ผมแอบรักยัยติ๊งต๊อง

"เรื่องอะไรกันพี่โทโมะ ยัยหวายแค่มาช่วยทำรายงานเอง" พิชชี่ตอบ
"พี่ไม่เชื่อ"
"พี่โทโมะ พิชชี่ไม่ได้โกหกจริงๆนะ" หวายบอก
"แน่นะหวาย"
"แน่สิ หวายจะโกหกทำไมละ"
"งั้นก็แล้วไป พี่ขอโทษนะ"
"นี่พี่ไม่คิดจะขอโทษน้องชายตัวเองเลยหรอ"-_- พิชชี่พูด
"เออๆ โทษที"  
"หวายกลับก่อนนะ"
"เดี๋ยวพี่ไปส่งนะ"
"ไม่เป็นไรคะ หวายกลับเองได้"
"หวาย ถือว่าเป็นการขอโทษนะ"
"ก็ได้คะ" "บายพิช"
"อืม" 
 
ขณะที่โทโมะขับรถไปส่งหวาย
"หวาย"
"มีอะไรค่ะพี่"
"อ่ะสร้อยคอ พี่ให้"
"ให้ในโอกาสอะไรหรอ"
"ไม่มีโอกาสอะไรหรอก พี่เห็นมันสวยดีก็เลยซื้อมาฝาก"
"ขอคุณนะคะ ท่าทางจะแพงนะเนี้ย"
"แล้วหวายชอบรึเปล่า"
"ชอบอยู่แล้วพี่"
"หวาย คือพี่อยากจะบอกว่า.........หลับฝันดีนะ" 
"เช่นกันค่ะ" แล้วหวายก็ลงจากรถ
"โถ่เอ้ย! ครั้งที่7 เเล้วที่ไม่กล้าบอก"โทโมะพูดคนเดียว
 
 
เมื่อหวายเข้าบ้าน
"ดีจร้ายัยหวาย" เสียงฟางดังขึ้น
"อ้าว! ฟางมาบ้านฉันได้ไง นึกว่าเที่ยวกับป๊อปปี้ว่าที่สามีในอนาคตซะอีก"
"ไม่ต้องมาแซวเลย ว่าแต่แกเถอะใครมาส่งอะ"
"พี่โทโมะ"
"แล้วแกถืออะไรมาอะ"
"สร้อยคออะ พี่โทโมะให้มา"
"อั้ยยะ! พี่โทโมะมาส่งแล้วยังจะให้สร้อยคอด้วย"
"จะอั้ยยง อั้ยยะทำไม เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันนะ"
"ไม่แน่ วันข้างหน้าอาจจะเป็นก็ได้"
"ไม่คุยกับแกละ ไปอาบน้ำนอนดีกว่า"
"นอนด้วยนะ อาทิตย์นี้ไม่มีใครอยู่บ้านฉันอะ"
"อืมๆ แต่แกอาบน้ำด้วยนะ"
"ได้เจ้าคะ ทูนหัวของบ่าว"
 
วันต่อมา
"ยัยฟางตื่นๆ"
"ห..หวายเช้าแล้วหรอ"
"อืมเช้าละแต่ทำไมแกตัวเย็นอย่างเนี้ย"
"ก็แอร์บ้านแกมันหนาวมากอะ แกห่มผ้าห่มคนเดียวด้วยไม่แบ่งฉันเลย"
"ก็บอกฉันสิ"
"ขี้เกลียดบอกอะ มันง่วง"
"คือแบบว่ามันเป็นความผิดฉันใช่มั้ย"
"อืมใช่ความผิดแก ฉันว่าฉันไปมหาลัยไม่ได้ด้วย แกอยู่บ้านกับฉันนะ เดี๋ยวพ่อแม่แกก็ไปทำงานอะ"
"ก็ได้ๆ"