รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้การล่ะเราต้องเรื่องนี้ให้ฟางรู้ แล้วนี่ฟางไปไหนล่ะ”โทโมะพูดขึ้น

 

 

“เห็นว่าเอามือถือไปคืนป๊อปปี้ที่ห้องน่ะค่ะนี่ก็ตั้งนานแล้วทำไมยังไม่มาก็ไม่รู้”ฟ้าตอบ

 

 

“ตอนนี้เราต้องกันฟางห่างจากป๊อปปี้ให้มากที่สุด”เขื่อนพูดแล้วทั้ง3คนรีบวิ่งไปหาฟางที่ห้องป๊อปปี้

แต่พบกับความว่างเปล่า

 

 

“ฮัลโหลฟาง แกอยู่ไหนวะ”เขื่อนรีบโทรหาเพื่อนสาวทันที

 

 

“อะไรนะอยู่กับป๊อปปี้จะไปไหว้หลุมศพแม่มัน เห้ยอย่าไปกับมันนะ ฮัลโหลๆ ฟางๆ”เขื่อนพยายาม

จะพูดแต่มือถือดันแบตหมดซะก่อน เขื่อนโมโหเตะถังขยะในห้องป๊อปปี้อย่างหัวเสีย

 

 

 

“มีอะไรกันหรอครับแล้วนี่คุณหนุไปไหนทำไมผมไม่เห็นคุณหนูเลย”กราฟกลับมาจากออฟฟิสพร้อม

ขนมจีนก็ถามถึงฟาง

 

 

 

“ตอนนี้ฟางไปกับป๊อปปี้ ฟางตกอยู่ในอันตราย”โทโมะพูด

 

 

“อันตรายอะไรกัน มีป๊อปปี้แล้วแท้ๆ”ขนมจีนถามงงๆ

 

 

“อันตรายที่สุดแล้ว เพราะป๊อปปี้คือภานุ จิระคุณ ประธานเดอะ ซันตัวจริง”เขื่อนพูด

 

 

 

“หา นี่มันเรื่องอะไรกันแน่”ขนมจีนและกราฟพูดอย่างตกใจก่อนที่เขื่อน โทโมะและฟ้าจะเล่าเรื่อง

ราวทั้งหมดให้กราฟและขนมจีนทันที

 

 

 

“เห้ย กราฟจะไปไหนน่ะ ไปตอนนี้มันไม่มีประโยชน์อะไรนะนายรู้งั้นหรอว่าฟางอยู่ที่ไหน”เขื่อนถาม

กราฟไม่ตอบอะไรเดินกลับห้องไปเอาโน้ตบุคคู่ใจตัวเองออกมา

 

 

 

“ผมคือบอดี้การ์ดของคุณหนูเรื่องความปลอดภัยของคุณหนูต้องมาเป็นอันดับ ผมลองคีย์โปรแกรม

เข้ากับมือถือคุณหนูเผื่อเกิดเวลาคับขันเช่นตอนนี้ทำให้ผมรู้พิกัดของคุณหนูจากมือถือ”กราฟพูด

แล้วเปิดโน้ตบุคหาพิกัดมือถือของฟางเล่นเอาทุกคนทึ่งเป็นแถว

 

 

 

“จริงสิ ตอนที่ฟ้าอ่านข้อความไลน์ของพี่ป๊อปนะคะ เหมือนแก้วเค้าจะส่งมาว่าวันนี้มีไหว้หลุมศพแม่

พี่ป๊อปอะไรเนี่ยล่ะค่ะ”ฟ้านึกได้รีบพูดขึ้น

 

 

“ฮัลโหลกั้งหรอ เฮียเองนะสืบให้หน่อยดิว่าวันนี้พวกเดอะ ซันมีงานอะไรกันรึเปล่าแล้วพวกเค้าไป

รวมตัวกันที่ไหนมั้ย”กราฟรีบโทรหาน้องชายของเขาทันที

 

 

 

“ได้เรื่องแล้วล่ะครับ กั้งน้องผมบอกว่าถามกิ๊กมันที่ทำงานที่เดอะ ซันแล้ววันนี้มิสเตอร์ไมค์พ่อ

บุญธรรมของพวกเดอะ ซันเค้ากลับมาที่ไทยแล้วจะไปไหว้หลุมศพคุณแสงตะวันที่สุสานชานเมือง

ครับ”กราฟพูดเมื่อสักพักกั้งโทรมาบอกตัวเอง

 

 

 

“แล้วสุสานชานเมืองของพวกเดอะ ซันมันแถวไหนกันแน่น่ะ”เขื่อนถาม

 

 

 

“งั้นแปปนะครับ”กราฟพูดก่อนจะลุกออกไปห่างจากทุกคนแล้วกดโทรศัพท์โทรหามายด์ตามที่เธอ

เคยให้เขาในคืนนั้น

 

 

 

 

“ครับ เอ่อ วันนี้คุณมายด์ว่างมั้ยครับคือเราไปทานข้าวกันมั้ยผมว่างแล้ว อ๋อ ไม่ว่างหรอครับ มีอะไรรึ

เปล่า อ่อครับ แถวไหนครับเผื่อผมจะไปรับ อ่อครับๆ”กราฟคุยกับมายด์เสร็จก็เดินยิ้มกลับมา

 

 

 

“ได้เรื่องแล้วครับสุสานคุณแสงตะวันอยู่ที่xxxแถวชานเมืองครับ”กราฟพูดก่อนจะเดินขึ้นไปหยิบปืน

ในรถมาเช็ด

 

 

 

“พี่กราฟคุยกับใครอย่าบอกนะว่ากิ๊กกับคุณมายด์อะไรนั่นน่ะ”ฟ้าแอบกระซิบถามกราฟเมื่อทุกคนไป

เตรียมอาวุธ

 

 

 

“อื้อ แต่พี่ไม่ได้จะไปอยู่กับพวกเค้านะ พี่น่ะยังยืนยันจะอยู่ข้างคุณหนูเหมือนเดิม”กราฟพูด

 

 

“ฟ้าเข้าใจนะว่าพี่คิดยังไงกับคุณหนู”ฟ้าพูดแล้วแตะไหล่กราฟ ยิ่งเห็นกราฟรักฟางมากเท่าไหร่

เรื่องของฟางกับป๊อปปี้นั้นฟ้าต้องเก็บไว้ให้มิดเพราะไม่อยากให้พี่ชายคนนี้ต้องเจ็บปวดอีก

 

 

“ถ้ามันทำร้ายคุณหนูแค่ปลายก้อย พี่นี่ล่ะจะเป็นคนฆ่ามันเอง”กราฟพูดอย่างน่ากลัว

 

 

 

 

“โทโมะเป็นอะไรมั้ยทำไมนั่งนิ่งเชียว”ขนมจีนถามโทโมะที่นั่งเช็ดปืนเงียบๆจนน่ากลัว

 

 

“ประธานเดอะ ซันตัวจรงคือป๊อปปี้เท่ากับว่าแก้วคือคู่หมั้นที่แท้จริงของป๊อปปี้ไม่ใช่คู่หมั้นทีเจ มิน่า

ล่ะถึงได้สนิทกันขนาดนั้น”โทโมะพูดอย่างเจ็บปวดจนขนมจีนสัมผัสมันได้

 

 

 

“มือดีอันดับ1ของมังกรดำเป็นคนที่เข้มแข็งมากเรื่องแค่นี้อย่าเอามาคิดให้รกสมองเลย”ขนมจีนเดิน

มาปลอบโทโมะเพราะรู้ความรู้สึกเพื่อนดีว่าคิดถึงไงกับแก้ว

 

 

 

“เล่นละครฉากใหญ่ต้มเราจนเปื่อยโกหกได้อย่างแนบเนียนมันควรได้รับการเอาคืน จะได้รู้จักว่าพวก

มังกรดำไม่ใช่พวกที่จะหลอกกันได้แบบนี้”โทโมะพูดเสียงแข็งและเย็นชาน่ากลัว

 

 

“แต่นายจะทำอะไรนายต้องคิดหน้าคิดหลังดีๆนะเพราะพวกเดอะ ซันมีหน้ามีตาในสังคมพอ

สมควร”ขนมจีนเตือนเพราะรู้ดีว่าเวลาโทโมะโกรธน่ากลัวและบ้าดีเดือดมากขนาดไหน แล้วนึกถึง

อดีตโทโมะคนเดียวที่สู้กับพวกศัตรูกับ100คนตายเรียบเมิ่อเห็นศัตรูยิงพ่อแม่ตัวเองตายต่อหน้า

ต่อตา ทำให้ปู่ของฟางต้องอุปการะดูแลโทโมะมาตั้งแต่เด็กให้โตมาพร้อมกับฟางและฟลุ้ค

 

 

 

“ไม่ต้องห่วง ชั้นจะไม่บ้าแบบเก่าแน่นอน แต่เรื่องความโหดน่ะ กับคนที่มาหลอกลวงความรู้สึกของ

เราดูถูกมันจนยับเยินแบบนี้ มันควรต้องชดใช้”โทโมะพูดก่อนจะลุกขึ้นนำทุกคนไปพาตัวฟางกลับมา

 

 

 

 

 

“เอ ทำไมโทรไม่ติดนะ”ฟางพยายามโทรกลับหาเขื่อนแต่ก็ไม่ติด

 

 

“มีอะไรหรอฟางดูร้อนรนจัง”ป๊อปปี้เหล่มองฟางแล้วถาม

 

 

“อ๋อ ก็เขื่อนน่ะสิโทรมาหาฟางแล้วพูดเหมือนตกใจมากยังไงไม่รู้ล่ะที่รู้ว่าฟางมากับป๊อปปี้2คนทั้งที่

เมื่อก่อนไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย”ฟางพูดทำเอาป๊อปปี้ชะงัก

 

 

“สงสัยจะชวนไปเที่ยวอีกล่ะท่า หรือไม่ก็มีเรื่องกับฟ้าแน่ๆ”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องคุย

 

 

“จริงสิยังไม่ได้โทรหากราฟเลย เดี๋ยวเสาร์นี้ต้องไปรับคุณปู่ด้วยสิ”ฟางพูดแล้วจะกดโทรสัพท์มือถือ

แต่ป๊อปปี้กลับปัดมือถือฟางหล่นกับพื้นรถ

 

 

“ป๊อปทำแบบนี้ทำไมน่ะ”ฟางหันไปมองไม่พอใจ

 

 

“อยู่ด้วยกันอย่าพูดถึงคนอื่นสิ โดยเฉพาะกราฟ อย่าคิดว่าป๊อปไม่รู้นะว่ากราฟมันคิดยังไงกับฟาง

ฟางเองก็รู้เต็มอกว่ามันชอบฟาง”ป๊อปปี้พูด

 

 

“แต่ทำไงได้ล่ะ มีคนชอบดีกว่ามีคนเกลียดไม่หึงนะ ยังไงฟางก็เลือกป๊อปไปแล้ว”ฟางยิ้มหวานให้

กับป๊อปปี้ ป๊อปปี้รีบเบือนหน้าหนีฟางไม่ให้มองรอยยิ้มนั้นเพราะมันอาจจะทำให้เขา ใจอ่อน

 

 

 

 

 

“เอาล่ะถึงแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินนำมาที่หลุมศพของคุณแสงตะวัน

 

 

“แม่ป๊อปสวยจัง เดี๋ยวนะแสงตะวันนี่ใช่คนเดียวกับเจ้าของมูลนิธิแสงตะวันรึเปล่า”ฟางหันไปถามเมื่อ

วางดอกไม้เสร็จ

 

 

 

“ใช่ แม่ตะวันเป็นคนที่สวย ใจดี อ่อนโยนมาก เป็นคนดีจนไม่น่าต้องตายแบบนี้”ป๊อปปี้พูดอย่างเจ็บ

ปวด

 

 

 

“ไม่เป็นไรนะป๊อป คุณแม่เค้าไปสบายแล้วล่ะ”ฟางเดินมาแตะไหล่ป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มหันไปมอง

ฟางนิดนึงก่อนจะสะบัดมือนั่นออก

 

 

 

“หึ ไปสบายงั้นหรอ พูดมาได้ไง แม่ชั้นต้องถูกพวกมันข่มขืนอย่างทารุณพวกมันทำเหมือนกับแม่ชั้น

ไม่ใช่คน แล้วท่านต้องตายเพราะเอาตัวเองปกป้องลูกยังไงล่ะให้ไม่ถูกไอ้มาเฟียใจโหดนั่นมันยิงลูก

แต่ตัวเองกลับมาต้องมาตายแบบนี้”ป๊อปปี้ระเบิดอารมณ์ออกมาใส่ฟางจนฟางตกใจ

 

 

 

“ป๊อปทำไมต้องมาระเบิดอารมณ์ใส่ฟางแบบนี้ด้วยล่ะ ฟางเป็นมาเฟียก็จริงแต่ฟางไม่ใช่คนที่ทำร้าย

แม่ป๊อปนะ”ฟางพูดอย่างไม่ยอมเช่นกัน

 

 

 

“หึ เธอไม่ทำแต่พ่อเธอทำยังไงล่ะ พ่อเธอฆ่าแม่ชั้น”ป๊อปปี้ระเบิดอารมณ์ใส่ฟางอีกครั้ง

 

 

“มะ ไม่จริง นี่มันเรื่องอะไรกัน”ฟางอึ้งปนตกใจก่อนจะถอยหนีป๊อปปี้แต่ชายหนุ่มดึงตัวฟางไว้

 

 

 

“พ่อเธอว่าที่หัวหน้าแก้งค์มังกรดำไงล่ะที่ประวัติไม่มีเรื่องด่างพร้อยเพราะปู่บังเกิดเกล้าของเธอน่ะ

ช่วยปกปิดหลักฐานความผิดไว้ มีแม่เธอแล้วยังมักมากอยากได้แม่ชั้น พอแม่ชั้นไม่เล่นด้วยก็ข่มขืน

แม่ชั้นและขู่จะฆ่าชั้นถ้าเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร แม่ชั้นต้องทนกล้ำกลืนความเจ็บปวดนั่นมาตลอดพ่อ

เธอข่มขืนแม่ชั้นจนท้องพอรู้ว่ามิสเตอร์พ่อของชั้น ไม่สิพ่อบุญธรรมชั้นจะแต่งงานกับแม่ชั้นก็ส่งคน

ไปฆ่าพ่อบุญธรรมชั้นที่ฮ่องกงให้ตาย ปู่เธอเลยบินไปซื้อข่าวใช้เงินฟาดหัวซื้อคดีเพื่อปิดเรื่องราว

ทั้งหมด เป็นไง มาเฟียน่ะมีคนดีทั้งไม่ดี เป็นไงอึ้งรึไงว่ามาเฟียแนวหน้าเมืองไทยที่ดำรงอยู่ใน

กฎหมายไม่เคยทำอะไรผิดกฎหมายที่แท้มันเลวเน่าเฟะแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วบีบแขนฟางแน่น

 

 

“ป๊อป ฟางเจ็บนะ ปล่อยฟาง”ฟางเริ่มกลัวป๊อปปี้แล้วขอร้องให้เขาปล่อยแต่ชายหนุ่มไม่ปล่อย

 

 

 

 

“ภานุ พอได้แล้ว ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย”เสียงของมิสเตอร์ไมค์ดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ผลักฟาง

ออกห่างอย่างไม่ไยดี

 

 

 

“ทำไมกัน ทำไมป๊อปต้องเอาคุณฟางมาด้วย”แก้วถามทันที

 

 

 

“อยากจะตามมาเองช่วยไม่ได้ แต่ก็ดีเพราะจะได้รู้ความจริงซะ ป๊อปเองก็เบื่อล่ะต้องเล่นละครอยู่กับ

ยัยนี่”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินไปหาแก้วแล้วหอมแก้มแก้วด้วยความคิดถึง

 

 

“นะ นี่มันหมายความว่ายังไงกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น”ฟางอึ้งจุกที่อกพูดไม่ออกกับภาพที่เห็น

 

 

 

“นี่จะมาใสซื่ออะไรกันอยู่ยะ ไม่เห็นจะแปลกที่บอสจะอยู่กับแก้วก็เค้าเป็นคู่หมั้นกันนิ”มายด์เข้ามา

พูดอย่างสะใจ ฟางช้อคเหมือนฟ้าผ่าลงกลางตัวทันที

 

 

 

“นี่น่ะหรอว่าที่เลดี้ของมังกรดำทำไมสภาพเป็นแบบนี้ล่ะ อะไรจ้ะ ตกใจอะไรหรอ”มดเดินเข้ามาพูด

เยาะเย้ยก่อนจะคล้องแขนทีเจเดินไปอยู่กับมิสเตอร์ไมค์

 

 

“พวกแกหลอกชั้น”ฟางพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมาไม่หยุด

 

 

 

“เอ้า นี่นายเป็นคนสอนยัยนี่แต่นายไม่ได้สอนหรอว่าอย่าไปไว้ใจใครมาก อย่าไว้ใจคนแปลกหน้า

น่ะ”มดพูด

 

 

 

“นึกว่าจะฉลาดพอจะมีเซ้นไง แต่ก็ดีเป็นแบบนี้น่ะก็ดีจะได้รู้ซักทีว่าแก้งค์มังกรดำที่ยิ่งใหญ่ของเมือง

ไทยน่ะ ที่จริงแล้วน่ะมีช่องโหว่มากมายแค่ไหน โหว่จนพวกเราสามารถเข้าไปทำงานให้ย่อยยับได้

ง่ายๆโดยไม่ต้องใช้แรงอะไรเลย”ป๊อปปี้พูดอย่างสะใจฟางอึ้งกว่าเดิม

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

ฟางทนไม่ไหวลุกขึ้นแล้วเดินไปตบหน้าป๊อปปี้หน้าหัน

 

 

 

“เลว ชั้นไม่คิดเลยนะว่านายจะเป็นคนแบบนี้ นายมาหลอกชั้นทำไม”ฟางร้องไห้ออกมาแล้วทุบ

ป๊อปปี้

 

 

 

“โอ้ย รำคาญ”ป๊อปปี้โมโหผลักฟางล้มไปกองกับพื้นอีกครั้ง

 

 

“เฮ้ ทำแบบนี้นายไม่เสียดายของรึไงยิ่งสวยๆน่ารักๆแบบนี้น่ะ”ทีเจพูด

 

 

 

“หรอ แล้วไง คนอย่างชั้นกินแล้วไม่กินซ้ำเพราะชั้นมีตัวจริงของชั้นอยู่นี่ทั้งคนแล้ว”ป๊อปปี้พูดอย่าง

สะใจ แวบนึงแก้วมองฟางอย่างสงสารหัวอกผู้หญิงด้วยกันมาก ฟางฟังเช่นนั้นก็ยิ่งน้ำตาไหลออกมา

ด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

“พล่ามมามากแล้ว หยุดเห่าซักที รำคาญ”กราฟพูดขึ้นแล้วยิงปืนขึ้นฟ้าก่อนที่ทุกคนจะหันไปมอง

แล้วพบว่าโทโมะ กราฟ เขื่อน ขนมจีนและฟ้ายืนนำพวกแก้งค์มังกรดำมองมาด้วยสายตาเอาเรื่อง

 

 

 

“ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นอย่าหาว่าชั้นไม่เตือน”โทโมะพูด

 

 

 

“ก็ลองมาทำอะไรพวกเดอะ ซันดูสิ อย่าคิดว่าพวกมาเฟียมีสิทธิจะทำอะไรตามอำเภอใจได้ ที่นี่คือ

สถานที่ที่ไม่ควรจะมาเปื้อนเลือด และยิ่งเป็นเลือดมาเฟียด้วยมันสกปรกเกินไป”แก้วพูดเพราะที่นี่

คือสถานที่ที่ของแม่ป๊อปปี้เธอไม่ยอมให้มามีเรื่องกันที่นี่หรอก โทโมะมองแก้วที่คล้องแขนป๊อปปี้

อย่างปวดใจก่อนจะเบือนหน้าหนีไป

 

 

 

“นี่ที่นายถามชั้นไม่ใช่เพราะว่านายจะมาหาชั้นแต่นายมารับตัวนังนี่งั้นหรอ”มายด์โวยวาย

 

 

 

“ใช่ บอดี้การ์ดที่ดีต้องมีหน้าที่ดูแลปกป้องไม่ให้เจ้านายเป็นอันตรายไม่เหมือนไอ้คนทรยศที่โกหก

ปลิ้นปล้อน ทำลายแม้กระทั่งความเชื่อใจของคุณหนูและคนในแก้งค์”กราฟพูดอย่างเจ็บแค้นเมื่อยิ่ง

เห้นน้ำตาบนแก้มเนียนของฟาง

 

 

 

“มันจำเป็นด้วยหรอ ชั้นมีพรรคพวกของชั้นตรงนี้จำเป็นอะไรจะต้องสนใจพวกอื่น ชั้นไม่มีวันทรยศ

พวกของชั้นหรอก”ป๊อปปี้พูดเยาะๆ

 

 

 

“ชั้นผิดหวังในตัวนายมากนะป๊อปปี้ นายเป็นคนเก่งแต่ไม่คิดว่านายจะเลวขนาดนี้”ขนมจีนมองป๊อปปี้

แล้วพูด

 

 

 

“ชั้นเลวกับพวกที่มาเลวกับพ่อบุญธรรมแล้วก็แม่ชั้นก่อนไงล่ะ มันต้องชดใช้แค่นี้มันยังน้อย

ไป”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ละ ลูกบุญธรรมหมายความว่าไง”ฟางพูดเพราะตอนนี้เธองงไปหมดว่าที่ป๊อปปี้พูดอันไหนจริงอัน

ไหนหลอกกันแน่

 

 

 

 

“หมายความว่าพวกเรา5คนคือลูกบุญธรรมของมิสเตอร์ไมค์ก็จริง แต่ป๊อปปี้คือลูกชายแท้ๆของมิสเต

อร์ไมค์มีอะไรสงสัยอีกมั้ยจ้ะสาวน้อย”ทีเจพูดเยาะๆฟางหันไปมองปีอปปี้ที่ยิ้มเยาะออกมาอย่าง

ร้ายกาจแล้วส่ายหน้า

 

 

 

“ขอบคุณนะที่หลอกพวกเราจนเชื่อใจนายจนสนิทใจแล้วนายก็มาทำลายความรู้สึกดีๆที่พวกมังกร

ดำมีให้ ขอบคุณนะที่ทำให้ชั้นได้รู้ว่าคนที่ชั้นไว้ใจสุดท้ายมันจะแว้งมาทำร้ายเราได้แบบนี้”ฟางกลั้น

น้ำตาแล้วพูดออกมา

 

 

 

 

“เอาล่ะ นี่ถือว่าเป็นการสอนจากชั้นอีกบทละกัน ว่าอย่าไว้ใจคนใกล้ตัว โดยเฉพาะเดินในสายแบบนี้

แล้วการหามิตรซักคนน่ะยาก อ้อ แล้วเรื่องของชั้นกับเธอมันเป็นไปไม่ได้นะ เพราะชั้นไม่ได้รักเธอ

มีแต่แต่เธอที่ทึกทักทุกอย่างไปเองเอาล่ะจะกลับไปกับพวกไม่ใช่หรอ ไปได้แล้ว แค่นี่สุสานแม่ชั้น

มันก็แปดเปื้อนไปด้วยความเลวจากพวกของเธอมากพอแล้ว ออกไป”ป๊อปปี้พูดเยาะเย้ยฟางอย่าง

ร้ายกาจก่อนจะไล่ฟางอย่างไม่ไยดี ฟางหันหลังกลับไปด้วยความเสียใจแล้วเดินกลับมาหาคนใน

แก้งค์ที่รอรับเธอกลับบ้าน ตอนนี้เธออ่อนแอเหลือเกิน เธอไม่ไหวแล้ว

 

 

 

 

 

คือเอิ่ม พอพิมตอนนี้เสร็จคิดหนักเลยนะ ว่าป๊อปปี้ในบทนี้เล้ว เลว แต่อย่าโกรธเลยนะ

 

เพื่อความมันของเรื่องนี้ ปล่อยให้เฮียเลวต่อเถอะ เพราะเฮียยังร้ายได้มากกว่านี้

 

ส่วนคู่ในเรื่องนี้ยังเป็นป๊อปฟาง โทโมะแก้วแน่นอน แต่ตอนนี้ขอสลับคู่แปปนะ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆด้วยน้าาา