EXO C&B ปี2 น่ารัก ปะทะ นายเกรียน ปี 1

#ชานยอล

"พี่เเบค พี่ตื่น กินข้าวครับ" ผมเรียกร่างเล็กที่นอนหลับอยู่ใต้ผ้าห่มหนาใบหนาโชกเหงื่อหน้าเเดง ส่งสัยผมคงหนักไปหน่อยทำให้ร่างเล็กต้องมานอนป่วยไม่สบายอย่างเนี้ย

"อืม" ร่างเล็กค่อยๆๆยันตัวขึ้นจากที่นอน

"กิน ข้าวครับ ผมทำเองเลยน๊าา" ผมยื่นข้าวต้มกุ้งที่ตั้งตาตื่นตังเเต่เช้ามาทำให้ เเต่ร่างเล็กไม่ได้มองถ้วยข้าวต้มเเม้เเต่น้อยสายตาคู่สวยเอาเเต่จ้องมือผม ที่เต็มไปด้วยพลาสเตอร์เพราะได้รับอุบัติเหตุจากการทำอาหารครั้งเเรก ผมไม่เคยทำอะไรให้ใครเเบบนี้มาก็ก็มีพี่เเบคคนเดียวนี้เเหละที่ผมอยากจะทำ ให้เเละเพียงเเค่คนเดียว

"ทำเองหรอ" ร่างเล็ํกยื่นมือมาจำเเผลผมอย่างเบามือ

"พี่ทานข้าวเถอะเดียวผมป้อนนะ" ผมนั่งลงข้างๆๆๆร่างบาง ผมตักข้าวต้มร่างเล็กรับกินอย่างว่าง่าย

#เเบค

ใน ห้องมีเพียงความเงียบผมรับข้าวต้มที่ชานยอลป้อนอยางว่าง่าย ผมไม่คิดว่าเด็กเกรียนๆๆอย่างมันจะทำเพื่อผมขนาดนี้ทำอาหารทั้งๆๆที่ไม่เคย ทำให้ใครเเถมยังได้เเผลมาเต็มมือเพียงเพราะทำข้าวต้มถ้วยเดียวมาให้ผม นี่ผมกำลังจะใจอ่อนกับไอ้เด็กบ้านี่ใช่ไม่

"อะยา" ชานยอลยืนยาเเก้ปวดเม็ดโตมาให้ผมสองเม็ด ผมมองยาเม็ดโตอย่างหวั่นๆๆๆเพราะผมเป็นคนที่กินยายากมาตั่งเเต่เด็กแล้ว

"ไม่เอามันขม"

"ยาก็ขมทั่งนั้นเเหละครับพี่เเบค"

"ก็ไม่กิน"

"พี่ไม่กินใช่ไม"

"อืม"

"ได้ งันผมกินเอง" ชานยอลกรอกยาเข้าในปากตามด้วยน้ำอึกใหญ่ก่อนจะประกบเข้ากับปากผมอย่างร็วด เร็วร่างสู่งให้ตอนที่ผมเผลอถ่ายยาเเละน้ำที่อยู่ในปากตนมายังผม

"อึก" ผมกลืนสิ่งที่ร่างสู่งสงมาเเต่ร่างสูงที่ถ่ายยาให้ผมเเล้วกับไม่ยอมถอนริม ฝีปากออกส่งลิ้นหนาเข้ามาควาญหาความหวานในโพรงปากผม เราสองคนจูบกันอยู่นานจนผมรู้สึกถึงมือที่่ค่อยๆๆเลื้อยเข้าไปในเสื่อ

"อือ อย่า" ผมทวง

"......." ร่างสูงมองผมนิ่งเเล้วซุกหนาเข้าไปไซร้คอผมต่อ

"กูไม่สบายอยู่นะ" ผมดันหัวชานยอลออก

"ก็ ได้ครับเเต่ถ้าหายผมไม่หยุดเเค่นี้เเน่" ฟอดดดดดด ร่างสูงหอมเเก้มผมฟอดใหญ่จัดเเจงให้ผมนอนลงส่วนตัวเอกก็ข้ามมาอีกฝั่งลุ้ม ตัวลงนอนกอดผมเข้ากับอกเเร่ง

"นอนนะครับผมจะกอดพี่จนกว่าพี่จะตื่นเลย"

"ให้มันเเน่เถอะ"

"ถ้าพี่ตื่นมาผมหลับผมให้พี่หอมเเต่ถ้าผมไม่หลับพี่ต้องให้ผมจูบ^___^"

"ไม่ทราบว่ามันเเตกต่างกันตรงไหน"

"^___^"

"ยิ้มไร"

"หายไวๆๆนะครับผมอยาก"

"o0o ยะ อยาก อะไร" ผมถาม

"อยาก......โอ๊ยยยพักผ่อนๆๆๆเดียวผมอด"

"บอกมานะ อยากอะไร อดอะไร"

"รีบๆๆสิจะได้รู้" ร่างสูงยิ้มอย่างเจ้าเลห์