my Heart เธอคือดวงใจ

     "ฟางจะกินอะไรดี  เดี๋ยวพี่ไปซือมาให้" โทโมะเดินมาหาที่นั่งกับฟางก่อนจะพูดขึ้น
 
 
     "เดียวฟางไปซื้อเองดีกว่า  เดี๋ยวพี่โทโมะลำบากเอา... ว้ายย" ฟางพูดก่อนจะลุกขึ้น แต่ดันสะดุดกับขาเก้าอี้ที่ตัวเองนั่ง
 
 
     "เห้นไหมระวังๆหน่อยสิ เดี๋ยวพี่ไปเองดีกว่า ว่าแต่ฟางจะเอาอะไรล่ะ?"  โทโมะรีบมารับร่างของฟางที่กำลังจะล้มไว้พอดีก่อนจะเปิดฉากบ่นทัน
 
 
     "ค่าาา งั้นฟางขอ อืมมม. ราดหน้าดีกว่า แล้วก็น้ำฟางไปซื้อเอง พีโมะจะเอาอะไรล่ะ?" ฟางพูด
 
 
     "เจ้าแผนการ งั้นพี่เอาน้ำเปล่าแหละน่ะ" โทโมะพูด
     
 
 
 
 
 
      ผ่านไป  15  นาที
 
 
 
 
 
     "มาแล้วๆ"  ฟางวิ่งมาหาโบว์และเควินที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่ ด้วยท่าทางรีบร้อน
 
 
     "เอ้า! แล้วพี่โมะล่ะ หายไปไหนเหรอ?" ฟางวิ่งมาก็ต้องสงสัยเพราะว่ากับข้าวเธอก้มาแล้วแต่ไม่เห็นตัวคนที่ซื้อข้าวมาเลย
 
 
     "อ่อ ! ครูใหญ่เรียกให้ไปพบน่ะ เห็นว่าจะให้ไปต้อนรับนักเรียนใหม่น่ะ" โบว์พูด
 
 
     "ใอ่แอ้วอางอีบอินเออะอะ  เอี๋ยวเอ้าอ้องอาย (ใช่แล้วฟางรีบกินเถอะนะเดี๋ยวเข้าห้องสาย)" เควินพูดด้วยกินข้าวไปด้วย
 
 
     "โอ้ย! เควินกินได้น่าเกียดสุดๆอ่ะ" โบว์พูด
 
 
     " โถ่! คนอุสาห์วิ่งมาเพื่อจะได้กินข้าวด้วยกัน - -" ฟางพูดด้วยท่าทางที่ผิดหวัง
 
 
     "เอาน่าฟาง  โบว์ถามฟางอะไรอย่างได้ป่ะ?" โบว์พูด
 
 
     "อะไรอะโบว์? " ฟางถามโบว์ด้วยความสงสัย
 
 
     "ทำไมฟางไม่บอกพี่โทโมะไปล่ะ ว่าฟางอ่ะชอบพี่โทโมะอ่ะ เดี๋ยวก้มีสาวอื่นมางาบไปซะก่อนเหรอ"  โบว์ถามฟาง
 
 
     "เคว่าอ่ะน่ะ ไม่โดนสาวไหนเหรอ เพระามีน้องที่ทั้งโหดแล้วก้หวงอย่างนี้อ่ะ" เควินพูดแซวโบว์
 
 
     "ไอ้เควิน!!!  โบว์กำลังเครียดอยู่น่ะ -*-"  โบว์พูดพร้อมชี้หน้าคาดโทษเควินทันทีที่พูดแทรกเข้ามาระหว่างการสนทนาของเธอและฟาง
 
 
     "ขอโทษคร้าบบบบบ_/\_  ต่อไปเคจะไม่ทำอีกแล้วคร้าบบบ_/\_" เควินพูดพร้อมกับยกมือไหว้โบว์ ก่อนที่จะหันหน้าไปสนใจกับอาหรตรงหน้าของตนเองต่อ
 
 
     "โบว์ก็ร้องหนิว่าหางน่ะ เป็นคนกล้าซะที่ไหนล่ะ-3-" ฟางพูดกับโบว์
 
 
     "เฮ้อออ เอาเถอะถ้าฟางรู้น่ะว่าพี่โทโมะคิดอย่างไหนอ่ะน่ะ...กินข้าวต่อเถอะ"  ดบว์พูดถ่อนหายใจ ก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องเพราะเผลอหลุดปากเกือบบอกความจริงเรื่องความรู้สึกพี่ชายตัวเองแล้วไหมล่ะ -*-
     
 
 
 
 
     ผ่านไป 30 นาที
 
 
 
 
 
     "โบว์ฟางอยากกินไอติมอ่ะ ป่ะ! ไปซื้อกัน"  ฟางพูดพร้อมชี้ร้านไอติมให้โบว์   โบว์พยักหน้าพร้อมเดินไปที่ร้านนั้นกับฟางและเควิน
 
 
     "สวัสดีครับสาวน้อย มาซื้อไอติมกินเหรอครับ?"  ชายหนุ่มแปลกหน้าเดินเข้ามาทักฟางทันที
 
 
     "อ๋อ! ค่ะ ^^"  " ฟางพูดตอบชายหนุ่มคนนั้นไป
 
   
     "เย็นนี้ไปทานข้าวกับผมไหมครับ?" ชายหนุ่มคนนั้นถามฟางอีกครั้ง
 
 
     "คงไม่แล้วล่ะ!"  มีเสียงหนึ่งดังขั้นทันที
 
 
     "แล้วก้อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของฉันอีก  แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือนน่ะ ไอ้กวิน!" นั้นคือเสียงของโทโมะ ที่ดังขั้นมาด้วยน้ำเสียงที่ติดโมโห
 
 
     "ฉันไม่เชื่อเว้ย  ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของนาย  ไอ่โทโมะ" กวินตอบกลับโทโมะด้วยอารมณ์ดมโหเช่นกัน
 
 
      "ไม่เชื่อใช่ไหม ได่!!"  โทโมะพุด  ก่อนจะดึงหน้าฟางเข้าแล้วก้จูบทันที
 
 
     "อื้อออ"  ฟางครางออกมาด้วยความตกใจ โทโมะถอนจูบออก
 
 
     "ทีนี้จะเชื่อฉันได้หรือยัง  ป่ะฟางโบว์เควิน" โทโมะพูดกับกวินเสร็จก้เรียกดบว์ฟางและเควินพร้อมลากฟางออกจากตรงนั้นทันที
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อิอิ  หวานหรือเปล่าไม่รุ้น่ะ  แต่ขอบคุณมากที่เม้นให้ถึงแม้มันจะน้อยก็เถอะน่ะ