ปมรักหนี้แค้น ลูกสาวมาเฟีย
เขียนโดย lด็กแต่JนิEาePoppyFang
วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2557 17.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) nc 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ฮึก..เอามันออกไป อ่า..ส์ ฮึก อือ.. "ฟางครางเสียงสูงต่ำ เสียงที่เริ่มคัดค้านเริ่มมีอารมณ์ ฟาง
จับแขนป๊อปปี้แล้วจิก เอวเริ่มส่ายเป็นจังหวะรัก จากช้าเริ่มเร็ว ทั้งสองทอดรักกันยาวนานหลายนาที
ไม่นานชายหนุ่มก็เหนื่อย พลิกตัวนอนข้างๆสาวโทรม แล้วหลับ ส่วนฟางก็สะอึกสะอื้น เพราะเธอได้
เสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว
" ฮึกๆ..ชั้น..เกียด..นาย..ฮือ ฮึกๆ..ฮือ " ฟางนอนทุบเตียงเบาด้วยความแค้น
" ฟาง..ทะ.เธอจะต้องเข้มแข็ง ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ ฮึกๆ.. รีบหนีออกจากที่นี่ซะ " ฟางพูดให้กำลังใจตัว
เองร่างน้อยๆค่อยๆเดินออกจากห้องด้วยวคามลำบาก และฟางก็สะดุ้งเมื่อเจอใครบางคน
" โมะ! " ฟางถึงกับล้มเมื่อเดินชน ร่างกายที่แสนอ้อนล้า+กับความเจ็บปวดในใจทำให้ฟางล้มได้
ง่าย
" ฟางจะไปไหน " โทโมะพยุงฟางลุกขึ้น
" ฟางจะหนี " ฟางลุกขึ้นแล้วบอกโทโมะ
" ไม่ได้ ผมไม่ให้ไป " โทโมะกระชากแขนฟางเพราะกลัวฟางจะจากไป
" โอ๊ย!~ " ฟางอุทานเสียงด้วยความเจ็บ
" เป็นแผลอยู่หรอ ผมขอโทษ เดี๋ยวผมจะทำแผลให้นะ " ดทโมะพูดแล้วพยุงฟางไปนั่ง แล้วเดิน
ไปหยิบกล่องยา มาทำแผลให้ฟาง แม้ฟางจะเคยทำไม่ดีกับโทโมะไว้มาก แต่ดทโมะก็ยังจะดีกับ
ฟาง ฟางซึ้งน้ำใจจริงๆ เพราะมันคือพลังแห่งความรักยังไงล่ะ?...
" โอ๊ย มันเจ็บนะ! >o<" ฟางพูดเสียงดัง
" 55 ขอโทษครับๆ " โทโมะแกล้งจิ้มหนักเพื่อแกล้งฟาง
" ฟางงอนแล้ว ทำดีดีสิ มันเจ็บ -3-(^_^) " ฟางบอกโทโมะแล้วยิ้ม
" อ่ะเสร็จแล้วครับ " โทโมะกำลังหยิบกล่องยาไปเก็บ เหวอ~ ผ้าเช็ดหน้าของโทโมะตกพื้นซะได้
โทโมะรีบหยิบ เอ๊ะๆ! ฟางก็หยิบ มือทั้งสองสัมผัสถึงความรัก ตาที่มองกันลึกซึ้งกว่าสิ่งใด
" ฟางง.." โทโมะเรียกชื่อฟางแล้วเอื้อมมือจับใบหน้าของฟางอย่างช้าๆ ฟางเองก็ยินยอมเพราะ
โทโมะทำดีกับฟาง.. หน้าเริ่มใกล้ขึ้นเรื่อยๆ แล้วโทโมะก็ก้มลงจูบฟางช้าๆ
" โมะ ทำอะไร?!! " ฟางเริ่มดันโทโมะออกจากร่างกาย แต่กลับไม่เป็นผล เมื่อโทโมะเริ่มไซร้
ซอกคอฟาง กลิ่นหอมจากเส้นผมช่างเย้ายวนอารมณ์จริงๆ
" ปล่อยนะ โมะเป็นบ้าไปแล้วหรอไง ! ฟางอุตส่าห์ไว้ใจนะ ปล่อยนะๆ!! " ฟางดันโทโมะออกมาก
เท่าไร โทโมะก็ใกล้ฟางมากเท่านั้น ยิ่งผลักเหมือนยิ่งดึงดูด โทโมะทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของ
จนเสร็จ
เพี๊ยะ!!!
ฟางตบหน้าโทโมะ จนโทโมะได้สติ
" ทำอะไรฟางรู้ตัวบ้างมั้ย ฮึก.. ฟางไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ " ฟางพูดแล้ววิ่งหายไป
" ฟางผะ..ผมขอโทษ.. คือผม .. " โทโมะคงหมดโอกาศแก้ตัวแล้วสินะ ทีนี้ฟางก็กลายเป็นของ
ป๊อปปี้สิสิ
อยากอัพๆ มีกำลังใจมากมาย เลยอัพให้ สนุกป่ะๆ >< ข้าไม่ให้ฟางแก่เจ้าหรอกโทโมะ อย่าหวัง
เบย วะฮาฮ่า!!~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