รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ กว่าจะถึงบ้าน ดีนะที่จีโฮทำแผลให้ดีไม่งั้นแผลคงอักเสบแย่เลย”ฟางจอดรถแล้วก้มมองแผล

ตัวเองที่ถูกปิดไว้เช่นเดียวที่หัวของเธอมีพลาสเตอร์แปะอยู่

 

 

 

“คุณน้องฟางไปไหนมาคะ”ขนมจีนเดินมาหาฟางแล้วถามทันที

 

 

 

“เอ่อ คือ”ฟางคิดหาคำตอบู่ๆกราฟเมื่อเห็นหน้าฟางก็วิ่งเข้ามากอดฟางแน่นทันที

 

 

 

 

“คุณหนูเป็นยังไงบ้าง พวกเดอะ ซันทำร้ายอะไรคุณหนูอีกรึเปล่าครับ รู้มั้ยว่าพวกเราเป็นห่วงคุณหนู

มากแค่ไหน ทีหลังพกมือถือไปด้วยนะครับ”กราฟพูดแล้วกอดฟางแน่นจนฟางอึ้ง

 

 

 

“ชั้นกลับมาแล้วนี่ไงกราฟ ฟางกลับมาแล้ว ขอโทษนะที่ไปไหนแล้วไม่ได้ติดต่อกลับมาหาทุกคน

เลย”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนที่กราฟจะผละฟางออกจากอ้อมกอด

 

 

 

“ตายแล้วคุณน้อง ไปโดนอะไรมาคะทั้งที่หัว ที่ขามีแต่แผลเต็มไปหมด”ขนมจีนถามอย่างตกใจ

ก่อนจะเอามือชี้ที่แผล

 

 

 

“พวกนั้นทำร้ายคุณหนูถึงขนาดนี้เลยหรอครับ ดี ผมจะไปจัดการมัน”กราฟพูดจบชักปืนขึ้นมาแล้วจะ

เดินไปที่รถแต่ฟางรีบรั้งแขนกราฟไว้ทัน

 

 

 

“อย่าเลยกราฟ คือแผลทั้งหมดพวกเดอะ ซันไม่ได้ทำร้ายฟาง ฟางน่ะซุ่มซ่ามเองดันตกบันไดบ้าน

แสงตะวันนายภานุเค้าเลยพาฟางไปรักษา แล้วมันบังเอิญที่ว่าฟางลืมเอามือถือไปเลยไม่ได้ติดต่อ

กลับมาหาทุกคน ฟางต้องขอโทษทุกคนอีกครั้งนะคะ ขอโทษจริงๆ”ฟางรีบพูด

 

 

 

“แน่ใจนะคะคุณน้องว่าไม่ได้โกหกพวกเราเรื่องที่ตัวเองเจ็บตัว”ขนมจีนจ้องอย่างจับผิด

 

 

 

 

“แหมพี่ขนมจีนคะ ฟางเจ็บทั้งคนนะคะจะคิดว่าฟางโกหกเพื่อปกป้องนายภานุนั่นอยู่หรอคะ ทุกคน

ดูแลฟางมากี่ปีแล้วยังดูไม่ออกอีกหรอคะว่าถ้าใครทำร้ายฟางแล้วพวกนั้นต้องเจ็บพอกัน แต่นี่ฟาง

ไม่ทำอะไรเค้าก็เท่ากับว่าฟางน่ะไม่ได้ถูกพวกนั้นทำร้ายเลยนะคะ ฟางบอกแล้วว่าฟางน่ะตกบันได

เอง หรือว่าทุกคนไม่เชื่อฟาง”ฟางพูด

 

 

 

 

“ถ้าคุณน้องยืนยันแบบนั้นก็ตามใจคุณน้องค่ะ มาๆ กลับมาเหนื่อยๆมาพักผ่อนดีกว่าค่ะ”ขนมจีนพา

ฟางขึ้นมาพักผ่อนบนห้องโดยมีกราฟเดินตามมาดูแล

 

 

 

 

“เออ จริงสิ แล้วพี่โทโมะกับฟ้าไปไหนแล้วหรอคะ ไม่ยักจะเห็นเลย หรือว่าทั้งคู่เค้าติดงานคะ”ฟาง

หันไปถามขนมจีนและกราฟทันที

 

 

 

“โทโมะเค้าบอกพี่ว่าจะไปดูแลรีสอร์ทที่สร้างใหม่อ่าค่ะ อีก2-3วันถึงจะกลับ ส่วนฟ้า เอ่อ ฟ้าเค้าถูก

รถชนนะคะแต่รายนั้นบอกว่าตอนนี้พอพักรักษาแผลใจก่อนแล้วค่อยกลับมาคุณพี่เองก็งงนะคะว่า

ทำไมฟ้าถึงพูดแบบนั้นทั้งๆที่เขื่อนทั้งรักทั้งห่วงแถมมาหาฟ้าถามถึงฟ้าทุกวันซะแบบนั้น”ขนมจีนพูด

 

 

 

 

“หรือว่าทั้งคู่เค้าจะแอบทะเลาะกันรึเปล่าคะ”ฟางถาม

 

 

 

“เรื่องนี้ไม่น่าจะใช่นะครับเพราะผมเห็นว่าฟ้าเองก็รักกับเขื่อนมากไม่น่าจะใช่ ขืนใช่นะครับก็ไม่น่าจะ

มีอะไรที่ต้องเสียใจแบบนี้”กราฟพูด

 

 

 

“เอ รึว่าเขื่อนจะแอบมีกิ๊กแล้วฟ้าจับได้เลยกระเตงหนีไปจนโดนรถชนคะ”ฟางสันนิษฐาน

 

 

 

“มันก็เป็นไปได้นะคะ แต่ว่าตอนนี้ค่ะ คุณน้องต้องไปอาบน้ำนะคะดูสิมาซะเกือบเย็น เดี๋ยววันนี้คุณพี่

จะให้เด็กเอาอาหารเย็นมาเสิร์ฟนะคะ คุณน้องจะได้พักผ่อนนานๆ”ขนมจีนพูดแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ กว่าจะกลับบ้านได้นะคะบอสใหญ่ นึกว่าจำทางกลับบ้านไม่ได้แล้วซะอีก”มดพูดขึ้นเมื่อเห็น

ป๊อปปี้เดินกลับมาที่บ้านแล้วกำลังจะขึ้นชั้นบน

 

 

 

“แหมๆมดจ๋า ก็งี้ล่ะคนเค้ามีสิ่งยั่วยุอยู่ที่แก้งค์มังกรดำ เลยต้องหมั่นดูแลเทคแคร์กันให้ปลอดภัย

แบบถึงเนื้อ ถึงตัว”ทีเจที่นั่งข้างมดก็พูดขึ้นแล้วมองหน้าป๊อปปี้กวนๆ

 

 

 

“ชั้นไปนอนบ้านแม่ชั้นมันผิดตรงไหนห้ะ ใครๆเค้าก็นอนที่บ้านพ่อบ้านแม่ตัวเองนิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“อ้อ หรอคะ แต่มายด์เห็นบอสเค้าไปบ้านพี่จีโฮที่เป็นหมอแล้วทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อ

ดัง เอ แล้วนี่มีใครเป็นอะไรหรอคะ”มายด์พูดเยาะๆ

 

 

 

“เรื่องของขั้น อย่ามายุ่งดิ ไม่มีใครชั้นก็แค่แวะไปหาเพื่อนมันผิดตรงไหน”ป๊อปปี้ว่า

 

 

“แหมค่ะๆไม่ผิดก็ไม่ผิด ใครเค้าจะไปกล้าแกล้งบอสใหญ่แห่งเดอะ ซันได้คะ”มดพูดเยาะๆ

 

 

 

“มันก็ไม่แน่อ่ะนะ เพราะบางทีคนที่แกล้งชั้นอาจจะเป็นพวกเดียวกันก็ได้ใครจะไปรู้”ป๊อปปี้พูดลอยๆ

แล้วแอบเหล่มองทีเจและมด

 

 

 

“อย่ามาพูดมาหาเรื่องกันนะ เห้นอยู่ว่าพวกชั้นอยู่กันเฉยๆน่ะ”ทีโวยวาย

 

 

“ชั้นก็แค่พูดลอยๆใครอยากจะรับก็รับไป แล้วนี่แก้วไปไหนแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

“แหมๆ มาถึงก็ถามถึงแต่แก้วๆๆ เห้อแก้วจะรู้รึเปล่านะว่าบอสน่ะห่วงแก้วมากแค่ไหน”มายด์ทำเป็น

พูดเศร้าๆ

 

 

 

“มายด์พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันแน่”ป๊อปปี้หันไปมองมายด์ที่ยิ้มเหมือนรู้อะไร

 

 

 

“มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นมากค่ะซึ่งมายด์เห็นแล้วมายด์คิดว่าทำไมแก้วต้องทำแบบนี้ด้วยทั้งๆ

ที่บอสรักและไว้ใจแบบนี้”มายด์พูด

 

 

 

“เกิดอะไรขึ้นมีอะไรก็บอกชั้นมาสิมายด์”ป๊อปปี้ถามอีกครั้ง

 

 

 

 

“วันก่อนที่เราไปงานเลี้ยงกันน่ะค่ะ มายด์ไปเข้าห้องน้ำแล้วมายด์เอาบังเอิญไปเจอเรื่องที่ไม่น่าเจอ

เข้า มายด์อึ้งทำอะไรไม่ถูกเลยนะคะ”มายด์พูดแล้วเอาคลิปให้ป๊อปปี้ดู

 

 

 

“ตายแล้ว ทำไมแก้วถึงทำแบบนี้ได้นะ”มดตกใจเมื่อเห็นคลิปที่มายด์แอบอัดเป็นภาพที่โทโมะดึง

แก้วมาจูบอย่างร้อนแรง

 

 

 

“นี่พวกนั้นมันกล้ามากขนาดนี้เลยหรอ”ป๊อปปี้มองภาพที่แก้วถูกโทโมะจูบแล้วตบโทโมะจนหน้าหัน

ก่อนจะวิ่งไป

 

 

 

“พวกเราเลยสงสัยว่าที่แก้วหายตัวไปต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับนายโทโมะมือวางอันดับ1ของมังกรดำ

แน่ๆ”มายด์พูด

 

 

 

 

“อ๊ะ แล้วนี่ป๊อปปี้จะไปไหนน่ะ”มดถามเมื่อเห็นป๊อปปี้รีบออกไปข้างนอก

 

 

 

“ไปตามแก้วกลับมา”ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

“แล้วนี่พวกพี่ไม่ออกไปตามยัยแก้วกับบอสรึไง”มายด์รีบเดินตามป๊อปปี้แต่ชะงักหันไปถามมดและที

เจที่ยืนเฉยๆ

 

 

 

 

“เรื่องความรักของใครก็จัดการเองสิ อยากแรดไม่ดูตาม้าตาเรือเองทำไม ไปก็มีเรื่องเสียกำลังพรรค

พวกเปล่าๆ”มดพูด

 

 

 

“ตามใจพวกพี่ละกัน”มายด์มองทีเจและมดก็ส่ายหน้าก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไปที่รถแล้วออกไป

 

 

 

 

“เหอะ ตามกันอยู่ได้เรื่องผัวๆเมียๆ ไร้สาระ”ทีเจเบ้ปากพูด

 

 

 

“แหมๆ เหลือกัน2คนแล้วเรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่าป่ะ”มดมองทีเจด้วยสายตากรุ้มกริ่มก่อนจะ

คล้องแขนทีเจขึ้นไปชั้นบนด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กินอะไรซะสิ เดี๋ยวตายในรีสอร์ทใหม่ชั้น ชั้นขี้เกียจพาพระมารดน้ำมนต์”โทโมะยื่นถาดอาหารให้

แก้วที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงและที่สำคัญขาเธอยังโดนล่ามโซ่ไว้

 

 

 

“ไม่กิน คุณจะมาห่วงอะไรชั้นอีกล่ะ จับชั้นมาทรมานไม่ใช่รึไง”แก้วพูดแล้วเบือนหน้าหนีไม่สนใจ

 

 

“นี่อยากให้ชั้นทรมานเธอก็กินอะไรซะเพราะขืนมาตายก่อนมันจะไปสนุกอะไร ยังไม่เท่ากับความ

แค้นที่แฟนเธอทำกับน้องชั้นเลย”โทโมะกระชากแขนแก้วให้หันกลับมาพูดกับเขา

 

 

 

 

“ชั้นไม่กิน บอกกี่ครั้งก็ไม่กินๆๆๆ”แก้วโวยวาย

 

 

 

“ไม่กินใช่มั้ย ได้”โทโมะพูดจบก็ตักข้าวต้มแล้วบีบปากแก้วก่อนจะยัดเข้าปากทันที

 

 

 

“แค่กๆ ปล่อยชั้นนะ คนบ้ามันเลอะหมดแล้ว”แก้วร้องโวยวายแล้วเอามือปัดถ้วยข้าวต้มคว่ำเลอะเสื้อ

โทโมะ

 

 

 

 

 

“โอ๊ย นี่มันจะมากไปแล้วนะ อุตส่าห์หวังดีในเมื่อยังจะชอบทำลายความหวังดีกันตลอดล่ะ หึ ได้ก็

ไม่ต้องดีกันแล้ว”โทโมะโมโหกระชากแก้วเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะดึงไปไว้ที่ฝักบัวแล้วเปิดฝักบัวรด

ตัวของเขาและเธอจนเปียกชุ่ม

 

 

 

 

“โอ๊ย คุณทำบ้าอะไรเนี่ยเปียกหมดแล้วนะ”แก้วพูดแล้วพยายามจะหนีแต่โทโมะดึงแก้วมาไว้แนบ

