รักร้ายๆของนายจอมเถื่อน
เขียนโดย MPFOREVER
วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.50 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 20.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ก็มีแฟนน่ารัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความยิปปี้ตอนนี้ ครบกำหนดสามวัน วันตายของฟางแล้วค่ะ แฮ่ วันที่นายป๊อปปี้จะต้องมาบอก
ว่าจะตกลงคบชั้นเป็นแฟนรึเปล่า และวันสุดท้ายของพนันไอโมะ - - ทำไมนายป๊อปปี้ยัง
ไม่เดินมาหาชั้น
แต่ตอนเน้ไลน์มาแล้ว บอกว่าติดธุระ เห้ยน้านมันชีวิตชั้นทั้ง้ป็นเลยนะ เฟร้ย โทรไปก็ไม่รัับ
ส่งไลน์ก็ไม่อ่าน หึ่ย ฟางคนนี้บล็อกเบอร์ป๊อปปี้เรียบร้อยแล้ว หงุดหงิดอ่ะ ตอนนี้ชั้นเดินไป
แย่งลูกชิ้นในมือน้อง ม.ต้นมากิน แล้วเดินอย่างสง่างาม
พลั่ก
ใครโยนลูกบอลมาใส่หัวชั้นตอนกำลังกินลูกชิ้นอยู่อยากตายเรอะ (เริ่มติดนิสัยเถื่อนๆจากป๊อป
ปี้แล้วหล่ะเธอ) อุ้ย แย่ คนที่ปาลูกบาสมาใส่ชั้น ไม่ใช่ เค้า เล่นพลาดกันต่างหาก มีร่างกายล่ำ
บึก ตัวใหญ่ กล้ามเป็นมัด ร่างกายมีเหงื่อ ดูแล้วเซ็กซ่สุดๆ สายตาชั้นมองเค้าอย่าง หลงใหล
อ้าก กำเดาพุ่งแน่ๆ รีบเดินออกมาดีกว่า
อ่อยยยพักกลางวันแล้วทำไมนายป๊อปปี้ ยังไมามาวะ ต้องการคำตอบด่วน ไม่งั้นแพ้ไอโมะแน่
เลยตรู นั่นนายบ้า ซื่อ ทึ่ม เก๊ก โหด เถื่อน แต่เร้าใจ บ้า เดินมาแล้ว เดินมาเร็วหน่อยสิวะ มี
เวลาไม่มาก เดี๋ยวไอโมะต้องไปซ้อมกีฬา
"นี่ยัยอาหารวัวเน่าทำไม ชั้นโทรหาเธอไม่ติดห๊ะ"นายป๊อปปี้ถามชั้นด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวแล้วชั้น
ล่ะต้องมารอ รอแล้วรอเล่า นายก็ยังไม่มา คนที่ควรโมโหควรเป็นชั้นเว้ยย -*-
"ชั้นบล็อกเบอร์นายไง นายทึ่ม ตอบคำถามชั้นมาเร็วๆ "ชั้นถามนายทึ่มนี้แล้วก็ไดเปฏิกริยาแบบ
เดิมๆคืออาการหน้าแดงอากาศก็ไม่ร้อนนิหว่า(นางเอกเราต้องซื่อๆ)
"เออ ชั้นตอบตกลง"นายป๊อปปี้นี่ตอบตกลงง่ายดีแหะ มีสาวๆมาขอนายนี่เป็นแฟนเยอะแต่นายนี่
ก็ไม่ตอบตกลง ครั้งนี้เชื่องดีจัง"แต่เธอต้องทำให้ชั้นรักเธอได้ภายใน 5 นาทีนี้" จะบ้าหรา ชั้นคง
ทำไม่ได้หรอกมั้ง ใครจะชอบกันภายใน 5 นาทีฟร่ะ นายสมองกลวงแล้วเนี่ย
"ทุกคน นายป๊อปปี้ ภาณุ จิระคุณคนนี้ เป็นแฟนกับ ฟาง ธนันต์ธรณ์ นีระสิงห์ แล้ว"ชั้นพูดได้ไม่
อายปาก นายป๊อปปี้ทำท่าทางตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก คงคิดว่าชั้นไม่กล้ามั้งเนี่ย หุหุ กล้าอยู่แล้ว
อุต๊ะ นายป๊อปปี้รั้งชั้นเข้าหาตัวเค้าแล้ว
"ชั้นจะชอบเธอได้ยังไงน้า"แล้วนายป๊อปปี้ก็ประกบจูบชั้นลงมาอย่างดูดดื่ม ชั้นเอาแต่นิ่งค้าง จน
นายป๊อปปี้ ปล่อยชั้นแล้วสแยะยิ้ม และก็เดินออกไป ท่ามกลางความช็อกของทุกคนและหนึ่งใน
นั้นก็รวมถึงชั้นด้วย มันเจ็บในอก
พอเลิกเรียน นายป๊อปปี้มาห้องชั้นก่อนเสลา แต่ชั้นมองเค้าด้วยสายตาเย็นชา เค้าทำว่าเป็นบ้า
อะไร ชั้นก็ไม่ตอบ ไม่พูด เลยสักคำ แล้วชั้นก็ทนไม่ไหว
เพี๊ย
ชั้นตบหน้าป๊อปปี้ไปหนึ่งที ดูเหมือนว่าเค้าจะอึ้งมาก แล้วน้ำตาชั้นก็ไหลลงมาอย่างไมาขาดสาย
"เห้ย ใจเย็นๆ ชะ ชั้นขะขอโทษ"นายป๊อปปี้พูดขอโทษพร้อมเอามือมาเช็ดน้ำตาชั้นอย่างเก้ๆกังๆ
อย่างคนไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน ควรดีใจป่ะยัยฟาง- -"
"ไม่เอาอย่าร้องดิ หยุดๆ"แล้วนายป๊อปปี้ก็กอดชั้นอย่างหลวมๆพลางเอามือลูบผมอย่างเบามือ
แล้วชั้นก็หายโกรธนายนี่จนได้ ยัยฟางน้า มีแฟนน่ารักก็งี้ >////< ถุ้ย ชั้นกับเค้าแค่แฟนปลอมๆ
วะฮ่ะฮ่าๆแล้วฟางคนนี้ก็ชนะพนันไอโมะ จนได้ คะแนนพละขึ้นแล้ว กร๊าก ฟางล่ะดีใจ
อัพให้แล้วนะก้ะ น่าชิมิล้า พระเอกเราไม่เคยปลอบใครเลยน้า เม้นด้วยนะก้ะ ถ้าอยากอ่าน บทสรุป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