มั๊ยค่ะ "หวายเสียสติเผลอตะคอกออกไป แล้วเธอก็กลับมาเสแสร้งพูดเพราะ
 
"โอ้ยยยย   แม่คู้นนนน  เสแสร้งนี่หน่า  ออกไป! ออกไป!"แม่ค้าแต่ละคนช่วยกันไล่หวาย
"เดี๋ยวๆๆ ค่ะ โอ้ยย  ๆๆๆ "หวายโดนทั้งปาไข่ ปาผัก เหมือนกับที่ฟางเคยโดน
"ออกไป นังหน้าด้าน  แอบมีชู้! ออกไป ! ฉันไม่ขายให้แกหรอก! แกทำให้ป๊อปปี้เสียใจ!ออกไป! "แม่ค้ายังคงไล่หวายออกไป 
"เออ!  ฉันรู้แล้วน่าาา   ไล่อยู่ได้!  คิดว่าอยากกินนักรึไงไอข้าวผัดปากซอยแบบนี้อ่ะ! "หวายพูดจบไม่อยากเสแสร้งอีกต่อไปเพราะทนไม่ไหว   เธอรีบวิ่งออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
"สวัสดีค่ะ  ท่านผู้ชม ตอนนี้อยู่ในรายการ เม้าส์เว่อร์  ค่ะ "พิธีกรพูด
"ข่าวแรกวันนี้ค่ะ  สาวหวาย ปัญญริสา ตกเป็นดาราที่โหล่ สังคมรังเกียจกับคลิปๆนี้ค่ะ "พิธีกรฉายคลิป คลิปนั้นเป็นคลิปของหวายกับแม่ค้าในตลาดที่โดนขับไสไล่ส่ง 
 
"เอ๊ะ  นั่นมันหวายนิ  พี่บอกแกแล้วช่วยไม่ได้ "ขนมจีนที่นั่งดูทีวีก็ถึงกับตกใจ และสงสารเหมือนกัน
 
 
 
"นั่นมัน คุณหวายนิค่ะ คุณผู้หญิง! "ยายน้ำเรียกแม่ป๊อปปี้และป๊อปปี้รวมถึงฟางมาดูข่าวในทีวี
 
"ตายจริง! นี่คงเป็นผลกรรมที่หวายเคยทำกับฟางไว้สินะ น่าสมเพศจริงๆ"แม่ป๊อปปี้ดูทีวีอย่างหงุดหงิด
"ฟางว่า คุณหวายน่าสงสารนะค่ะ  คงมีความรู้สึกแบบฟาง ฟางคิดว่าฟางเข้าใจนะค่ะ "ฟางพูดแววตาเศร้าทันที ป๊อปปี้ได้ยินก็รู้สึกภูมิใจ
"ฉันโชคดีจริงๆที่เลือกเธอ "ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางหน้าแดง ป๊อปปี้โอบไหล่ฟางทันที
 
 
 
 
 
"นี่มันไม่จริงใช่มั๊ย!! กรี๊ดดดดดด  ทำไม! ทำไมฉันต้องพ่ายแพ้นังเด็กคนใช้คนนั้นทุกที! กรี๊ดดดดดด   ฮือๆๆ "หวายทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ เธอทรุดตัวนั่งลง
"ฮือๆๆๆ  ฉันผิดอะไร ฮือๆๆ ทำไมต้องมาลงที่ฉันคนเดียว!! ฮือๆๆ  "หวายร้องไห้อย่างหนัก
 
 
 
 
 
ก๊อกๆๆ
 
 
 
 
"ใคร! ฉันไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น!!  ออกไป!  ฮือๆๆ "มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น หวายไม่อยากพบกับใครจึงตะโกนออกไป
 
 
 
 
ก๊อกๆๆๆ
 
 
 
 
"ฟังไม่รู้เรื่องรึไง!  ฉันบอกว่าอยากอยู่คนเดียว!! "หวายตะโกนออกไปอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
แอ๊ดดดด  (เสียงประตูดังขึ้น)
 
 
 
 
 
"คุณหวาย "
"เควิน! "หวายหันหน้ากลับมาพบกับเควิน  หวายรีบลุกขึ้นไปทุบตีเควินทันที
 
"ฮือๆๆ  นายทำแบบนั้นทำไม! นายอยากให้ฉันเสียหน้าใช่มั๊ย! อยากให้ฉันขายหน้าใช่มั๊ย! ฮือๆๆ"หวายทุบตีเควินด้วยความเสียใจ  เควินไม่ตอบโต้สักอย่างแต่เขาก็ดึงหวายเข้ามากอด
"นี่นายทำอะไร! ทำอะไรห่ะ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! "หวายดิ้นในอ้อมกอดเควิน
"ไม่! ผมรู้ว่าตอนนี้คุณไม่มีใคร ผมขอโทษ ผมแค่ไม่อยากให้คุณโกหกอีกต่อไป ยิ่งคุณสร้างเรื่องโกหกมากขึ้นพอเปิดเผยคุณก็จะโดนสังคมประนามมากกว่านี้ด้วยซ้ำ"เควินพูดอย่างอ่อนโยน
"นายก็เลยประนามฉันแทนใช่มั๊ย! "หวายตะคอก
"คุณคงไม่รู้ว่าที่ผ่านมาผมรักคุณมาตลอด ผมกำลังพยายามลืมคุณ พยายามเกลียดคุณ แต่ผมก็ทำไม่ได้! "เควินพูดตรงๆทำเอาหวายอึ้งพูดอะไรไม่ออก
"ฉันไม่เชื่อ! นายจะไม่เกลียดฉันได้ไง ฉันมันเป็นคนเลว คนไม่ดี เป็นจอมลวงโลก นายจะรักฉันได้ไง !"
"ผมก็ไม่รู้ แต่ตั้งแต่คืนนั้นที่เรามีอะไรกัน ผมไม่เคยลืม ผมลืมคุณไม่ได้จริงๆ คุณหวาย "เควินพูดอย่างจริงใจ
"แต่ตอนนี้ฉันกำลังเป็นข่าวฉาว เป็นที่รังเกียจของสังคม ฮือๆๆ  "หวายพูดแล้วน้ำตาก็ไหล
" เรื่องข่าวที่เกิดขึ้นวันนี้ พอพรุ่งนี้ก็กลายเป็นข่าวของเมื่อวาน พอมะรืนก็กลายเป็นข่าวของเมื่อวานซืน พอผ่านไป1 ปี ก็จะไม่มีใครจำได้ เชื่อผมสิ "เควินพูดปลอบใจหวาย
"ฮือๆๆ  ฉันขอโทษ  ฮือๆๆ ฉันเสียใจ ฮือๆๆ "หวายร้องห่มร้องไห้ เธอกอดเควินไว้แน่น
"คุณ...เปิดใจให้ผมเข้าไปได้รึเปล่า "เควินพูดตรงๆ หวายอึ้งหน้าแดง
"เควิน...นายยอมรับสภาพฉันแบบนี้ได้หรอ "หวายถาม
"ผมอาจจะไม่ใช้ผู้ชายที่ดีหรือดัง หรือเพรียบพร้อมที่เหมาะกับคุณ แต่ผมขอดูแลคุณ ขอปกป้องคุณ คอยเอาใจคุณ  รักคุณ คิดถึงคุณทุกวันได้รึเปล่า "เควินมองตาหวายอย่างจริงใจ  หวายเห็นแววตาที่จริงใจของเควินทำให้เธอรู้สึกซาบซึ้งใจ
"ฉัน....ฉันขอเวลาได้รึเปล่า"หวายไม่ค่อยกล้าตอบ
"หึ ผมรู้อยู้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้...ก็ได้ครับ ผมมีเวลาให้คุณเสมอ แล้วผมจะรอฟังคำตอบนะครับ "เควินมองหน้าหวายอย่างซึ้งใจ ที่อย่างน้อยเธอก็มีแววตาที่จริงใจ ใสซื่อ ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
"ฉัน ขอบคุณนายมาก  ฉันขอบคุณจริงๆ "เควินและหวายยืนกอดกันแน่น
 
 
     
  ตอนนี้เควินกิบหวายจะลงเอยยังไง  แล้วฟางกับป๊อปล่ะ ติดตามกันต่อนะ  สนุกแน่นอน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา