รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คืนนี้ไม่กลับบ้านไม่ได้หรอ”ป๊อปปี้พลิกตัวมากอดฟางที่กำลงสวมเสื้อสายเดี่ยวของตัวเอง
 
 
“แหม ถ้าไม่กลับก็โดนพี่ขนมจีนดุสิ ฟางโตแล้วนะไม่อยากโดนกักบริเวณอีก”ฟางพูด แต่ป๊อปปี้
กลับรั้งฟางแล้วรีบนอนหนุนที่ตักของฟางไว้
 
 
 
“ไม่ได้อยู่ด้วยกันอาทิตย์กว่าเลยนะ ขออยู่ด้วยกันนานๆไม่ได้หรอคืนนี้คืนเดียวก็ยอม”ป๊อปปี้พูด
ฟางสบตานิ่งก่อนจะก้มลงไปจูบคนที่กำลังนอนตักเธออย่างอ่อนโยน
 
 
 
“อยากอยู่สิ อยากอยู่ด้วยตลอดเลยรู้ม้ย ว่าแต่ป๊อปเถอะ หนีมานอนที่บ้านแสงตะวนแล้วคนของแก้ง
ค์ล่ะ แก้วกับก้มพ์ล่ะ”ฟางถามชายหนุ่ม
 
 
 
“จะบอกอะไรให้นะ จริงๆแล้วป๊อปยุ่งจนไม่มีเวลาอ่านหนังสือพิมพ์หรือเปิดทีวีเลย ก็ แก้วเป็นคนเอา
ข่าวฟางกบหนุ่มๆมาให้ป๊อปอ่านที่บริษัทเองล่ะเลยรู้ว่าเมียป๊อปคนนี้เสน่ห์แรงแค่ไหน และแก้วเอง
อีกล่ะที่บอกให้วนนี้ป๊อปมาเคลียร์กับฟางเอง”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“นี่สรุปว่าวันนี้วางแผนมาดีเลยว่างั้น”ฟางมองป๊อปปี้อย่างหมั่นไส้
 
 
 
“เอ้า วันนี้รีบเคลียร์งานทั้งหมดเลยนะ กะจะมาลงโทษคนแถวนี้หนักๆซะหน่อย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะ
พลิกตัวไปกอดฟาง
 
 
 
“บ้า พรุ่งนี้บ่ายฟางต้องไปดูงานอยู่นะ เดี๋ยวตื่นไม่ไหว”ฟางเขินแล้วเบือนหน้าหนีป๊อปปี้จึงหอมแก้ม
ฟางไปทีนึง
 
 
 
 
“งานมีบ่ายแต่คืนนี้อยู่ด้วยกันได้ ไม่เป็นไรป๊อปน่ะอึด นอนน้อยไม่ใช่ปัญหาเดี๋ยวปลุกให้เลย
อ่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะลุกขึ้นไปที่มุมห้องเพื่อเปิดกระเป๋า
 
 
 
 
 
 
“คนบ้า มาเดินแก้ผ้าโทงๆได้ไงล่ะไม่อายรึไง”ฟางรีบปิดตาทันที
 
 
 
 
“เอ้า อยู่กับเมีย2คนจะแก้ผ้าให้เมียดูไม่เห็นะแปลกตรงไหน ฟางก็แก้ผ้าให้ป๊อปดูออกจะ
บ่อย”ป๊อปปี้พูดหน้าตายฟางหน้าแดงจดก่อนจะคว้าหมอนมาปาใส่คนรักทีนึง
 
 
 
 
“บ้า พอเลย พูดแบบนี้ตลอดอ่ะ บอสใหญ่ของเดอะ ซนนี่ลามกจริงๆ”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้มไม่ตอบอะไร
ก่อนจะเดินมานั่งข้างฟางอีกครั้งแล้วกอดฟางไว้
 
 
 
 
 
“มีอะระให้ล่ะอยู่นิ่งๆนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเปิดเอากล่องสร้อยรูปพระอาทิตย์ที่มีมังกรโอบอุ้มอยู่
 
 
 
 
“สร้อบเส้นนี้ที่ฟางเจอที่ร้านพี่ไทม์นิ”ฟางพูด
 
 
 
 
“แน่ะ ไปทำไมร้านไทม์อย่าบอกนะว่าแอบหมั้นกันอย่างข่าวออกมาน่ะ”ป๊อปปี้ถามอย่างหงุดหงิด
 
 
 
 
“หมั้นอะไรล่ะ แวะไปคุยกนเฉยๆ แต่ เอ่อ ก็มีบ้างนะที่พี่ไทม์เอาของให้ อย่าทำหน้าแบบนั้นๆ พี่
เค้าเอาของให้ฟางเพราะว่าเค้าจะเอาให้นานแล้วไม่ได้คิดอะไรกันๆ”ฟางพูดแล้วรีบบอกป๊อปปี้ที่หน้า
หงิกให้เข้าใจ
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่คิดอะไร งั้นก็ใส่สร้อยเส้นนี้ซะ มา เดี๋ยวป๊อปใส่ให้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะใสส่สร้อยให้ฟางแล้ว
หอมแก้มฟางทีนึง
 
 
 
 
 
“นี่น่ะตั้งทำให้ฟางเลยนะ มังกรในจีนน่ะเค้าอยู่คู่กับจักรพรรดิของจีน แล้วจักรพรรดิจีนเชื่อว่าเป็นลูก
ของเทพสวรรค์ก็เหมือนกับพระอาทิตย์ ดังนั้นมังกรกับพระอาทิตย์ก็ควรจะอยู่คู่กัน”ป๊อปปี้พูดแล้วก
อดฟางจากด้านหลัง
 
 
 
 
 
“แหม ลึกซึ้งทำการบ้านมาดีนะเนี่ย”ฟางหันไปหอมแก้มป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
“ฟาง ไม่ว่าอะไรจะเกิดกับเรา2คน ฟางเชื่อนะว่าป๊อปจะไม่มีวันทำร้ายฟางอีกแล้ว ไม่ว่ายังไงป๊อป
จะไม่มีทางให้ฟางเป็นอะไรไปอีกแน่”ป๊อปปี้พูดฟางยิ้มก่อนจะกอดชายหนุ่มไว้แน่น
 
 
 
 
“แต่คนในเดอะ ซันเค้าจะทำร้ายฟาง แล้วเค้าจะยอมหรอถ้าป๊อปเลือกจะปกป้องฟาง”ฟางถาม
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ ก็มันเลือกไปแล้วนินาหัวใจมันเลือกไปแล้วจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนไม่ทันซะด้วยสิ”ป๊อปปี้พูดฟาง
ยิ้มก่อนจะดันป๊อปปี้ลงไปนอนอีกครั้ง
 
 
 
 
“เหมือนกันเลย หัวใจมันดันเลือกไปแล้วจะเกลียดก็เกลียดไม่ลง ไหนๆวันนี้ป๊อปทำตัวน่ารักกับฟาง
แล้ว วันนี้ฟางก็จะทำตัวน่ารักให้ป๊อปละกัน เป็นรางวัลให้คนๆนี้”ฟางพูดจบก็ขึ้นคร่อมป๊อปปี้ก่อนจะ
ถอดเสื้อสายเดี่ยวของตัวเองอีกครั้งจนตัวเองเปลือยเปล่าเหมือนกับชายหนุ่มที่นอน แล้วค่อยๆก้ม
ลงจูบคลอเคลียกับป๊อปปี้
 
 
 
 
“’งั้นขอรับรางวัลนี้เลยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็พลิกตัวมาเป็นคนคุมเกมส์นี้แทนฟางทันที
 
 
 
 
“อ๊าย ป๊อปปี้มันจักจี้นะ ช้าๆสิคะ”ฟางร้องและหัวเราะคิดคักกับความซุกซนของป๊อปปี้ก่อนจะเอามือ
โอบรอบคอชายหนุ่มไว้และใช้เวลาที่มีด้วยกันให้นานที่สุด
 
 
 
 
 
 
 
 
“แม่แก้วครับ วันนี้เรามาทานข้าวกันแล้วพ่อป๊อปไปไหนล่ะครับ”กั้มพ์ถามเมื่อแก้วพากั้มพ์มาทาน
ข้าวนอกนบ้านกันแค่2แม่ลูก และวันนี้แก้วก็พากั้มพ์มาทานอาหารญี่ปุ่นโดยที่พามานั่งที่มุมส่วนตัว
ของ้รานและนั่งกับบนเสื่อญี่ปุ่น
 
 
 
“กั้มพ์ครับ ถ้าเกิดว่าพ่อป๊อปไม่ใช่พ่อของกั้มพ์ แล้วกั้มพ์จะยังรักพ่อป๊อปมั้ยครับ”แก้วพูดกับลูกชาย
 
 
 
“รักครับ แต่พ่อป๊อปเป็นพ่อของกั้มพ์จะไม่ใช่ได้ยังไงล่ะครับ”กั้มพ์ถาม
 
 
 
 
“ถ้ากั้มพ์มีพ่ออีกคนเป็นพ่อแท้ๆเรา เราจะรักพ่อคนนั้นมั้ยครับ”แก้วถาม“กั้มพ์มีพ่อกี่คนกันแน่อ่ะแม่
แก้ว”กั้มพ์ไม่เข้าใจ
 
 
 
 
“อาโทโมะขาพาอันดามาทานข้าวแล้วพาอันดาไปกินไอติมต่อนะคะ”อันดา หลานสาวของฟางพูด
ขึ้นเมื่อกลับมาจากฮ่องกงกับคุณปู่แล้วโทโมะเลยอาสาพาหลานสาวมาทานข้าว
 
 
 
 
 
“ได้เลยครับแต่วันนี้เราจะมีคนไปกับเราด้วยนะ”โทโมะพูด
 
 
 
“ใครคะอาโทโมะ”อันดาถาม
 
 
 
“เมียลุงเอง อันดาไหว้น้าแก้ว แล้วนี่กั้มพ์ลูกอาเอง”โทโมะเดินพาอันดามาหาแก้วและกั้มพ์ที่เลือก
มุมส่วนตัวของร้านแล้วนั่งลงข้างแก้ว
 
 
 
 
“สวัสดีค่ะน้าแก้ว สวัสดีนะกั้มพ์”อันดายิ้มก่อนจะนั่งลงข้างกั้มพ์
 
 
 
“แน่ะ พาหลานมาเที่ยวแบบนี้เดี๋ยวคุณปู่เค้าก็บ่นหาหลานหรอก”แก้วพูดเพราะโทโมะเคยเล่าว่าปู่
ของฟางแม้จะงอนจะโกรธฟลุ้คที่ไม่รับตำแหน่งแต่พอเห็นอันดาเหลนตัวเองแล้วกลับทั้งรักทั้งหวง
แทบจะไม่อยากพากลับไปให้ฟลุ้คกับแอปเปิ้ลที่อยู่ที่อังกฤษ
 
 
 
 
“ขนมจีนบอกว่าวันนี้ท่านเข้านอนแล้ว เลยพาอันดาออกมาเที่ยวไง อันดาสั่งเลยนะเดี๋ยวอาจ่ายไม่
อั้น”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“เย้ๆ แต่อันดาต้องเหลือท้องไว้กินไอติมอีกนะ อาโทโมะอย่าลืมล่ะ”อันดาพูด
 
 
“หาไอติม ให้กั้มพ์กินด้วยนะครับๆ นะคุณอาใจดี”กั้มพ์รีบพูด
 
 
 
“ได้สิครับแม่ให้กั้มพ์ไปกินไอติม แต่กั้มพ์จำที่แม่สอนเราเมื่อคืนได้มั้ยต้องทำยังไง”แก้วพูด
 
 
 
“ได้ครับ”กั้มพ์ยิ้มก่อนะเดินมาหาโทโมะแล้วกอดชายหนุ่มไว้
 
 
 
“พ่อโทโมะ”กั้มพ์พูด โทโมะอึ้งเพราะตอนที่เจอกั้มพ์แล้วเล่นเป็นพ่อลูกกัน กั้มพ์เรียกเขาแค่ป้ะป๋า
แต่คราวนี้กั้มพ์ยอมเรียกว่าพ่อแล้ว
 
 
 
 
“ลูก นี่แก้วบอกเรื่องเรากับลูกแล้วหรอ”โทโมะกอดกั้มพ์อยู่ก็หันไปถามแก้วอย่างตื่นเต้น
 
 
 
“บอกแล้วล่ะว่าคุณเป็นพ่อ แต่กั้มพ์ยังเด็กก็ค่อยๆเรียนรู้กันไป แล้วแก้วจะพาลูกมาหาโทโมะบ่อยๆ
นะคะ”แก้วพูดเมื่อมองโทโมะที่นั่งกินซูชิกับอันดาแล้วยิ้ม
 
 
 
 
“ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ”โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้วทีนึง
 
 
“อาโทโมะ น้าแก้วอ่ะ ทานข้าวเลยนะคะ มดกัดแล้วๆ”อันดาพูด
 
 
 
“แน่ะหลานตัวแสบ ทานข้าวเลยๆ”โทโมะยิ้มก่อนจะโอบแก้วไว้ แก้วมองดูกั้มพ์ที่เรียกโทโมะว่าพ่อ
และได้อยู่ข้างโทโมะก็มีความสุขก่อนจะเอยหัวซบลงที่ไหล่ชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
“เดี๋ยววันนี้บอสต้องไปประชุมกับท่านทูตนะคะ แล้วนี่ค่ะกำหนดการของงานวันพรุ่งนี้ที่จะต้องไปเป็น
ประธานเปิดงาน”โบว์พูดแจกแจงรายละเอียดงานต่างๆให้ป๊อปปี้ฟัง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“งานนี้ห้ามโดดงานอีกแล้วนะคะบอส มายด์ขี้เกียจเฝ้าบริษัทเย็นๆกับโบว์ วันก่อนน่ะหายไปไหนมา
คะ ที่งานประชุมเสร็จน่ะหายไปไม่กลับมานอนบ้านเลย”มายด์บ่น ป๊อปปี้แอบยิ้มเมื่อนึกถึงวันที่เขา
ไปนอนบ้านแสงตะวันกับฟาง
 
