You're my love…เธอคือรัก
9.7
เขียนโดย ลมปลาย
วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.56 น.
2 ตอน
8 วิจารณ์
7,692 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2557 16.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ต้นเหตุของเรื่อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เราเลิกกันเถอะพี่ธาม…"
"อะไรนะนี่เธอบอกเลิกฉันเหรอ"ธามไทหนุ่มหล่อสเป็กสาวหลายๆคนในมาดประธานนักเรียนมองรุ่นน้อง ม.5 ข้างหน้าอย่างตกใจทั้งชีวิตของเขาไม่เคยถูกบอกเลิกมาก่อน
"หนูขอโทษแต่หนูจำเป็นต้องทำ หนูไม่รักพี่แล้ว"
"แต้งกิ้ว…ทำไม ใครสั่งให้เธอทำแบบนี้ บอกพี่มา"ข้อมือเรียวของแต้งกิ้วถูกมือแกร่งของธามไทคว้าไว้ขณะกำลังเดินจากไปสายตานักเรียนม.6 หลายคนมองมาอย่างสนใจ
"ไม่มีทั้งนั้นแหละ แต้งกิ้วหมดรักพี่เอง"มือเรียวสะบัดออกก่อนส่งสายตาเย็นชามาที่อดีตแฟนสองขาก้าวต่อไปโดยไม่หันมาอีกเลย
"โถ่เว้ย!!!"หมัดแกร่งชกไปที่กำแพงข้างๆทันทีที่แต้งกิ้วไปพ้นสายตาน้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลรินลงมา
"ธาม…ธาม พอได้แล้ว"ป้อปปี้สาวผมแดงวิ่งเข้ามาดึงเพื่อนรักออกจากกำแพงแล้วกอดปลอบเค้าไว้
"ฉันทำผิดอะไรว่ะป้อปปี้"
"แกไม่ผิด แกไม่ผิดเลยสักนิด"ป้อปปี้พยุงเพื่อนรักให้ลุกขึ้นก่อนค่อยๆใช้ผ้าเช็ดหน้าของเธอซับเลือดที่มือขวาของธามไท
"แบบนี้ เค้าเรียกว่าบทเรียนชีวิตไง ทำคนอื่นเค้าเจ็บไปเยอะเจอบ้างจะได้รู้"ป้อปปี้ตีไปที่แผลธามไทอย่างอดไม่ได้
"เจ็บนะเว้ย"
"ป้อป"…"แกคิดว่าน้องเขาจะยังรักฉันอยู่ป่ะว่ะ"สายตาธามไทเหม่อมองออกไปตามท้องฟ้า
"ระ…รักมั้ง"ป้อปปี้อึกอักนึกถึงเรื่องเมื่อวาน
'ไอป้อปปี้ เอาคุกกี้ไปให้แต้งกิ้วให้หน่อยดิ'ธามไทยื่นกล่องขนมสีชมพูออกมาให้เพื่อนรัก
'ไปเองดิว่ะ ขี้เกียจโว้ยยยย'
'นะป้อปฉันไม่กล้าอ่ะ…แล้วแกก็เป็นเพื่อนรักฉันด้วยนะ'
'เออ ก็ได้แต่เย็นนี้เลี้ยงไอติมหน่อยดิ'
'เออๆไอ้งกเอ้ย'
'เดี๋ยวก็ไม่ไปให้หรอก'ถึงพูดอย่างนั้นแต่แต่ป้อปปี้ก็ยังคว้ากล่องคุ้กกี้ก่อนที่จะเดินข้ามสะพานเชื่อมไปทางตึกเรียนของแต้งกิ้ว
'แต้ง--'ทันทีที่พบแฟนเพื่อนรักกล่องคุ้กกี้ในมือก็ตกลงพื้นเพราะตอนนี้แต้งกิ้วกำลังกอดกับเด็กม.5 ที่เธอไม่ทันมองหน้า
'ใครอ่ะ ใคร'ร่างบางสะดุ้งวิ่งมาทางต้นเสียงก่อนเก็บกล่องขนมขึ้น
'พี่ป้อป…'แต้งกิ้วหลบตาต่ำ
'เธอทำอย่างนี้ทำไม'
'นะ…หนูรักเขา'…
"ป้อป ไอป้อป"
"หะ…"
"เหม่ออยู่ได้…มา เดี๋ยวพาไปเลี้ยงไปติม"ธามไทดึงมือเพื่อนรักก่อนเดินออกมาเงียบๆ
"เลี้ยงเนื่องในโอกาสอะไรว่ะ บ้าป่ะเนี่ย"
"เออ เลี้ยงเนื่องในโอกาสอยากเลี้ยงอยู่เฉยๆไปน่า"
"เออๆจะเงียบให้สิบวิเว้ย"ป้อปปี้ประชดขณะที่อีกฝ่ายหัวเราะในท่าทีของเธอ
"หัวเราะไรของนายย่ะ"
"นี่ยัยกะโหลกหมานี่พึ่งสามวิเอง"ป้อปปี้สะบัดหัวแบบงอนๆขณะที่ธามไทยังหัวเราะไม่หยุด
…………เรื่องแรกติ-ชมเต็มที่ค่าา ตอนต่อไปพบกับห้านางเอกใสๆจ้า
ปล.ถ้าป้อปปี้กระโหลกหมาฉันก็ตาตุ่มคางคกอ่ะ
"อะไรนะนี่เธอบอกเลิกฉันเหรอ"ธามไทหนุ่มหล่อสเป็กสาวหลายๆคนในมาดประธานนักเรียนมองรุ่นน้อง ม.5 ข้างหน้าอย่างตกใจทั้งชีวิตของเขาไม่เคยถูกบอกเลิกมาก่อน
"หนูขอโทษแต่หนูจำเป็นต้องทำ หนูไม่รักพี่แล้ว"
"แต้งกิ้ว…ทำไม ใครสั่งให้เธอทำแบบนี้ บอกพี่มา"ข้อมือเรียวของแต้งกิ้วถูกมือแกร่งของธามไทคว้าไว้ขณะกำลังเดินจากไปสายตานักเรียนม.6 หลายคนมองมาอย่างสนใจ
"ไม่มีทั้งนั้นแหละ แต้งกิ้วหมดรักพี่เอง"มือเรียวสะบัดออกก่อนส่งสายตาเย็นชามาที่อดีตแฟนสองขาก้าวต่อไปโดยไม่หันมาอีกเลย
"โถ่เว้ย!!!"หมัดแกร่งชกไปที่กำแพงข้างๆทันทีที่แต้งกิ้วไปพ้นสายตาน้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลรินลงมา
"ธาม…ธาม พอได้แล้ว"ป้อปปี้สาวผมแดงวิ่งเข้ามาดึงเพื่อนรักออกจากกำแพงแล้วกอดปลอบเค้าไว้
"ฉันทำผิดอะไรว่ะป้อปปี้"
"แกไม่ผิด แกไม่ผิดเลยสักนิด"ป้อปปี้พยุงเพื่อนรักให้ลุกขึ้นก่อนค่อยๆใช้ผ้าเช็ดหน้าของเธอซับเลือดที่มือขวาของธามไท
"แบบนี้ เค้าเรียกว่าบทเรียนชีวิตไง ทำคนอื่นเค้าเจ็บไปเยอะเจอบ้างจะได้รู้"ป้อปปี้ตีไปที่แผลธามไทอย่างอดไม่ได้
"เจ็บนะเว้ย"
"ป้อป"…"แกคิดว่าน้องเขาจะยังรักฉันอยู่ป่ะว่ะ"สายตาธามไทเหม่อมองออกไปตามท้องฟ้า
"ระ…รักมั้ง"ป้อปปี้อึกอักนึกถึงเรื่องเมื่อวาน
'ไอป้อปปี้ เอาคุกกี้ไปให้แต้งกิ้วให้หน่อยดิ'ธามไทยื่นกล่องขนมสีชมพูออกมาให้เพื่อนรัก
'ไปเองดิว่ะ ขี้เกียจโว้ยยยย'
'นะป้อปฉันไม่กล้าอ่ะ…แล้วแกก็เป็นเพื่อนรักฉันด้วยนะ'
'เออ ก็ได้แต่เย็นนี้เลี้ยงไอติมหน่อยดิ'
'เออๆไอ้งกเอ้ย'
'เดี๋ยวก็ไม่ไปให้หรอก'ถึงพูดอย่างนั้นแต่แต่ป้อปปี้ก็ยังคว้ากล่องคุ้กกี้ก่อนที่จะเดินข้ามสะพานเชื่อมไปทางตึกเรียนของแต้งกิ้ว
'แต้ง--'ทันทีที่พบแฟนเพื่อนรักกล่องคุ้กกี้ในมือก็ตกลงพื้นเพราะตอนนี้แต้งกิ้วกำลังกอดกับเด็กม.5 ที่เธอไม่ทันมองหน้า
'ใครอ่ะ ใคร'ร่างบางสะดุ้งวิ่งมาทางต้นเสียงก่อนเก็บกล่องขนมขึ้น
'พี่ป้อป…'แต้งกิ้วหลบตาต่ำ
'เธอทำอย่างนี้ทำไม'
'นะ…หนูรักเขา'…
"ป้อป ไอป้อป"
"หะ…"
"เหม่ออยู่ได้…มา เดี๋ยวพาไปเลี้ยงไปติม"ธามไทดึงมือเพื่อนรักก่อนเดินออกมาเงียบๆ
"เลี้ยงเนื่องในโอกาสอะไรว่ะ บ้าป่ะเนี่ย"
"เออ เลี้ยงเนื่องในโอกาสอยากเลี้ยงอยู่เฉยๆไปน่า"
"เออๆจะเงียบให้สิบวิเว้ย"ป้อปปี้ประชดขณะที่อีกฝ่ายหัวเราะในท่าทีของเธอ
"หัวเราะไรของนายย่ะ"
"นี่ยัยกะโหลกหมานี่พึ่งสามวิเอง"ป้อปปี้สะบัดหัวแบบงอนๆขณะที่ธามไทยังหัวเราะไม่หยุด
…………เรื่องแรกติ-ชมเต็มที่ค่าา ตอนต่อไปพบกับห้านางเอกใสๆจ้า
ปล.ถ้าป้อปปี้กระโหลกหมาฉันก็ตาตุ่มคางคกอ่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