รักที่เป็นไปไม่ได้

 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ กว่าจะถึงบ้าน ดีนะที่จีโฮทำแผลให้ดีไม่งั้นแผลคงอักเสบแย่เลย”ฟางจอดรถแล้วก้มมองแผล
ตัวเองที่ถูกปิดไว้เช่นเดียวที่หัวของเธอมีพลาสเตอร์แปะอยู่
 
 
 
“คุณน้องฟางไปไหนมาคะ”ขนมจีนเดินมาหาฟางแล้วถามทันที
 
 
 
“เอ่อ คือ”ฟางคิดหาคำตอบู่ๆกราฟเมื่อเห็นหน้าฟางก็วิ่งเข้ามากอดฟางแน่นทันที
 
 
 
 
“คุณหนูเป็นยังไงบ้าง พวกเดอะ ซันทำร้ายอะไรคุณหนูอีกรึเปล่าครับ รู้มั้ยว่าพวกเราเป็นห่วงคุณหนู
มากแค่ไหน ทีหลังพกมือถือไปด้วยนะครับ”กราฟพูดแล้วกอดฟางแน่นจนฟางอึ้ง
 
 
 
“ชั้นกลับมาแล้วนี่ไงกราฟ ฟางกลับมาแล้ว ขอโทษนะที่ไปไหนแล้วไม่ได้ติดต่อกลับมาหาทุกคน
เลย”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนที่กราฟจะผละฟางออกจากอ้อมกอด
 
 
 
“ตายแล้วคุณน้อง ไปโดนอะไรมาคะทั้งที่หัว ที่ขามีแต่แผลเต็มไปหมด”ขนมจีนถามอย่างตกใจ
ก่อนจะเอามือชี้ที่แผล
 
 
 
“พวกนั้นทำร้ายคุณหนูถึงขนาดนี้เลยหรอครับ ดี ผมจะไปจัดการมัน”กราฟพูดจบชักปืนขึ้นมาแล้วจะ
เดินไปที่รถแต่ฟางรีบรั้งแขนกราฟไว้ทัน
 
 
 
“อย่าเลยกราฟ คือแผลทั้งหมดพวกเดอะ ซันไม่ได้ทำร้ายฟาง ฟางน่ะซุ่มซ่ามเองดันตกบันไดบ้าน
แสงตะวันนายภานุเค้าเลยพาฟางไปรักษา แล้วมันบังเอิญที่ว่าฟางลืมเอามือถือไปเลยไม่ได้ติดต่อ
กลับมาหาทุกคน ฟางต้องขอโทษทุกคนอีกครั้งนะคะ ขอโทษจริงๆ”ฟางรีบพูด
 
 
 
“แน่ใจนะคะคุณน้องว่าไม่ได้โกหกพวกเราเรื่องที่ตัวเองเจ็บตัว”ขนมจีนจ้องอย่างจับผิด
 
 
 
 
“แหมพี่ขนมจีนคะ ฟางเจ็บทั้งคนนะคะจะคิดว่าฟางโกหกเพื่อปกป้องนายภานุนั่นอยู่หรอคะ ทุกคน
ดูแลฟางมากี่ปีแล้วยังดูไม่ออกอีกหรอคะว่าถ้าใครทำร้ายฟางแล้วพวกนั้นต้องเจ็บพอกัน แต่นี่ฟาง
ไม่ทำอะไรเค้าก็เท่ากับว่าฟางน่ะไม่ได้ถูกพวกนั้นทำร้ายเลยนะคะ ฟางบอกแล้วว่าฟางน่ะตกบันได
เอง หรือว่าทุกคนไม่เชื่อฟาง”ฟางพูด
 
 
 
 
“ถ้าคุณน้องยืนยันแบบนั้นก็ตามใจคุณน้องค่ะ มาๆ กลับมาเหนื่อยๆมาพักผ่อนดีกว่าค่ะ”ขนมจีนพา
ฟางขึ้นมาพักผ่อนบนห้องโดยมีกราฟเดินตามมาดูแล
 
 
 
 
“เออ จริงสิ แล้วพี่โทโมะกับฟ้าไปไหนแล้วหรอคะ ไม่ยักจะเห็นเลย หรือว่าทั้งคู่เค้าติดงานคะ”ฟาง
หันไปถามขนมจีนและกราฟทันที
 
 
 
“โทโมะเค้าบอกพี่ว่าจะไปดูแลรีสอร์ทที่สร้างใหม่อ่าค่ะ อีก2-3วันถึงจะกลับ ส่วนฟ้า เอ่อ ฟ้าเค้าถูก
รถชนนะคะแต่รายนั้นบอกว่าตอนนี้พอพักรักษาแผลใจก่อนแล้วค่อยกลับมาคุณพี่เองก็งงนะคะว่า
ทำไมฟ้าถึงพูดแบบนั้นทั้งๆที่เขื่อนทั้งรักทั้งห่วงแถมมาหาฟ้าถามถึงฟ้าทุกวันซะแบบนั้น”ขนมจีนพูด
 
 
 
 
“หรือว่าทั้งคู่เค้าจะแอบทะเลาะกันรึเปล่าคะ”ฟางถาม
 
 
 
“เรื่องนี้ไม่น่าจะใช่นะครับเพราะผมเห็นว่าฟ้าเองก็รักกับเขื่อนมากไม่น่าจะใช่ ขืนใช่นะครับก็ไม่น่าจะ
มีอะไรที่ต้องเสียใจแบบนี้”กราฟพูด
 
 
 
“เอ รึว่าเขื่อนจะแอบมีกิ๊กแล้วฟ้าจับได้เลยกระเตงหนีไปจนโดนรถชนคะ”ฟางสันนิษฐาน
 
 
 
“มันก็เป็นไปได้นะคะ แต่ว่าตอนนี้ค่ะ คุณน้องต้องไปอาบน้ำนะคะดูสิมาซะเกือบเย็น เดี๋ยววันนี้คุณพี่
จะให้เด็กเอาอาหารเย็นมาเสิร์ฟนะคะ คุณน้องจะได้พักผ่อนนานๆ”ขนมจีนพูดแล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ กว่าจะกลับบ้านได้นะคะบอสใหญ่ นึกว่าจำทางกลับบ้านไม่ได้แล้วซะอีก”มดพูดขึ้นเมื่อเห็น
ป๊อปปี้เดินกลับมาที่บ้านแล้วกำลังจะขึ้นชั้นบน
 
 
 
“แหมๆมดจ๋า ก็งี้ล่ะคนเค้ามีสิ่งยั่วยุอยู่ที่แก้งค์มังกรดำ เลยต้องหมั่นดูแลเทคแคร์กันให้ปลอดภัย
แบบถึงเนื้อ ถึงตัว”ทีเจที่นั่งข้างมดก็พูดขึ้นแล้วมองหน้าป๊อปปี้กวนๆ
 
 
 
“ชั้นไปนอนบ้านแม่ชั้นมันผิดตรงไหนห้ะ ใครๆเค้าก็นอนที่บ้านพ่อบ้านแม่ตัวเองนิ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“อ้อ หรอคะ แต่มายด์เห็นบอสเค้าไปบ้านพี่จีโฮที่เป็นหมอแล้วทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อ
ดัง เอ แล้วนี่มีใครเป็นอะไรหรอคะ”มายด์พูดเยาะๆ
 
 
 
“เรื่องของขั้น อย่ามายุ่งดิ ไม่มีใครชั้นก็แค่แวะไปหาเพื่อนมันผิดตรงไหน”ป๊อปปี้ว่า
 
 
“แหมค่ะๆไม่ผิดก็ไม่ผิด ใครเค้าจะไปกล้าแกล้งบอสใหญ่แห่งเดอะ ซันได้คะ”มดพูดเยาะๆ
 
 
 
“มันก็ไม่แน่อ่ะนะ เพราะบางทีคนที่แกล้งชั้นอาจจะเป็นพวกเดียวกันก็ได้ใครจะไปรู้”ป๊อปปี้พูดลอยๆ
แล้วแอบเหล่มองทีเจและมด
 
 
 
“อย่ามาพูดมาหาเรื่องกันนะ เห้นอยู่ว่าพวกชั้นอยู่กันเฉยๆน่ะ”ทีโวยวาย
 
 
“ชั้นก็แค่พูดลอยๆใครอยากจะรับก็รับไป แล้วนี่แก้วไปไหนแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น
 
 
 
“แหมๆ มาถึงก็ถามถึงแต่แก้วๆๆ เห้อแก้วจะรู้รึเปล่านะว่าบอสน่ะห่วงแก้วมากแค่ไหน”มายด์ทำเป็น
พูดเศร้าๆ
 
 
 
“มายด์พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันแน่”ป๊อปปี้หันไปมองมายด์ที่ยิ้มเหมือนรู้อะไร
 
 
 
“มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมากค่ะซึ่งมายด์เห็นแล้วมายด์คิดว่าทำไมแก้วต้องทำแบบนี้ด้วยทั้งๆ
ที่บอสรักและไว้ใจแบบนี้”มายด์พูด
 
 
 
“เกิดอะไรขึ้นมีอะไรก็บอกชั้นมาสิมายด์”ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง
 
 
 
