My Love!

@Poppy-Jeff Home
‘พี่ป๊อป’ เสียงเจฟเรียกพี่ชาย
‘อะไร’ ป๊อปปี้ตอบเสียงเย็นชา
‘ทำไมอยู่ๆพี่ถึงยิ้มให้พี่สาวของยัยนั่นอ่ะ’ เจฟถาม
‘พี่สาวของยัยนั่น? ใคร?’ ป๊อปปี้ถามหน้านิ่ง
‘ก็คนที่พี่เดินชนไง’
‘อืม’
‘อ้าว อืมอะไรอีกเนี่ย ตอบดิๆ ตอบๆ ทำไมอยู่ๆถึงยิ้มบอกเจฟมานะ’
‘ไม่รู้ไปทำอาหารดีกว่า’ ป๊อปปี้บอกแล้วเดินออกไป
‘เอ้า! อะไรวะ’ เจฟพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินขึ้นห้องไป
»Jeff’s Room«
‘เธอก็ว่างอยู่ ฉันก็ว่างอยู่ แค่จะบอกให้รู้เผื่อเธอคิดอยู่ ก็เลยลองถามดูเผื่อว่าเธอไม่รู้ คนที่อยู่ตรงนี้ก็ไม่เคยจะมีใครเผื่อเธออยากจะคิด ฉันก็อยากจะคิดเธอคงไม่ติดใช่ไหม..’
.
.
.
.
.
.
‘เราก็ร้องเพลงเพราะเหมือนกันนะเนี่ย’ เจฟพูดกับตัวเอง
‘ไอ้เด็กหลงตัวเอง!’
‘อะไรอ่ะ แล้วพี่มาได้ไงเนี่ย นี่ห้องเจฟนะพี่ออกไปเลย’ เจฟพูดแล้วดันป๊อปปี้ออกไปจากห้อง
‘อะไรวะ อุตส่าห์จะเรียกมากินข้าว โดนไล่อีกไปก็ได้วะ’ ป๊อปปี้พูดอย่างเซ็งๆแล้วเดินออกจากห้องนอนเจฟ
‘ข้าวหรอ เฮ้ย! พี่ป๊อปรอเจฟด้วยดิ’ เจฟพูดแล้ววิ่งออกจากห้องตัวเอง
.
.
.
.
.
.
‘คิดว่าจะไม่มาแหละ’ ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ
‘ก็มาแล้วไง’ เจฟพูดแล้วกินข้าวที่ป๊อปปี้ทำให้
‘อร่อยวะพี่’
‘ฉันรู้ ฉันทำอร่อย’ ป๊อปปี้ตอบหน้าตาย
‘ไอ้พี่บ้า!’ เจฟพูดแล้ววางช้อนลง
‘อะไรไอ้น้องบ้า!’ ป๊อปปี้พูดโดยที่ยังคงคอนเซ็ปเดิมคือ หน้านิ่งๆ เสียงเย็นชา
‘พี่อย่ามาว่าเจฟนะ’
‘ทำไม’
‘ก็..’
‘หยุดนะ!’ เสียงใครคนนึงดังขึ้นทำให้สองพี่น้องหยุดสงครามน้ำลาย (?)
‘ไอ้มิณทร์!’
‘ว่าไง ไอ้ป๊อป! ไอ้เจฟ!’
‘มาได้จังหวะพอดีเลยเพื่อนรัก’ เจฟพูดแล้วเดินเข้าไปกอดมิณทร์
‘เฮ้ยๆ อะไรวะ ปล่อยเว้ยปล่อย เดี๋ยวมีคนมาเห็นแฟนคลับกูเข้าใจผิดหมด’ มิณทร์พูดแล้วผลักเจฟออกเบาๆ
‘ว่าแต่มามีอะไรอ่ะ’ เจฟถาม
‘หิววะ จะมาขอข้าวกิน’ มิณทร์ตอบ
‘บ้านมึงอ่ะ’ ป๊อปปี้ถาม
‘กูจะกินบ้านมึงอ่ะมีไรป่ะ’ มิณทร์ตอบแล้วเดินไปที่โต๊ะ
‘เฮ้ย! มีข้าวพอดี’ มิณทร์พูดแล้วกินข้าวต่อ
‘อะไรวะ มาถึงก็กิน’ เสียงสองพี่น้องอย่างป๊อปปี้และเจฟพูดเบาๆ
‘ได้ยินวะ!’ มิณทร์หันมาพูด
‘อะไรเปล่านะ ไม่ใช่ถามพี่ป๊อปดูดิ เนอะๆ’ เจฟปฏิเสธกับมิณทร์แล้วหันมาขอแนวร่วมจากป๊อปปี้ ส่วนคำตอบนะหรอ ก็แค่..
‘อืม’
‘พูดเยอะๆบ้างได้ป่ะ ไอ้พี่บ้า!’ เจฟพูดพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ
‘อืม’
‘โอ๊ย บอกให้พูดเยอะๆไง’
‘…..’
‘เจฟทนไม่ไหวกับพี่แล้วนะ! พูดเยอะๆหน่อยดิ จะเย็นชาอะไรนักหนา’
‘เฮ้ย! ไอ้เจฟใจเย็นๆดิ’ มิณทร์รีบห้าม
‘ไม่เย็นแล้วเว้ย’
‘…..’
‘พี่ป๊อปรู้ป่ะ พี่เป็นแบบนี้อ่ะคนอื่นเค้าลำบากใจนะเว้ย เจฟทนมาเยอะแล้วนะ แต่เจฟไม่พูด พี่เงียบแบบนี้นิ่งแบบนี้เย็นชาแบบนี้ พี่คิดป่ะเจฟจะรู้สึกยังไง  ตั้งแต่แม่กับพ่อตายไปเจฟก็มีแต่พี่มีไอ้มิณทร์ แต่เพราะคนๆเดียวทำให้พี่เป็นแบบนี้ พี่คิดป่ะเจฟจะรู้สึกยังไง พี่คิดดูนะ เจฟพูดแค่นี้แหละ’ เจฟพูดแล้วเดินออกจากบ้านไป
‘อ้าว เฮ้ย! ไอ้เจฟ รอด้วยดิวะ’ มิณทร์พูดแล้วเดินตามเจฟไป
‘ไอ้มิณทร์’ ป๊อปปี้เรียก
‘อะไรวะ’
‘ฝากมึงดูเจฟด้วยนะ กูขอคิดทบทวนอะไรบางอย่างก่อน’ ป๊อปปี้พูดแค่นั้นแล้วเดินขึ้นข้างบนไป
♥Chocolatechips♥
…………………………………………………………………………………….......................................
มาแล้วตอนที่สาม อยากรู้มั้ยทำไมพี่ป๊อปถึงเย็นชา นิ่งๆ เงียบๆ ไม่ค่อยพูด เจอกันตอนหน้าค่ะ แต่ว่าขอเม้นท์เยอะๆนะ