ฝันรักเงาอสูร

โทโมะนั่งซึมอยู่คนเดียว แก้วจึงเดินมาปลอบใจ

"เฮ้อ..."โทโมะถอนหายใจ

"ฟางมันคงจะรักพี่ป๊อปมากจริงๆนั่นแหละโมะ"แก้วพูด

"ทำไม  ฉันไม่ดีเหรอ แก้ว" เขาถาม

"นายดีมากเลยล่ะ แต่แค่ไม่ใช่ในสายตาของมัน"

"ฉันคงรักใครไม่ได้แล้ว"โทโมะว่า

"นายไม่คิดจะเปิดใจให้คนอื่นบ้างเหรอ"

"เหอะ...ดูสภาพฉันตอนนี้สิ"โทโมะเซ็ง

"เหนื่อยก็พักสักแป็ป แล้วค่อยมองคนอื่นบ้างนะ"แก้วอยากให้เขาสนใจเธอ

บ้าง นิดนึงก็ยังดี

"แล้วนี่ฟางไปไหนล่ะ"โทโมะถามหา

"จะถามให้ช้ำรึไง"แก้วว่า

"เฮ้อ...งั้นฉันกลับบ้านก่อนล่ะกัน บาย"โทโมะเดินออกไป แก้วมองตาม

ฉันจะรอนายนะ รอวันที่นายเปิดใจให้ใครเข้ามา...

"นั่งลงสิ"ป๊อปปี้หันไปสั่งฟางให้นั่งลงที่เตียง

"พี่ป๊อปจะให้ฟางทำอะไรคะ"ฟางมองหน้าเขา

" เธอจะต้องทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง"

"ฟางยินดีจะชดใช้ค่ะ"ฟางบอก

"งั้นเริ่มกันเลย ดีไหม "ป๊อปปี้มองเธอ

"คะ"ฟางเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา

"หึ"ป๊อปปี้เชยคางเธอขึ้น ก่อนจะจ้องมองไปในแววตาสวย

"พี่ป๊อป"ฟางนิ่ง

"ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกซะ อย่าให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว"

"อะไรนะคะ"ฟางตกใจมาก

"ทำไม่ได้ก็ไปซะ"ป๊อปปี้ไล่ ในใจคิดว่าเธอคงจะไม่กล้า

"ฟางจะทำค่ะ เพื่อพี่ป๊อป ฟางจะทำ" 

ป๊อปสั่งอะไรเนี่ย น่ากลัว คิดลึกกันไปแล้วล่ะสิ ฮ่าๆ