รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไงบ้างๆ”ฟ้าถามเมื่อเจฟกลับออกมาจากบ้านของเดอะ ซันแล้วมานั่งในรถของเฟย์และฟ้าที่มา

กับเขาตอนแรก

 

 

 

“มดบอกว่าแก้วไม่อยู่นะ แต่แปลกคือรถของแก้ว มายด์ โซ่และป๊อปปี้ยังอยู่เหมือนเดิมไม่ได้ไป

ไหน”เจฟพูด

 

 

 

“งั้นก็แสดงว่าทุกคนคนก็ไม่ได้ไปไหน อาจจะอยู่ในบ้านเหมือนนั่นล่ะ”เฟย์พูด

 

 

“แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะทีนี้ พวกนั้นก็มีมากด้วย บุกเค้าไปคงไม่เวิร์ก”ฟ้าพูด

 

 

 

“คือบ้านเดอะ ซันเจฟเคยมาเที่ยวหาแก้วตั้งแต่เรียนไฮลสคูลละ เรื่องทางเข้าออกของบ้านหลังนี้

ผมรู้หมด”เจฟพูด

 

 

 

“งั้นเราจะไปยังไงล่ะและอีกอย่างเรามีแค่3คนเองนะ เพราะคุณฟางเองก็ต้องเก็บตัวเพื่อวันประมูล

พรุ่งนี้ถ้าจะมาสืบอะไรแบบนี้มีหวังพี่ขนมจีนต้องสวดยับแน่ๆ”ฟ้าพูด

 

 

 

“จะไปกลัวอะไร เราไม่ได้บุกบ้านเค้าไปขโมยอะไรนิ เราก็แค่อยากรู้ว่าเพื่อนเราเป็นยังไงบ้าน 3คน

นี่ล่ะดีแล้ว”เฟย์พูดก่อนจะขับรถพาทุกคนไปด้านหลังบ้านของเดอะ ซันเพื่อรอเวลาค่ำที่พวกเขาจะ

ได้เข้าไปข้างใน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นยังไงบ้างมายด์ ค่อยๆ”โซ่พูดเมื่อเห็นมายด์ลืมตาตื่นมา มายด์ค่อยๆลุกแล้วนั่งลง ทั้ง3คน

มายด์ โซ่ แก้ว นั่งลงข้างๆป๊อปปี้ที่ถูกล่ามโซ่ห้อยอยู่

 

 

 

“มายด์ไม่เป็นไร แต่บอสล่ะคะ ถูกห้อยแบบนี้ หนักกว่าพวกเราอีก”มายด์พูดแล้วมองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้ชั้นทนได้ แต่เธอน่ะตอนเด็กๆยิ่งชอบป่วยง่ายอยู่ด้วย เธอต้องดูแลตัวเอ

งมากๆรู้มั้ย”ป๊อปปี้พูดแล้วนึกถึงตอนเด็กๆที่ทุกคนโตมาด้วยกัน แล้วเวลาฝึกการต่อสู้ทีไร มายด์จะ

ชอบเป็นลมง่ายตลอด

 

 

 

 

 

 

“บอสไม่ใช่พี่แท้ๆของมายด์แต่บอสเองก็เป็นห่วงเป็นใยมายด์ดีกว่าพี่แท้ๆอย่างพี่มด ฮือๆ”พอ

มายด์เห็นท่าทางและน้ำเสียงที่ห่วงใยของป๊อปปี้ก็น้ำตาไหลด้วยความตื้นตัน

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอก พ่อเอาพวกเรามาเลี้ยงดูเพราะจุดประสงค์เดอะ ซัน โปรเจ็ค แต่ระหว่างทางที่โตมา

ด้วยกันชั้นก็รักเธอเหมือนน้องสาวชั้นนะมายด์”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“พี่ป๊อป โซ่ขอโทษที่ตลอดเวลาโซ่คิดน้อยใจว่าพี่ไม่เคนรักและสนใจโซ่เลย และคิดว่าพี่เป็นพวก

เห็นแก่เงินเหมือนทีเจกับมด”โซ่สารภาพขอโทษป๊อปปี้

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกพี่เองก็ไม่ดีมาเสมอ ทำทุกอย่างเพื่ออำนาจและความยิ่งใหญ่จนลืมดูแลน้องชายที่

ใกล้ตัวที่สุดอย่างแกพี่ขอโทษนะโซ่”ป๊อปปี้เองก็ขอโทษโซ่เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

“ว้าวๆ ซึ้งจังเลย 2พี่น้องสารภาพความในใจต่อกัน หลังจากที่ไม่เข้าใจกันมาหลายปี เห้อ ต้อง

ขอบคุณพวกขั้นที่จำพวกนายมาขังไม่อย่างงั้นคงไม่ได้พูดกันหรอก”มดเดินเยาะ นำทีเจเข้ามาใน

ห้อง

 

 

 

 

“ขอบคุณอะไรล่ะทำแบบนี้ทำไม แค่ปล่อยพวกเราไปตามชีวิตของพวกเรา สมบัติทุกอย่างของเดอะ

ซันพวกเราก็ไม่เอาสักอย่างจะขังเราอีกทำไม”แก้วพูด มดกลับยิ้มเยาะก่อนจะจับแก้วมาวางที่เตียง

ที่เข็นตามพวกตัวเองมาด้วย

 

 

 

 

“นี่เธอจะทำอะไรแก้วน่ะมด ปล่อยแก้วนะ”ป๊อปปี้โวยวาย

 

 

 

“หึ หัดดูสารรูปตัวเองก่อนเถอะแล้วค่อยมาห่วงคนอื่นน่ะ ไอ้ป๊อปปี้”ทีเจว่า

 

 

 

“แล้วนี่พี่มดจะทำอะไรแก้วนะ ปล่อยแก้วนะ”มายด์พยายามพูดกับพี่สาว

 

 

 

“เงียบไปเลย ไหนๆพวกอกก็จะไม่เอาสมบัติทุกอย่างของเดอะ ซันแล้ว จะออกไปแล้วก็ขอใช้งาน

ให้คุ้มหน่อยสิ”มดว่า

 

 

 

“นี่อย่าบอกนะ ข่าวลือของลูกน้องที่พวกแก2คนร่วมกันทำยากล่อมประสาทส่งให้พวกค้าอาวุธผิด

กฎหมายจริงๆสินะ ทำไมแกทำแบบนี้วะ แล้วนี่พ่อรู้รึเปล่า”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

“นายพ่อจะรู้ไม่รู้แล้วแกมาเกี่ยวอะไรด้วย แกหาเงินได้ ชั้นเองก็หาเงินมาให้เดอะ ซันเหมือนกัน

และเพราะความไว้วางใจจากผู้มีอิทธิพลด้านมืดทำให้พวกเค้าคอยคุ้มกันธรุกิจของเราอย่างดี ไม่งั้น

แกคงไม่ยิ่งใหญ่แบบนี้หรอก”ทีเจพูดก่อนจะสั่งให้ลูกน้องเอาเข็มฉีดยาแล้วจับแก้วมัดติดเตียงไว้

แก้วดิ้นไปมา

 

 

 

 

 

 

“พอได้แล้ว อย่าทำแก้วนะ”มายด์โมโหแล้วลุกขึ้นชนลูกน้องทีเจจนเข็มฉีดยาตกลงไป

 

 

 

 

 

 

“ทำไม อยากโดนแทนกันมากนะใช่มั้ย ห้ะ”ทีเจกระชากผมมายด์มาแล้วตวาดใส่ ก่อนจะชูเข็ม

ฉีดยาขึ้น

 

 

 

“ทีเจ นั่นน้องมดนะ ทำอะไรน่ะเว้นไว้คนนึงเถอะ”มดตกใจและพูดขอทีเจ

 

 

 

 

“แต่ตอนที่พวกนี้จะออกไป นังนี่เคยเห็นหัวมดรึเปล่าล่ะ มานี่ ฤทธิ์มากนักใช่มั้ย”ทีเจพูดจบก็ผลัก

แก้วล้มลงจากเตียงก่อนจะกระชากมายด์ลงไปที่เตียงแทน แล้วปักเข็มฉีดยาลงไปที่แขนมายด์แล้ว

ฉีดยาลงไป

 

 

 

 

“ไอ้เลว ทำแบบนี้ทำไม นั่นมายด์นะ”ป๊อปปี้แทบทรุดเมื่อเห็นภาพนั้น

 

