รักที่เป็นไปไม่ได้
9.2
เขียนโดย Chapond
วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.21 น.
65 ตอน
668 วิจารณ์
155.49K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
57) ปิดฉากความแค้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ขนมจีน”ป๊อปปี้ แก้ว มายด์และโซ่ร้องออกมาอย่างตกใจไม่คิดว่าคนที่ช่วยพวกเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้
“นี่มันเรื่องอะไร ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ขนมจีน”มายด์มองขนมจีนอย่างไม่เข้าใจ ขนมจีนไม่ตอบอะไร
เดินมายืนข้างๆทีเจ
“จับพวกมันไปมัดรวมกันในโกดัง ถ้าใครขัดขืนก็ยิงขามันซะ”ขนมจีนสั่งลูกน้องของทีเจที่รับฟังคำ
สั่งของขนมจีนอย่างไม่มีขัดอะไร ทุกคนโดนจับมัด ป๊อปปี้มองขนมจีนและทีเจที่ตามเข้ามาด้วย
ความไม่เข้าใจ
“นี่มันเรื่องอะไรกันขนมจีน เธอเป็นมือดีของฟางทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้”ป๊อปปี้ถาม
“แค่นี้ดูไม่ออกรึไงว่าขนมจีนเค้าทำงานให้ใคร”ทีเจพูดเยาะๆก่อนจะโอบเอวขนมจีนไว้อย่างสนิท
สนม
“นี่นายทรยศความรักของพี่มดงั้นหรอทีเจ นายทรยศพี่สาวชั้นทำไม”มายด์พูดอย่างตกใจ
“หึ เธอจะว่าชั้นฝ่ายเดียวน่ะคงไม่ได้หรอกนะ เพราะพี่เธอเองก็มั่วพอๆกันนั่นล่ะซึ่งผิดกับขนมจีน
ของชั้นที่มีชั้นแค่คนเดียว แถมยังซื่อสัตย์ทำงานให้ชั้นดีเยี่ยมเสมอ”ทีเจพูดจบก็หอมแก้มขนมจีนที่
นิ่งไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา
“เธอทรยศฟางมานานเท่าไหร่แล้วขนมจีน”ป๊อปปี้มองขนมจีนที่ไปเข้าพวกกับทีเจแล้วรู้สึกเจ็บปวด
แทนฟาง
“อย่าพูดว่าทรยศ มันผิดรึไงที่ชั้นจะไปเข้าข้างคนที่ได้ชื่อสามีของชั้น ทีคุณน้องฟางยังเลือกปกป้อง
นายจนน่าหมั่นไส้เลยนิ”ขนมจีนพูดแล้วจ้องหน้าป๊อปปี้
“ฟางเลือกชั้นแต่ฟางก็ไม่ได้มาอยู่กับเดอะ ซัน มีแต่เธอที่ทรยศฟาง ทรยศพวกพ้องตัวเอง”ป๊อปปี้
พูดว่าขนมจีน
เพี้ยะ
ขนมจีนเดินไปตบป๊อปปี้ที่ถูกมัดอยู่จนหน้าหัน
“อะไรที่ทำให้ชีวิตชั้นมีชีวิตรอดชั้นก็ต้องทำ อยู่กับมังกรดำแล้วไม่มีความปลอดภัยชั้นก็เลือกมาอยู่
กับพวกที่ทำให้ชั้นปลอดภัยสิ”ขนมจีนพูด
“ที่ชั้นรู้กำหนดการทั้งหมดของมังกรดำได้ก็เพราะขนมจีนนี่ล่ะ อ้อ แต่ต้องแสดงความเสียใจกับลูก
ของแกเมื่อ3ปีก่อนด้วยนะครับบอส ความจริงมันก็จะรอดแล้วล่ะ แต่ขนมจีนเค้าบอกว่าเมียแกไป
กบดานที่ไหนชั้นก็เลยตามไปทักทายรับขวัญหลานซะหน่อย นี่แกต้องขอบคุณชั้นนะที่ช่วยให้มันไป
สบายน่ะ เพราะถ้ามันเกิดมาล่ะก็มันคงจะเสียใจมีพ่อเลวๆหลอกทำลายแม่มันจนท้อง แถมมีแม่เป็น
มาเฟียอีก 555”ทีเจพูดออกมาอย่างสะใจ
“ไอ้เลว ไอ้ทีเจ แกมันเลวเกินคนไปแล้วนะ”ป๊อปปี้โมโหเลือดพล่านพยายามลุกจากพื้นแล้วจะไป
ชกหน้าทีเจด้วย2มือที่ถูกมัดไว้ แต่ทีเจมองอย่างสมเพชแล้วเดินมาใกล้ๆก่อนจะบีบไปที่แผลที่ถูก
ยิงของป๊อปปี้จนชายหนุ่มรู้สึกเจ็บแต่กัดฟันไม่ร้องออกมาสักแอะ
“หึ สุดท้ายชั้นก็อยู่เหนือกว่าแกจนได้นะไอ้ป๊อปปี้”ทีเจพูดก่อนจะเดินออกไป
เพี้ยะ
ขนมจีนเดินไปตบหน้ามายด์ทีนึง
“ชั้นจะบอกอะไรเธอจำไว้อีกอย่างนะ ว่าที่กราฟตายน่ะส่วนนึงก็เป็นเพราะชั้น ชั้นเป็นคนยุนังมดพี่
เธอเองว่าให้ยิงกราฟตั้งแต่แรกแล้ว เพราะชั้นรู้มาว่าแกน่ะรักกราฟ”ขนมจีนพูดเยาะๆ หัวใจที่เคย
สลายของมายด์พอได้ยินความจริงจากปากขนมจีนอีกครั้งก็น้ำตาไหลออกมา
“แก นังมารร้าย ชั้นจะฆ่าแก”มายด์ร้องไห้ออกมาพยายามจะเข้าไปทำร้ายขนมจีนแต่ทำไม่ได้
ขนมจีนมองมายด์ที่ร้องไห้อย่างสมเพชก่อนจะเดินตามทีเจออกไป
“ไม่เป็นไรนะมายด์ ไม่เป็นไร”แก้วปลอบมายด์ทันที
“ฟาง ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะฟาง”เสียงของกราฟดังก้องหูทำให้ฟางลืมตาตื่นมามองโทโมะที่งัวเงียตื่น ฟ้า
และกั้งที่วิ่งมาจากครัว
“ทุกคนตื่นพร้อมกันแล้วสินะคะ”ฟางพูด ทุกคนพยักหน้า
"ปล่อยชั้นนะ ไอ้มาเฟีย ไอ้เถื่อน ไอ้พี่กั้ง"โบว์โวยวายเมื่อถูกกั้งกลับไปอุ้มฟาดบ่าเข้ามา
“บอกมา โกดังที่ชานเมืองอยู่ที่ไหนน้องโบว์”กั้งถามเมื่อมัดมือโบว์เพื่อเค้นความจริง
“ไม่ค่ะ เพื่อความปลอดภัยทุกคนโบว์ไม่บอก”โบว์พูด
“ไม่บอกใช่มั้ย ได้ ขอโทษนะทุกคนที่อาจใช้วิธีรุนแรง”กั้งยิ้มนิดๆก่อนจะจับหน้าโบว์มาบดจูบอย่าง
รวดเร็ว
“อี้ๆ ทุเรศปล่อยนะไอ้พี่กั้ง”โบว์พูดเมื่อถอนจูบมาและพยายามจะถุยรสจูบของกั้งออก
“บอกมาไม่บอกใช่มั้ย”กั้งพูดจบก็จูบอีกครั้ง โบว์อึ้งทั้งโกรธ ทั้งเขินเมื่อถูกกั้งจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าแถม
ยังต่อหน้าคนอื่นอีก
“บอกแล้วๆ โกดังชานเมืองอยู่ตรงที่xxxx ปล่อยได้แล้ว”โบว์พูดออกมา ทันทีที่กั้งแก้มัด โบว์ก็ซัด
เข้าให้ที่ต้นคอกั้งจนชายหนุ่มล้มลงไปทันที กั้งตกใจที่เห็นโบว์วิ่งหนีไปก็รีบตามมา
“มาทำไมอีกออกไปเลยนะ ชั้นเกลียดพี่ ฮือๆ”โบว์ที่โดนกั้งจูบไปแบบนั้นก็เริ่มร้องไห้ออกมา
“พี่ขอโทษน้องโบว์ พี่ขอโทษครับ เอ่อ ที่พี่เลือกใช้วิธีก็เพราะพี่ชอบเราจริงๆนะโบว์ พี่ขอโทษนะ
ไม่ร้องสิไม่ร้อง”กั้งกุมมือโบว์แล้วพูดกับโบว์แล้วเอามืออีกข้างหนึ่งปาดน้ำตาให้โบว์
“พี่ขอโทษนะที่ทำแบบนั้น ยอมแล้วอย่าร้องนะ อยากจะจัดการยังไงเอาคืนยังไงก็ได้นะ แต่ขอให้
กลับมาจากเรื่องของเดอะ ซันก่อนนะ แล้วจะยอมให้โบว์เอาคืนพี่หมดเลย”กั้งรีบอ้อนโบว์อย่างที่ไม่
เคยเป็นมาก่อนเพราะกั้งเป็นคนลุยๆห่ามๆแต่ต้องมาอ่อนให้กับโบว์คนนี้คนเดียว
“ถ้าที่นี่คือที่ที่โบว์บอกจริงๆก็ที่นี่ล่ะ”โทโมะพูดเมื่อขับรถมาจอด ก่อนจะโทรบอกเขื่อนที่จะเอาพวก
ของเสือขาวมา
“ทำไมพี่ขนมจีนไม่รับสายนะ แปลกมากที่เมื่อกี้ก็ไม่อยู่ในบ้านแล้วนี่โทรศัพท์ก็ไม่รับสายอีก”ฟาง
พูดแล้วพยายามกดโทรศัพท์โทรออกอีกครั้ง
“งั้นก็ลองตรวจพิกัดหาจากมือถือพี่ขนมจีนสิคะ”ฟ้าเสนอความเห็น
“เอ่อ ก่อนจะตรวจอะไรเนี่ยช่วยหมอบก่อนเถอะ พวกของเดอะ ซันมาโน่นแล้ว”กั้งบอกก่อนจะพา
ทุกคนหมอบเพื่อหลบ แล้วรถของเดอะ ซันที่มดพามิสเตอร์ไมค์มาก็จอดลงหน้าโกดัง พวกของฟาง
แอบมองก่อนจะคลานเข้ามาในบริเวณโกดัง
“เห้ย มาทำอะไรตรงนี้”ลูกน้องทีเจพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางและฟ้าก่อนจะกระชากตัวฟางและฟ้าขึ้น ฟาง
โมโหแล้วเตะตัดขาลูกน้องที่จับตัวก่อนจะซัดจนสลบเช่นเดียวกับฟ้าที่จัดการทุ่มจนสลบ ทำให้กั้ง
และโทโมะที่อยู่อีกฝั่งเหวอทันที
“เมื่อไหร่พวกพี่เขื่อนจะมาล่ะเนี่ยนานแล้วนะ”ฟ้าพูดแล้วชะเง้อมองหาเขื่อนโดยไม่สังเกตเลยว่า
พวกของทีเจที่ตามมาง้างปืนจะยิง
“เห้ย ฟ้าระวัง”กั้งตกใจรีบกันฟ้าแต่ตัวเองอยู่ยิงเข้าที่แขน ฟางอึ้ง ภาพที่กราฟเคยมาขวางเธอผุด
เข้ามาในหัวฟางรีบประคองกั้งขึ้นมา
“หยุดห้ามร้องแล้วไปหยิบปืนชั้นโดนยิงที่แขนนะ ถ้าร้องอีกชั้นจะฟ้องสามีเธอ”กั้งรีบสั่งให้ฟางปาด
น้ำตาทิ้งแล้วรีบหยิบปืนส่วนตัวเองก็ฉีกเสื้อมารัดห้ามเลือด โดยที่โทโมะยิงสกัดไว้
“เฮ้ มาแล้วทุกคน เขื่อนมาช่วยแล้ว”เขื่อนพูดก่อนจะสั่งให้ลูกน้องรีบวิ่งมา
ปัง
มิสเตอร์ไมค์เดินออกมาข้างนอกพร้อมมดและทีเจ
“พวกแกกล้ามากนะที่บุกเข้ามาถึงที่นี่ ทำไมจะมายุ่งกับครอบครัวคนอื่นทำไม”มิสเตอร์ไมค์ว่า
“นี่น่ะหรอคะครอบครัว แล้วทำไมถึงทำแบบนี้ ทำร้ายหลานของตัวเองแบบนี้ ไหนจะส่งคนไปฆ่าลูก
ของฟางอีก ลูกที่ได้ชื่อเป็นหลานของคุณอีกนะ”โทโมะว่าเพราะเห็นอาการของกั้งแล้วไม่อยากให้
กั้งเป็นแบบกราฟอีก
“หลาน หลานอะไร”มิสเตอร์ไมค์มองหน้าโทโมะไม่เข้าใจ
“ก็หลานที่เกิดจากป๊อปปี้และฟางไงครับที่คุณส่งทีเจไปทำร้ายฟางจนแท้งลูกเมื่อ3ปีก่อนไงล่ะ”โท
โมะพูด มิสเตอร์ไมค์หันไปมองหน้าทีเจและมด
“ไหนๆความจริงมันก็เปิดเผยแล้ว จะฆ่าแค่บอสใหญ่ของเดอะ ซันกับเมียมันนี่คงจะยากแล้วนะคะที
เจ”ขนมจีนเดินออกมาจากที่ซ่อน ทำให้ทุกคนตกใจมองขนมจีนเป็นตาเดียว
“ทำไมพี่ขนมจีนถึงอยู่ที่นี่ได้ นี่มันเรื่องอะไรกัน”ฟางถามขนมจีนอย่างไม่เข้าใจ
“ถึงกับตกใจเลยหรอครับเลดี้แห่งแก้งค์มังกรดำ คาดไม่ถึงล่ะสิ ที่คนสนิทอย่างพี่ที่รักดั่งพี่สาวแท้ๆ
มาอยู่ที่นี่ได้”ทีเจเดินไปโอบเอวขนมจีน มดที่จ่อปืนที่พวกฟางมองอย่างไม่เข้าใจ
“นี่มันอะไรทีเจ”มดมองขนมจีนและทีเจอย่างไม่เข้าใจ
“หมายความว่าผู้ชายคนนี้เค้าหลอกพี่มาตลอดน่ะสิพี่มด”มายด์พูด
“ชั้นไม่ได้หลอกมด แต่นี่ถือว่าเป็นการขยายอำนาจ สร้างพันธมิตรมันผิดรึไง”ทีเจยิ้มเยาะๆ
“อ๋อ ที่ทีเจค้าจายอาวุธเคมีของพวกเราได้เพราะมีคนหนุนหลังก็คือนังนี่งั้นหรอ”มดมองทีเจทึ่งๆ
“อาวุธเคมีอะไรกัน อย่าบอกนะว่าที่พวกแกทำของแบบนั้นมาจริง ทีเจ ทำไมแกถึงทำแบบนี้ ชั้น
เลี้ยงแกมาให้ยิ่งใหญ่แต่ไม่ได้เลี้ยงให้แกทำอาวุธแบบนั้น”มิสเตอร์ไมค์พูดจบตบหน้าทีเจจนล้ม
ขนมจีนรีบประคองตัวทีเจ
“มัวแต่แย่งอำนาจพวกมันเหมือนไอ้ป๊อปปี้ทำอย่างเดียวมันจะไปพออะไร มันหมดยุคสมัยของนาย
พ่อแล้วรู้เอาไว้ซะ”ทีเจพูดจบก็ยิงเข้าที่ท้องของมิสเตอร์ไมค์ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน
“มันจะมากไปแล้วนะ”ฟางที่จับลูกน้องทีเจคนหนึ่งทุ่มแล้ววิ่งไปประคองมิสเตอร์ไมค์ทันที
“พอๆ ถ้าใครตุกติกอีกชั้นจะยิงนังนี่”พูดจบทีเจก็สั่งลูกน้องไปดึงมายด์ออกมาจากโกดังที่ขังแล้วจ่อ
ปืนขู่ทำให้โทโมะที่จะลุกมาช่วยโดนอัดจนหมอบลงไป
“ทีเจนั่นน้องของมดนะ”มดโวยวายเมื่อเห็นทีเจเอามายด์มาเป็นตัวประกัน
“จะอะไรล่ะ ไม่เคยจะรักมันเป็นน้องแท้ๆอยู่แล้วจะมาเป็นห่วงมันทำไมมด อย่าพูดมากกุมตัวนังเลดี้
กับนายพ่อไปขังห้องเดียวกับไอ้ป๊อปปี้ ทีนี้ล่ะ มันจะได้ตายทั้งครอบครัว”ทีเจพูดอย่างสะใจก่อนจะ
พาทุกคนมาขังรวมกันหมดเลย
“พ่อ พ่ออย่าเป็นอะไรนะ”โซ่และป๊อปปี้พยายามตะเกียกตะกายไปดูอาการของพ่อตัวเองที่เริ่มหาย
ใจแผ่วๆ
“ทำยังไงดีป๊อปปี้ เลือดไหลไม่หยุดเลย แบบนี้ต้องโดนส่วนสำคัญแน่ๆ”ฟางพูดแล้วพยายามกด
เลือดห้ามไว้
“ไอ้ทีเจทำไมมันเลวแบบนี้ มันทำร้ายพ่อที่เลี้ยงมันมาได้”ป๊อปปี้มองมิสเตอร์ไมค์ที่ถูกทีเจยิงอย่าง
ทึ่งๆ
“ชั้นผิดเองล่ะ ที่เลี้ยงให้พวกแกเป็นแบบนี้ เลี้ยงให้เกิดมาเพื่อเห็นแก่ตัว”มิสเตอร์ไมค์พูดอย่าง
เหนื่อยอ่อน อาจจะนับเป็นโชคดีที่ฟางและมิสเตอร์ไมค์ไม่ถูกมัดเหมือนพวกป๊อปปี้ที่มาตั้งแต่แรก
“แต่นายพ่อก็สอนให้พวกเรารักกันเหมือนพี่น้องนะคะ นายพ่อ นายพ่ออย่าเป็นอะไรนะคะ”แก้วที่
ไม่ถูกทีเจจับแยกออกไปเหมือนมายด์ก็เขยิบตัวมาใกล้มิสเตอร์ไมค์
“เข้มแข็งแต่อ่อนโยนเหมือนเดิมเลยนะแก้วถ้านี่คือยาช่วยหลานของชั้นได้เธอรีบรับมันไปซะ”มิสเต
อร์ไมค์พูดแล้วยื่นหลอดยามาเพราะมดหลุดปากเล่าให้เขาฟังระหว่างทางที่มาที่นี่เลยทำให้เขาแอบ
ขโมยยามาได้ก่อนที่มดจะรู้ตัว
“พ่อ พ่ออย่าเป็นอะไรนะพ่อ”โซ่ตกใจที่เห็นมิสเตอร์ไมค์ไอออกมาเป็นเลือดก็ตกใจน้ำตาไหลออก
มา
“แกนี่มันขี้แยเหมือนดารกาไม่มีผิดเลยนะ หึๆ ที่ชั้นไม่เลี้ยงให้แกเป็นเหมือนป๊อปปี้ไม่ใช่ชั้นไม่รัก
แก แต่เพราะดารกาขอไว้ว่าอย่าให้แกต้องมาอยู่ในวงการมืดแบบนี้ และหัวอกคนเป็นพ่อก็ไม่อยาก
ให้แกต้องเดินตามรอยเลวๆของชั้น”มิสเตอร์ไมค์พูดความจริงที่ปิดโซ่มาตลอด โซ่อึ้งยิ่งร้องไห้ออก
มาตามนิสัยที่อ่อนโยนของเขา
“แก้ว โซ่ ช่วยหาทางหนีไปจากที่นี่ทีได้มั้ย เพราะตอนชุลมุนกันเมื่อกี้ เขื่อนกับพวกเสือขาวหลบ
ทันแล้วคงจะอยู่ข้างนอกหาทางช่วยพวกเราแน่ๆ ช่วยหาทางออกแล้วให้พวกของเขื่อนมาช่วยมิสเต
อร์ไมค์เร็ว”ฟางที่เห็นอาการของมิสเตอร์ไมค์ทรุดลงหนักก็รีบบอกแก้วกับโซ่ ทั้งคู่รับกับก่อนจะลอง
ใช้วิธีเดิมแล้วทำให้เชือกที่ข้อมือโซ่และแก้วหลุดแล้วรีบหาทางหนี
“เธอนี่มันอ่อนโยนเกินนิสัยมาเฟียจริงๆเลยนะเลดี้”มิสเตอร์ไมค์พูดเพราะเห็นฟางห่วงใยศัตรูที่คิด
ร้ายอย่างเขา
