รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขนมจีน”ป๊อปปี้ แก้ว มายด์และโซ่ร้องออกมาอย่างตกใจไม่คิดว่าคนที่ช่วยพวกเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไร ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ขนมจีน”มายด์มองขนมจีนอย่างไม่เข้าใจ ขนมจีนไม่ตอบอะไร

เดินมายืนข้างๆทีเจ

 

 

 

“จับพวกมันไปมัดรวมกันในโกดัง ถ้าใครขัดขืนก็ยิงขามันซะ”ขนมจีนสั่งลูกน้องของทีเจที่รับฟังคำ

สั่งของขนมจีนอย่างไม่มีขัดอะไร ทุกคนโดนจับมัด ป๊อปปี้มองขนมจีนและทีเจที่ตามเข้ามาด้วย

ความไม่เข้าใจ

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันขนมจีน เธอเป็นมือดีของฟางทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้”ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

“แค่นี้ดูไม่ออกรึไงว่าขนมจีนเค้าทำงานให้ใคร”ทีเจพูดเยาะๆก่อนจะโอบเอวขนมจีนไว้อย่างสนิท

สนม

 

 

 

 

“นี่นายทรยศความรักของพี่มดงั้นหรอทีเจ นายทรยศพี่สาวชั้นทำไม”มายด์พูดอย่างตกใจ

 

 

 

“หึ เธอจะว่าชั้นฝ่ายเดียวน่ะคงไม่ได้หรอกนะ เพราะพี่เธอเองก็มั่วพอๆกันนั่นล่ะซึ่งผิดกับขนมจีน

ของชั้นที่มีชั้นแค่คนเดียว แถมยังซื่อสัตย์ทำงานให้ชั้นดีเยี่ยมเสมอ”ทีเจพูดจบก็หอมแก้มขนมจีนที่

นิ่งไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา

 

 

 

 

“เธอทรยศฟางมานานเท่าไหร่แล้วขนมจีน”ป๊อปปี้มองขนมจีนที่ไปเข้าพวกกับทีเจแล้วรู้สึกเจ็บปวด

แทนฟาง

 

 

 

“อย่าพูดว่าทรยศ มันผิดรึไงที่ชั้นจะไปเข้าข้างคนที่ได้ชื่อสามีของชั้น ทีคุณน้องฟางยังเลือกปกป้อง

นายจนน่าหมั่นไส้เลยนิ”ขนมจีนพูดแล้วจ้องหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

“ฟางเลือกชั้นแต่ฟางก็ไม่ได้มาอยู่กับเดอะ ซัน มีแต่เธอที่ทรยศฟาง ทรยศพวกพ้องตัวเอง”ป๊อปปี้

พูดว่าขนมจีน

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ขนมจีนเดินไปตบป๊อปปี้ที่ถูกมัดอยู่จนหน้าหัน

 

 

 

 

“อะไรที่ทำให้ชีวิตชั้นมีชีวิตรอดชั้นก็ต้องทำ อยู่กับมังกรดำแล้วไม่มีความปลอดภัยชั้นก็เลือกมาอยู่

กับพวกที่ทำให้ชั้นปลอดภัยสิ”ขนมจีนพูด

 

 

 

 

“ที่ชั้นรู้กำหนดการทั้งหมดของมังกรดำได้ก็เพราะขนมจีนนี่ล่ะ อ้อ แต่ต้องแสดงความเสียใจกับลูก

ของแกเมื่อ3ปีก่อนด้วยนะครับบอส ความจริงมันก็จะรอดแล้วล่ะ แต่ขนมจีนเค้าบอกว่าเมียแกไป

กบดานที่ไหนชั้นก็เลยตามไปทักทายรับขวัญหลานซะหน่อย นี่แกต้องขอบคุณชั้นนะที่ช่วยให้มันไป

สบายน่ะ เพราะถ้ามันเกิดมาล่ะก็มันคงจะเสียใจมีพ่อเลวๆหลอกทำลายแม่มันจนท้อง แถมมีแม่เป็น

มาเฟียอีก 555”ทีเจพูดออกมาอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว ไอ้ทีเจ แกมันเลวเกินคนไปแล้วนะ”ป๊อปปี้โมโหเลือดพล่านพยายามลุกจากพื้นแล้วจะไป

ชกหน้าทีเจด้วย2มือที่ถูกมัดไว้ แต่ทีเจมองอย่างสมเพชแล้วเดินมาใกล้ๆก่อนจะบีบไปที่แผลที่ถูก