 

 

“มด หัวใจเธอทำด้วยอะไร นั่นน้องแท้ๆของเธอนะ เธอมันใจดำอำมหิต”แก้วพูดไม่ทันจบมดก็ตบ

หน้าแก้วหัน

 

 

 

 

“อย่ามาทำปากดีหน่อยเลย ยังไงคนต่อไปก็คือแกแน่ๆนังแก้ว”มดยิ้มเยาะก่อนจะเดินออกไป ทันที

ที่ทุกคนเดินออกไปโซ่และแก้วรีบไปดูอาการมายด์ที่ร้องกรี๊ดทุรนทุรายก่อนจะสลบไป

 

 

 

“เราจะทำยังไงกันดีๆ”เฟย์เห็นความเป็นไปในโกดังก็หันมาหาโซ่และฟ้าที่ดูอยู่ด้วยกัน

 

 

 

“เรื่องนี้เราต้องให้พี่โทโมะมาช่วยเราแล้วล่ะ ไปกันเถอะ”ฟ้าพูดแล้วเดินนำทุกคนกลับทางเดิม

 

 

 

 

“เห้ย ใครน่ะ มาทำอะไรที่นี่”พวกลูกน้องของทีเจเดินมากัน3คนแล้วเรียกพวกอีก2คนมาดักไว้ล้อม

รอบพวกของเจฟทันที

 

 

 

 

“ว้าวๆ นี่มันน้องบอดี้การ์ดคนสวยของมังกรดำนินา บุกมาหาพวกพี่ถึงนี่ นี่ออกไปยากนะจ้ะ”ลูกน้อง

ทีเจพูดแล้วจะลวนลามฟ้า ฟ้าดิ้นและพยายามเตะต่อย เฟย์จึงเข้าไปช่วย

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

เขื่อนและพวกเสือขาวเข้ามาทำร้ายลูกน้องของทีเจ

 

 

 

 

“ว่าแล้วว่าไม่กลับบ้านมาต้องมาแบบนี้ ฟ้าพี่เป็นห่วงรู้มั้ย”เขื่อนรีบพูดกับฟ้าด้วยความเป็นห่วง เฟย์

ยืนมองเขื่อนที่ห่วงใยฟ้าก็ซึมลงไป เจฟกุมมือเฟย์ไว้ทันที

 

 

 

 

“ถ้าไม่มีอะไร รีบไปกันเถอะครับเดี๋ยวพวกของทีเจจะบุกมาเพิ่มกว่านี้”เจฟพูดตัดบทก่อนจะรีบออก

ไปข้างนอกโดยที่ไม่ปล่อยมือเฟย์ เขื่อนที่วิ่งตามมากับฟ้าแล้วมองอย่างหงุดหงิด

 

 

 

 

“เดี๋ยวเจฟไปส่งเฟย์ที่บ้านด้วยนะ”เฟย์พูดเมื่อเอากุญแจรถที่คืนเจฟแล้วพูดโดยไม่สบตาเขื่อนและ

ฟ้าเลย

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้อง แค่นี้แม่เราก็จะบ่นกับพี่อยู่แล้ว กลับบ้านกับพี่”เขื่อนพูดแล้วเดินไปขวางเฟย์และเจฟออก

จากกัน

 

 

 

“พี่เขื่อนไปดูฟ้าเถอะค่ะ เมื่อกี้เค้าโดนทำร้ายนิ ไปกันเถอะเจฟ”เฟย์พูดแล้วเดินหนีขึ้นรถไป เขื่อน

มองอย่างหงุดหงิด

 

 

 

 

“หึงหรอคะ”ฟ้าถามเขื่อน “

 

 

 

 

 

ไร้สาระน่าฟ้า รีบไปกันเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่ง”เขื่อนเปลี่ยนเรื่องแล้วพาฟ้าขึ้นรถกลับทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้พร้อมนะคะคุณน้องฟางมันเป็นการประมูลครั้งใหญ่เราต้องชนะค่ะ”ขนมจีนพูดกับฟางในรถเมื่อ

จะมาถึงในวันประมูลใหญ่ที่ขนมจีนมากับ ฟาง โทโมะและฟ้า ส่วนกั้งฟางให้ดูแลโบว์ที่บ้านของ

มังกรดำแทน

 

 

 

 

“ยิ้มหน่อยสิคะคุณฟาง เราต้องสู้นะ”ฟ้าพูดให้กำลังใจฟางเมื่อเห็นว่าฟางซึมลงไปหลังจากที่พวก

เธอมาบอกข่าวของพวกป๊อปปี้ว่าเป็นยังไงบ้างทำให้เธอแทบนอนไม่หลับเมื่อคืนที่ผ่านมา

 

 

 

 

“แล้วพวกนั้นจะทำร้ายป๊อปปี้อีกรึเปล่า ฟางไม่ไปแล้วได้มั้ย ฟางจะไปช่วยป๊อปปี้ เค้าอยากได้เค้าก็

เอาไปเลย”ฟางพูดอย่างร้อนรนและไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น

 

 

 

 

“ฟาง ตั้งสติ ฟังพี่ ตอนนี้พี่เองก็ห่วงแก้วเหมือนกัน พี่ก็อยากจะไป แต่ฟางคิดนะ ถ้าเราไปเราไม่ทำ

หน้าที่ของเราให้ดีแล้วมังกรดำล่ะ เราเป็นหัวหน้านะไม่ว่ายังไงจะทำอะไรต้องนึกถึงคนที่อยู่ข้างหลัง

ไว้ก่อน”โทโมะพูด

 

 

 

 

“คือแม้พี่จะไม่ค่อยชอบนายป๊อปปี้นะคะคุณน้อง แต่พี่คิดว่า หมอนั่นไม่ได้รู้สึกดีแน่ถ้าคุณน้องฟาง

จะทิ้งหน้าที่ตัวเองมาหาเค้าน่ะ”ขนมจีนพูด

 

 

 

 

“ตั้งสตินะฟาง เมื่อเราผ่านขุดนี้มาได้เราจะได้ไปช่วยป๊อปปี้”โทโมะพูด ในใจเขาเองก็ห่วงแก้ว

เหมือนกัน นี่โชคดีที่กั้งและโบว์รับอาสาดูแลอันดาหลานของฟางและกั้มพ์ลูกของเขาอยู่ที่บ้าน

 

 

 

 

“แหมๆ ไม่ได้เจอตัวตั้งนานทำไมหน้าตาซีดเซียวแบบนั้นล่ะจ้ะ เลดี้มังกรดำ”มดเดินเข้ามาทักฟางที่

เดินเข้ามาในงาน ฟางมองมดและทีเจที่ยืนกับมิสเตอร์ไมค์ผู้เป็นพ่อของป๊อปปี้และโซ่ก็กำมือแน่น

 

 

 

 

 

“แต่ก็คงไม่เท่าพวกคุณหรอกค่ะ ที่ทรมานลูกแท้ๆ พี่น้องของพวกเดียวกันแล้วยังมีหน้าลอยหน้า

ลอยตาไม่รู้ร้อนรู้หนาว ใจดำอำมหิตเกินคนดีจริงๆนะคะ”ฟางโต้กลับอย่างไม่กลัว

 

 

 

 

“เลดี้ของมังกรดำนี่รู้สึกว่าจะไม่มีสำมาคาราวะต่อผู้ใหญ่เลยนะ ยัยเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม”มิสเต

อร์ไมค์ว่า

 

 

 

“ฟางเค้าเลือกที่จะเคารพผู้ใหญ่น่ะครับ คนไหนทำตัวไม่น่าเคารพ ฟางก็ไม่จำเป็นต้องไหว้”โทโมะ

พูด มิสเตอร์ไมค์เดือดจัด ทีเจจะเข้าไปเอาเรื่องแต่ก่อนที่ทุกคนจะทำอะไรกัน เขื่อนเองที่มางานนี้

กับเฟย์ก็แยกทุกคนไปร่วมงาน

 

 

 

 

 

“นังคุณหนูขี้วีน สงสัยต้องเตรียมทิชชู่ไว้ซับน้ำตาแล้วล่ะ”มดเหยียดฟาง

 

 

 

