รักร้ายๆของนายจอมเถื่อน

เย้ ๆชั้นล่ะดีใจ๋ ดีใจที่ชนะพนันไอโมะ ได้คะแนนพละดีเบย เสร็จภารกิจแล้วชั้นก็คงต้อง

บอกเลิกป๊อปปี้ มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะต้องคบกันต่อนิ พิมก็ยิ่งกดดันชั้น จำที่ชั้นสัญญากับพิม

ได้ป่ะ ยัยนั่นไม่ยอมเลย แต่ทำไงล่ะสัญญาก็ต้องเป็นสัญญายิหว่า ยัยพิมนัดชั้นไปที่สระว่าย

น้ำ และเรียกคนมาเป็นไทยมุง โดยบอกว่าชั้นจะโดดน้ำ

 

 

 

 

น้ำที่ยัยพิมจะให้ชั้นโดดมันลึกมากนะ ชั้ยว่ายน้ำไม่เป็นซะด้วยสิิิ แย่ล่ะ คนพวกเน้อ่ะจะมาดู

ชั้นตายในสระว่ายน้ำอย่างอนาถหรอกหรอก "เอ้า โดดลงไปเลย ยัยอาหารวัวเน่า 555"ดูดิ

ยัยพิมกันเพื่อนพากันหัวเราะสะใจชั้น หนุกมากป่ะ ตอนนี้แก้ว โทโมะ ไม่อยู่ ชั้นอ้างว้างแล้ว

 

 

 

แต่ในใจชั้นกลับนึกถึงคนคนนึงอย่างประหลาดใจ ไม่รู้สิ อยากให้มาอยู่ด้วย อยากให้มาช่วย

เขาคนนั้นจะมาหาชั้นมั้ยนะ พอชั้นทำท่าจะกระโดด คนที่ชั้นอยากให้มามากที่สุดก็เดินมาลาก

ชั้นเข้าไปในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของป๊อปปี้ "พวกเธอทำบ้าอะไรกันวะ"นายป๊อปปี้ขึ้นเสียง

ใส่ยัยพิม ชั้นสะใจเล็กน้อย อิอิ 

 

 

และเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวก็เกิดขึ้น ป๊อปปี้ถีบพิมตกน้ำอ่ะ กร๊าก  ย้ำว่าถีบ เพิ่งเคยเห็น

ป๊อปปี้ถีบผู้หญิง"ยัยอาหารวัวเน่า ชั้นเรียกได้แค่คนเดียว อย่าสะเออะเรียกตาม"ป๊อปปี้พูด

อย่างฉุนเฉียว ชั้นควรดีใจป่ะ ว่ามีคนเรียกชั้นแบบนั้นแค่คนเดียว โฮกกกกก

 

 

"กรี๊ด นังฟางแก แก แก"พิมลากขาชั้นลงไปในน้ำ อ้ากก คนสวยว่ายน้ำไม่เป็นนนน แล้วเพื่อน

ๆยัยพิมก็หัวเราะชั้น นายป๊อปปี้หันขวับมองอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะถีบ เพื่อนๆยัยพิมล้มเป็นโดมิ

โน่ แล้วตอนนี้ชั้นเริ่มขาดอากาศหายใจ ป๊อปปี้เลยรีบกระโดดตามมาช่วย ท่าอย่างเท่ ><

 

 

 

ป้าบๆๆๆ ใครตบหน้าชั้นว่ะ ของีบก่อนน้าาา อุ๊ย มีอะไรมาแตะที่ริมฝีปากชั้น นุ่มๆเหมือนเยลลี่

ลืมตาขึ้นมาดูดีกว่า อ้อ ปากนายป๊อปปี้น่ะ อะไรนะ ปากนายป๊อปปี้ค่ะ กรี๊ดดดด แม่เจ้าโว้ยยย

ชั้นอยู่ที่หนาย อ้อ ห้องพยาบาล ที่มีแค่ชั้นและป๊อปปี้ ครูหายไปไหนหมดแว้้ ไม่มาเปลี่ยนชุดให้

 

 

 

"เอื้อก~~~~"เสียงกลืนน้ำลายของป๊อปปี้ที่มองมายังชั้นทำให้ชั้นก้มลงมองสิ่งที่เขามอง กรี๊ด

เสื้อนักเรียนมันบางมาก เห็นบราสีดำชั้นเลย แบบเซ็กซี่ซะด้วย แง่ ชั้นถีบป๊อปปี้ลงไปที่พื้นก่อน

จะเอาผ้าห่มมาห่มตัวเอง นายป๊อปปี้ที่โดนชั้นถีบ รีบเดินออกนอกห้อง แล้วกลับเข้ามาพร้อม

อาจารย์ห้องพยาบาล

 

 

"พวกเธอสองคนเล่นอะไรกันจ๊ะเนี่ย โย่วๆ"อาจารย์วันนี้มาแปลกหน่อยนะ คือแกเป็นอาจารย์

ห้องพยาบาลที่ชอบฟังเพลงแร็บอ่ะนะ แปลกคนดี"ดีนะที่เลิกเรียนแล้ว เพราะชุดนักเรียนดันมา

หมดน่ะจิ จิบิๆ อ่ะครูให้เราสองคนใส่นี้แล้วกัน มีชุดชั้นในเรียบร้อยนะเเจ๊ะ"อาจารย์ยื่นถุงคนละใบ

ให้ชั้นกับป๊อปปี้

 

 

พอชั้นเปิดดู โห้จานกำลังแรงเเน่ๆอ่ะ คีบับ มันเป็นเสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้นแสนสยิว ฟางจะใส่

เรอะ ส่วนนายป๊อปปี้ก็หยิบเสื้ออกมาหน้าเหวอเลยทีเดียว ของเค้ายังดีนะ เสื้อกล้ามสีดำกับกาง

เกงยีนส์ การี๊ด

 

 

ยังไงก็ต้องเปียก เล่นซะชื้นขนาดนี้ คือชั้นใส่เสร็จเรียบร้อยเเล้วนะ แต่ปัญหาคือ ไม่อยากออก

ไปเจอหน้าป๊อปปี้ตอนนี้เลย มันแบบ ไม่รู้สินะ เสื้อตัวนี้ใส่เเล้ว ดูมดูมเกิร์ลอ่ะนะ มันเขิลเฟร้ย

แต่ให้ตัวเองหมกแต่ในห้องนี้คงไม่ได้ กางเกงก๋สั๊นสั้นน

 

 

แล้วในที่สุดชั้นก็เปิดประตูออกไป นายป๊อปปี้มองตาค้างเลยอ่ะเขินนะเนี่ย แล้วชั้นกับป๊อปปี้

ก็เดินทางกลับบ้านกัน ระหว่างทางเดินออกจาโรงเรียน นักเรียนชายมองชั้นตาเป็นมันเลยๆ

เหมือนที่ป๊อปปี้มองเมื่อกี้

 

 

และดูเหมือนว่าป๊อปปี้จะรู้ว่ามีคนมองแฟนตัวเองอยู่ถึงได้เอามือมาโอวเอวชั้นแล้วดึงเข้าหาตัว

ชั้นหันมองอย่าง งงๆคำตอบที่ได้คือสายตาอันไม่พึงพอใจ ชั้นทำอะไรผิดฟร่ะเนี่ย แล้วเราก็กลับ

บ้านอย่างไม่ค่อยปลอดภัยสำหรับสายตาคนบนรถเมล์ จานนะจานทำไมเอาชุดแบบเน้มานี่มันลุึค

เฟย์ชัดๆ

 

 

 

นายป๊อปปี้เดินเข้ามาบ้านชั้นอีกแล้วเพราะว่าวันนี้เพื่อนๆแฟนยัยเฟย์มาเยอะกว่าปกติ และที่สำคัญ

