คุณหนูสุดซ่า กะ นายซุป’ตาร์สุดแสบ

6.7

เขียนโดย nulove

วันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.39 น.

  31 ตอน
  24 วิจารณ์
  41.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557 15.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) งานไม่ถนัดของราณี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันสดใสด้วยความเหนื่อยล้าขอฉัน เมื่อคืนเจมส์มาหาฉันที่ห้องเขาซื้ออาหารเบาๆมาให้ฉัน และเขาก็สอนฉันให้เป็นนางแบบกิตติมศักดิ์ให้เขา ขอบอกตรงนี้เลยว่า ‘เหนื่อยมาก!!!’

หลังจากที่ฉันจัดการตัวเองเสร็จเรียนร้อย

ตื่อ...ดึ๊ง...ตื่อ...ดึ๊ง !!!

“ใครมาอีกเนี่ย??” ฉันพูดคนเดียว

“สวัสดีครับคุณหนู พร้อมที่จะไปทำงานกันรึยังครับ” เจมส์

“นี่รถฉันก็มีย่ะ ทำไมต้องไปกับนายด้วย” ฉันตอบ

“ประหยัดน้ำมันไงครับอีกอย่างรถที่กรุงเทพก็ติดจะตาย!!!” เขาหาเหตุผลต่างๆนานา จนฉันต้องยอมไปกับเขา จนเราไปถึงก็โดนเรียกไปแต่ตัวทันที เห็นพี่ทีมงานเขาบอกว่าวันนี้ถ่ายแบบคอลเลคชั่นค่รัก ‘คู่รัก’ แล้วฉันจะทำได้ไหมเนี่ย

“เรียบร้อยรึยังค่ะ น้องเจมส์” พี่ลูกหมูถามขึ้น

“เรียบร้อยแล้วครับ”ผมตอบ

“งั้นพี่ไปดูน้องเบลล่าก่อนนะ” พี่ลูกหมูบอก

“ไม่ต้องหรอกครับเดี่ยวผมไปดูให้ดีกว่า” ผมเสนอ ก่อนที่จะเดินไปที่ห้องแต่งตัวของเธอ ผมเข้าไปก็เห็นเธอรู้สึกกังวนสงสัยจะตื่นเต้น มาจึงย่องเข้าข้างหลังให้ใกล้ๆเธอแล้วกระซิบข้างหู

“กังวนเหรอครับ คุณหนู” เธอคงตกใจจึงรีบหันมา แต่เพราะความใกล้จึงทำให้จมูกของเราชนกัน ตาของเธอหวานมาก กลิ่นน้ำหอมของเธอก็ชวนให้ผมลงใจของผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะจนแทบจะหยุดนะตรงนั้น และที่ชวนให้หลงที่สุดคือปากของเธอหน้า.....จูบจัง

“นี่นายตกใจหมดเลยมาเงียบๆ” เธอทำให้ผมหลุดออกจามนต์สะกด(อยู่นานๆหน่อยก็ไม่ได้)

“อ่าๆ ขอโทษ พี่ลูกหมูให้มาตามล่ะไปกันเถอะ” ผมจึงจับมือเธอเดินไป

“นี่ๆนาย ไม่ต้องจับมือก็ได้นะ”

“………..” ผมไม่ตอบแต่ก็ยังจับมือเธอเดินออกไปอย่างนั้นแหละ และการถ่ายแบบคู่รักของเราก็เป็นไปด้วยความราบรื่น ไม่เสียแรงที่สอนให้จนดึก

“ป่ะคุณหนูกลับกันเถอะ” ผมชวนเธอกลับ

“นี้ฉันมีนะ เรียกฉันเบลก็ได้”

“และอีกอย่าง ฉันมีธุระ ฉันไปเองได้” เธอบอก

“ที่ไหน ให้ผมไปส่งไหม ผมว่างนะทั้งวันเลย” ผมพูดอาสาพร้อมทำสายตาอ้อนวอนอย่างที่สุดเพราะอยากรู้ว่าคุณหนูอย่างเธอจะทำอะไรบ้าง........พอเธอตกลง เธอก็ให้ผมขับรถไปที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง เป็นร้านที่ถือว่าใหญ่แต่ก็ไม่ใหญ่มากนัก ร้านถูกตกแต่งเป็นสวนแบบฝรั่งเศส มีพนักงานอยู่ประมาณ4-5คน แต่พึ่งรู้ว่าลูกคุณหนูอย่างเธอจะเป็นหุ้นส่วนที่ร้านกาแฟกับเพื่อนของเธอ

“สวัสดีครับคุณเบลล่า” เสียงพนังงานที่เคาตอร์ต้อนรับ

“สวัสดีจ้า ยัยพลอยอยู่ไหม” ฉันถามพนังงาน

“อยู่ที่สวนค่ะ”เสียงพนักงานอีกคนพูด ฉันจึงเดินไปดูที่สวนเจมส์ก็เดินตามฉันมาด้วย

“ยัยพลอย ทำอะไรอยู่อ่ะ” ฉันถามเมื่อเจอยัยพลอย

“สรุปบันชี แล้วนี้..........” ยัยพลอยหันมองคนข้างหลังฉัน

“เจมส์...........มากับเธอได้ไงอ่ะ” พลอยถาม

“อ๋อ เรามีงานด้วยด้วยอ่ะ เขาไม่มีไรทำเลยมากับฉัน” ฉันตอบแบบกวนๆ

“อ่าว ผมก็แค่อยากอยู่กับคุณอ่ะ” เจมส์เอาคืน

“นี้พูดให้มันดีๆนะ” ฉันใส่สีหน้าอย่างโมโห แล้วเดินหนี้ไปอย่างไม่สนใจอะไร

“เดี๋ยวสิ รอผมด้วย” ฉันหยุดเดิน

“คุณเป็นอะไรของคุณ” เจมส์ถาม

“ก็ฉันไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบนี้” ฉันตอบ

“ทำไมอ่ะ” เขาถามต่อ

“ก็ฉันไม่ชอบ ถ้าไม่สนิทอย่าทำแบบนี้” ฉันใส่อารมณ์อย่างโมโหแล้วหันหน้าหนี

“แล้วถ้าผมอยากให้มากกว่าสนิทล่ะ คุณจะว่าอะไรไหม” เจมส์มากระซิบที่ข้างหู

“”นายว่าอะไรนะ???” ฉันถามอีกครั้ง

“ผมบอกว่า.....”

“ถ้าผมอยากสนิทกับคุณมากกว่า........คนรู้จัก คุณจะว่าอะไรไหม” เจมส์ตอบอย่างเขินๆ

“นี้......อย่ามาพูดเลยนะ”

“แล้วใครบอกว่าผมพูดเล่นล่ะ” เจมส์ตอบ

“ฉันยังให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้ เราพึ่งรู้จักกัน” เบลล่าตอบ

“ก็ได้.....” เจมส์ตอบอย่างเซ็งๆ

“เรากลับกันดีกว่านะเดี๋ยวรถติด” เบลล่าเปลี่ยนเรื่อง พอขับรถกลับมาที่คอนโดทั้งคู่ก็แยกกันเข้าห้องของตัวเอง แต่เจมส์ก็ส่งข้อความมา ‘ผมจะรอคำตอบจากคุณนะ’

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ

ผิดพลาดอะไรก็ช่วยเตือนด้วยนะค่ะ

#อยากได้ความเห็นจัง

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา