รักร้ายๆของนายจอมเถื่อน

วันนี้ชั้นมาโรงเรียนแต่เช้า ด้วยความ(ไม่)สบายใจ เพราะไอโมะมันบอกว่ามันจะมี
แฟนแล้ว รอแค่ขอ ขอ ขอให้นายโทโมะไปแข่งกีฬา จนไม่มีเวลาขอนะ T^T ชั้น
จะมีแฟนได้ไง คนทั่วโรงเรียนคิดว่าชั้น เป็นแฟนป๊อปปี้ กันหมด ไม่มีใครเข้าใกล้
 
 
 
 
แล้วชั้นก็ถามตัวช่วยที่ดีที่สุด ไอแก้วใจของฟางงง และมันก็ตอบคำถามที่ทิ่มแทง
ใจชั้นมากที่ซู้ด คือให้ชั้นขอนายป๊อปปี้เป็นแฟน "เกมส์พนัน จะได้จบ แก็จะได้ชนะ
ด้วยยัยฟาง" นั่นใันต่างกับพนันแพ้โทโมะตรงไหนว้า ชอบทำอะไรหมือนกันเบย
 
 
 
ชั้นขอป๊อปปี้หรอ ถ้านายนี่ปฏิเสธ ชั้นก็ต้องเเพ้พนันไอโมะและต้องขอป๊อปปี้เป็นแฟน
ต่อหน้าทุกคน และ ผิดสัญญากกับยัยพิมอีก โอ๊ยยๆ ฟางจิเครียด อ้อ ยังมีตัวช่วยตัว
ก่อนสุดท้าย อะคริคริ นายเคนตะไงล่ะ ขอให้เป็นแฟนปลอมๆ เริ่ดค่าเริ่ด
 
 
 
แล้วผีบ้าอะไรเข้าสิงชั้นก็ไม่รู้ ให้ตัวเองขออนุญาติอาจาร์ยไปห้องน้ำ ทั้งที่ตัวเองจะไป
หาเคนตะ>< จะบอกว่าห้องนายป๊อปปี้ที่มีเคนตะอ่ะนะ พวกนี้ไม่เรียน ทำตัวเกเร แต่
เรียนโคตรดีอ่ะ ฟางเงิบไปเลยล่ะค่ะ คุณผู้อ่าน นั่นเจอเหยื่อแล้ว เคนตะกำลังนั่งเล่น
เกมส์โทรศัพท์อยู่ ชั้นโบกมือเรียกเค้าหลายครั้งแต่เค้าก็ไม่สนใจ แต่อะเด้ อะเด้
 
 
 
อาจาร์ยห้องนี้ไม่อยู่นิหว่า พวกผู้ชายเอาแต่ดูหนังสือโป๊ ยกเว้นเคนตะที่เล่นเกมส์ และ
ป๊อปปี้ นั่งอยู่เงียบๆแล้วก็หน้าแดงขึ้นมา นายนี่เงียบเป็นด้วยเว้ย ชั้นเลยหยิบกระดาษที่
มีอยู่ในกระเป๋ากระโปรงพร้อมปากกา แล้วเขียนว่า'นี่นายออกมาหาชั้นหน้าห้อง หน่อยดิ'
แล้วชั้นก็ปากระดาษไปหาเคนตะ
 
 
 
อุ้ย_ิบหาย ปาพลาด ไปโดนหัวป๊อปปี้ หมอนั่นหยิบกระดาษขึ้นมาอ่านแล้วก็มองมาทาง
ประตู ที่ชั้นยืนอยู่พอดีอะจ้า^O^ นายป๊อปปี้มองหน้าชั้นก่อนจะหน้าแดง แต่ชั้นว่าเค้าไม่
ได้ดูหน้าชั้นอย่างเดียวนะ เค้ามองหน้า....อกชั้นด้วย -*- ชั้นเลยรีบเดินออกมาเร็วๆเบย
 
 
 
แต่ไม่นาน มือของชั้นก็ถูกบุคคลปริศนา มาคว้าเอวแล้วลากเข้าซอกของอาคารเรียน ที่
ไม่ค่อยจะมีใครเห็น ลากเข้ามาทำไมอ่า เค้ากลัวหนู แงๆ ToT ชั้นพยายามดิ้นๆแต่คง
ไม่ใช่ ห้ามใช้คง มันไม่มีทางหนีได้เลยแหละ นางเอกของเรื่องลำบากจริงๆ โฮฮฮฮฮ
 
 
 
"ปากระดาษใส่หัวชั้น แล้วคิดจะเดินหนีทำไมยัยอาหารวัวเน่า"อีตาป๊อปปี้ตวาดแล้ว
แม่เจ้าโว้ย ทีตอนอยู่ในห้องยังทำตัวเงียบๆอยู่เลยนะ เปลี่ยนโหมดเร็วจัง แล้วชั้นก็
ไม่ได้จะปากระดาษใส่เค้าเลยนะ แต่เรื่องเคนตะต้องเป็นความลับ แก้ตัวไงดีวะ เวร
แล้วไง ยัยฟางเอ้ย - -"
 