 
“วันก่อนที่เราไปงานเลี้ยงกันน่ะค่ะ มายด์ไปเข้าห้องน้ำแล้วมายด์เอาบังเอิญไปเจอเรื่องที่ไม่น่าเจอ
เข้า มายด์อึ้งทำอะไรไม่ถูกเลยนะคะ”มายด์พูดแล้วเอาคลิปให้ป๊อปปี้ดู
 
 
 
“ตายแล้ว ทำไมแก้วถึงทำแบบนี้ได้นะ”มดตกใจเมื่อเห็นคลิปที่มายด์แอบอัดเป็นภาพที่โทโมะดึง
แก้วมาจูบอย่างร้อนแรง
 
 
 
“นี่พวกนั้นมันกล้ามากขนาดนี้เลยหรอ”ป๊อปปี้มองภาพที่แก้วถูกโทโมะจูบแล้วตบโทโมะจนหน้าหัน
ก่อนจะวิ่งไป
 
 
 
“พวกเราเลยสงสัยว่าที่แก้วหายตัวไปต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับนายโทโมะมือวางอันดับ1ของมังกรดำ
แน่ๆ”มายด์พูด
 
 
 
 
“อ๊ะ แล้วนี่ป๊อปปี้จะไปไหนน่ะ”มดถามเมื่อเห็นป๊อปปี้รีบออกไปข้างนอก
 
 
 
“ไปตามแก้วกลับมา”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกไป
 
 
 
 
“แล้วนี่พวกพี่ไม่ออกไปตามยัยแก้วกับบอสรึไง”มายด์รีบเดินตามป๊อปปี้แต่ชะงักหันไปถามมดและที
เจที่ยืนเฉยๆ
 
 
 
 
“เรื่องความรักของใครก็จัดการเองสิ อยากแรดไม่ดูตาม้าตาเรือเองทำไม ไปก็มีเรื่องเสียกำลังพรรค
พวกเปล่าๆ”มดพูด
 
 
 
“ตามใจพวกพี่ละกัน”มายด์มองทีเจและมดก็ส่ายหน้าก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไปที่รถแล้วออกไป
 
 
 
 
“เหอะ ตามกันอยู่ได้เรื่องผัวๆเมียๆ ไร้สาระ”ทีเจเบ้ปากพูด
 
 
 
“แหมๆ เหลือกัน2คนแล้วเรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่าป่ะ”มดมองทีเจด้วยสายตากรุ้มกริ่มก่อนจะ
คล้องแขนทีเจขึ้นไปชั้นบนด้วยกันทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กินอะไรซะสิ เดี๋ยวตายในรีสอร์ทใหม่ชั้น ชั้นขี้เกียจพาพระมารดน้ำมนต์”โทโมะยื่นถาดอาหารให้
แก้วที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงและที่สำคัญขาเธอยังโดนล่ามโซ่ไว้
 
 
 
“ไม่กิน คุณจะมาห่วงอะไรชั้นอีกล่ะ จับชั้นมาทรมานไม่ใช่รึไง”แก้วพูดแล้วเบือนหน้าหนีไม่สนใจ
 
 
“นี่อยากให้ชั้นทรมานเธอก็กินอะไรซะเพราะขืนมาตายก่อนมันจะไปสนุกอะไร ยังไม่เท่ากับความ
แค้นที่แฟนเธอทำกับน้องชั้นเลย”โทโมะกระชากแขนแก้วให้หันกลับมาพูดกับเขา
 
 
 
 
“ชั้นไม่กิน บอกกี่ครั้งก็ไม่กินๆๆๆ”แก้วโวยวาย
 
 
 
“ไม่กินใช่มั้ย ได้”โทโมะพูดจบก็ตักข้าวต้มแล้วบีบปากแก้วก่อนจะยัดเข้าปากทันที
 
 
 
“แค่กๆ ปล่อยชั้นนะ คนบ้ามันเลอะหมดแล้ว”แก้วร้องโวยวายแล้วเอามือปัดถ้วยข้าวต้มคว่ำเลอะเสื้อ
โทโมะ
 
 
 
 
 
“โอ๊ย นี่มันจะมากไปแล้วนะ อุตส่าห์หวังดีในเมื่อยังจะชอบทำลายความหวังดีกันตลอดล่ะ หึ ได้ก็
ไม่ต้องดีกันแล้ว”โทโมะโมโหกระชากแก้วเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะดึงไปไว้ที่ฝักบัวแล้วเปิดฝักบัวรด
ตัวของเขาและเธอจนเปียกชุ่ม
 
 
 