ยิงของป๊อปปี้จนชายหนุ่มรู้สึกเจ็บแต่กัดฟันไม่ร้องออกมาสักแอะ

 

 

 

 

“หึ สุดท้ายชั้นก็อยู่เหนือกว่าแกจนได้นะไอ้ป๊อปปี้”ทีเจพูดก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

ขนมจีนเดินไปตบหน้ามายด์ทีนึง

 

 

 

 

“ชั้นจะบอกอะไรเธอจำไว้อีกอย่างนะ ว่าที่กราฟตายน่ะส่วนนึงก็เป็นเพราะชั้น ชั้นเป็นคนยุนังมดพี่

เธอเองว่าให้ยิงกราฟตั้งแต่แรกแล้ว เพราะชั้นรู้มาว่าแกน่ะรักกราฟ”ขนมจีนพูดเยาะๆ หัวใจที่เคย

สลายของมายด์พอได้ยินความจริงจากปากขนมจีนอีกครั้งก็น้ำตาไหลออกมา

 

 

 

 

“แก นังมารร้าย ชั้นจะฆ่าแก”มายด์ร้องไห้ออกมาพยายามจะเข้าไปทำร้ายขนมจีนแต่ทำไม่ได้

ขนมจีนมองมายด์ที่ร้องไห้อย่างสมเพชก่อนจะเดินตามทีเจออกไป

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะมายด์ ไม่เป็นไร”แก้วปลอบมายด์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะฟาง”เสียงของกราฟดังก้องหูทำให้ฟางลืมตาตื่นมามองโทโมะที่งัวเงียตื่น ฟ้า

และกั้งที่วิ่งมาจากครัว

 

 

 

 

“ทุกคนตื่นพร้อมกันแล้วสินะคะ”ฟางพูด ทุกคนพยักหน้า

 

"ปล่อยชั้นนะ ไอ้มาเฟีย ไอ้เถื่อน ไอ้พี่กั้ง"โบว์โวยวายเมื่อถูกกั้งกลับไปอุ้มฟาดบ่าเข้ามา

 

“บอกมา โกดังที่ชานเมืองอยู่ที่ไหนน้องโบว์”กั้งถามเมื่อมัดมือโบว์เพื่อเค้นความจริง

 

 

 

 

“ไม่ค่ะ เพื่อความปลอดภัยทุกคนโบว์ไม่บอก”โบว์พูด

 

 

 

 

 

“ไม่บอกใช่มั้ย ได้ ขอโทษนะทุกคนที่อาจใช้วิธีรุนแรง”กั้งยิ้มนิดๆก่อนจะจับหน้าโบว์มาบดจูบอย่าง

รวดเร็ว

 

 

 

 

 

“อี้ๆ ทุเรศปล่อยนะไอ้พี่กั้ง”โบว์พูดเมื่อถอนจูบมาและพยายามจะถุยรสจูบของกั้งออก

 

 

 

“บอกมาไม่บอกใช่มั้ย”กั้งพูดจบก็จูบอีกครั้ง โบว์อึ้งทั้งโกรธ ทั้งเขินเมื่อถูกกั้งจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าแถม

ยังต่อหน้าคนอื่นอีก

 

 

 

 

“บอกแล้วๆ โกดังชานเมืองอยู่ตรงที่xxxx ปล่อยได้แล้ว”โบว์พูดออกมา ทันทีที่กั้งแก้มัด โบว์ก็ซัด

เข้าให้ที่ต้นคอกั้งจนชายหนุ่มล้มลงไปทันที กั้งตกใจที่เห็นโบว์วิ่งหนีไปก็รีบตามมา

 

 

 

 

 

“มาทำไมอีกออกไปเลยนะ ชั้นเกลียดพี่ ฮือๆ”โบว์ที่โดนกั้งจูบไปแบบนั้นก็เริ่มร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

“พี่ขอโทษน้องโบว์ พี่ขอโทษครับ เอ่อ ที่พี่เลือกใช้วิธีก็เพราะพี่ชอบเราจริงๆนะโบว์ พี่ขอโทษนะ

ไม่ร้องสิไม่ร้อง”กั้งกุมมือโบว์แล้วพูดกับโบว์แล้วเอามืออีกข้างหนึ่งปาดน้ำตาให้โบว์

 

 

 

 

“พี่ขอโทษนะที่ทำแบบนั้น ยอมแล้วอย่าร้องนะ อยากจะจัดการยังไงเอาคืนยังไงก็ได้นะ แต่ขอให้

กลับมาจากเรื่องของเดอะ ซันก่อนนะ แล้วจะยอมให้โบว์เอาคืนพี่หมดเลย”กั้งรีบอ้อนโบว์อย่างที่ไม่

เคยเป็นมาก่อนเพราะกั้งเป็นคนลุยๆห่ามๆแต่ต้องมาอ่อนให้กับโบว์คนนี้คนเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าที่นี่คือที่ที่โบว์บอกจริงๆก็ที่นี่ล่ะ”โทโมะพูดเมื่อขับรถมาจอด ก่อนจะโทรบอกเขื่อนที่จะเอาพวก

ของเสือขาวมา

 

 

 

“ทำไมพี่ขนมจีนไม่รับสายนะ แปลกมากที่เมื่อกี้ก็ไม่อยู่ในบ้านแล้วนี่โทรศัพท์ก็ไม่รับสายอีก”ฟาง

พูดแล้วพยายามกดโทรศัพท์โทรออกอีกครั้ง

 

 

 

“งั้นก็ลองตรวจพิกัดหาจากมือถือพี่ขนมจีนสิคะ”ฟ้าเสนอความเห็น

 

 

 

 

 

“เอ่อ ก่อนจะตรวจอะไรเนี่ยช่วยหมอบก่อนเถอะ พวกของเดอะ ซันมาโน่นแล้ว”กั้งบอกก่อนจะพา

ทุกคนหมอบเพื่อหลบ แล้วรถของเดอะ ซันที่มดพามิสเตอร์ไมค์มาก็จอดลงหน้าโกดัง พวกของฟาง

แอบมองก่อนจะคลานเข้ามาในบริเวณโกดัง

 

 

 

 

 

“เห้ย มาทำอะไรตรงนี้”ลูกน้องทีเจพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางและฟ้าก่อนจะกระชากตัวฟางและฟ้าขึ้น ฟาง

โมโหแล้วเตะตัดขาลูกน้องที่จับตัวก่อนจะซัดจนสลบเช่นเดียวกับฟ้าที่จัดการทุ่มจนสลบ ทำให้กั้ง

และโทโมะที่อยู่อีกฝั่งเหวอทันที

 

 

 

 

“เมื่อไหร่พวกพี่เขื่อนจะมาล่ะเนี่ยนานแล้วนะ”ฟ้าพูดแล้วชะเง้อมองหาเขื่อนโดยไม่สังเกตเลยว่า

พวกของทีเจที่ตามมาง้างปืนจะยิง

 

 

 

 

“เห้ย ฟ้าระวัง”กั้งตกใจรีบกันฟ้าแต่ตัวเองอยู่ยิงเข้าที่แขน ฟางอึ้ง ภาพที่กราฟเคยมาขวางเธอผุด

เข้ามาในหัวฟางรีบประคองกั้งขึ้นมา

 

 

 

 

“หยุดห้ามร้องแล้วไปหยิบปืนชั้นโดนยิงที่แขนนะ ถ้าร้องอีกชั้นจะฟ้องสามีเธอ”กั้งรีบสั่งให้ฟางปาด

น้ำตาทิ้งแล้วรีบหยิบปืนส่วนตัวเองก็ฉีกเสื้อมารัดห้ามเลือด โดยที่โทโมะยิงสกัดไว้

 

 

 

 

 

“เฮ้ มาแล้วทุกคน เขื่อนมาช่วยแล้ว”เขื่อนพูดก่อนจะสั่งให้ลูกน้องรีบวิ่งมา

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

มิสเตอร์ไมค์เดินออกมาข้างนอกพร้อมมดและทีเจ

 

 

 

 

“พวกแกกล้ามากนะที่บุกเข้ามาถึงที่นี่ ทำไมจะมายุ่งกับครอบครัวคนอื่นทำไม”มิสเตอร์ไมค์ว่า

 

 

 

 

 

“นี่น่ะหรอคะครอบครัว แล้วทำไมถึงทำแบบนี้ ทำร้ายหลานของตัวเองแบบนี้ ไหนจะส่งคนไปฆ่าลูก

ของฟางอีก ลูกที่ได้ชื่อเป็นหลานของคุณอีกนะ”โทโมะว่าเพราะเห็นอาการของกั้งแล้วไม่อยากให้

กั้งเป็นแบบกราฟอีก

 

 

 

“หลาน หลานอะไร”มิสเตอร์ไมค์มองหน้าโทโมะไม่เข้าใจ

 

 

 

 

“ก็หลานที่เกิดจากป๊อปปี้และฟางไงครับที่คุณส่งทีเจไปทำร้ายฟางจนแท้งลูกเมื่อ3ปีก่อนไงล่ะ”โท

โมะพูด มิสเตอร์ไมค์หันไปมองหน้าทีเจและมด

 

 

 

 

“ไหนๆความจริงมันก็เปิดเผยแล้ว จะฆ่าแค่บอสใหญ่ของเดอะ ซันกับเมียมันนี่คงจะยากแล้วนะคะที

เจ”ขนมจีนเดินออกมาจากที่ซ่อน ทำให้ทุกคนตกใจมองขนมจีนเป็นตาเดียว

 

 

 

 

 

“ทำไมพี่ขนมจีนถึงอยู่ที่นี่ได้ นี่มันเรื่องอะไรกัน”ฟางถามขนมจีนอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

“ถึงกับตกใจเลยหรอครับเลดี้แห่งแก้งค์มังกรดำ คาดไม่ถึงล่ะสิ ที่คนสนิทอย่างพี่ที่รักดั่งพี่สาวแท้ๆ

มาอยู่ที่นี่ได้”ทีเจเดินไปโอบเอวขนมจีน มดที่จ่อปืนที่พวกฟางมองอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

“นี่มันอะไรทีเจ”มดมองขนมจีนและทีเจอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

“หมายความว่าผู้ชายคนนี้เค้าหลอกพี่มาตลอดน่ะสิพี่มด”มายด์พูด

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้หลอกมด แต่นี่ถือว่าเป็นการขยายอำนาจ สร้างพันธมิตรมันผิดรึไง”ทีเจยิ้มเยาะๆ

 

 

 

 

“อ๋อ ที่ทีเจค้าจายอาวุธเคมีของพวกเราได้เพราะมีคนหนุนหลังก็คือนังนี่งั้นหรอ”มดมองทีเจทึ่งๆ

 

 

 

 

“อาวุธเคมีอะไรกัน อย่าบอกนะว่าที่พวกแกทำของแบบนั้นมาจริง ทีเจ ทำไมแกถึงทำแบบนี้ ชั้น

เลี้ยงแกมาให้ยิ่งใหญ่แต่ไม่ได้เลี้ยงให้แกทำอาวุธแบบนั้น”มิสเตอร์ไมค์พูดจบตบหน้าทีเจจนล้ม

ขนมจีนรีบประคองตัวทีเจ

 

 

 

 

 

“มัวแต่แย่งอำนาจพวกมันเหมือนไอ้ป๊อปปี้ทำอย่างเดียวมันจะไปพออะไร มันหมดยุคสมัยของนาย

พ่อแล้วรู้เอาไว้ซะ”ทีเจพูดจบก็ยิงเข้าที่ท้องของมิสเตอร์ไมค์ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน

 

 

 

 

“มันจะมากไปแล้วนะ”ฟางที่จับลูกน้องทีเจคนหนึ่งทุ่มแล้ววิ่งไปประคองมิสเตอร์ไมค์ทันที

 

 

 

 

“พอๆ ถ้าใครตุกติกอีกชั้นจะยิงนังนี่”พูดจบทีเจก็สั่งลูกน้องไปดึงมายด์ออกมาจากโกดังที่ขังแล้วจ่อ

ปืนขู่ทำให้โทโมะที่จะลุกมาช่วยโดนอัดจนหมอบลงไป

 

 

 

“ทีเจนั่นน้องของมดนะ”มดโวยวายเมื่อเห็นทีเจเอามายด์มาเป็นตัวประกัน

 

 

 

 

 

“จะอะไรล่ะ ไม่เคยจะรักมันเป็นน้องแท้ๆอยู่แล้วจะมาเป็นห่วงมันทำไมมด อย่าพูดมากกุมตัวนังเลดี้

กับนายพ่อไปขังห้องเดียวกับไอ้ป๊อปปี้ ทีนี้ล่ะ มันจะได้ตายทั้งครอบครัว”ทีเจพูดอย่างสะใจก่อนจะ

พาทุกคนมาขังรวมกันหมดเลย

 

 

 

 

 

 