อกทำให้เชิ้ตสีขาวบางของแก้วนั้นซึมเห็นบราสีดำด้านในที่บดเบียดกับอกกว้างของโทโมะอยู่ โท

โมะมองแล้วใจเต้นรัว

 

 

 

“ก็ล้างตัวไงล่ะอยากบ้าทำอะไรแบบนั้นไป ดีในเมื่อให้ข้าวกินก็ไม่กินก็เริ่มทรมานต่อเลยละกัน”โท

โมะพูดก็ซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของแก้ว

 

 

 

 

“จะทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ อย่าทำอะไรบ้าๆนะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะกระชากเสื้อเชิ้ตขาวของเธออก

ก่อนจะบีบขยำอกสวยภายใต้บรา แก้วจึงทุบที่แผ่นหลังชายหนุ่มรัว

 

 

 

 

“อื้อ”แก้วร้องเมื่อถูกบดจูบไปและถูกสอดลิ้นเค้าไปหยอกล้อกับลิ้นของเธอเหมือนกับจูบครั้งนี้ดูด

เรี่ยวแรงเธอไปหมดแก้วเริ่มไม่มีแรงรีบเกาะไหล่โทโมะเพื่อยึด

 

 

 

 

 

“ยะ อย่า”แก้วร้องแต่ช้าไปแล้วโทโมะถอดบราของแก้วออกก่อนจะดูดเม้มยอดอกสวยทั้ง2ข้าง

สลับกันและจูบไล้ลงมาที่สะดือขาวจนแก้วขนลุกเมื่อโทโมะรูดกางเกงตัวจิ๋วออกมาก่อนจะใช้ลิ้น

เข้าไปฉกชิมกลีบกุหลาบสวยของแก้ว

 

 

 

 

 

“อ๊ะ พะ พอแล้ว มะไม่ไหวแล้ว”แก้วพิงกำแพงห้องน้ำแล้วร้องครางออกมาเมื่อถูกสัมผัสนั้นของโท

โมะก่อนจะปล่อยน้ำหวานออกมาเมื่อถึงขีดสุด โทโมะรีบดูดกลืนน้ำหวานนั้นจนแก้วหน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

“อื้ออ อ๊ะ”แก้วร้องเมื่อโทโมะจูบเธออีกครั้งก่อนจะรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายเธอและ

เมื่อเหล่พบว่าโทโมะยกขาเธอเกี่ยวเอวเขาเพื่อสอดใส่แกนกายที่ถูกถอดจากกางเกงตั้งแต่เมื่อไหร่

ไม่รู้ สอดเข้าไปในโพรงสาวของเธอแล้ว

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”แก้วร้องครางออกมาเมื่อโทโมะขยับสะโพกเข้ามาในตัวเธอเรื่อยๆและก็พยายามถอด

เสื้อออกจนร่างกายเขาเปลือยเปล่าเหมือนกับเธอแล้ว

 

 

 

 

“นี่ชั้นกำลังทรมานเธอแต่ร่างกายเธอตอดรัดชั้นจนชั้นทรมานเองซะอีก”โทโมะพูดแก้วจูบกับแก้วซึ่ง

ตอนนี้แก้วรู้สึกถึงสัมผัสของโทโมะและตอบรับมันเลยทำให้อารมณ์อยู่เหนือสิ่งผิดชอบชั่วดีจูบตอบ

กับโทโมะและใช้มือโอบรอบลำคอเพื่อยึดตัวเธอไว้กับโทโมะ

 

 

 

“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว”แก้วร้องครางออกมาเมื่อถูกขยับสะโพกรัวและเร็ว

 

 

 

“เธอกำลังทำให้ชั้นคลั่ง”โทโมะพูดแล้วก้มลงดูดเม้มอกสวยอีกครั้งยิ่งทำให้แก้วครางดังลั่นก่อนโท

โมะเงยหหน้าจูบกับแก้วย่างร้อนแรงโดยที่แก้วเองก็จูบตอบชายหนุ่มเช่นกัน

 

 

 

 

“รอก่อนสิ เราก็เสร็จไปพร้อมๆกันนี่ล่ะ”โทโมะพูดแล้วกระแทกสะโพกแรงขึ้นๆจนแก้วเอาขาเกี่ยวให้

ล๊อคตัวโทโมะไว้แน่นด้วยความเสียว

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”โทโมะและแก้วร้องครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันด้วยกันทั้งคู่ก่อนจะหอบหายใจกันเร็วถี่

 

 

 

 

 

 

ครั้งแรกโทโมะข่มขืนแก้วก็จริง แต่ครั้งนี้ เอิ่ม ก็ไม่รู้สินะ