ความลับของซุปตาร์ pf

"ลูก?!" ป๊อปปี้ตกใจพูดอะไรไม่ถูก

 

 

 

 

 

 

"นี่ฟางรู้แล้วหรอว่าจะไปอยู่ที่ไหน"ธามไทถามฟาง

"ฟางคิดว่าจะไปอยู่กับยายน้ำอ่ะ"ฟางบอก

"ยายน้ำ? "ธามไทสงสัยว่าใคร

"เค้าเป็นยายของฟางเองแหละ เค้าทำงานอยู่บ้านของ....แม่คุณ...ป๊อป"ฟางอึกอักเมื่อพูดถึงป๊อปปี้

"ห่ะ! แม่ของไปนั่นหรอ! แล้วฟางก็ต้องเจอกับเค้าอีกน่ะสิ"ธามไทบอก

"ก็..ถ้าเค้ามา...ฟางก็จะไม่ออกมา แล้วฟางจะบอกคุณผู้หญิงกับยายว่าอย่าบอกคุณป๊อปว่าฟางอยู่ที่นั่นด้วย "ฟางพูดเศร้าๆ

"ก็แล้วแต่ฟางเถอะ  แต่ถ้าฟางเปลี่ยนใจหรือมีอะไรเกิดขึ้นก็บอกธามได้นะ ธามยอมทำทุกอย่างได้เพื่อฟางเสมอ"ธามไทกุมมือหางขณะพูด เมื่อเขาพูดจบ ฟางก็เริ่มรู้สึกว่าธามไทคิดอะไรกับเธอรึเปล่า ฟางจึงค่อยๆเอามือออกจากมือธามไท

"เอ่อ...ฟางขอบคุณธามมากนะ ธามคือ เพื่อน ที่ดีที่สุด "ฟางเน้นคำว่าเพื่อนกับธามไท ธามไทจะได้รู้ว่าควรคิดยังไงกับเธอ

"อื้ม"ธามไทแสยะยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

"นี่หวายกำลังจะบอกว่าหวายท้องกับพี่หรอ"ป๊อปปี้ามอย่างเครียดๆ

"ค่ะ! หวายท้อง1 เดือนแล้ว"หวายพูดอย่างเศร้าๆ

"หวาย คือ...พี่..."ป๊อปปี้พูดอะไรไม่ถูก

"พี่ป๊อปอย่าทิ้งหวายนะค่ะ! ฮือๆๆๆ "หวายโผล่งเข้ากอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้อึ้งกอดหวายตอบ

"หวาย...."

"ถ้าพี่ป๊อปทิ้งหวายแล้วหวายกับลูกจะอยู่ยังไงค่ะ ฮืออออๆๆๆ  หวายรักพี่ป๊อปนะค่ะ "หวายกอดป๊อปปี้แน่น

"โถ่ หวาย "ป๊อปปี้เห็นใจหวาย เขาลูบหัวหวายอย่างเอ็นดู

 

 

 

 

 

 

"นี่ ฟางจะมาทำงานที่บ้านฉันหรอ"แม่ป๊อปปี้ถามอย่างอึ้งๆนิดๆ

"ค่ะ ขอความกรุณาด้วยเถอะค่ะ"ฟางไหว้แม่ป๊อปปี้อย่างอ้อนวอน

"แล้วทำงานที่บ้าน ตาป๊อปมันไม่ดีรึไง"แม่ป๊อปปี้ถาม

"คือ...."ฟางพูดอะไรไม่ออก น้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา

"เอาละๆ ไม่บอกก็ไม่บอก ฉันไม่รู้ก็ได้"แม่ป๊อปปี้ไม่อยากเห็นน้ำตาของฟางจึงไม่ขอฟังคำตอบ

"แล้วคุณผู้หญิงจะรับฟางเข้าทำงานรึเปล่าค่ะ "ฟางถามด้วยสายตาขอร้อง

"ก็ได้จ้ะ หนูมาอยู่ที่นี่ก็ได้ "แม่ป๊อปปี้พูดอย่างเห็นใจ

"ขอบคุณ คุณผู้หญิงมากนะค่ะ"ฟางไหว้ขอบคุณอย่างซาบซึ้ง

"แต่ฟางขออะไรซักอย่างได้มั๊ยค่ะ"

"อะไรจ้ะ"แม่ป๊อปปี้ถาม

"คือ...อย่าให้คุณป๊อปทราบได้มั๊ยค่ะ ว่าฟางมาอยู่ที่นี่" ฟางบแกแม่ป๊อปปี้  

"ทำไมล่ะ "แม่ป๊อปปี้ สงสัย

"คือ...ฟางไม่ขอตอบไดมั๊ยค่ะ "ฟางหลบหน้าไม่กล้าสบตา

"เธอนี่มันความลับเยอะจริงๆ   ก็ได้ ฉันไม่รู้ก็ได้ "

"ขอบคุณคุณผู้หญิงมากนะค่ะ  แล้วยายไปไหนค่ะ "ฟางถามเพราะตั้งแต่เข้ามาก็ไม่พบยายน้ำเลย

"อ๋อ ยายไปซื้อของน่ะ เดี๋ยวก็คงมา "แม่ป๊อปปี้บอก

"อ๋อ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าไงน่ะ! แกบอกป๊อปปี้ว่าแกท้องหรอ"ขนมจีนตกใจเมื่อหวายบอก

"ใช่! หวายใช้แผนนี้แหละ จับพี่ป๊อปไว้"หวายพูดยิ้มเจ้าเล่ห์

"แล้วถ้าเวลาผ่านไป ท้องแกไม่โตล่ะ จะทำไง"ขนมจีนถาม

"ก็บอกว่าแท้งสิ ไม่เห็นยาก"หวายบอก

"แล้วแกจะทำให้ดูว่าแกแท้งยังไง"

"โอ้ยยยย  จะถามอะไรมากเนี่ย ให้เวลามันผ่านไปถึงช่วง 4-5 เดือนก่อนเถอะ แล้วค่อยคิด"หวายอารมณ์เสียเมื่อขนมจีนถามโน่นถามนี่

"ที่ฉันพูดเพราะเป็นห่วงแก! ถ้าป๊อปปี้มันจับได้ก็อย่ามาให้ฉันช่วย!"ขนมจีนโมโหเดินเชิ่ดออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไหนฟางบอกยายมาสิ ว่าทำไมถึงมาทำงานที่นี่"ยายน้ำถามฟาง

"ไม่มีอะไรจ้ะยาย "ฟางไม่ยอมตอบ

"ยายเป็นยายฟางนะ ดูสีหน้าแววตาก็รู้แล้วว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้น บอกยายมาสิ "ยายน้ำก็ยังคงถาม

"ไม่มีอะไรจริงๆจ้ะยาย"ฟางหลบตายายของเธอ

"ฟาง คุณป๊อปทำอะไร"

"ยาย ฮือๆๆๆ "ฟางโผล่งเข้ากอดยายอย่างเสียใจหนัก

"คุณป๊อปทำอะไรไหน บอกยายมาสิ"

"คุณป๊อปกับฟางเรา....มีอะไรกันแล้วจ้ะ ฮือออๆๆๆ "ฟางนึกถึงเหตุการณ์ก็ร้องไห้หนักขึ้น

"ห่ะ โถ่ ฟาง หลานเอ้ยยยยย  "ยายน้ำตกใจเมื่อฟางบอก ยายน้ำลูบหัวฟางอย่างเวทนา 

"คุณป๊อปกำลังจะแต่งงาน ฮืออๆๆ ฟางไม่อยากอยู่เป็นตัวถ่วง ฟางจึงขอเป็นคนไปเองจ้ะ ฮืออ"ฟางพูดหัวใจเธอเจ็บขึ้นเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

ปี๊ดดดดดดดดดดดดด

 

 

 

 

"ใครมาจ้ะยาย"ฟางถามเมื่อมีเสียงแตรรถดังหน้าบ้าน

"เดี๋ยวยายไปดูก่อน"ยายน้ำเดินไปดูว่าใครมาหน้าบ้าน

 

 

 

 

"คุณป๊อป!"ฟางจำรถป๊อปปี้ได้รีบวิ่งเข้าบ้านไปหลบทันที

 

 

"เอ้า คุณป๊อปเองหรอค่ะ "ยายน้ำเดินมาหา

"คุณแม่อยู่รึเปล่าครับ"ป๊อปปี้ถาม

"คุณผู้หญิงอยู่ในบ้านค่ะ เชิญค่ะ"ยายน้ำเดินนำหน้าป๊อปปี้แล้วพาป๊อปปี้มาหาแม่

 

 

"สวัสดีครับคุณแม่"ป๊อปปี้ไหว้แม่ตัวเองเมื่อพบหน้ากัน

"เอ้า ตาป๊อป เองหรอ มานั่งก่อนม่ะ"แม่ป๊อปปี้บอก

"ครับ"ป๊อปปี้เดินไปนั่งข้างๆแม่

"มีอะไรรึเปล่า"แม่ป๊อปปี้ถาม

"คือ ผมมีเรื่องจะปรึกษาครับ "

"เรื่องอะไรจ้ะ"แม่ป๊อปปี้ถาม

"คือ....เรื่องของ...ฟาง "ป๊อปปี้พูดชื่อฟาง แม่ของเขาถึงกับอึกอัก ฟางก็แอบฟังอยู่

"เรื่องของฟาง? ฟางทำไมหรอ"แม่ป๊อปปี้ถาม

"คือ...ฟางเค้าลาออกแล้วครับแม่"ป๊อปปี้พูดอย่างเศร้าๆ แม่ป๊อปปี้เห็นสีหน้าลูกตัวเองก็เริ่มคิดแล้วว่าป๊อปปี้ชอบฟางรึเปล่่า

"ตายจริง!  แล้ว...เค้าลาออกทำไมล่ะ "แม่ป๊อปปี้แกล้งตกใจ เมื่อได้จังหวะก็ถือโอกาศถาสาเหตจากป๊อปปี้เลย

"คือ...ผม...ผมกับฟาง...เรา...ได้กันแล้วครับ "ป๊อปปี้ตอบโดยก้มหน้า

"ห่ะ! ได้กันแล้ว!! นี่ลูกพูดอะไรออกมาห่ะ!ตาป๊อป"แม่ป๊อปปี้ทั้งตกใจทั้งโกรธ ฟางที่ฟังอยู่ก็น้ำตาไหล

"ผมขอโทษครับแม่ "

"แล้วป๊อปเอาหวายไปไว้ที่ไหน แล้วหวายเค้ารู้แล้วยัง"แม่ป๊อปปี้ค่อยๆทำใจ

"ยังครับ แล้วตอนนี้หวายเค้าก็....ท้อง"ป๊อปปี้บอก

"ท้อง!!!"ยายน้ำกับแม่ป๊อปปี้พูดพร้อมกันด้วยความตกใจ  ฟางได้ยินก็ตกใจเช่นกัน ร้องไห้หนักขึ้นเธอปิดปากตัวเองไม่ให้ได้ยินเสียงของเธอ

"คือ ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ไง ผมขอโทษ"ป๊อปปี้ลงไปนั่งกราบเท้าแม่ของเขา

"ฮือๆๆๆ "ฟางที่ยืนดูอยู่ร้องไห้ไม่หยุด เธอรีบวิ่งหนีไปจากตรงนั้น

 

"ไม่เป็นไรหรอก ถึงแม่จะด่าป๊อปไป มันก็คงช่วยอะไรไม่ได้ เอาเป็นว่าป๊อปต้องเคลียร์เรื่องงานแต่งงานของป๊อปให้เลื่อนมาเร็วขึ้น ก่อนที่หวายจะท้องโต"แม่ป๊อปปี้บอก

"แต่...ผมไม่....รัก...หวายแล้วครับแม่"ป๊อปปี้บอก

"นี่ป๊อปพูดอะไร แล้วป๊อปก็บอกนักข่าวไปแล้วไม่ใช่รึไงว่าจะแต่งงาน ป๊อปจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ"แม่ป๊อปปี้ปรามเขา

"แต่ผม....อยากแต่งกับคนที่ผมรักเท่านั้นนะครับ"

"ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิค่ะคุณป๊อป  พอคุณแต่งงานกับหวาย พอทนอยู่สักอาทิตย์ก็หย่ากันซ่ะ"ยายน้ำเสนอ

"ป้าน้ำ พูดอะไรออกไปห่ะ  ป๊อปจะทำแบบนั้นไม่ได้ หวายเค้าจะเสียหาย แล้วถ้าป๊อปไม่รักหวายแล้วป๊อปรักใคร"แม่ป๊อปปี้มองหน้าเขาอย่างพิจารณา

"ผมรัก...ผมรักฟางครับ" ป๊อปปี้บอก แม่เขาอึ้งรวมถึงยายน้ำที่อึ้งเช่นกัน

"ฟางหรอ ตอนไหน"แม่ป๊อปปี้ถามว่าเขารักฟางตอนไหน

"ผมก็ไม่รู้ครับ แต่พอเขาจากไป ผมถึงจะรู้ความรู้สึกของตัวเอง"ป๊อปปี้พูดอย่างสบอารมณ์

"อยากคุยกับเขามั๊ยล่ะ "แม่ป๊อปปี้ถาม

"คุณแม่ทราบหรอครับว่าฟางอยู่ที่ไหน"ป๊อปปี้รู้สึกดีใจที่แม่เขาพูดแบบนั้น

 

 

 

 

 

ป๊อปฟางจะได้เจอหน้ากันหรือไม่แล้วจะเคลียร์กันรู้เรื่องรึเปล่า  แล้วหวายจะทำยังไงต่อไปอย่าลืมติดตามนะ  จุ๊บๆ