ดื่มเหล้ากันด้วย อายุยังไม่ควรดื่มเลยนะเห้ย แม้ป๊อปปี้จะเข้าไปปราบแต่พวกเมาๆคงไม่สนใจ

เดินมา มา มา มา จับหน้าอกชั้นอ่ะ"ใหญ่ดีนิ พีสาวว"เสียงยานๆมาจากไออ้วนคนนึงที่คาดว่า

จะไม่รู้จักป๊อปปี้คนอื่นกลัวจนหัวหด มีแต่ไออ้วนเนี่ย "กรี๊๊ดดดดดดดดดดด"ชั้นกรีดร้องออกมา

 

 

โครม

 

 

นายป๊อปปี้ซัดไออ้วนลงไปบนพื้น "อย่ายุ่งกับผู้หญิงคนนี้จำไว้นะไออ้วน วัยพวกแกไม่ควรจะดื่ม

เหล้า ถ้าพ่อแม่พวกนายเห็นคงจะเสียใจ เก็บๆของกลับบ้านไปเลยไป๊"นายป๊อปปี้ร่ายคาถาใส่

แต่พวกมันเมาหลับคาโซฟาเรียบร้อนแล้ว "วันนี้ชั้นจะค้างบ้านเธอ พรุ่งนี้วันเสาร์ไม่มีปัญหาหรอก

แล้วชั้นจะนอนห้องเธอ"นายป๊อปปี้เดินเอากระเป๋าเค้าไปเก็บที่ห้องชั้นเฉยเลย

 

 

 

แล้วเราสองสามคนรวมยัยเฟย์ด้วย ยัยเฟย์ไม่ดื่มเหล้านั่งกินอาหารกันเสร็จ ยัยเฟย์ก็ขอตัวไปอ่าน

หนังสือ ทิ้งชั้นกับป๊อปปี้ให้ล้างจาน ชั้นนึกสนุกยังก็ไม่รู้เอาฟองสบู่เป่าใส่ป๊อปปี้ นายนี่จะยอมเรอะ

เป่าใส่ชั้นคืนเราเล่นกนัอย่างสนุกๆไม่มีเครียด ชั้นมีความสุขจัง

 

 

 

กลับที่ห้องนอนของชั้น นายป๊อปปี้อาบน้ำก่อนชั้นเพราะว่า ตัวเขาเลอะฟองสบู่มากกว่าชั้น ชั้นนั่ง

รอ 30 นาทีได้ ทำไมผู้ชายคนเน้อาบน้ำนานจัง แล้วชั้นก็เข้าไปอาบน้ำ แล้วเดินออกมาด้วยสภาพ

นุ่งผ้าขนหนู่ผืนเดียว ตามความเคยชิน และคลายผ้ามาขมวดปมอีกรอบเพราะมันจะหลุด โดยลืม

ไปว่านายป๊อปปี้นั่งดูอยู่

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"

 

"เห้ย เธอ" นายป๊อปปี้ถึงกับปล่อยสมุดบนมือ หล่้นดังตุ้บ ชั้นรีบวิ่งเข้าไปใส่เสื้อผ้าให้ห้องน้ำอย่าง

รวดเร็ววว ปานจรวดพุ่งก็จะเดินออกมาล้มตัวลงนอนบนเตียงเลย อายเกินน่ะ แล้วนายป๊อปปี้ก็มา

นอนตามที่บนเตียงชั้น พลางกอดชั้นไว้ เอ่อ เอิ่ม เคๆ ชั้นไม่เถียงเพราะไม่อยากจะมองหน้านะ 

มันเขิน ให้กอดก็ด้าย :P

 

 

 

 

อัพให้แล้วนะเเจ๊ะ เยอะด้วย เม้นกันเร็วถ้าอยากอ่านตอนใหม่