รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้ว อยู่ไหนเนี่ย”ป๊อปปี้กลับเข้ามาพร้อมมายด์หลังจากไปส่งโบว์ที่บ้านเสร็จแล้วแปลกใจที่ไม่เห็น
แก้วและกั้มพ์ในบ้าน
 
 
 
“เอ โทรไปก็ไม่ติด อ้าวโซ่ โซ่เห็นแก้วมั้ย”มายด์ถามโซ่ที่กลับมาในบ้าน
 
 
 
 
“ไม่เห็นนิ ก็เมื่อเช้าก่อนไปร้านก็เห็นเล่นกับลูกในบ้าน ออกไปเที่ยวมั้ง”โซ่พูด
 
 
 
 
“ไม่จริงน่า รถยังอยู่แถมกระเป๋าแก้วก็อยู่บนห้อง นี่มือถือ”ป๊อปปี้ชูกกระเป๋ากับมือถือ ทุกคนแปลก
ใจที่แก้วหายไปจากบ้านก็เดินตามนทั่วก่อนจะมาสะดุดที่ห้องใต้หลังคาที่ตอนเด็กๆเขา มายด์ แก้ว
ทีเจ มดและโซ่เคยใช้ที่นี่ฝึกศิลปะการต่อสู้
 
 
 
 
“อย่าทำแม่แก้วนะ ฮือๆ”เสียงของกั้มพ์ร้องไห้ออกมา ป๊อปปี้ มายด์และโซ่ตกใจรีบวิ่งเข้าไปข้างใน
ห้องทันที
 
 
 
 
 
“โอ๊ย เกะกะ ไม่ทำแม่แกก็ได้ทำแกเนี่ยล่ะ ไอ่มารหัวขน”มดโมโหแล้วง้างมือจะตบกั้มพ์ แก้วที่ถูก
ทำร้ายจนทรุดก็กอดขามดไว้แน่น
 
 
 
 
“อย่า อย่าทำลูกชั้น ถ้าจะทำก็ทำที่ชั้นคนเดียว”แก้วร้องไห้ขอร้อง มดเบ้ปากก่อนจะถีบแก้วล้มแล้ว
ง้างมือจะตบก้มพ์แต่ป๊อปปี้รีบรั้งมือไว้ได้ทัน
 
 
 
 
“พอได้แล้วนี่เกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีกห้ะ”ป๊อปปี้โมโหผลักมดออกห่างแล้วอุ้มกั้มพ์เพื่อปลอบทันที
โดยมรมายด์และโซ่ช่วยกันพยุงแก้วขึ้นมา
 
 
 
 
“บ้าไม่บ้าเนี่ยเราก็แค่ขัดการลงโทษพวกที่ทรยศไว้จะได้ไม่มีใครมาทำตามอีก ก็แค่นั้น”ทีเจที่นั่ง
มองดูมดทรมานแก้วอย่างใจเย็นลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวใหญ่แล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
“แก้วทำอะไรผิด ทำไมต้องทำร้ายแก้วกับกั้มพ์ห้ะ”ป๊อปปี้โมโหกระชากคอเสื้อทีเจแล้วว่า
 
 
 
 
“มันแอบไปหาพ่อไอ้ก้มพ์ นี่คงจะเอนเอียงไปเข้าข้างแก้งค์ของผัวมนน่ะสิเลยยอมให้กั้มพ์เรียกโท
โมะว่าพ่อน่ะ”ทีเจผลักอกป๊อปปี้แล้วหันไปว่าแก้ว
 
 
 
 
“มันก็ไม่เห็นแปลกเพราะเราเองก็รู้เต็มอกว่าแก้วเป็นเมียโทโมะและกั้มพ์ก็เป็นลูกของโท
โมะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“นี่กะให้เมียช่วยเปิดทางให้แกไปหาเลดี้แก้งค์มังกรดำได้ง่ายๆล่ะสิอย่าคิดนะว่าชั้นจะไม่ได้ความคิด
แก ไอ้ป๊อป”ทีเจพูดก่อนจะกระชากก้มพ์มาแล้วจะบีบคอกั้มพ์ให้ตาย ป๊อปปี้โมโหถีบทีเจล้มก่อนจะ
ดึงกั้มพ์ไปให้แก้วแล้วตัวเองชกทีเจไม่ยั้ง
 