“เอ รึว่าเดอะ ซันต้องเตียมทิชชู่ไว้ซับน้ำตาเองซะมากมั้งคะ”ฟางประชดก่อนจะเดินไปนั่งข้างเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“สู้ๆนะฟาง ถ้าแกพูดคราวนี้ละทางนั้นร่วมลงทุนกับแก เปอร์เซ็นที่เราจะเอาหุ้นนี้ไปต่อรองกับพวก

เดอะ ซันก็มีสูงมาก”เขื่อนพูด ฟางพยักหน้าก่อนจะเริ่มประมูลและให้เสน่ห์และทักษะที่ทุกคนเคย

สอนมาทั้งหมดและผลสุดท้ายบริษัทKZก็ร่วมลงทุนกับแก้งค์มังกรดำ

 

 

 

 

“หึ บอกแล้วว่าคุณน้องฟางน่ะไม่ได้เป็นแค่คุณหนูขี้วีนรึว่าคนอ่อนแออย่างที่ใครเค้าใจ เลดี้แห่ง

มังกรดำคนนี้น่ะ เข้มแข็งกว่าที่พวกเธอคิด”ขนมจีนเยาะพวกเดอะ ซันเมื่อออกมาจากห้องประชุม

ใหญ่

 

 

 

 

“ฝากไว้ก่อนเถอะนังเด็กเมื่อวานซืน”มิสเตอร์ไมค์เจ็บใจคาดโทษฟาง

 

 

 

 

“เดี๋ยวค่ะ ชั้นมีข้อเสนอมาแลกเปลี่ยน”ฟางพูด ก่อนจะนำพวกเดอะ ซันออกไปพูดข้างนอกงาน

 

 

 

“ชั้นรู้นะคะว่าพวกคุณอยากได้หุ้นนี้มาก ชั้นไม่เอามันก็ได้ ชั้นขอเพียงแค่คุณปล่อยป๊อปปี้และทุกๆ

คนเถอะนะคะ เพราะว่าพวกเค้าทำงานให้คุณมามากพอแล้ว”ฟางพูดขอร้องมิสเตอร์ไมค์

 

 

 

 

“เธอจะไปรู้ดีอะไร ป๊อปปี้เป็นลูกชั้น ถ้ามันทิ้งชั้นมันก็อกตัญญูน่ะสิ และอีกอย่างถ้าชั้นยอมเธอ

เท่ากับชั้นเองก็ลดตัวยอมพวกมาเฟียอย่างพวกเธอน่ะสิ ฝันไปเถอะ”มิสเตอร์ไมค์นิ่งคิดก่อนจะพูด

ออกมาแล้วเดินไปที่รถ

 

 

 

 

“ถ้าแก้วและทุกคนเป็นอะไรนะ พวกนายเจอดีแน่”โทโมะพูด ทีเจและมดมองหน้าก่อนจะหัวเราะ

เยาะ

 

 

 

 

 

“หรอ แกจะทำอะไรชั้น บุกบ้านชั้นแกก็โดนข้อหาผู้บุกรุกอยู่ดี”ทีเจเยาะ

 

 

 

 

“ชั้นรู้ว่าตอนนี้ชั้นทำอะไรพวกเธอไม่ได้ แต่บอกไว้เลยนะ ว่าชั้นเลดี้แห่งมังกรดำคนนี้ จะไม่ยอมให้

ป๊อปปี้และพวกของเค้าที่นายจับไปเป็นอะไรแน่นอน เพราะถ้านายทำอะไรเค้า ชั้นนี่ล่ะจะเป็นคนยิง

นายเอง”ฟางคาดโทษทีเจและมด

 

 

 

 

“ว้าว โกรธซะด้วย แต่ก็ได้แค่นี้ล่ะนะ เพราะยังไง ป๊อปปี้ก็ยังเป็นพวกชั้น จะทำอะไรก็ได้”ทีเจและ

มดหัวเราะเยาะอีกครั้งก่อนจะเดินไป ฟางกำมือแน่นเจ็บใจที่ทำอะไรพวกนั้นไม่ได้เลย

 

 

 

 

 

 

เดี๋ยวพวกฟางจะไปช่วยพวกป๊อปปี้แล้ว แต่จะช่วยยังไงไม่บอกหรอก 

 

1เม้นก็เป็นกำลังใจให้เราแล้วนะ คือเห็นว่ามันโหดกันเราเลยตัดออกไปบางส่วนอ่ะ