ผมแอบรักยัยติ๊งต๊อง

 
 
วันรุ่งขึ้น
 
ก๊อกๆ
 
"ครับ รอแปปนึงครับ" พิชชี่รีบวิ่งมาเปิดประตูบ้าน
 
"ดีพิชชี่ วันนี้ฉันมารับไปมหาลัยด้วยกันนะ"
 
"นี่! หวายอย่ามายุ่งกับฉันได้มั้ย" พิชชี่พูดแล้วปิดประตูใส่หน้าหวาย
 
"ทำไงดีเนี้ย"
 
ณ มหาลัย
 
"อ้าวหวาย"
 
"หวัดดีฟาง"
 
"ทะเลาะกับพิชชีใช่มั้ย"
 
"รู้จากไหนฮะ"
 
"จากป็อปไง พิชชี่คุยกับป็อปเมื่อคืน"
 
"แล้วง้อยังพิชชี่"
 
"ง้อแล้วแต่พิชชี่ยังโกรธอยู่"
 
"แสดงว่ายังไม่ได้ง้อ จะโกหกเพื่อนตัวเองเหรอ%_%==£×£3_÷×₩%^$*"
 
"ฉันไม่ได้โกหก พูดเองเออเองซะงั้น"
 
"เอางี้ตอนกลางวันไปหาพิชชี่กันนะ "
 
"ก็ดี" ตอนกลางวัน "ฉันยกโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ"
 
"ทำไมฉันต้องยกโทษให้เธอ"
 
"เพราะฉันไม่ชอบให้นายทำเป็นนี้"
 
"ไม่!"
 
"ในเมื่อที่ฉันมันไม่ดี ฉันจะไม่อยู่ให้นายเห็นอีก
 
"หวายพูดทั้งน้ำตา
 
"เดี๋ยวหวาย"
 
"จะว่าอะไรอีกละ"
 
"ฉันยกโทษให้ก็ได้ ยัยหมูไม่ต้องร้องแล้ว"
 
"ว่าใครหมูย่ะ" "อะไรเนี้ยอารมณ์เปลี่ยนง่ายจัง
 
"ตกลงว่าใครหมู"
 
"555ก็เธอไง" "นายตายยยย"
 
"เค้างอนนะ รายงานต้องทำใหม่ด้วย"
 
 
 
"เว้นวันนึงก็ได้ เดี๋ยวไปช่วย"
 
 
 
 
 
"ครับแม่คุณคนสวย ตอนเย็นเจอกันที่บ้านฉันนะ"
 
 
 
 
 
"จร้า"