“เพราะฟางไม่อยากเป็นนิคะ เหมือนกับป๊อปปี้ที่เค้าไม่อยากทำหน้าที่นี้ แต่เพราะหน้าที่และ
ครอบครัวทำให้พวกเราต้องทำ และอีกอย่างฟางทนไม่ได้หรอกค่ะถ้าคุณเป็นอะไรไป ป๊อปปี้ต้อง
เสียใจมากแน่ๆ”ฟางพูดแล้วสบตากับป๊อปปี้ที่ใจเสีย เธอรู้ดีว่าตอนนี้เขารู้สึกแย่แค่ไหนที่เสียทั้งแม่
พ่อบุญธรรมและตอนนี้พ่อแท้ๆก็อาการไม่ค่อยดีนัก
“หึๆ ห่วงใยคนอื่นแม้เค้าจะทำร้ายเธอมาขนาดไหน เพราะแบบนี้นิสัยลูกชายชั้นถึงรักเธอมากแบบ
นี้”มิสเตอร์ไมค์พูดก่อจะดึงมือของฟางไปจับมือที่ถูกมัดของป๊อปปี้
“แกได้ความอ่อนโยนมาจากตะวัน และไอ้ลีคงจะสอนให้แกเป็นคนที่เห็นใจคนอื่น แกเลยเป็นบอส
ของเดอะ ซันที่ไม่เหมือนกับชั้น และไอ้ทีเจ ที่ชั้นไม่อยากให้แกไปเพราะแกเป็นแบบนี้ไง เดอะ ซัน
เป็นของแกนะ”มิสเตอร์ไมค์พูด
“จะตายอู่แล้วยังจะมีหน้ายกเดอะ ซันให้กับคนทรยศรึไง”ทีเจเดินเข้ามาด้านในห้องขังพร้อมกับ
ขนมจีน และมดที่ลากมายด์ที่ถูกมัดมาด้วย
“ก็ยังดีกว่ายกเดอะ ซันให้คนเลวๆอย่างแก ไอ้ทีเจ เสียแรงที่ชั้นเลี้ยงมา รู้แบบนี้น่าจะปล่อยให้แก
ตายๆข้างถนนไปซะ”มิสเตอร์ไมค์พูดอย่างเหลืออดก่อนจะถูกทีเจกระชากเอาด้ามปืนตบมิสเต
อร์ไมค์ทันที
“มันจะมากไปแล้วนะไอ้ทีเจ พ่อชั้นเลี้ยงแกมาแกยังเนรคุณทำร้ายพ่อชั้นแบบนี้อีกหรอ”โซ่เดือดจัด
ว่าทีเจทันที
“ชั้นทำงานให้มันมาตลอด แต่มันเคยเห็นหัวชั้นมั้ย คอยแต่จะรักจะห่วงใยลูกนอกคอกอย่างแก
แล้วก็แก แล้วเด็กที่เลี้ยงมาอย่างชั้นต้องรองมือรองเท้าทำงานให้มันจนตายงั้นหรอ”ทีเจว่าอย่าง
เจ็บใจที่ทำงานให้มิสเตอร์ค์เท่าไหร่สุดท้ายป๊อปปี้ที่ไม่ค่อยชอบงานด้านมืดแบบนี้ก็คว้าตำแหน่ง
บอสใหญ่ของเดอะ ซันไปครองแทน
“แต่นายก็ได้ทุกอย่าง อยู่อย่างสุขสบายแล้วนายจะเอาอะไรอีกทีเจ”ฟางพูด
“สุขสบายงั้นหรอ หึ มันยังไม่พอ ดีในเมื่อพูดดีๆแกคงไม่ยอมยกเดอะ ซันให้ งั้นแกก็อย่าอยู่เลยไอ้
แก่”ทีเจพูดจบก็เอาปืนมาจากขนมจีนแล้วเหนี่ยวไกยิงใส่มิสเตอร์ไมค์ตรงอกข้างซ้ายตัดขั้วหัวใจ
ขาดใจตายทันที
“พ่อ!!!!!!!!!!!!”ป๊อปปี้และโซ่ร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นพ่อถูกยิงตายต่อหน้าต่อตา
ฉับบบบบบบบบบบ
เป็นไงยาวสะใจเลยมั้ยอ่ะ ขอเม้นกับโหวตเยอะๆนะ เเล้วจะเริ่มเคลียร์เป็นคู่ๆละล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