 
“โอ๊ย คุณทำบ้าอะไรเนี่ยเปียกหมดแล้วนะ”แก้วพูดแล้วพยายามจะหนีแต่โทโมะดึงแก้วมาไว้แนบ
อกทำให้เชิ้ตสีขาวบางของแก้วนั้นซึมเห็นบราสีดำด้านในที่บดเบียดกับอกกว้างของโทโมะอยู่ โท
โมะมองแล้วใจเต้นรัว
 
 
 
“ก็ล้างตัวไงล่ะอยากบ้าทำอะไรแบบนั้นไป ดีในเมื่อให้ข้าวกินก็ไม่กินก็เริ่มทรมานต่อเลยละกัน”โท
โมะพูดก็ซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของแก้ว
 
 
 
 
“จะทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะกระชากเสื้อเชิ้ตขาวของเธออก
ก่อนจะบีบขยำอกสวยภายใต้บรา แก้วจึงทุบที่แผ่นหลังชายหนุ่มรัว
 
 
 
 
“อื้อ”แก้วร้องเมื่อถูกบดจูบไปและถูกสอดลิ้นเค้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธอเหมือนกับจูบครั้งนี้ดูด
เรี่ยวแรงเธอไปหมดแก้วเริ่มไม่มีแรงรีบเกาะไหล่โทโมะเพื่อยึด
 
 
 
 
 
“ยะ อย่า”แก้วร้องแต่ช้าไปแล้วโทโมะถอดบราของแก้วออกก่อนจะดูดเม้มยอดอกสวยทั้ง2ข้าง
สลับกันและจูบไล้ลงมาที่สะดือขาวจนแก้วขนลุกเมื่อโทโมะรูดกางเกงตัวจิ๋วออกมาก่อนจะใช้ลิ้น
เข้าไปฉกชิมกลีบกุหลาบสวยของแก้ว
 
 
 
 
 
“อ๊ะ พะ พอแล้ว มะไม่ไหวแล้ว”แก้วพิงกำแพงห้องน้ำแล้วร้องครางออกมาเมื่อถูกสัมผัสนั้นของโท
โมะก่อนจะปล่อยน้ำหวานออกมาเมื่อถึงขีดสุด โทโมะรีบดูดกลืนน้ำหวานนั้นจนแก้วหน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
“อื้ออ อ๊ะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะจูบเธออีกครั้งก่อนจะรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายเธอและ
เมื่อเหล่พบว่าโทโมะยกขาเธอเกี่ยวเอวเขาเพื่อสอดใส่แกนกายที่ถูกถอดจากกางเกงตั้งแต่เมื่อไหร่
ไม่รู้ สอดเข้าไปในโพรงสาวของเธอแล้ว
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”แก้วร้องครางออกมาเมื่อโทโมะขยับสะโพกเข้ามาในตัวเธอเรื่อยๆและก็พยายามถอด
เสื้อออกจนร่างกายเขาเปลือยเปล่าเหมือนกับเธอแล้ว
 
 
 
 
“นี่ชั้นกำลังทรมานเธอแต่ร่างกายเธอตอดรัดชั้นจนชั้นทรมานเองซะอีก”โทโมะพูดแก้วจูบกับแก้วซึ่ง
ตอนนี้แก้วรู้สึกถึงสัมผัสของโทโมะและตอบรับมันเลยทำให้อารมณ์อยู่เหนือสิ่งผิดชอบชั่วดีจูบตอบ
กับโทโมะและใช้มือโอบรอบลำคอเพื่อยึดตัวเธอไว้กับโทโมะ
 
 
 
“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว”แก้วร้องครางออกมาเมื่อถูกขยับสะโพกรัวและเร็ว
 
 
 
“เธอกำลังทำให้ชั้นคลั่ง”โทโมะพูดแล้วก้มลงดูดเม้มอกสวยอีกครั้งยิ่งทำให้แก้วครางดังลั่นก่อนโท
โมะเงยหหน้าจูบกับแก้วย่างร้อนแรงโดยที่แก้วเองก็จูบตอบชายหนุ่มเช่นกัน
 
 
 
 
“รอก่อนสิ เราก็เสร็จไปพร้อมๆกันนี่ล่ะ”โทโมะพูดแล้วกระแทกสะโพกแรงขึ้นๆจนแก้วเอาขาเกี่ยวให้
ล๊อคตัวโทโมะไว้แน่นด้วยความเสียว
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”โทโมะและแก้วร้องครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันด้วยกันทั้งคู่ก่อนจะหอบหายใจกันเร็วถี่
 
 
 
 
 
 
ครั้งแรกโทโมะข่มขืนแก้วก็จริง แต่ครั้งนี้ เอิ่ม ก็ไม่รู้สินะ