“พ่อ พ่ออย่าเป็นอะไรนะ”โซ่และป๊อปปี้พยายามตะเกียกตะกายไปดูอาการของพ่อตัวเองที่เริ่มหาย

ใจแผ่วๆ

 

 

 

“ทำยังไงดีป๊อปปี้ เลือดไหลไม่หยุดเลย แบบนี้ต้องโดนส่วนสำคัญแน่ๆ”ฟางพูดแล้วพยายามกด

เลือดห้ามไว้

 

 

 

 

“ไอ้ทีเจทำไมมันเลวแบบนี้ มันทำร้ายพ่อที่เลี้ยงมันมาได้”ป๊อปปี้มองมิสเตอร์ไมค์ที่ถูกทีเจยิงอย่าง

ทึ่งๆ

 

 

 

 

“ชั้นผิดเองล่ะ ที่เลี้ยงให้พวกแกเป็นแบบนี้ เลี้ยงให้เกิดมาเพื่อเห็นแก่ตัว”มิสเตอร์ไมค์พูดอย่าง

เหนื่อยอ่อน อาจจะนับเป็นโชคดีที่ฟางและมิสเตอร์ไมค์ไม่ถูกมัดเหมือนพวกป๊อปปี้ที่มาตั้งแต่แรก

 

 

 

 

“แต่นายพ่อก็สอนให้พวกเรารักกันเหมือนพี่น้องนะคะ นายพ่อ นายพ่ออย่าเป็นอะไรนะคะ”แก้วที่

ไม่ถูกทีเจจับแยกออกไปเหมือนมายด์ก็เขยิบตัวมาใกล้มิสเตอร์ไมค์

 

 

 

 

 

“เข้มแข็งแต่อ่อนโยนเหมือนเดิมเลยนะแก้วถ้านี่คือยาช่วยหลานของชั้นได้เธอรีบรับมันไปซะ”มิสเต

อร์ไมค์พูดแล้วยื่นหลอดยามาเพราะมดหลุดปากเล่าให้เขาฟังระหว่างทางที่มาที่นี่เลยทำให้เขาแอบ

ขโมยยามาได้ก่อนที่มดจะรู้ตัว

 

 

 

 

 

“พ่อ พ่ออย่าเป็นอะไรนะพ่อ”โซ่ตกใจที่เห็นมิสเตอร์ไมค์ไอออกมาเป็นเลือดก็ตกใจน้ำตาไหลออก

มา

 

 

 

 

“แกนี่มันขี้แยเหมือนดารกาไม่มีผิดเลยนะ หึๆ ที่ชั้นไม่เลี้ยงให้แกเป็นเหมือนป๊อปปี้ไม่ใช่ชั้นไม่รัก

แก แต่เพราะดารกาขอไว้ว่าอย่าให้แกต้องมาอยู่ในวงการมืดแบบนี้ และหัวอกคนเป็นพ่อก็ไม่อยาก

ให้แกต้องเดินตามรอยเลวๆของชั้น”มิสเตอร์ไมค์พูดความจริงที่ปิดโซ่มาตลอด โซ่อึ้งยิ่งร้องไห้ออก

มาตามนิสัยที่อ่อนโยนของเขา

 

 

 

 

 

“แก้ว โซ่ ช่วยหาทางหนีไปจากที่นี่ทีได้มั้ย เพราะตอนชุลมุนกันเมื่อกี้ เขื่อนกับพวกเสือขาวหลบ

ทันแล้วคงจะอยู่ข้างนอกหาทางช่วยพวกเราแน่ๆ ช่วยหาทางออกแล้วให้พวกของเขื่อนมาช่วยมิสเต

อร์ไมค์เร็ว”ฟางที่เห็นอาการของมิสเตอร์ไมค์ทรุดลงหนักก็รีบบอกแก้วกับโซ่ ทั้งคู่รับกับก่อนจะลอง

ใช้วิธีเดิมแล้วทำให้เชือกที่ข้อมือโซ่และแก้วหลุดแล้วรีบหาทางหนี

 

 

 

 

 

“เธอนี่มันอ่อนโยนเกินนิสัยมาเฟียจริงๆเลยนะเลดี้”มิสเตอร์ไมค์พูดเพราะเห็นฟางห่วงใยศัตรูที่คิด

ร้ายอย่างเขา

 

 

 

 

“เพราะฟางไม่อยากเป็นนิคะ เหมือนกับป๊อปปี้ที่เค้าไม่อยากทำหน้าที่นี้ แต่เพราะหน้าที่และ

ครอบครัวทำให้พวกเราต้องทำ และอีกอย่างฟางทนไม่ได้หรอกค่ะถ้าคุณเป็นอะไรไป ป๊อปปี้ต้อง

เสียใจมากแน่ๆ”ฟางพูดแล้วสบตากับป๊อปปี้ที่ใจเสีย เธอรู้ดีว่าตอนนี้เขารู้สึกแย่แค่ไหนที่เสียทั้งแม่

พ่อบุญธรรมและตอนนี้พ่อแท้ๆก็อาการไม่ค่อยดีนัก

 

 

 

 

 

“หึๆ ห่วงใยคนอื่นแม้เค้าจะทำร้ายเธอมาขนาดไหน เพราะแบบนี้นิสัยลูกชายชั้นถึงรักเธอมากแบบ

นี้”มิสเตอร์ไมค์พูดก่อจะดึงมือของฟางไปจับมือที่ถูกมัดของป๊อปปี้

 

 

 

 

“แกได้ความอ่อนโยนมาจากตะวัน และไอ้ลีคงจะสอนให้แกเป็นคนที่เห็นใจคนอื่น แกเลยเป็นบอส

ของเดอะ ซันที่ไม่เหมือนกับชั้น และไอ้ทีเจ ที่ชั้นไม่อยากให้แกไปเพราะแกเป็นแบบนี้ไง เดอะ ซัน

เป็นของแกนะ”มิสเตอร์ไมค์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“จะตายอู่แล้วยังจะมีหน้ายกเดอะ ซันให้กับคนทรยศรึไง”ทีเจเดินเข้ามาด้านในห้องขังพร้อมกับ

ขนมจีน และมดที่ลากมายด์ที่ถูกมัดมาด้วย

 

 

 

“ก็ยังดีกว่ายกเดอะ ซันให้คนเลวๆอย่างแก ไอ้ทีเจ เสียแรงที่ชั้นเลี้ยงมา รู้แบบนี้น่าจะปล่อยให้แก

ตายๆข้างถนนไปซะ”มิสเตอร์ไมค์พูดอย่างเหลืออดก่อนจะถูกทีเจกระชากเอาด้ามปืนตบมิสเต

อร์ไมค์ทันที

 

 

 

 

“มันจะมากไปแล้วนะไอ้ทีเจ พ่อชั้นเลี้ยงแกมาแกยังเนรคุณทำร้ายพ่อชั้นแบบนี้อีกหรอ”โซ่เดือดจัด

ว่าทีเจทันที

 

 

 

 

“ชั้นทำงานให้มันมาตลอด แต่มันเคยเห็นหัวชั้นมั้ย คอยแต่จะรักจะห่วงใยลูกนอกคอกอย่างแก

แล้วก็แก แล้วเด็กที่เลี้ยงมาอย่างชั้นต้องรองมือรองเท้าทำงานให้มันจนตายงั้นหรอ”ทีเจว่าอย่าง

เจ็บใจที่ทำงานให้มิสเตอร์ค์เท่าไหร่สุดท้ายป๊อปปี้ที่ไม่ค่อยชอบงานด้านมืดแบบนี้ก็คว้าตำแหน่ง

บอสใหญ่ของเดอะ ซันไปครองแทน

 

 

 

 

“แต่นายก็ได้ทุกอย่าง อยู่อย่างสุขสบายแล้วนายจะเอาอะไรอีกทีเจ”ฟางพูด

 

 

 

 

“สุขสบายงั้นหรอ หึ มันยังไม่พอ ดีในเมื่อพูดดีๆแกคงไม่ยอมยกเดอะ ซันให้ งั้นแกก็อย่าอยู่เลยไอ้

แก่”ทีเจพูดจบก็เอาปืนมาจากขนมจีนแล้วเหนี่ยวไกยิงใส่มิสเตอร์ไมค์ตรงอกข้างซ้ายตัดขั้วหัวใจ

ขาดใจตายทันที

 

 

 

 

 

 

“พ่อ!!!!!!!!!!!!”ป๊อปปี้และโซ่ร้องออกมาอย่างตกใจที่เห็นพ่อถูกยิงตายต่อหน้าต่อตา

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบ

 

 

เป็นไงยาวสะใจเลยมั้ยอ่ะ ขอเม้นกับโหวตเยอะๆนะ เเล้วจะเริ่มเคลียร์เป็นคู่ๆละล่ะ