ความลับของซุปตาร์ pf

9.9

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.20 น.

  34 ตอน
  75 วิจารณ์
  57.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   ถ้าให้นิยามถึงซุปตาร์ก็ต้องหมายถึงดารานักแสดงที่ หล่อ รวย เก่ง เป็นที่ชื่นชอบของเหล่าติ่งและหลักสำคัญคือต้องพยายามอย่าให้เกิดเรื่องที่เสื่อมเสีย ยิ่งเรื่องชู้ เรื่องกิ๊กกั๊กคนนู้นคนนี้เป็นเด็ดขาด

 

"ฉันไม่สามารถรักใครได้อีกนอกจากเธอ"

"แต่..รักของเราเป็นไปไม่ได้...อย่าพยายามเลยค่ะ"เธอร้องไห้แล้วหันหลังกลับเพื่อหลบหน้าไม่ให้เขาเห็นน้ำตา

"ไม่!"เขาดึงแขนเธอเพื่อหันหลังกลับมา แล้วรีบกอดเธอด้วยความโศกเศร้า

"ฉันรักคุณนะค่ะ ฮือๆ"เธอพูดในอ้อมกอดของเขา

"ฉันก็รักเธอ"เขาใช้มือหนาๆเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวแล้วค่อยๆเลื่อนมามาลูบที่ริมฝีปากจากนั้นเขาก็นำ

 

ริมฝีปากเขาประกบกับริมฝีปากของเธออย่างจริงจัง หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจแต่แล้ววความอ่อนโยนของริมฝีปากเขาก็ทำให้เธออ่อนลงแล้วจูบตอบ

 

"คัท!!"ผู้กำกับพูด

"เก่งมากๆๆ  เลิกกองได้"ผู้กำกับสั่งนักแสดงและทีมงานทุกคนเพื่อสั่งให้กลับบ้านได้

 

"เอ่อ..ขอโทษค่ะ"หวายนักแสดงนำหรือนางเอกพูดด้วยความเขินหน้าแดงจัดรีบเดินไปในห้องแต่งตัว

"หวาย"ป๊อปปี้ที่แสดงเป็นพระเอกรีบเดินตามไป

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะ"หญิงสาวคนนึงพูด

"นี่ นะหรอหลานของป้าน้ำหนะ หน้าตาใช้ได้นิ"แม่ป๊อปปี้สำรวจดูลักษณะหน้าตาของหญิงสาวที่นั่งบนพื้นตรงหน้า

"ใช่ค่ะ คุณผู้หญิง เธอชื่อฟางค่ะ เป็นเด็กดี เรียบร้อย พอไหวมั๊ยค่ะที่จะฝากหลานของน้ำให้เป็นคนรับใช้อีกคน"ป้าน้ำซึ่งเป็นยายของฟางมอบฟางให้แม่ป๊อปปี้ดูแล

 

"จะให้หนูทำอะไร หนูทำได้หมดเลยนะค่ะ ให้หนูซักผ้า รีดผ้า ขัดส้วมหนูก็ทำได้นะค่ะ"ฟางพูด

"ฮ่า ฮ่า จ้ะๆ ฉันเชื่อเธอนะ แต่..บ้านฉันคนใช้ก็เยอะอยู่แล้ว งั้นฉันให้เธอไปเป็นคนใช้บ้านลูกชายของฉันแล้วกันนะ"แม่ป๊อปปี้บอก

"ได้ค่ะ"ฟางน้อมรับ

 

"ป้าน้ำอย่าลืมให้ที่อยู่ตาป๊อปกับฟางด้วยนะ"แม่ป๊อปปี้พูด

"ค่ะ คุณผู้หญิง"ป้าน้ำรับคำ

 

 

 

 

"หึ "หวายที่นั่งทาริมฝีปากและตกแต่งทรงผมให้สวยเพื่อรอชายหนุ่มในห้องแต่งตัว

"หวาย!"ป๊อปปี้เดินเข้ามาแล้วสังเกตว่าหวายสวยขึ้นเป็นกอง

"พี่ป๊อป..มี..อะไรรึเปล่าค่ะ"หวายพูดอย่างน้ำเสียงอ่อนหวานไม่กล้าสบตาป๊อปปี้

 

"อ๋อ พี่จะมาบอกว่า...เรื่องเมื่อกี้..คือพี่..ขอโทษนะ"ป๊อปปี้พูดขอโทษแล้วสบตาหวายอย่างลึกซึ้งเพื่อบอกความในใจอย่างตรงๆ

"เรื่องอะไรหรอค่ะ"หวายพยายามย้ำเรื่องที่เกิดขึ้นกับป๊อปปี้

"ก็เรื่องที่พี่...จูบหวายไงละ"ป๊อปปี้หน้าแดงจัด

"อ๋อ..เรื่องนั้น ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หวายรู้ว่าพี่ทำไปเพราะอยากแสดงอย่างเต็มที่ "หวายแอบน้อยใจทำเอาป๊อปปีี้พูดอะไรไม่ถูก

"นั่นก็ส่วนหนึ่งนะ..แต่..จิงๆแล้วพี่หนะแสดงอกมาจากความรู้สึกจิงๆ"ป๊อปปี้สบตาหวายทำเอาหวายหน้าแดง

 

"แต่..ก็แปลกนะค่ะ พอหวายเล่นละครกับพี่ป๊อปหวายก็รู้สึกแปลกๆค่ะ ใจหวายเต้นแรงผิดปกติ หึ หวายไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครจริงๆนะค่ะ" หวายเริ่มส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้ป๊อปปี้และป๊อปปี้ก็เริ่มรู้ความหมาย

    ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบดึงแขนหวายแล้วกระชากหวายมาพิงกับกำแพงแล้วส่งจูบอันร้อนแรงให้หวาย 

หวายเริ่มเพลิดเพลินกับรสปากของป๊อปปี้จึงเอามือคล้องคอป๊อปปี้อย่างสนุก ป๊อปปี้เอามือลูบหลังหวายโดยที่ปากก็ยังคงประกบจูบกับหวายอย่างดูดดื่ม

 

 

 

แอ๊ดดด(เสียงเปิดประคูเบาๆ)

"โหย ยัยหวายนี่เก่งจิงๆ เอออย่างนั้นแหละ เก่งมาก "เสียงผู้หญิงคนนึงพูดโดยที่เขาแอบมองอยู่นอกห้องแต่มองผ่านประตูที่เปิดไว้นิดนึง

 

"พี่ขนมจีน!"

 

 

ปัง! (เสียงประตูปิดอย่างดัง)

   ทำเอาป๊อปปี้กับหวายตกใจรีบถอนจูบทันที

 

 

 

"อุ้ยแม่!"ขนมจีนตกใจ

"พี่ทำอะไรหนะ แอบดูอะไร"ชายหนุ่มคนนึงพูด

"เปล่า! เควินเธอจะทำอะไร"ขนมจีนซักไสร้

"ผมจะเข้าไปเอาของ ออก!"เควินผลักขนมจีนจนล้มแล้วเดินเข้าไปในห้อง

 

"คุณหวาย คุณป๊อปปี้" เควินตกใจเมื่อเห็นหวายกับป๊อปปี้ที่อยู่ในห้องกันสองคน

"พี่ขอตัวกลับบ้านก่อนนะ ไปนะหวาย"ป๊อปปี้ส่งสายตาเจ้าเล่ย์ให้หวาย

"ค่ะ "หวายส่งสายตาหวานกลับ แล้วป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องไป  เควินเริ่มสังเกตพฤติกรรมของเขาทั้ง2คน

 

 

 

"โห นี่มันบ้านาหรอเนี่ยรกจัง สงสัยที่นี่คงไม่มีแม่บ้านจริงๆแฮะ"ฟางยืนมองรอบบ้านของปีอปปี้ที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้า กางเกงที่พาดอยู่ไม่เป็นที่ เธอเดินเก็บเสื้อผ้าที่เกรื่อนกราดใส่ตะกร้าแล้วนำไปซัก

 

 

 

 

ตี๊ดๆ(เสียงปิดรถของป๊อปี้)

 

 

 

 

"อะไรว่ะ ทำไมบ้านสะอาดจังเลยว่ะ"ป๊อปปี้สังเกตทั่วบ้านที่ดูสะอาดผิดตา

"สงสัยจะเป็นป้าน้ำ"ป๊อปปี้เดินเข้าบ้านแล้สคิดว่าคงเป็นคนใช้ที่บ้านแม่มาทำให้ "อาบน้ำดีกว่าเรา"

ป๊อปปี้เดินเข้าห้องนอนแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวให้เดินเข้าห้องน้ำไป

 

"คราวนี้ก็ห้องนอน"ฟางเดินเข้ามาในห้องนอนป๊อปปี้แล้วเก็บเสื้อผ้าที่เต็มห้อง

 

 

 

 

แอ๊ดดดด(เสียงเปิดประตูห้องน้ำ)

 

 

 

"อร๊ายยย / เฮ้ย!!"ป๊อปปี้และฟางตกใจเมื่แพบหน้ากัน ฟางตกใจเมื่อเห้นป๊อปปี้นุ่งผ้าขนหนูตัวเดียว

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา