ความลับของซุปตาร์ pf

   ถ้าให้นิยามถึงซุปตาร์ก็ต้องหมายถึงดารานักแสดงที่ หล่อ รวย เก่ง เป็นที่ชื่นชอบของเหล่าติ่งและหลักสำคัญคือต้องพยายามอย่าให้เกิดเรื่องที่เสื่อมเสีย ยิ่งเรื่องชู้ เรื่องกิ๊กกั๊กคนนู้นคนนี้เป็นเด็ดขาด
 
"ฉันไม่สามารถรักใครได้อีกนอกจากเธอ"
"แต่..รักของเราเป็นไปไม่ได้...อย่าพยายามเลยค่ะ"เธอร้องไห้แล้วหันหลังกลับเพื่อหลบหน้าไม่ให้เขาเห็นน้ำตา
"ไม่!"เขาดึงแขนเธอเพื่อหันหลังกลับมา แล้วรีบกอดเธอด้วยความโศกเศร้า
"ฉันรักคุณนะค่ะ ฮือๆ"เธอพูดในอ้อมกอดของเขา
"ฉันก็รักเธอ"เขาใช้มือหนาๆเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวแล้วค่อยๆเลื่อนมามาลูบที่ริมฝีปากจากนั้นเขาก็นำ
 
ริมฝีปากเขาประกบกับริมฝีปากของเธออย่างจริงจัง หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจแต่แล้ววความอ่อนโยนของริมฝีปากเขาก็ทำให้เธออ่อนลงแล้วจูบตอบ
 
"คัท!!"ผู้กำกับพูด
"เก่งมากๆๆ  เลิกกองได้"ผู้กำกับสั่งนักแสดงและทีมงานทุกคนเพื่อสั่งให้กลับบ้านได้
 
"เอ่อ..ขอโทษค่ะ"หวายนักแสดงนำหรือนางเอกพูดด้วยความเขินหน้าแดงจัดรีบเดินไปในห้องแต่งตัว
"หวาย"ป๊อปปี้ที่แสดงเป็นพระเอกรีบเดินตามไป
 
 
 
 
"สวัสดีค่ะ"หญิงสาวคนนึงพูด
"นี่ นะหรอหลานของป้าน้ำหนะ หน้าตาใช้ได้นิ"แม่ป๊อปปี้สำรวจดูลักษณะหน้าตาของหญิงสาวที่นั่งบนพื้นตรงหน้า
"ใช่ค่ะ คุณผู้หญิง เธอชื่อฟางค่ะ เป็นเด็กดี เรียบร้อย พอไหวมั๊ยค่ะที่จะฝากหลานของน้ำให้เป็นคนรับใช้อีกคน"ป้าน้ำซึ่งเป็นยายของฟางมอบฟางให้แม่ป๊อปปี้ดูแล
 
"จะให้หนูทำอะไร หนูทำได้หมดเลยนะค่ะ ให้หนูซักผ้า รีดผ้า ขัดส้วมหนูก็ทำได้นะค่ะ"ฟางพูด
"ฮ่า ฮ่า จ้ะๆ ฉันเชื่อเธอนะ แต่..บ้านฉันคนใช้ก็เยอะอยู่แล้ว งั้นฉันให้เธอไปเป็นคนใช้บ้านลูกชายของฉันแล้วกันนะ"แม่ป๊อปปี้บอก
"ได้ค่ะ"ฟางน้อมรับ
 
"ป้าน้ำอย่าลืมให้ที่อยู่ตาป๊อปกับฟางด้วยนะ"แม่ป๊อปปี้พูด
"ค่ะ คุณผู้หญิง"ป้าน้ำรับคำ
 
 
 
 
"หึ "หวายที่นั่งทาริมฝีปากและตกแต่งทรงผมให้สวยเพื่อรอชายหนุ่มในห้องแต่งตัว
"หวาย!"ป๊อปปี้เดินเข้ามาแล้วสังเกตว่าหวายสวยขึ้นเป็นกอง
"พี่ป๊อป..มี..อะไรรึเปล่าค่ะ"หวายพูดอย่างน้ำเสียงอ่อนหวานไม่กล้าสบตาป๊อปปี้
 
"อ๋อ พี่จะมาบอกว่า...เรื่องเมื่อกี้..คือพี่..ขอโทษนะ"ป๊อปปี้พูดขอโทษแล้วสบตาหวายอย่างลึกซึ้งเพื่อบอกความในใจอย่างตรงๆ
"เรื่องอะไรหรอค่ะ"หวายพยายามย้ำเรื่องที่เกิดขึ้นกับป๊อปปี้
"ก็เรื่องที่พี่...จูบหวายไงละ"ป๊อปปี้หน้าแดงจัด
"อ๋อ..เรื่องนั้น ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หวายรู้ว่าพี่ทำไปเพราะอยากแสดงอย่างเต็มที่ "หวายแอบน้อยใจทำเอาป๊อปปีี้พูดอะไรไม่ถูก
"นั่นก็ส่วนหนึ่งนะ..แต่..จิงๆแล้วพี่หนะแสดงอกมาจากความรู้สึกจิงๆ"ป๊อปปี้สบตาหวายทำเอาหวายหน้าแดง
 
"แต่..ก็แปลกนะค่ะ พอหวายเล่นละครกับพี่ป๊อปหวายก็รู้สึกแปลกๆค่ะ ใจหวายเต้นแรงผิดปกติ หึ หวายไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครจริงๆนะค่ะ" หวายเริ่มส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้ป๊อปปี้และป๊อปปี้ก็เริ่มรู้ความหมาย
    ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบดึงแขนหวายแล้วกระชากหวายมาพิงกับกำแพงแล้วส่งจูบอันร้อนแรงให้หวาย 
หวายเริ่มเพลิดเพลินกับรสปากของป๊อปปี้จึงเอามือคล้องคอป๊อปปี้อย่างสนุก ป๊อปปี้เอามือลูบหลังหวายโดยที่ปากก็ยังคงประกบจูบกับหวายอย่างดูดดื่ม
 
 
 
แอ๊ดดด(เสียงเปิดประคูเบาๆ)
"โหย ยัยหวายนี่เก่งจิงๆ เอออย่างนั้นแหละ เก่งมาก "เสียงผู้หญิงคนนึงพูดโดยที่เขาแอบมองอยู่นอกห้องแต่มองผ่านประตูที่เปิดไว้นิดนึง
 
"พี่ขนมจีน!"
 
 
ปัง! (เสียงประตูปิดอย่างดัง)
   ทำเอาป๊อปปี้กับหวายตกใจรีบถอนจูบทันที
 
 
 
"อุ้ยแม่!"ขนมจีนตกใจ
"พี่ทำอะไรหนะ แอบดูอะไร"ชายหนุ่มคนนึงพูด
"เปล่า! เควินเธอจะทำอะไร"ขนมจีนซักไสร้
"ผมจะเข้าไปเอาของ ออก!"เควินผลักขนมจีนจนล้มแล้วเดินเข้าไปในห้อง
 
"คุณหวาย คุณป๊อปปี้" เควินตกใจเมื่อเห็นหวายกับป๊อปปี้ที่อยู่ในห้องกันสองคน
"พี่ขอตัวกลับบ้านก่อนนะ ไปนะหวาย"ป๊อปปี้ส่งสายตาเจ้าเล่ย์ให้หวาย
"ค่ะ "หวายส่งสายตาหวานกลับ แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องไป  เควินเริ่มสังเกตพฤติกรรมของเขาทั้ง2คน
 
 
 
"โห นี่มันบ้านาหรอเนี่ยรกจัง สงสัยที่นี่คงไม่มีแม่บ้านจริงๆแฮะ"ฟางยืนมองรอบบ้านของปีอปปี้ที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้า กางเกงที่พาดอยู่ไม่เป็นที่ เธอเดินเก็บเสื้อผ้าที่เกรื่อนกราดใส่ตะกร้าแล้วนำไปซัก
 
 
 
 
ตี๊ดๆ(เสียงปิดรถของป๊อปี้)
 
 
 
 
"อะไรว่ะ ทำไมบ้านสะอาดจังเลยว่ะ"ป๊อปปี้สังเกตทั่วบ้านที่ดูสะอาดผิดตา
"สงสัยจะเป็นป้าน้ำ"ป๊อปปี้เดินเข้าบ้านแล้สคิดว่าคงเป็นคนใช้ที่บ้านแม่มาทำให้ "อาบน้ำดีกว่าเรา"
ป๊อปปี้เดินเข้าห้องนอนแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวให้เดินเข้าห้องน้ำไป
 
"คราวนี้ก็ห้องนอน"ฟางเดินเข้ามาในห้องนอนป๊อปปี้แล้วเก็บเสื้อผ้าที่เต็มห้อง
 
 
 
 
แอ๊ดดดด(เสียงเปิดประตูห้องน้ำ)
 
 
 
"อร๊ายยย / เฮ้ย!!"ป๊อปปี้และฟางตกใจเมื่แพบหน้ากัน ฟางตกใจเมื่อเห้นป๊อปปี้นุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว