รักสุดซ่าของนายแวมไพร์กับสาวน้อยสุดแสบ

 ณ คฤหาสน์จิระคุณ
       ป๊อปปี้นำตัวฟางนอนที่โซฟาแล้วเอาผ้าห่มมาห่มให้ฟาง ตอนนี้ป๊อปปี้โทโมะเขื่อนกำลังนั่งดูฟางที่ตอนนี้นอนอยู่ ซักพักฟางก็ละเมออกมา
"อย่าๆ อย่าทำอะไรฟางเลยฟางกลัวเลย อย่าาาาาาาา"ฟางละเมอแล้วลุกขึ้นพรวดออกมา แล้วสำรวจมาดูรอบๆบ้านแล้วก็หันไปเจอป๊อปปี้โทโมะและเขื่อน
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด อย่าทำไรฉันเลยนะฉันกลัวแล้วนะนะ ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลย"ฟางเอาหมอนมาบังเอาไว้แล้วพูดออกมา
"พวกเราไม่ทำอะไรเธอ อย่ากลัวพวกเราเลย"ป๊อปปี้พูด
"สัญญากับฉันก่อนว่านายจะไม่ทำไรฉัน"ฟางพูด
"พวกฉันสัญญา"ป๊อปปี้ตอบฟาง
''พวกนายเป็นใครกัน แล้วเมื่อตอนเย็นพวกนะ'ฟางกำลังพูดแต่ถูกขัดเอาไว้เพราะป๊อปปี้พูดออกว่าก่อน
"พวกเราเป็นแวมไพร์ แค่นี้พอรึยัง"ป๊อปปี้ตอบฟาง
"วะวะแวมไพร์หรอ"ฟางพูดออกมาแบบติดๆขัดๆ
"ใช่พวกเราเป็นแวมไพรืแต่เราไม่เปิดเผยให้ใครรู้"โทโมะพูด ฟางเงียบซักพักแล้วพึ่งนึกได้ว่าเธอสลบไปแล้วกี่ชั่วโมงก้ไม่รู้จึงถามสามคนนั้นทันที
"กี่โมงแล้วอ่ะ"ฟางถามออกมาอย่างดัง
"ตี2"เขื่อนตอบแล้วเอามืออุดหูเพราะฟางพูดดังมาก
"ตี2"ฟางพูดดังกว่าเดิมเพรา่ะตกใจ"ตายแล้วยัยฟางตายแน่เลย"ฟางเอามือกุมหัวแล้วหาของทันทีและวิ่งออกไปแต่ต้องหยุดเพราะเธอไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหนกลับไม่ได้
"จะกลับยังไงดีเนี่ย"ฟางพูดแล้วขยี้หัวตัวเองทันทีก่อนจะเดินมานั่งที่โซฟา"นิพาฉันกลับบ้านหน่อยสิ ฉันนนกลับไม่ถูกอ่ะ"ฟางขอร้องพวกสามหนุ่มให้พาเธอกลับบ้าน
"อยู่ที่นี่แหละมันดึกแล้ว"ป๊อปปี้พูดออกมา
"ใช่ฉันว่าเธออยู่ที่นี่แหละ"เขื่อนพูดต่อจากป๊อปปี้
"แล้วฉันจะทำยังไงล่ะ ยัยเฟย์ยัยแก้วเอาฉันตายแน่เลย"ฟางพูดออกมาแบบกลัวๆ
พรึ้บ(เสียงโทโมะที่หายตัวโผล่ออกมา)
"ฉันทำให้พวกนั้นหลับกันหมดแล้ว"โทโมะพูด
"หลับหมดแล้ว โอ้ยยย"ฟางตกใจแล้วร้องโอ้ยทันทีเพราะไม่รู้จะกลับบ้านยังไง
"อยู่ที่นี่แหละ และพรุ่งนี้ค่อยกลับ"เขื่อนพูด
"นิถ้าฉันอยู่ที่นี่มีหวังฉันโดนพวกนายกัดคอตายกันพอดี"ฟางพูดแล้วเอามือกุมคอเอาไว้
"พวกเราไม่ทำอะไรเธอหรอก เชื่อใจพวกเราสิ"ป๊อปปี้พูด
"ก็ได้ แต่ถ้าฉันเป็นอะไรขึ้นมาฉันไม่เอานายไว้แน่"ฟางพูด
"เธอนอนเถอะเดี๋ยวพวกเราเฝ้าเอง"ป๊อปปี้พูด ฟางก็พยักหน้าแล้วล้มตัวนอนที่โซฟาตามเดิมแล้วเปลือกตาก็ปิดลง
 

วันนี้อัพให้สองตอนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาอัพต่อ