 
 
 
เอ่อ..อ่า..เอิ่ม ก็ชั้นจะถามนายว่าคำถามปีโป้ที่นายถามชั้นเมื่อวานคืออะไรน่ะ"แก้
ตัวได้อย่างสวยเลิศ กิ้กิ้ ถามได้โคตรปัญญาอ่อนเบยอ่าาา -*- พอถามปุ๊บนายนี่
ชักสีหน้าใส่เบย แล้วก็ตอบชั้นว่า
 
 
"ยุ่งจริง ไม่ใช่เรื่องของเธอ มาเพื่อพูดเรื่องแค่นี้นะ ยัยบ้า ทำชั้นเสียเวลา"นายป๊อปปี้
ปล่อยมืออากจากเอวชั้น น่าจะปล่อยตั้งนานแหละ ไอบ้าเอ้ยยย ฟร้ากกก
 
 
 
"แล้วนายอ่ะ มามองหน้าอกชั้นทำไมกันเล่าเว้ย"วกเข้าเรื่องแล้วๆ มามองแล้วทำ
หน้าหื่นใส่ชั้นทำไม นายป๊อปปี้ชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองชั้นแล้วหน้าก็
แดงเหมือนสีมะเขือเทศเลย อุ๊ย น่ารักง่ะ บ้า ยัยฟางคิดไรเนี่ย
 
 
 
"ใครจะมองว้า แบนอย่างกับไข่ดาว ไม่มีอะไรน่ามองเลยสักนิด"นายป๊อปปี้พูดอย่าง
มะนาวไม่มีน้ำแล้วเดินออกไปอย่างเท่ ปั้ก อุ้ย คนเถื่อน เดินชนประคู กร๊ากกกกก
มันน่าขำอะไรเช่นนี้ อ๊ะ นั่นไง นายเคนตะเดินออกมาแล้ว รีบเรียกเลย เย้ เดินมาแล้ว
 
 
 
 
"นี่นายเคนตะ นายช่วยมาเป็นแฟนปลอมให้ชั้นหน่อยสิ น้า น้า น้า"ฟางอ้อนสุดฤทธิ์
ไม่กลัวเเพ้ไม่ทำนะ โน้วว นายเคนตะตอบมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า"ชั้นคงช่วยเธอ ไม่ได้
หรอกนะ เดี๋ยวไอป๊อปโกรธ เธอดูหน้าห้องชั้นสิ มันทำหน้าโหดมาเชียว มือนี่กำแน่นเลย"
ขอบคุณที่ตอบรับฟางนะก้ะ มีกำลังใจเพิ่มขึ้นมากมายมหาศาลเปี่ยมล้ม จะไม่ลืมเลย
 
 
 
 
แล้วชั้นก็เดินกลับมาเรียนด้วยสภาพที่เหมือนหญิงสาวอกหักทั้งที่ความจริง ชั้นแค่โดน
ปฏิเสธให้เป็นแฟนปลอมๆแค่นี้ ฟางไม่แคร์ค่ะ เข้มแข็งไว้ แต่ชั้นต้องขอนายป๊อปปี้เป็น
แฟนจริงๆหรอว่ะเนี่ย รับไม่ด้าย รับไม่ด้าย -*-
 
 
 
ขากลับ บนรถเมล์ชั้นพยายามจะขอป๊อปปี้อยู่หลายครั้ง แต่ใจมันไม่กล้าพออ่ะนะ พอจะ
เรียกอีตาป๊อปปี้ก็ลุกให้คนแก่นั่ง พอจะเรียก อีตาป๊อปปี้ก็ไปช่วยคุณป้าถือของ พอจะ
เรียก อีตาป๊อปปี้จ่ายเงินค่ารถเมล์ #^%$$&&แล้วฟางก็เลยเรียกไม่ได้ แหะๆ - -
 
 
 
พอถึงบ้านชั้น ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านมองซ้ายมองขวา เห็น ก๊วนยัยเฟย์อีก เขาเลย
ไม่ยอมเดินออกจากบ้าน" ปล่อยให้ชั้นโดนล้อว่า พี่ป๊อปปี้คงหึงเลยตามมาคุม "ปกติ
ป๊อปปี้ต้องอารมณืเสีย ตอนนั้นโดนล้อกับพิมถึงขั้นเอาตาย แต่ทำไมแค่นี้ปล่อย งง
 
 
 
 
อัพให้แล้ว เม้นให้หน่อยจิก้ะ รู้รึเปล่าป๊อปปี้หน้าแดงเพราะเรื่องอะไร รู้แล้วเม้นคำตอบ เพื่อความสนุกนะจ๊ะ ฟางจะขอป๊อปปี้เป็นแฟนหรือไม่  เม้นและติดตามค่ะ