จะโก๊ะหรือหวานเป็นยังไงฉันก็รักเธอ

 
  
-ก๊อก-
“มาแล้วค่า”เสียงของฟางพูด
“Excuse me this is Bouaprang house ?” เสียงของชายหนุ่มปริศนาเอ่ยขึ้น
“น้องฟ้าคะ มานี่หน่อยสิ”ฟางตะโกนเรียกฟ้า
“ค่า พี่ฟางมีอะระ......ออกไปนะนายโซ่ ไปเลยไปชิ้วๆ”ฟ้าไล่
“เดี๋ยวสิ เธอ! “โซ่เริ่มหัวเสียเลยเผลอจับแขนฟ้า
“อะไรอีกนายโซ่ไปได้แล้ว”ฟ้าไล่ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
-ปัง- เสียงประตูที่ถูกปิดโดยฝีมือของฟ้า
“เฮ้ยๆมีอะไรยังไง ยัยฟ้านั่งแล้วเล่า”โทโมะซักถามด้วยความเป็นพี่ชาย
@นอกบ้านฟ้า
“เฮ้อ ฟ้าถึงชั้นจะชอบเธอแต่ชั้นไม่ได้จะตือเธอนะ ชั้นแค่จะบอกว่า อีก หนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้ชั้นต้องกลับไทยแล้ว”
@ในบ้าน
“คืออออ พี่โมะอย่าโกรธฟ้านะ นะนะ”ฟ้าพูดอ้อนกับโทโมะ
“เล่ามา”แต่โทโมะไม่เล่นด้วย พอฟ้าได้ยินดังนั้นสีหน้าของฟ้าก็หงอยลงไปเลย
“ไม่เอาไว้ถึงเวลา ฟ้าเล่าแน่”ฟ้าพูดจบก็ยิ้มใส่ทุกคนจนลืมมองทางเผลอสะดุดขอบโต๊ะจนล้มทับบอมบ์ แต่บอมบ์รับทันตัวของฟ้าจึงอยู่ข้างล่างบอมบ์อยู่ด้านบน หน้าของทั้งสองใกล้กันมาก ประมาณ หก เซน ได้ ทุกคนที่เห็นภาพนี้ตกอยู่ในวามเงียบ จนกระทั่ง
-กริ๊งๆ- ทุกคนจึงได้สติ ฟ้ารีบลุกไปเปิดประตู
“Hi Fah!”เสียงของหญิงสาวปริศนาทักฟ้าด้วยสำเนียงอังกฤษ
“พี่มิ้น ฟ้าคิดถึงพี่จังเลย”ฟ้าพูดแล้วก็กระโดดกอดมิ้นทันทีบอมบ์เห็นมิ้น บอมบ์ถึงกับเคลิ้ม เพราะเธอสวยมากกกก
บอมบ์ถึงกับอึง แก้วที่เพิ่งตื่นก็ถามบอมบ์ ว่า “บอมบ์ เคลิ้มเลยหรออ”ด้วยประโยคชวนตื่นจากฝันของแก้ว บอมบ์ถึงรู้สึกตัว
“ทุกคนคะ นี่พี่มิ้นพี่สาวของฟ้านะค่ะ พี่มิ้น คนตัวสูงๆขาวๆชื่อพี่แก้ว คนที่ตัดหน้าม้าชื่อพี่เฟย์ คนที่อยู่ใกล้ๆพี่ป๊อปชื่อพี่ฟาง ส่วน พี่ ผู้ชายที่ตัวสูงๆชื่อพี่บอมบ์ นะค่ะ พี่แก้ว พี่ฟาง พี่เฟย์ พี่บอมบ์ค่ะ นี่พี่มิ้นค่ะ แฮกๆ”ฟ้าพูดพร้อมหอบ
“ดีจ้า”ม้นพูดแล้วก็ยิ้ม
“มิ้นที่นี่มีแหล่งshopping ไหมอ่ะ ฟางอยากไปมากเลย”ฟางพูดยิ้มๆ
“ไปสิ มิ้นก็อยากไปนะ งั้นไปกัน”มิ้นตอบ
 
@แหล่งshopping
“ไปเป็นคู่เนอะ BM,TK,KF,PF,F ตามนี่นะค่ะ”ฟ้าพูดเ”จอกันตรองนี้อีก สองชั่วโมง”มิ้นเสริม
เมื่อใกล้เวลานัดก็เกิดเรื่อง
“ฟ้าๆ”สียงโซ่
“โห่ววว”ฟ้าบ่นอุบอิบแล้วก็วิ่งหนีโซ่
“ฟ้าๆ รอก่อนๆ”ฟ้าวิ่งหนีแต่โซ่ก็วิ่งตาม วิ่งไล่กันไปเรื่อยๆจนถึงจุดนัด
“พี่ฟางช่วยฟ้าด้วย”ฟ้าวิ่งไปหาฟางแล้วก็หลบหลังฟาง
”อ้าวน้องที่เจอที่บ้าฟ้หนิ”ฟางทัก
“ฟ้า ฟังก่อนสิ”โซ่พูดเสียงอ่อนๆ
“ออกไป”ฟ้าไล่
“ไม่คุยกันดีๆล่ะ”แก้วพูด
“นายออกไปนะ เลิกยุ่งกันเหอะ ขอร้องล่ะ”ฟ้าพูดพร้อมกับจับแขนโซ่ขึ้นมา
“ก็ได้ งั้นลาก่อน “โซ่ตอบแล้วก็เดินจากไป
“บทจะไปก็ไปง่ายเหลือเกินเว้ยไอ้นี่”โทโมะพูดลอยๆ
 
 
 
ง่า เค้ากลับมาแล้ววววว ขอโทษที่ไม่ได้มาแต่งต่อเลย เกรดเค้าไม่ค่อยดี เลยโดนจับอ่านหนังสือ กว่าจะได้มาแต่งก็นานเลย แต่ตอนนี้ปิดเทอม แต่งได้ จะพยายามอัพทุกวันนะ