 
 
 
“ไอ้ชั่ว กับเด็กแกก็จะฆ่าให้ตายยังเป็นคนอยู่รึเปล่าวะ”ป๊อปปี้พูดอย่างโกรธจัด
 
 
 
“ยืนเฉยอะไรเล่า จับมันสิ”มดโมโหสั่งลูกน้องก่อนจะตบหน้าป๊อปปี้หันแล้วดึงทีเจออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ เพี้ยะ
 
 
 
 
 
มดเดินมาตบป๊อปปี้ที่ถูกลูกน้องล๊อคตัวไว้ตบหน้าหันซ้ายขวาก่อนจะเดินไปหาแก้วที่มายด์กับโซ่
พยุงอยู่แล้วตบหน้าแก้ว ซ้ายขวาเช่นเดียวกัน
 
 
 
 
“มันจะมากไปแล้วพี่มด”มายด์พูด
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
มดจึงตบหน้ามายด์หันเช่นกัน
 
 
 
“พวกแกทุกคนมันใจอ่อน โง่ แต่พวกมันพูดดีใส่ก็หลงมันกันหัวปักหัวปำ แล้วแกเป็นไงล่ะ ขนาดไอ้
กราฟมันจะตายมันได้เห็นหัวแกบ้างมั้ยมายด์ นังโง่”มดว่ามายด์ก่อนจะเอานิ้วจิ้มหัวมายด์ มายด์นิ่ง
ยอมให้พี่สาวว่าและโขกสับเธอแล้วน้ำตาไหลเพราะคิดถึงกราฟขึ้นมาทันที
 
 
 
 
 
“พอได้แล้ว พวกเดียวกันแท้ๆ พอได้แล้ว”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นมดตบหน้าน้องสาวแท้ๆของตัวเอง
 
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิ พวกเดียวกันทำไมถึงไม่เข้าข้างกัน ไปเข้าข้างพวกมังกรดำทำไมห้ะ”ทีเจเดินมาแล้วถีบ
ป๊อปปี้จนล้มคว่ำ แก้วตะกายจะเข้าไปหา แต่มดขวางไว้
 
 
 
 
“จำเอาไว้ ว่านี่คือผลจากการที่แก แก แก และก็แก กล้าขัดคำสั่งต่อนายใหญ่ของพวกเรา ถ้ายังมี
คราวหน้านายไม่เอาไว้แน่ โดยเฉพาะแก ไอ้ป๊อปปี้”ทีเจคาดโทษก่อนจะเดินออกไป กั้มพ์วิ่งไป
กอดป๊อปปี้และแก้วทันที
 
 
 
 
 
“อ้อ ตอนนี้คงจะรู้ตัวแล้วสินะว่าควรจะอยู่ตรงไหน อาทิตย์หน้าจะมีการค้าและประมูลหุ้นของบริษัท
KZ บริษัทที่ใครๆก็อยากร่วมลงทุนด้วย ถ้ามังกรดำชนะเท่ากับว่าพวกมันจะได้ทุกอย่างไป”มดพูด
ก่อนจะเดินตามทีเจไป
 
 
 
“พี่มดไม่หยุดแค่นั้นแน่ๆ เราจะทำยังไงกันดี”มายด์พูด
 
 
 
 
“ตอนนี้ไอ้ทีเจมันเล็งชั้น ส่วนพวกเธอที่เหลือน่ะแค่โดนหางเลขไปด้วย ชั้นคิดว่าพวกเธอควรจะไป
อยู่ในที่ปลอดภัยซะ”ป๊อปปี้พูดบอกแก้ว มายด์ กั้มพ์และโซ่
 
 
 
“ไม่นะป๊อป ถ้าพวกเราไปป๊อปก็ต้องไปด้วย ไม่มีใครทิ้งใครที่นี่หรอก”แก้วพูด
 
 
 
 
“กั้มพ์ก็ไม่ยอมให้ลุงใจร้ายกับป้าแม่มดมาทำร้ายพ่อป๊อปกับแม่แก้วหรอกฮะ”กั้มพ์กอดป๊อปปี้และ
แก้วก่อนจะร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
“แต่พ่อป๊อปก็ไม่อยากให้ใครทำร้ายลูกกับแม่แก้วหรอกนะครับ”ป๊อปปี้ลูบหัวลูกชายอย่างอ่อนโยน
 
 
 
“งั้นเราก็ให้พ่อโทโมะช่วยสิครับ”กั้มพ์พูดขึ้นมาแล้วยิ้มเมื่อนึกถึงพ่อของตัวเอง
 
 
 
“แก้วพากั้มพ์ไปพักผ่อน มายด์ เธอมากับชั้น นายด้วยโซ่”ป๊อปปี้ไม่ตอบกั้มพ์ก่อนจะเดินนำมายด์
และโซ่ออกไป โดยที่ฝืนความเจ็บปวดอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมไม่รับสายนะ”ฟางแปลกใจเมื่อป๊อปปี้ไม่รับสายแถมผ่านไปตั้ง2วันแล้วทั้งไลน์ เธอส่งไปก็ไม่
ตอบ ไม่อ่าน เฟสไทม์ก็ไม่ทักเธอ
 
 
 
“เป็นอะไรรึเปล่าฟาง เนี่ยเดี๋ยวเราจะต้องไปดูงานแล้วนะ เสร็จรึยังเนี่ย”โทโมะเดินเข้ามาหาฟาง
 
 
 
“เอ่อ ค่ะๆ ไปกันเถอะค่ะ”ฟางพูดก่อนจะเดินตามโทโมะออกไป กั้งเห็นก็รีบเดินมาข้างๆทันที
 
 
 
“โทรหาแฟนเธอไม่ติดว่างั้น”กั้งพูด
 
 
 
“ก็นิดหน่อยน่ะ แล้วนี่จะเดินชิดชั้นอีกนานม้ะ ห่างๆก็ได้”ฟางพูด
 
 
 
“อ่ะ ห่างก็ห่างแต่เอาอะไรให้อ่านอ่ะ เอาไปอ่านซะ”กั้งพูดแล้วยื่นหนังสือพิมพ์ให้ฟางอ่าน
 
 
 
 
“มะ ไม่จริงน่า”ฟางตกใจเมื่อเห็นว่าข่าวของเดอะ ซันที่มีหน้าของป๊อปปี้ จับมือกับนักธุรกิจชาว
อเมริกาที่เมื่อวานพึ่งตกลงจะทำธุรกิจกับมังกรดำ แต่ในข่าวกลับไปร่วมงานกับเดอะ ซันแทนพวกตัว
เองเหมือนฟางถูกตัดหน้างานของเธอ ฟางหน้าชา อึ้ง ชาไปทั้งตัว
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันน่ะฟาง”โทโมะหันมาเห็นข่าวในมือของฟางก็ถามทันที
 
 
 
“ทำไมป๊อปปี้ถึงทำแบบนี้ ทำไมกัน”ฟางตกใจ
 
 
 
 
“หึ เพราะว่าหมอนั่นมันคิดไม่ซื่อกับเราตลอดไงล่ะคะคุณน้องมาบอกคุณน้องว่าจะดีด้วย จะดูแล
เนี่ยหรอคนที่คุณน้องฟางไว้ใจ หักหน้าเราแบบนี้เราเสียหายหลายล้านนะ”ขนมจีนโวยวาย
 
 
 
 
 
 
“ทำไมไม่รับนะ”โทโมะหงุดหงิดเมื่อโทรหาแก้ว ก่อนจะวางสายก็เห็นเบอร์แปลกส่งข้อความมา
 
 
 
 
‘มาหาหน่อยที่ร้านxxxมีเรื่องสำคัญมากจริงๆ’โทโมะนิ่วหน้าเมื่ออ่านข้อความก่อนจะแอบออกมา
ตามข้อความที่ได้รับ
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันน่ะแก้ว เรื่องที่ป๊อปปี้ตัดหน้าธุรกิจของมังกรดำมันหมายความว่ายังไง”โทโมะเมื่อมา
ถึงก็ถูกพนักงานพาเข้าไปที่หลังร้านพบว่าแก้วสวมหมวกและแว่นตาดำนั่งอยู่
 
 
 
“แก้วไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป็นยังไง แต่นี่กระเป๋าเสื้อผ้าของลูก เย็นนี้ไปรับลูกที่เนอสเซอรี่ด้วยนะ”แก้วพูด
แล้วยัดกระเป๋าเสื้อผ้ากั้มพ์ใส่มือโทโมะ
 
 
 
 
“แก้วจะไปไหนน่ะแก้ว เดี๋ยวก่อน นี่มันเรื่องอะไรกัน”โทโมะรั้งตัวแก้วจะถามแล้วยิ่งแปลกใจที่เห็น
แก้วหลบหน้าเขาก่อนจะใช้ความไวของตัวเองถอดหมวกแก้วออกและรวบแก้วไปในอ้อมกอดแล้ว
ถอดแว่นกันแดดต้องตกใจเมื่อเห็นหน้าของแก้วที่มีรอยตบแดงและช้ำที่มุมปาก
 
 
 
 
 
 
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้แก้ว พวกทีเจทำร้ายเธอใช่มั้ย ชั้นจะไปจัดการมัน”โทโมะตกใจปนโกรธก่อนจะ
เดินออกไป แก้วรีบรั้งชายหนุ่มไว้ทันที
 
 
 
“อย่าไป ขอร้อง ทำตามที่แก้วสั่งก็พอ ถ้าโทโมะรักแก้ว”แก้วพูดแล้วสงสารตาขอร้องมาที่ชายหนุ่ม
 
 
 
 
“แล้วคิดว่าโทโมะยอมงั้นหรอที่เห็นแก้วถูกทำร้ายแบบนี้ ยิ่งแก้วเจ็บโทโมะก็เจ็บนะ”โทโมะมอง
แก้วก่อนจะเอามือหนามาจับที่แก้มของแก้วอย่างเบามือกลัวคนรักจะเจ็บ
 
 
 
 
“จำไว้นะโทโมะ แก้วฝากลูกไว้กับโทโมะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเชื่อแก้วนะว่าแก้วไม่ได้มีเจตนา
ทำร้ายพวกโทโมะเลย”แก้วพูด โทโมะอ้าปากจะเถียงแก้วจึงช้อนหน้าโทโมะลงมาจูบอย่างอ่อน
โยนก่อนจะผลักออกแล้วรีบออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ใจเย็นๆก่อนฟาง บุกมางี้เดี๋ยวพวกนั้นก็เล่นงานเราพอดี”กั้งวิ่งตามฟางมาพร้อมกับฟ้าและ
ขนมจีน
 
 
 
 
 
“มาเอะอะโวยวายอะไรแถวนี้ พวกมาเฟีย”โบว์พูดเสียงแข็งแล้วเดินมาขวางพวกฟาง
 
 
 
 
“คนสวยหลีกทางให้พี่หน่อยเถอะจ้ะ”กั้งเดินไปแตะโบว์แต่โบว์สบัดมือออกแล้วตบหน้ากั้งหัน
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
“กล้าดียังไงมามือเปื้อนเลือดสกปรกๆมาจับชั้นน่ะ”โบว์ว่า
 
 
 
 
“บุกมาหาถึงที่เลยนะคะเลดี้มังกรดำ นี่จะมาแสดงความยินดีกับธุรกิจใหม่ของเราใช่มั้ยคะ”มดเดินมา
พร้อมกับมายด์และโซ่แล้วพูดเยาะๆ
 
 
 
 
“ไหนว่าไม่ชอบเรื่องธุรกิจครอบครัวนี่มันเรื่องอะไรกันโซ่”ฟ้าถามโซ่ทันที
 
 
 
 
“ก็เบื่อที่จะเล่นละครเป็นหนุ่มติสละมีอะไรมั้ย”โซ่พูดแล้วไม่มองหน้าฟ้า
 
 
 
 
“พวกขี้โกง เอาข่าวเรื่องการลงทุนธุรกิจของพวกชั้นมาจากไหนกัน”ฟางถามทันที
 
 
 
 
“ก็บอกใครไว้เมื่อวันก่อนล่ะ ลืมไปแล้วหรอ รึว่ารสชาติ ลีลาของบอสชั้นปรนเปรอให้จนลืมไปหมด
แล้ว”ทีเจเดินออกมาพูดเยาะๆใส่ฟาง ฟางอึ้งหน้าแดงจัดและไม่คิดว่าทีเจจะรู้เรื่องนี้
 
 
 
 
 
“แห่กันมานี่มีธุระสำคัญอะไรรึเปล่า โบว์ วันนี้เราได้นัดดับคุณเลดี้ของมังกรดำมั้ย ถ้าไม่เนี่ยก็บอกให้
พวกเค้าช่วยมีมารยาทส่งเวลานัดหรือไม่ก็โทรมาบอกก่อนล่วงหน้านะ เพราะวันนี้ชั้นจะต้องไปคุย
ธุรกิจที่พึ่งได้มาใหม่”ป๊อปปี้เดินออกมาพูดกับโบว์แล้วไม่แลมองฟางสักนิด
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ฟางเดินไปตบหน้าป๊อปปี้หัน
 
 
 
 
“นี่เธอคิดว่าเธอเป็นใครห้ะ ก็อีแค่คู่นอน ไม่ใช่เมียชั้น อย่าทำแบบนี้”ป๊อปปี้บีบคางฟางก่อนจะผลัก
ฟางล้มลงไปกับพื้นท่ามกลางความตกใจทุกคน
 
 
 
 
 
 
“เห้ยนี่มันจะมากไปแล้วนะเว่ย แกมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย”กั้งโมโหจะเข้าไปเอาเรื่องป๊อปปี้ โซ่และมายด์
มาขวางจะเอาเรื่อง
 
 
 
 
 
“ลูกผู้ชายงั้นหรอ เป็นทำไมไม่เห็นได้ผลประโยชน์อะไรเลย ไม่มีธุระอะไรแล้วก็ไสหัวไป กลิ่นคาว
ไอ้พวกมาเฟียมันจะเหม็นคลุ้งบริษัทชั้นอยู่แล้ว”ป๊อปปี้ตวาดใส่ฟางทำให้ฟางอึ้งน้ำตาคลอเบ้า
 
 
 
 
 
“โอ๊ย แม่นางเอก ร้องไห้ทำไมยะ โดนหลอกฟันฟรีกี่รอบแล้วเนี่ย โง่จริงๆเลยนี่น่ะหรอเลดี้มังกรดำผู้
ยิ่งใหญ่55”มดเยาะ
 
 
 
 
“คุณน้องฟางเรากลับกันเถอะค่ะ ไม่เป็นไรนะคะๆ”ขนมจีนประคองฟางขึ้นมา
 
 
 
 
 
“ทำไมนายถึงทำแบบนี้กับชั้นอีกแล้ว”ฟางอึ้งน้ำตาไหลออกมาไม่หยุดแล้วเดินจ้ำๆหนีทุกคนออก
ไปทันที
 
 
 
 
 
 
เอาแล้วไง ป๊อปปี้ผีเข้าผีออก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายอีกแล้ว เอาไงล่ะทีนี้
 
 
 
อยากรู้ก็ช่วยเม้นกับโหวตเยอะๆนะค้าาา