ฝันรักเงาอสูร

"ฟาง  "เสียงชายหนุ่มคนนึงเรียกเธอเบาๆ ฟางหันมาตามเสียง

"พี่พิชชี่"ฟางนิ่ง อย่างตกตะลึง

"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ สาวน้อย"พิชชี่ยิ้มให้เธอ

"พี่พิช มาหาฟาง"ฟางเข้าไปกอดเขาแน่น

"เสียใจมากสินะ เรื่องไอ้ป๊อป"

"ฟาง...ขอโทษนะคะ ที่บอกเลิกพี่วันนั้น เลยทำให้พี่ต้องคิดสั้นแบบนี้"

"พี่ไม่โกรธฟางหรอก พี่ผิดเองที่คอยแต่หลอกตัวเองว่าฟางมีใจ"

"ฟางรักเขา ฟางไม่รู้จะทำยังไงให้เขาเปิดใจให้ฟาง"ฟางเศร้ามาก

"มันจะเปิดใจให้ฟางทำไมล่ะ ก็ในเมื่อมันรักฟางอยู่แล้ว"

"พี่พิช พูดอะไรคะ"ฟางงง

"หึ พยายามต่อไปล่ะกันนะ อดทนไว้ "พิชชี่ลูบผมร่างเล็กเบาๆก่อนจะ

ค่อยๆหายลับไป  ฟางใจหาย เธอรีบร้องเรียกเขาทันที

"ไม่...พี่พิช  พี่พิช"ฟางสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝันเมื่อครู่

"อะไรเนี่ย อยู่ๆก็ฝัน"ฟางงงงวยมาก เธอจึงรีบไปแต่งตัวแล้วออกไปหา

แก้วทันที

"แก ฉันว่าพี่ป๊อปอาจจะรักแกจริงๆก็ได้นะ"แก้วว่าหลังจากที่ฟังเรื่อง

ที่ฟางเล่าแล้ว

"มันก็เป็นแค่ความฝัน"ฟางว่า

"ความฝันก็อาจเป็นจริงได้ บางทีพี่พิชอาจจะมาบอกไรงี้"

"เฮ้อ...."ฟางถอนหายใจ ถ้าเป็นจริงก็ดีสินะ...

"แล้วแกจะทำไงต่อล่ะ"

"ขออยู่นิ่งๆสักพักล่ะกัน"ฟางบอก

"ไปทำบุญให้พี่พิชกันมะแก พรุ่งนี้อ่า"แก้วชวน

"ชวนโทโมะ พี่ป๊อป พี่เขื่อนไปด้วยนะ"ฟางพูด

"คนอื่นน่าจะมาแต่พี่ป๊อปอ่ะดิแก ฉันว่าคงยาก"

"ฉันจะชวนเขาเอง"ฟางบอก

"ฮ่าๆโชคดีล่ะกัน ขอให้ทำสำเร็จ"แก้วบอก ฟางมองค้อนเพื่อนรักนิดนึง

ก่อนจะคิดหาวิธีชวนชายหนุ่มอยู่ในใจ

เด๋วก้อเปนเรื่องหรอก ฟาง