 
 
 
 
“เอาน่า อย่าบ่นเลยๆแล้วนี่งานมีแค่นี้ใช่ม้ะ งั้นชั้นกลับบ้านนะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“แบบนี้คงไม่ได้กลับไปหาแก้วกับลูกชัวร์ๆ บอกมานะว่าจะไปไหน”มายด์ดักป๊อปปี้ไว้
 
 
 
 
“โบว์รู้นะคะว่าบอสจะไปหาใคร แต่บอสคะช่วงนี้ทีเจกับมดจ้องจะเล่นงานบอสตลอดเวลาแล้วไปหา
เลดี้มังกรดำแบบนี้น่ะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกหรอก”โบว์เตือน
 
 
 
“งั้นไม่ผิดสังเกตก้ไปกันหมดเนี่ยล่ะ”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงแขนโบว์กับมายด์ขับรถมาหาฟางที่นัดไว้ที่
บ้านแสงตะวัน
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมถึงเอากั้งมาด้วยเนี่ย”ป๊อปปี้มองกั้งที่ยืนคุมฟางเมื่อมางถึงบ้าน
 
 
 
"พี่ขนมจีนน่ะสิคะเดี๋ยวบอกว่าฟางจะโดนลอยฆ่าบ้างล่ะ โดนทำร้ายบ้างล่ะเดี๋ยวฟางไม่ปลอดภัยเลย
เอากั้งมาด้วยอ่ะ”ฟางบ่น
 
 
 
 
“แต่เอามาก็ดีแล้วนะ ฟางจะได้ปลอดภัยอย่างที่ขนมจีนว่าจริงๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วหันไปมองกั้งที่เข้าไป
ช่วยโบว์เตรียมขนม โดยมีโบว์พยายามหนีก็ดูออกมาบอดี้การ์ดของฟางกำลังจีบเลขาของเขาอยู่
 
 
 
 
“นี่ถามจริงเถอะ แอบนัดมาเจอกันบ่อยๆแบบนี้เดี๋ยวความก็แตกหรอก”มายด์มองป๊อปปี้กับฟางที่นั่ง
ด้วยกันแล้วพูด
 
 
 
 
“แต่ชั้นตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นชั้นจะอยู่ข้างฟางไม่ทำร้ายฟาง”ป๊อปปี้กุมมือฟางแน่นเพื่อ
แทนคำสัญญาของเขา
 
 
 
 
 
“แม้จะต้องขัดกับทุกคนในเดอะ ซันน่ะหรอคะ”มายด์มองป๊อปปี้ด้วยความเป็นห่วงอันตรายของเขา
และแก้ว เพราะป๊อปปี้และแก้วนั้นรักและดูแลเธอดีกว่าพี่สาวแท้ๆอย่างมดอีก
 
 
 
 
“เวลานั้นมาถึงก็คงจะเป็นอย่างนั้น เธอดูแลตัวเองด้วยนะมายด์”ป๊อปปี้พูดมายด์จึงพยักหน้า
 
 
 
 
 
 
 
“ซึ้งจังเลยบอสคงจะรักเลดี้มากสินะถึงทำแบบนี้”โบว์มองป๊อปปี้กับฟางแล้วทึ่งๆ
 
 
 
 
“งั้นอยากมีความรักแบบนี้บ้างมั้ยจ้ะ พี่ทำให้ได้นะ”กั้งเดินกระแซะโบว์
 
 
 
 
“ชาติหน้าเถอะ เช้อะ”โบว์พูดก่อนจะศอกใส่ทันทีก่อนจะเอาน้ำไปเสิร์ฟทุกคน โดยมีกั้งตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ มันหนีมาอยู่ด้วยกันจริงๆล่ะทีเจ”มดมองดูป๊อปปี้และฟางที่อยู่ในบ้านแสงตะวันแล้วพูดกับทีเจ
 
 
 
“พูดดีๆคงจะไม่เชื่ คงต้องงัดไม้แข็งแล้วล่ะบอส”ทียาจะก่อนจะถ่ายรูปป๊อปปี้กับฟางแล้วขับรถไปกับ
มดทันที
 
 
 
 
 
 
ไม่บอกหรอกว่าป๊อปปี้จะโดนอะไร แต่ให้ทาย หึๆ
 
 
เม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆนะคะ ถ้าเม้นน้อยอาจจะแกล้งพระเอกอีกก็ได้ 555